Karmienie piersią po zmniejszeniu piersi: co chciałbym wiedzieć

Uwzględniamy produkty, które naszym zdaniem są przydatne dla naszych czytelników. Jeśli kupujesz za pośrednictwem linków na tej stronie, możemy zarobić niewielką prowizję. Oto nasz proces.

Zmniejszenie piersi było dla mnie właściwym wyborem, ale nigdy nie wyobrażałam sobie, jak ten wybór wejdzie w grę po latach.

Kiedy miałam 19 lat, miałam redukcję piersi.

Chirurg plastyczny zdjął w sumie 3 1/2 funta z mojej klatki piersiowej i stworzył łatwiejsze w zarządzaniu piersi C +. Wybrałem redukcję głównie z powodów próżnych, ale miałem nadzieję, że złagodzę rozwijający się „garb wdowy” i napięcie ramion.

Na etapie planowania chirurg powiedział mi, że mam 50 procent szans na karmienie piersią. To był do odrzucenia komentarz, który nie miał za sobą żadnej znaczącej nauki. Ale prawdopodobnie nie miałoby znaczenia, jakie były statystyki; Byłem nastolatkiem, któremu lekko odstręczał pomysł karmienia piersią.

Moje egocentryczne nastolatek byłoby zszokowane, gdyby ta decyzja mnie prześladowała, kiedy zmagałam się z karmieniem piersią mojego pierwszego dziecka.

11 lat po operacji szybko do przodu i trzymałem płaczącego noworodka. Moje mleko weszło, ale niewiele z niego wypływało. Powiedziałam każdemu lekarzowi, pielęgniarce i konsultantowi laktacyjnemu, że miałam wcześniej redukcję piersi, ale nikt nie miał konkretnego pomysłu, jak pomóc. Próbowali różnych chwytów, osłonek na sutki i mamrotali coś o kozieradce.

Odciągałam drobne ilości i mieszałam formułę w duże.

Karmienie piersią było porażką. Zdecydowałem się na operację plastyczną, a teraz mój syn i ja żyliśmy z konsekwencjami.

Zmniejszenie piersi nie jest rzadkością. Prawie 500 000 kobiet co roku poddaje się redukcji piersi. Karmienie piersią po redukcji ma nawet swój własny akronim - BFAR. Jest wystarczająco dużo kobiet, które próbują tego dokonać, aby stworzyć stronę wsparcia BFAR i grupę na Facebooku.

Ale jest też wiele dezinformacji i ignorancji na temat wyzwań, przed którymi stoją kobiety BFAR. Istnieje bardzo niewiele badań dotyczących wpływu operacji piersi na karmienie piersią.

Istnieją różne rodzaje operacji redukcyjnych. Kobiety, które chcą karmić piersią, powinny zapytać chirurga, czy sutek zostanie całkowicie usunięty, czy tylko przeniesiony. Im więcej sutków i przewodów mlecznych pozostało przyczepionych, tym większe prawdopodobieństwo, że karmienie piersią będzie działać. O dziwo, przecięte przewody mleczne mogą się ponownie połączyć, ale może to wpłynąć na ilość produkowanego mleka.

Karmienie piersią wymaga pracy

Karmienie piersią działa na zasadzie sprzężenia zwrotnego między nerwami, hormonami i przewodami. Każde uszkodzenie tej pętli może wpłynąć na ilość mleka produkowanego i dostarczanego dziecku.

Ale dobrą wiadomością jest to, że nerwy mogą na nowo nauczyć się swojej pracy, a przewody mogą zacząć działać po urodzeniu dziecka. Natychmiast po urodzeniu dziecka opróżnianie piersi i umożliwienie im ponownego napełnienia jest bardzo ważne, aby zachęcić do rekanalizacji nerwów.

Kiedy byłam w ciąży z drugim dzieckiem, byłam znacznie bardziej proaktywna. Rozmawiałam z konsultantami laktacyjnymi będąc w ciąży, dopóki nie znalazłam kogoś, kto miał doświadczenie z karmieniem piersią po redukcji. Przychodziła codziennie przez pierwszy tydzień. Kiedy stało się jasne, że mój syn nie przybiera wystarczająco na wadze w siódmym dniu, otworzyła puszkę mleka modyfikowanego i pokazała mi, jak go karmić palcami.

Karmienie piersią nie musi być wszystkim albo niczym

Podobnie jak większość BFAR, miałem niską podaż mleka. System sprzężenia zwrotnego między produkcją mleka a systemem dostarczania mleka był powolny i nieprzewidywalny. Przy drugim dziecku odciągałam pokarm przez pierwszy miesiąc, brałam błogosławiony oset i kozieradkę i wykonywałam ucisk piersi podczas karmienia.

Wziąłem również domperidon, lek na receptę, który zwiększa podaż mleka. Domperidon nie jest zatwierdzony przez FDA ani dostępny w Stanach Zjednoczonych, ale jest dostępny w Kanadzie (gdzie mieszkam) od 20 lat. Ale mimo wszystko nadal nie zrobiłem wystarczającej ilości mleka, aby karmić wyłącznie mleko matki dla mojego dziecka.

Aby upewnić się, że moje dziecko ma wystarczającą ilość mleka, zawsze karmię sondą przy piersi.

Karmienie przez zgłębnik jest łatwiejsze niż się wydaje, zwłaszcza z łatwym dzieckiem, co na szczęście opisało moje drugie dziecko. Najpierw przystawiasz dziecko do piersi, a następnie wsuwasz do ust malutką rurkę, która jest umieszczona w jakiejś mieszance (w butelce lub w systemie laktacyjnym). Gdy dziecko ssie, otrzymuje zarówno mleko modyfikowane, jak i mleko matki.

Niemożliwe jest ustalenie, ile mleka z piersi otrzymał mój syn, ale szacujemy, że jego spożycie stanowiło około 40 procent mleka matki. Kiedy mój syn zaczął przyjmować ciała stałe w wieku 6 miesięcy, mogłem upuścić rurkę i pielęgnować go na żądanie.

Udane karmienie piersią może oznaczać różne rzeczy - dla jednych jest to karmienie na żądanie, dla innych uzupełnianie mleka modyfikowanego. Szczególnie BFAR muszą być otwarte na różne definicje sukcesu. Nigdy nie odniosłam większego sukcesu niż wtedy, gdy karmiłam syna piersią, uzupełniając preparat w okolicach piersi.

Jedną z niesamowitych rzeczy w ludzkim ciele jest to, że podaż mleka zwiększa się z każdą ciążą. Kiedy 3 lata później urodziłam córkę, nie musiałam w ogóle uzupełniać jej formułą, chociaż domperidone brałam codziennie.

Sukces nie jest taki sam dla wszystkich

Patrząc wstecz na to doświadczenie, nadal uważam swój sukces z drugim dzieckiem za prawdziwe zwycięstwo. Nie zrobiłbym tego bez wspierającego partnera, kompetentnego konsultanta laktacyjnego i pediatry, który mi ufał i był chętny do elastyczności.

Jeśli rozważasz karmienie piersią po operacji piersi:

• Uzbrój się w jak najwięcej wiedzy. Jeśli to możliwe, zdobądź egzemplarz „Definiowanie własnego sukcesu: karmienie piersią po operacji zmniejszenia piersi” autorstwa znanej ekspertki w dziedzinie karmienia piersią (i matki BFAR) Diane West. Książka jest niezwykle szczegółowa i pełna nadziei, zawiera historie z życia wzięte (chociaż West przyznaje, że informacje na temat niskiego podaży mleka są nieaktualne).

• Dołącz do grupy wsparcia BFAR na Facebooku i zadawaj wiele pytań.

• Zatrudnij międzynarodowego konsultanta laktacyjnego z certyfikatem zarządu (IBCLC), który ma doświadczenie w pracy z innymi kobietami, które przeszły operację piersi. Nie zadowalaj się kimś, kto ma niejasne pojęcie, co to oznacza.

• Możesz również omówić swój plan z pediatrą i umówić się na regularne ważenie dziecka.

• Jeśli czujesz się komfortowo, porozmawiaj ze swoim lekarzem o otrzymaniu recepty na lek, który może zwiększyć laktację. Domperidon nie jest dostępny w Stanach Zjednoczonych, ale istnieją inne opcje leczenia. Musisz porozmawiać z lekarzem o korzyściach i skutkach ubocznych, aby zdecydować, czy jest to właściwe dla Ciebie.

• Nie pozwól nikomu wmawiać, że karmienie piersią nie jest tego warte lub że stanie się tak, jeśli zechce tego natura. Nie pozwól im sprawiać, że poczujesz się winny za swoje wybory - przeszłe i obecne.

• Pozbądź się poczucia winy. Zmniejszenie piersi miało wtedy sens i pomogło ci stać się tym, kim jesteś dzisiaj.

Być może będziesz musiał zdefiniować, jak wygląda sukces w inny sposób niż chcesz, a to może być bolesne. Zrozum, jakie są twoje ograniczenia. Bycie nową mamą jest wystarczająco trudne bez próby przezwyciężenia fizycznych ograniczeń karmienia. Karmienie piersią może być wspaniałą rzeczą, ale podczas karmienia butelką możliwy jest również kontakt skóry ze skórą i wiele pożywnych interakcji.

Teraz, gdy moje dzieci są starsze, wiem, że dychotomie między karmieniem piersią a mlekiem modyfikowanym, między dobrą matką a złą matką, są fałszywe. Nie ma różnic zdrowotnych między moimi trzema dziećmi i ich różnymi metodami karmienia. Nikt nie pamięta ani nie dba o to, czy Twój nastolatek był karmiony mieszanką. Pomyślne karmienie piersią moich dzieci dało mi satysfakcję, ale to jeszcze jedna rzecz w pięknej mieszance bycia matką.

Emma Waverman jest niezależną dziennikarką mieszkającą w Toronto z trójką dzieci, mężem i hałaśliwym psem. Jej artykuły o jedzeniu i stylu życia można znaleźć w magazynach, gazetach i całym internecie. Jest współautorką bestsellerowej rodzinnej książki kucharskiej „Whining and Dining: Mealtime Survival for Picky Eaters and Families Who Love Them”. Śledź jej przygody i literówki na Instagramie i Twitterze pod adresem @emmawaverman.