1 (lub 3) na milion: moje doświadczenie jako wielokrotnego dawcy jaja

W wieku 21 lat moja motywacja do przekazania darowizny była prosta: chciałem pomóc parze w spełnieniu marzenia o zostaniu rodzicami. Teraz, w wieku 30 lat, trzykrotnie wybrano mnie do darowizny.

Był rok 2011, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem reklamę na Facebooku od agencji dawcy jaj, głoszącą, że noszę w sobie „ostateczny prezent”. Niepłodność nie była czymś, o czym myślałem, a moja rodzina była ostatnią rzeczą, o której myślałem.

Czytając o oddawaniu komórek jajowych po raz pierwszy dowiedziałem się, jak fenomenalne jest moje ciało. Dowiedziałem się, że prawdopodobnie urodziłem się z około 1 milionem jaj, a zanim osiągnąłem dojrzałość płciową, pozostało około 300 000.

Podczas moich płodnych lat uwolniłbym około 400 jajeczek poprzez owulację i być może jedna lub dwie poszłyby na założenie własnej rodziny, jeśli kiedykolwiek zdecydowałbym się na taki krok. Zdałem sobie sprawę, że wciąż mam mnóstwo jajek do stracenia.

Spełniłem kryteria darowizny i wiedziałem, że w dającej się przewidzieć przyszłości nie wykorzystam swoich jajek do niczego znaczącego. Może ktoś inny mógłby na nich skorzystać.

Jabłka i bułeczki

Podczas wstępnej sesji informacyjnej w agencji darowizny mój „opiekun” porównał darowiznę jajek do zbiórki owoców: co miesiąc traciłem pewną ilość jaj, w taki sam sposób, w jaki jabłka spadają z drzewa. Dlaczego by nie chwycić kosza i ich zebrać, zamiast pozwolić, by doskonale dobre owoce poszły na marne?

Podobał mi się pomysł z jabłonią, ale wkrótce znalazłem się w odpowiedzi na wiele pytań od osób, z którymi postanowiłem podzielić się swoją decyzją: Jak mam sobie poradzić, wiedząc, że inni ludzie tam są, ciesząc się „moimi jabłkami”, wychowując „moją dziecko ”, które„ oddałem ”?

Zdecydowałem, że potrzebuję nowej analogii.

Kiedy mówimy o ciąży, często mamy na myśli „bułkę w piekarniku”. Do wypieku chleba potrzeba jednak kilku składników: mąki, wody, drożdży, mleka, jajek.

Wiemy też, że samo wrzucenie składników do miski to za mało - trzeba je też razem upiec. Niektórzy ludzie mają wszystkie składniki, ale ich piekarnik nie działa, podczas gdy inni mają sprawny piekarnik, ale brakuje im jednego lub dwóch składników potrzebnych do sukcesu.

I tu wkracza dawca jajek. Z jakiegoś powodu biorcy brakuje jajek na bułkę, więc jako dawca zaproponowałem im moje.

Nie planuję dzisiaj pieczenia, a nawet gdybym to zrobił, reszta procesu byłaby znacznie inna - od składników mieszanki (nasienie, z którym moje jaja nigdy by się nie zetknęły) po kuchnię, w której odbywa się mieszanie i piec, w którym są pieczone.

Dlaczego słowa mają znaczenie

Kiedy mówimy o rodzicielstwie, używamy terminów takich jak „matka biologiczna” lub „rodzice adopcyjni”, ale te terminy nie oddają już sprawiedliwości zawiłościom i złożoności współczesnego poczęcia lub życia rodzinnego.

Historycznie, jeśli byłaś biologiczną matką dziecka, najprawdopodobniej byłaś spokrewniona genetycznie i osobą, która je urodziła - matką genetyczną, matką ciążową i matką biologiczną. Prawdopodobnie posiadałeś również prawa rodzicielskie, chyba że dziecko zostało adoptowane przez kogoś innego.

Dziś wiemy, że istnieje wiele sposobów zaangażowania się w poczęcie, ciążę, narodziny i wychowanie dziecka - a terminologia ma znaczenie!

W RPA, gdzie mieszkam, „biologiczna matka” jest uznawana za biologicznego i prawnego rodzica dziecka, z wyjątkiem przypadków macierzyństwa zastępczego. Jako dawczyni komórki jajowej nie mam prawa do dziecka urodzonego z jajek, które oddaję. Nie jestem prawnym rodzicem. Nie jestem biologicznym rodzicem. Więc kim ja jestem?

Podoba mi się określenie „współtwórca genetyki”, gdy pytają mnie o moją rolę w tym procesie. Nie myślę o dziecku urodzonym z mojej darowizny jak o swoim dziecku - ponieważ nie jest to dziecko, jakiego bym kiedykolwiek miała!

Przekazując kilka „składników”, ułatwiam tylko rodzicielstwo - ale co więcej, daję aspirującej matce możliwość upieczenia własnej bułki we własnym piekarniku, aczkolwiek z pożyczonymi składnikami.

Dziecko to coś więcej niż tylko nasienie i komórka jajowa

Jednak rodzicielstwo to o wiele więcej niż tylko DNA, a biologia to coś więcej niż tylko genetyka. Moja analogia do „bułki w piekarniku” może być zbyt prymitywna, ponieważ jeśli otrzymujesz darowiznę w postaci jajka, jesteś czymś więcej niż tylko miejscem do pieczenia chleba.

Pierwsze 1000 dni należy do najważniejszych dla rozwoju neurologicznego, zdrowia i dobrego samopoczucia dziecka. Ten krytyczny okres nie rozpoczyna się po urodzeniu, ale rozpoczyna się wkrótce po poczęciu i trwa do około 2 roku życia.

W miarę jak Twoje dziecko rośnie w tobie, na każdą część jego rozwoju wpływasz Ty. Dostarczasz białka, witaminy, minerały i płyny potrzebne do rozwoju zdrowych kości, mięśni, nerwów i narządów.

Podczas gdy dawca jaja dostarcza materiał genetyczny potrzebny do poczęcia, nasza praca na tym się kończy. Od momentu rozpoczęcia noszenia dziecka zapewniasz mu niezbędne elementy budulcowe, które nadadzą mu kształt dziecka, które pewnego dnia poznasz.

Skorzystanie z pomocy dawcy komórki jajowej daje możliwość wzrostu i pielęgnacji dziecka oraz odgrywania aktywnej roli w wydaniu dziecka na świat. Środowisko, które zapewniasz mu jako mama, ma wyjątkowy wpływ na każdy aspekt Twojego dziecka, nawet na długo przed jego narodzinami.

Proces

Dawstwo komórek jajowych nie jest jak dawstwo nasienia. Jajka nie są gromadzone w bankach, nie są łatwo dostępne, ich produkcja nie jest przyjemna i zdecydowanie nie jest przyjemna w przekazywaniu ich jako darowizny.

Jajka są drogie w przechowywaniu. Proces darowizny wymaga intensywnych testów medycznych i psychologicznych i nie jest tani. Dlatego jaja są oddawane na żądanie.

Nawet po zatwierdzeniu mojego wniosku wiedziałem, że mogą upłynąć miesiące, a nawet lata, zanim zostanę wybrany. Jednak trzy miesiące później, w lutym 2012 roku, moje jajka znalazły potencjalną rodzinę - parę z zagranicy, która wybrała mnie do pomocy przy zrobieniu bułki.

Moja druga donacja miała miejsce w 2014 roku, ale moja trzecia została przerwana, gdy biorca zachorował na zapalenie wyrostka robaczkowego na krótko przed planowanym pobraniem jaja. Jestem zarejestrowany, aby przekazać darowiznę po raz czwarty. Chociaż szczegóły różnią się od darowizny do darowizny, proces pozostaje taki sam.

Wybór

Po pierwsze, zostałem wybrany z bazy danych potencjalnych dawców. Odnosząc się do własnego procesu, mówię o parze biorcy, ponieważ zawsze byłem wybierany przez męża i żonę, którzy chcą założyć rodzinę.

Wiem jednak, że nie zawsze tak jest. Wskazałem, że byłbym szczęśliwy, mogąc przekazać darowiznę parom tej samej płci, osobom samotnym lub biorcy korzystającym z surogatu.

Jeśli ktoś jest gotów zainwestować tyle czasu, pieniędzy i wysiłku emocjonalnego w zrobienie dziecka, którego tak bardzo pragnie, to kim ja jestem, aby stanąć między nim a moimi jajami?

Jeśli chodzi o selekcję, pozostaję anonimowy. Dostępne są informacje o mojej rasie, pochodzeniu etnicznym i cechach fizycznych, a także o moim kolorze oczu, kolorze włosów i kolorze skóry.

Mój profil wspomina o wielkości moich dłoni i stóp oraz o tym, czy mam piegi. Przyszli rodzice wiedzą, czy noszę okulary, czy aparat na zębach. Moje alergie są wymienione w mojej szczegółowej historii medycznej i ujawniam te same fizyczne i medyczne informacje o moim rodzeństwie, rodzicach i dziadkach.

Moje osiągnięcia akademickie i sportowe, najwyższy poziom wykształcenia i obecny zawód są na moim profilu, obok mojego znaku zodiaku, cech behawioralnych, poglądów religijnych, skłonności politycznych i moich zainteresowań. Moje ulubione jedzenie, książki i filmy też tam są.

Na dokładkę galeria zdjęć przedstawiających mnie jako niemowlę i małe dziecko. Ta obfitość informacji jest jednym z powodów, dla których RPA jest tak atrakcyjnym miejscem dla osób rozważających wykorzystanie dawcy komórki jajowej.

Egzaminy wstępne

Po selekcji zostaje mi przydzielony specjalista ds. Płodności, który zajmuje się również leczeniem zapłodnienia in vitro (IVF) biorcy. Moja pielęgniarka jest odpowiedzialna za pobranie krwi, przestrzeganie reżimu leczenia i umawianie wizyt.

Moja pielęgniarka jest również moją encyklopedią o wszystkich sprawach związanych z dawstwem jaj, odpowiadającą na moje pytania, wyjaśniającą procedury i łagodzącą moje obawy i obawy, gdy się pojawiają.

Po USG i badaniu miednicy przechodzę intensywną sesję oceny zdrowia psychicznego i poradnictwa, aby upewnić się, że jestem emocjonalnie przygotowany na to, co nadchodzi.

Leczenie płodności

Następnie przepisano mi doustny środek antykoncepcyjny z bardzo szczegółowymi instrukcjami, kiedy zacząć go stosować. Podczas gdy kontrola urodzeń jako część leczenia bezpłodności początkowo zmyliła mnie światło dzienne, wkrótce dowiedziałem się, że było to manipulowanie moim cyklem miesiączkowym, aby zsynchronizować się z cyklem biorcy.

Mniej więcej miesiąc później, gdy cel został osiągnięty, zaczynam od zastrzyków płodności - hormonów, które nadmiernie pobudzają moje pęcherzyki jajnikowe, tak że dojrzewa wiele jajeczek, a nie tylko jeden. Codziennie wstrzykuję się w tłuste okolice pępka, ale igły są małe, a zastrzyk jest stosunkowo bezbolesny.

Proces nadmiernej chemicznej stymulacji pęcherzyków nie jest pozbawiony ryzyka i skutków ubocznych. Miałam szczęście, że nie doświadczyłam komplikacji, takich jak zespół hiperstymulacji jajników, ale miałam spory udział w tkliwości piersi, nudnościach i silnych wzdęciach, a także kilka siniaków w miejscu wstrzyknięcia.

W tym czasie jestem ściśle monitorowana i przechodzę co najmniej cztery kontrole i ultradźwięki w ciągu najbliższych 2 tygodni, aby ocenić reakcję mojego organizmu. Jestem również monitorowany, aby mieć pewność, że produkuję wiele zdrowych jaj do późniejszego pobrania.

Wyszukiwanie

W tym czasie jestem zachwycony, że jaja opuściły moją siedzibę - ciśnienie w podbrzuszu jest ogromne, a moje spodnie nie zamykają się już od wzdęć. Jestem bardzo świadomy tego, że moje ciało krzyczy „NAŁÓŻ MNIE!” u dowolnego nosiciela nasienia w moim bezpośrednim sąsiedztwie.

Około 12 dnia po rozpoczęciu wstrzyknięć rezerwujemy termin pobrania. Ostatnie wstrzyknięcie wyzwala owulację, w idealnym momencie, aby upewnić się, że jestem już pod sedacją, a zespół zajmujący się płodnością stoi, gdy jaja są uwalniane.

Procedura jest jednak nieco bardziej techniczna niż czekanie pod jabłonią z koszyczkiem - do odsysania płynu pęcherzykowego z moich jajników, a wraz z nimi jajeczek, używa się igły sterowanej sonarem.

Chociaż od wyboru do darowizny może minąć od 3 do 6 miesięcy, faktyczne pobranie zajmuje zaledwie 30 minut. Dwie godziny później jestem w drodze do domu, wzdęta i skurczona, ale zadowolony ze swojej decyzji. Kilka dni później wzdęcia ustąpiły, a plamienie ustąpiło.

Jednak mija miesiąc, zanim w ogóle rozważę podjęcie aktywności seksualnej - ostrzeżono mnie, że nie zawsze jest możliwe odzyskanie wszystkich jaj i pozostanę wysoce i absurdalnie płodna do następnej miesiączki.

9 lat później

Kiedy po raz pierwszy zarejestrowałem się, aby oddać darowiznę, niepłodność nie była gorącym tematem wśród moich rówieśników. Jednak gdy zbliżam się do trzydziestki, jestem coraz bardziej świadomy znajomych i współpracowników, którzy mają problemy z zajściem w ciążę.

Założenie własnej rodziny nadal nie jest dla mnie w planach, ale często zastanawiałam się, jak bym się poczuła, gdybym dowiedziała się, że w przyszłości może mieć problemy z zajściem w ciążę. Mam nadzieję, że jeśli kiedykolwiek znajdę się w sytuacji, w której gdzieś zawodzą tradycyjne metody zapłodnienia, ktoś zechce mi pomóc zrealizować moje marzenie.

Na moim biurku w domu mam piękny kryształowy motylek Swarovskiego - prezent w ramach podziękowania od pierwszej pary, której przekazałem darowiznę. W starożytnej Grecji motyl wyłaniający się z kokonu symbolizował narodziny nowej ludzkiej duszy.

Na całym świecie motyle kojarzą się z wytrzymałością, zmianą, nadzieją i życiem. Dla mnie ten kryształowy motyl jest symbolem przemiany i decyzji, którą podjąłem, by zmienić czyjeś życie - taką, która po drodze zmieniła moje życie.

Jamaine Krige to południowoafrykańska autorka i wielokrotnie nagradzana dziennikarka. Jest również zarejestrowanym ratownikiem (EMT-Intermediate), który od 2006 roku pracuje w różnych miejskich i zdalnych środowiskach opieki zdrowotnej. Ukończyła studia podyplomowe z psychologii i szczególnie interesuje się traumą i zdrowiem psychicznym.