Błona bębenkowa

Błona bębenkowa jest istotnym elementem ludzkiego ucha i jest powszechnie znana jako błona bębenkowa.

Jest to cienka, okrągła warstwa tkanki, która wyznacza punkt między uchem środkowym a uchem zewnętrznym. Ma w przybliżeniu grubość 0,1 mm, średnicę od 8 do 10 mm i masę około 14 mg. Pomimo tych niewielkich rozmiarów i masy błona bębenkowa jest niezwykle wytrzymała i elastyczna oraz trudna do uszkodzenia i niemożności naprawy.

Błona bębenkowa składa się z trzech warstw tkanki: zewnętrznej warstwy skórnej, włóknistej warstwy środkowej i warstwy błony śluzowej na jej najbardziej wewnętrznej powierzchni. Membrana jest utrzymywana na miejscu przez gruby pierścień chrząstki, twardy, ale elastyczny rodzaj tkanki.

Zadaniem błony bębenkowej jest wspomaganie ludzkiego słuchu. Kiedy fale dźwiękowe docierają do ucha, uderzają w błonę bębenkową. Membrana wibruje pod wpływem uderzenia fali dźwiękowej i przenosi drgania dalej, do kości ucha środkowego. Pacjenci z pękniętymi błonami bębenkowymi lub ich brakiem mają ekstremalne problemy ze słuchem, a nawet całkowitą utratę słuchu.