Jeśli rak prostaty osiągnie zaawansowany etap, a komórki rakowe rozprzestrzeniły się na inne części ciała, leczenie jest koniecznością. Uważne czekanie nie wchodzi w grę, jeśli taki był świadomy sposób postępowania z lekarzem.
Na szczęście mężczyźni z zaawansowanym rakiem prostaty mają teraz więcej dostępnych opcji leczenia niż kiedykolwiek wcześniej. Obejmują one zarówno terapie hormonalne, jak i opcje leczenia niehormonalnego. Dokładne leczenie, które otrzymasz, zależy od stadium raka prostaty i wszelkich chorób podstawowych. Pamiętaj, że Twoje doświadczenie w leczeniu może być zupełnie inne niż u kogoś innego.
Aby zdecydować się na leczenie, musisz wziąć pod uwagę ogólny cel leczenia, jego skutki uboczne oraz to, czy jesteś dobrym kandydatem. Znajomość dostępnych metod leczenia może pomóc Tobie i Twojemu lekarzowi w podjęciu decyzji, która terapia lub kombinacja terapii będzie dla Ciebie najlepsza.
Terapie hormonalne w przypadku zaawansowanego raka prostaty
Terapia hormonalna jest również znana jako terapia deprywacji androgenów (ADT). Często jest opisywany jako podstawa leczenia raka prostaty z przerzutami.
Jak działa terapia hormonalna?
Terapia hormonalna działa poprzez obniżenie poziomu hormonów (androgenów) w organizmie. Androgeny obejmują testosteron i dihydrotestosteron (DHT). Hormony te zachęcają do namnażania się raka prostaty. Bez androgenów wzrost guza jest spowolniony, a rak może nawet przejść do remisji.
Zatwierdzone terapie hormonalne
Istnieje kilka zatwierdzonych metod leczenia hormonalnego raka prostaty. Obejmują one:
- Agoniści GnRH, tacy jak leuprolid (Eligard, Lupron) i goserelin (Zoladex). Działają one poprzez obniżenie ilości testosteronu wytwarzanego przez jądra.
- Antyandrogeny, takie jak nilutamid (Nilandron) i enzalutamid (Xtandi). Są one zwykle dodawane do agonistów GnRH, aby zapobiec przyczepianiu się testosteronu do komórek nowotworowych.
- Inny rodzaj agonisty GnRH, zwany degarelix (Firmagon), który blokuje sygnały z mózgu do jąder, co powoduje zatrzymanie produkcji androgenów.
- Operacja usunięcia jąder (orchiektomia). W efekcie zatrzyma to produkcję męskich hormonów.
- Abiraterone (Zytiga), antagonista LHRH, który działa poprzez blokowanie enzymu o nazwie CYP17 w celu zatrzymania produkcji androgenów przez komórki organizmu.
Cele leczenia
Celem terapii hormonalnej jest remisja. Remisja oznacza, że wszystkie oznaki i objawy raka prostaty ustąpią. Osoby, które osiągnęły remisję, nie są „wyleczone”, ale mogą przetrwać wiele lat bez objawów raka.
Terapia hormonalna może być również stosowana w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu po wstępnym leczeniu u mężczyzn, u których występuje wysokie ryzyko nawrotu.
Jak wykonywane są zabiegi?
Agoniści GnRH są wstrzykiwani lub umieszczani jako małe implanty pod skórą. Antyandrogeny są przyjmowane w postaci pigułek raz dziennie. Degarelix podaje się we wstrzyknięciu. Lek chemioterapeutyczny o nazwie docetaksel (Taxotere) jest czasami stosowany w połączeniu z tymi terapiami hormonalnymi.
Zytiga przyjmuje się doustnie raz dziennie w połączeniu ze steroidem o nazwie prednizon.
Operację usunięcia jąder można przeprowadzić w trybie ambulatoryjnym. Powinieneś być w stanie wrócić do domu kilka godzin po orchiektomii.
Kim jest kandydat?
Większość mężczyzn z zaawansowanym rakiem prostaty to kandydaci do terapii hormonalnej. Zwykle bierze się go pod uwagę, gdy rak prostaty rozprzestrzenił się poza prostatę i operacja usunięcia guza nie jest już możliwa.
Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badanie czynności wątroby wraz z badaniem krwi, aby upewnić się, że wątroba jest w stanie prawidłowo rozłożyć leki.
Obecnie enzalutamid (Xtandi) jest zatwierdzony do stosowania tylko u mężczyzn z rakiem prostaty, który już rozprzestrzenił się na inne części ciała i którzy nie reagują już na leczenie medyczne lub chirurgiczne w celu obniżenia poziomu testosteronu.
W niektórych przypadkach komórki raka prostaty mogą opierać się terapii hormonalnej i namnażać się nawet przy braku męskich hormonów. Nazywa się to rakiem prostaty opornym na hormony (lub opornym na kastrację). Mężczyźni z odpornym na hormony rakiem prostaty nie są kandydatami do dalszej terapii hormonalnej.
Częste działania niepożądane
Do najczęstszych skutków ubocznych terapii hormonalnych należą:
- uderzenia gorąca
- przerzedzenie, łamliwość kości (osteoporoza), ponieważ niższy poziom testosteronu powoduje utratę wapnia
- przybranie na wadze
- utrata masy mięśniowej
- zaburzenie erekcji
- utrata popędu seksualnego
Terapie niehormonalne w zaawansowanym raku prostaty
Jeśli terapia hormonalna nie działa lub rak rośnie i rozprzestrzenia się zbyt szybko, może być zalecane leczenie innymi niehormonalnymi opcjami.
Zatwierdzone zabiegi niehormonalne
Niehormonalne metody leczenia zaawansowanego raka prostaty obejmują:
- Chemioterapia, taka jak docetaksel (Taxotere), kabazytaksel (Jevtana) i mitoksantron (Novantrone). Chemioterapia jest czasami podawana w połączeniu ze steroidem znanym jako prednizon.
- Radioterapia, która wykorzystuje wysokoenergetyczne wiązki lub radioaktywne nasiona do niszczenia guzów. Promieniowanie jest zwykle stosowane w połączeniu z chemioterapią.
- Immunoterapia, w tym sipuleucel-T (Provenge). Immunoterapia działa poprzez wykorzystanie własnego układu odpornościowego organizmu do zabijania komórek rakowych.
- Radium Ra 223 (Xofigo), który zawiera niewielką ilość promieniowania i służy do niszczenia komórek raka prostaty, które rozprzestrzeniły się do kości.
Cele leczenia
Celem chemioterapii, radioterapii i innych niehormonalnych metod leczenia jest spowolnienie wzrostu raka i przedłużenie życia człowieka. Chemioterapia i inne środki niehormonalne prawdopodobnie nie będą w stanie wyleczyć raka, ale mogą znacznie przedłużyć życie mężczyzn z przerzutowym rakiem prostaty.
Kim jest kandydat?
Możesz być kandydatem do leczenia niehormonalnego, takiego jak chemioterapia lub radioterapia, jeśli:
- poziom PSA rośnie zbyt szybko, aby terapia hormonalna go kontrolowała
- twój rak szybko się rozprzestrzenia
- objawy nasilają się
- terapie hormonalne nie działają
- rak rozprzestrzenił się na kości
Jak wykonywane są zabiegi?
Chemioterapia jest zwykle podawana w cyklach. Każdy cykl trwa zwykle kilka tygodni. Możesz potrzebować wielu rund leczenia, ale pomiędzy nimi zazwyczaj jest okres odpoczynku. Jeśli jeden rodzaj chemioterapii przestanie działać, lekarz może zalecić inne opcje chemioterapii.
Sipuleucel-T (Provenge) podaje się w trzech wlewach dożylnych, w odstępie około dwóch tygodni między każdym wlewem.
Radium Ra 223 jest również podawany we wstrzyknięciu.
Częste działania niepożądane
Typowe skutki uboczne chemioterapii obejmują:
- wypadanie włosów
- nudności i wymioty
- biegunka
- zmęczenie
- utrata apetytu
- mała liczba białych krwinek (neutropenia) i większe ryzyko zakażenia
- zmiany w pamięci
- drętwienie lub mrowienie dłoni i stóp
- łatwe siniaczenie
- owrzodzenia jamy ustnej
Radioterapia może zmniejszyć liczbę czerwonych krwinek i spowodować anemię. Niedokrwistość powoduje zmęczenie, zawroty głowy, ból głowy i inne objawy. Radioterapia może również prowadzić do utraty kontroli nad pęcherzem (nietrzymanie moczu) i zaburzeń erekcji.
Podsumowując
Terapie i operacje hormonalne są zwykle zalecane jako pierwsze w leczeniu zaawansowanego raka prostaty. Mogą być stosowane w połączeniu z chemioterapią. Jednak po pewnym czasie wiele nowotworów prostaty może stać się opornych na terapię hormonalną. Opcje niehormonalne stają się najlepszym wyborem dla mężczyzn z przerzutowym rakiem prostaty, który nie reaguje już na terapię hormonalną lub chemioterapię.
Nawet przy leczeniu nie wszystkie przypadki zaawansowanego raka prostaty można wyleczyć, ale leczenie może spowolnić rozwój raka, zmniejszyć objawy i poprawić przeżycie. Wielu mężczyzn od lat żyje z zaawansowanym rakiem prostaty.
Podejmowanie decyzji dotyczących leczenia może być kłopotliwe i trudne, ponieważ jest wiele rzeczy do rozważenia. Pamiętaj, że nie musisz podejmować decyzji sam. Dzięki wskazówkom swojego onkologa i zespołu opieki zdrowotnej możesz podjąć świadomą decyzję dotyczącą najlepszego dla siebie planu leczenia.
.jpg)
