Przeszczep nerki

Co to jest przeszczep nerki?

Przeszczep nerki to zabieg chirurgiczny wykonywany w celu leczenia niewydolności nerek. Nerki filtrują odpady z krwi i usuwają je z organizmu wraz z moczem. Pomagają również w utrzymaniu równowagi płynów i elektrolitów w organizmie. Jeśli nerki przestaną działać, w organizmie gromadzą się odpady i mogą powodować poważne choroby.

Osoby, u których doszło do niewydolności nerek, zwykle przechodzą terapię zwaną dializą. Zabieg ten mechanicznie filtruje odpady, które gromadzą się we krwi, gdy nerki przestają działać.

Niektóre osoby, których nerki zawiodły, mogą kwalifikować się do przeszczepu nerki. W tej procedurze jedna lub obie nerki są zastępowane nerkami dawcy od osoby żywej lub zmarłej.

Zarówno dializa, jak i przeszczep nerki mają swoje wady i zalety.

Poddanie się dializie jest czasochłonne i pracochłonne. Dializa często wymaga częstych podróży do stacji dializ w celu uzyskania leczenia. W stacji dializ krew jest oczyszczana za pomocą aparatu do dializy.

Jeśli jesteś kandydatem do dializy w swoim domu, musisz kupić środki do dializy i nauczyć się ich używać.

Przeszczep nerki może uwolnić Cię od długotrwałego uzależnienia od aparatu do dializy i związanego z tym ścisłego harmonogramu. Dzięki temu możesz prowadzić bardziej aktywne życie. Jednak przeszczepy nerek nie są odpowiednie dla każdego. Obejmuje to osoby z czynnymi infekcjami i osoby ze znaczną nadwagą.

Podczas przeszczepu nerki Twój chirurg pobierze oddaną nerkę i umieści ją w Twoim organizmie. Nawet jeśli urodziłeś się z dwiema nerkami, możesz prowadzić zdrowe życie tylko z jedną funkcjonującą nerką. Po przeszczepie będziesz musiał przyjmować leki obniżające odporność, aby układ odpornościowy nie atakował nowego organu.

Kto może potrzebować przeszczepu nerki?

Przeszczep nerki może być opcją, jeśli twoje nerki całkowicie przestały działać. Stan ten nazywany jest schyłkową chorobą nerek (ESRD) lub schyłkową niewydolnością nerek (ESKD). Jeśli osiągniesz ten punkt, lekarz prawdopodobnie zaleci dializę.

Oprócz poddania Cię dializie, Twój lekarz poinformuje Cię, jeśli uzna, że ​​jesteś dobrym kandydatem do przeszczepu nerki.

Aby być dobrym kandydatem do przeszczepu, musisz być wystarczająco zdrowy, aby przejść poważną operację i tolerować rygorystyczny, przez całe życie schemat leczenia po operacji. Musisz także chcieć i być w stanie postępować zgodnie ze wszystkimi instrukcjami lekarza i regularnie przyjmować leki.

Jeśli masz poważną chorobę podstawową, przeszczep nerki może być niebezpieczny lub mało prawdopodobne, aby się powiódł. Te poważne warunki obejmują:

• rak lub niedawna historia raka
• poważne zakażenie, takie jak gruźlica, zakażenia kości lub zapalenie wątroby
• ciężka choroba sercowo-naczyniowa
• choroba wątroby

Twój lekarz może również zalecić rezygnację z przeszczepu, jeśli:

• palić
• pij alkohol w nadmiarze
• używać nielegalnych narkotyków

Jeśli Twój lekarz uważa, że ​​jesteś dobrym kandydatem do przeszczepu i jesteś zainteresowany procedurą, musisz zostać przebadana w ośrodku transplantacyjnym.

Ta ocena zwykle obejmuje kilka wizyt w celu oceny stanu fizycznego, psychicznego i rodzinnego. Lekarze z ośrodka przeprowadzą badania krwi i moczu. Przeprowadzą również pełne badanie fizykalne, aby upewnić się, że jesteś wystarczająco zdrowy do operacji.

Spotkają się z Tobą również psycholog i pracownik socjalny, aby upewnić się, że jesteś w stanie zrozumieć skomplikowany schemat leczenia i postępować zgodnie z nim. Pracownik socjalny upewni się, że stać cię na zabieg i że masz odpowiednie wsparcie po wyjściu ze szpitala.

Jeśli zostaniesz zatwierdzony do przeszczepu, albo członek rodziny może oddać nerkę, albo zostaniesz umieszczony na liście oczekujących w Organ Procurement and Transplantation Network (OPTN). Typowy czas oczekiwania na zmarłego dawcę narządu wynosi ponad pięć lat.

Kto oddaje nerkę?

Dawcy nerki mogą być żywi lub zmarli.

Żywi dawcy

Ponieważ organizm może doskonale funkcjonować tylko z jedną zdrową nerką, członek rodziny z dwiema zdrowymi nerkami może zdecydować się na oddanie jednej z nich.

Jeśli krew i tkanki członka rodziny odpowiadają Twojej krwi i tkankom, możesz zaplanować planowane oddanie.

Dobrym rozwiązaniem jest otrzymanie nerki od członka rodziny. Zmniejsza ryzyko odrzucenia nerki przez organizm i pozwala ominąć wieloletnią listę oczekujących na zmarłego dawcę.

Zmarli dawcy

Dawcy zmarli są również nazywani dawcami zwłok. To ludzie, którzy zmarli, zwykle w wyniku wypadku, a nie choroby. Albo dawca, albo jego rodzina zdecydowali się oddać swoje narządy i tkanki.

Twoje ciało jest bardziej prawdopodobne, że odrzuci nerkę od niespokrewnionego dawcy. Jednak organ ze zwłok jest dobrą alternatywą, jeśli nie masz członka rodziny lub przyjaciela, który chce lub może oddać nerkę.

Proces dopasowywania

Podczas oceny przed przeszczepem będziesz mieć badania krwi w celu określenia grupy krwi (A, B, AB lub O) i antygenu leukocytów ludzkich (HLA). HLA to grupa antygenów znajdujących się na powierzchni białych krwinek. Antygeny są odpowiedzialne za odpowiedź immunologiczną organizmu.

Jeśli typ HLA odpowiada typowi HLA dawcy, jest bardziej prawdopodobne, że organizm nie odrzuci nerki. Każda osoba ma sześć antygenów, po trzy od każdego biologicznego rodzica. Im więcej masz antygenów odpowiadających antygenom dawcy, tym większa szansa na pomyślny przeszczep.

Po zidentyfikowaniu potencjalnego dawcy będziesz potrzebować kolejnego testu, aby upewnić się, że twoje przeciwciała nie zaatakują narządu dawcy. Odbywa się to poprzez zmieszanie niewielkiej ilości krwi z krwią dawcy.

Przeszczepu nie można wykonać, jeśli w Twojej krwi powstają przeciwciała w odpowiedzi na krew dawcy.

Jeśli Twoja krew nie wykazuje reakcji przeciwciał, masz tzw. „Negatywny test krzyżowy”. Oznacza to, że przeszczep może być kontynuowany.

Jak przebiega przeszczep nerki?

Twój lekarz może zaplanować przeszczep z wyprzedzeniem, jeśli otrzymujesz nerkę od żywego dawcy.

Jeśli jednak czekasz na zmarłego dawcę, który jest zbliżony do Twojego typu tkanki, będziesz musiał być dostępny, aby natychmiast udać się do szpitala, gdy zostanie zidentyfikowany dawca. Wiele szpitali przeszczepowych udostępnia swoim ludziom pagery lub telefony komórkowe, aby można było szybko do nich dotrzeć.

Po przybyciu do ośrodka transplantacyjnego musisz oddać próbkę krwi do testu na obecność przeciwciał. Zostaniesz dopuszczony do operacji, jeśli wynik będzie negatywny.

Przeszczep nerki wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Obejmuje to podanie leku usypiającego podczas operacji. Środek znieczulający zostanie wstrzyknięty do ciała przez dożylną (IV) linię w dłoni lub ramieniu.

Kiedy już zasypiasz, twój lekarz wykonuje nacięcie w twoim brzuchu i umieszcza nerkę dawcy w środku. Następnie łączą tętnice i żyły od nerki do tętnic i żył. Spowoduje to przepływ krwi przez nową nerkę.

Lekarz podłączy również moczowód nowej nerki do pęcherza, aby umożliwić normalne oddawanie moczu. Moczowód to przewód łączący nerkę z pęcherzem.

Twój lekarz pozostawi pierwotne nerki w Twoim organizmie, chyba że powodują one problemy, takie jak nadciśnienie lub infekcja.

Opieka postpenitencjarna

Obudzisz się w sali pooperacyjnej. Personel szpitala będzie monitorował Twoje parametry życiowe, dopóki nie upewnią się, że nie śpisz i jesteś stabilny. Następnie przeniesie cię do sali szpitalnej.

Nawet jeśli po przeszczepie czujesz się świetnie (wiele osób tak się czuje), prawdopodobnie będziesz musiał pozostać w szpitalu nawet przez tydzień po operacji.

Twoja nowa nerka może natychmiast zacząć usuwać odpady z organizmu lub może to potrwać do kilku tygodni, zanim zacznie funkcjonować. Nerki oddane przez członków rodziny zwykle zaczynają działać szybciej niż te od dawców niespokrewnionych lub zmarłych.

Podczas pierwszego gojenia możesz spodziewać się dużego bólu i bolesności w pobliżu miejsca nacięcia. Podczas pobytu w szpitalu lekarze będą monitorować Cię pod kątem powikłań. Wprowadzą cię również na ścisły harmonogram leków immunosupresyjnych, aby powstrzymać organizm przed odrzuceniem nowej nerki. Będziesz musiał przyjmować te leki codziennie, aby zapobiec odrzuceniu przez organizm nerki dawcy.

Zanim opuścisz szpital, Twój zespół transplantacyjny udzieli Ci szczegółowych instrukcji, jak i kiedy przyjmować leki. Upewnij się, że rozumiesz te instrukcje i zadaj tyle pytań, ile potrzeba. Twoi lekarze stworzą również harmonogram kontroli, który możesz wykonać po operacji.

Po wypisaniu ze szpitala musisz regularnie odwiedzać zespół przeszczepów, aby mogli ocenić, jak dobrze funkcjonuje Twoja nowa nerka.

Będziesz musiał przyjmować leki immunosupresyjne zgodnie z zaleceniami. Twój lekarz przepisze również dodatkowe leki, aby zmniejszyć ryzyko infekcji. Wreszcie, będziesz musiał obserwować siebie pod kątem sygnałów ostrzegawczych, że Twój organizm odrzucił nerkę. Należą do nich ból, obrzęk i objawy grypopodobne.

Będziesz musiał regularnie kontaktować się z lekarzem przez pierwszy do dwóch miesięcy po operacji. Twój powrót do zdrowia może zająć około sześciu miesięcy.

Jakie jest ryzyko przeszczepu nerki?

Przeszczep nerki to poważna operacja. Dlatego niesie ze sobą ryzyko:

• reakcja alergiczna na znieczulenie ogólne
• krwawienie
• zakrzepy
• wyciek z moczowodu
• zablokowanie moczowodu
• infekcja
• odrzucenie oddanej nerki
• niewydolność oddanej nerki
• atak serca
• udar

Potencjalne zagrożenia

Najpoważniejszym ryzykiem przeszczepu jest odrzucenie nerki przez organizm. Jednak rzadko zdarza się, że organizm odrzuci nerkę dawcy.

Mayo Clinic szacuje, że 90 procent biorców przeszczepów, którzy otrzymali nerkę od żywego dawcy, żyje co najmniej pięć lat po operacji. Około 82 procent osób, które otrzymały nerkę od zmarłego dawcy, żyje pięć lat później.

Jeśli zauważysz niezwykły ból w miejscu nacięcia lub zmianę ilości moczu, natychmiast powiadom o tym zespół transplantacyjny. Jeśli twój organizm odrzuca nową nerkę, możesz wznowić dializę i wrócić na listę oczekujących na kolejną nerkę po ponownej ocenie.

Leki immunosupresyjne, które musisz przyjmować po operacji, mogą również powodować nieprzyjemne skutki uboczne. Mogą to być:

• przybranie na wadze
• przerzedzenie kości
• zwiększony wzrost włosów
• trądzik
• większe ryzyko rozwoju niektórych nowotworów skóry i chłoniaka nieziarniczego

Porozmawiaj z lekarzem o ryzyku wystąpienia tych skutków ubocznych.