Uwzględniamy produkty, które naszym zdaniem są przydatne dla naszych czytelników. Jeśli kupujesz za pośrednictwem linków na tej stronie, możemy zarobić niewielką prowizję. Oto nasz proces.
Jeśli jest coś, co wpisałeś w Google bardziej niż „jak gotować pierś z kurczaka” i „seks lesbijski” (tylko ja?), Pieniądze mówią, że to „czy mam chorobę przenoszoną drogą płciową?” lub inne pytanie dotyczące tych trudnych do zrozumienia infekcji.
Dlatego przygotowaliśmy ten przydatny przewodnik po zdrowiu seksualnym.
Od tego, jak zmniejszyć ryzyko przeniesienia chorób przenoszonych drogą płciową po to, jak długo trzeba czekać przed badaniem po możliwym narażeniu, przewiń w dół, aby uzyskać odpowiedzi na pytania dotyczące chorób przenoszonych drogą płciową, które wiedzieć byłeś w Google.
Jaka jest różnica między chorobą przenoszoną drogą płciową a chorobą przenoszoną drogą płciową?
Jeśli miałeś szczęście, że miałeś pozory edukacji seksualnej - czy znałeś tylko 30 z 50, które obowiązują w Stanach Zjednoczonych? Okrutny! - istnieje szansa, że Twój instruktor będzie nazywał takie rzeczy jak rzeżączka i opryszczka „chorobami przenoszonymi drogą płciową” lub w skrócie chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Ale gdzieś od tamtego czasu do teraz akronim został zmieniony.
Wygląda na to, że wszyscy nazywają je infekcjami przenoszonymi drogą płciową lub chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Więc jaka jest różnica? Cóż, według Planned Parenthood infekcje nazywane są chorobami tylko wtedy, gdy powodują objawy, co robi tylko 30 procent niektórych chorób przenoszonych drogą płciową!
- infekcje przenoszone drogą płciową = infekcje spowodowane kontaktem seksualnym bezobjawowy
- choroby przenoszone drogą płciową = infekcje spowodowane kontaktem seksualnym objawowy
„Jeśli właściciel sromu ma wirusa HPV, ale obecnie nie ma żadnych objawów, jest to choroba przenoszona drogą płciową. Ale w przypadku, gdy zaczną się pojawiać objawy, będzie to teraz nazywane chorobą przenoszoną drogą płciową ”- wyjaśnia dr Earim Chaudry, MRCGP, lekarz ogólny i dyrektor medyczny w Manifeście dla męskiej platformy odnowy biologicznej.
„W większości miejsc te terminy są nadal używane jako synonimy” - mówi dr Kristy Goodman, OB-GYN, współzałożycielka i dyrektor generalna PreConception. „A niektóre organizacje, takie jak CDC, po prostu utknęły w nazywaniu ich chorobami przenoszonymi drogą płciową”.
Kiedy mówisz „testuj na wszystko”, oni sprawdzają wszystko, prawda?
Właściwie to źle.
Testują tylko pod kątem niektórych chorób przenoszonych drogą płciową
Różne narządy płciowe są badane na różne sposoby.
- Chlamydia i rzeżączka są badane na podstawie próbki moczu.
- Zapalenie wątroby, opryszczka (HSV), HIV i kiła są badane na podstawie próbki krwi.
- Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), HSV, rzęsistkowica („trichomonia”), mięczak zakaźny i świerzb są badane pod kątem zdrapywania komórek, poprzez zamianę dotkniętego obszaru lub wymianę widocznego bólu lub brodawki.
Aby zostać przebadanym pod kątem wszystkich tych chorób przenoszonych drogą płciową, musisz wykonać badanie krwi, moczu i wymazów.
I (!) Musisz również wyraźnie powiedzieć swojemu lekarzowi, że chcesz poddać się testom na wszystkie choroby przenoszone drogą płciową, w tym opryszczkę, HPV i HIV.
To samo dotyczy wszawicy łonowej („krabów”) i świerzbu, których ekspertka ds. Zdrowia kobiet, dr Sherry A. Ross, autorka „She-ology” i „She-ology, The She-quel”, mówi, że większość lekarzy nie będzie testować chyba że istnieje powód, by sądzić, że go masz (ma go jeden z twoich partnerów seksualnych).
Dlaczego niektóre choroby przenoszone drogą płciową są pomijane?
Większość lekarzy pomija HSV, chyba że ktoś ma widoczne rany, ponieważ Centers for Disease Control and Prevention (CDC) nie zaleca go osobom bez objawów. Dlaczego?
Według CDC „zdiagnozowanie opryszczki narządów płciowych u osoby bez objawów nie wykazało żadnej zmiany w jej zachowaniu seksualnym (np. Noszenie prezerwatywy lub brak seksu) ani nie powstrzymało rozprzestrzeniania się wirusa”.
Dodają również, że możliwe jest uzyskanie wyniku fałszywie dodatniego.
Testy na HIV są często pomijane dla osób, które nie są uważane za „wyższe ryzyko”. Według CDC, grupy „wyższego ryzyka” obejmują każdego, kto:
- penisa i uprawiał seks z inną osobą, która ma penisa
- odbyła seks analny lub waginalny z osobą zakażoną wirusem HIV
- uprawiali seks z więcej niż jedną osobą od czasu ich ostatniego badania przesiewowego w kierunku HIV
- miał wspólne igły lub używał leków dożylnych
- zaangażowany w prostytucję
Niestety, wielu lekarzy nie przeprowadza niezbędnych rozmów, aby ustalić, czy ktoś jest w grupie wysokiego ryzyka, czy nie. Ostatecznie oznacza to, że mniej osób jest testowanych niż powinno.
Poza tym, ze względu na piętno dyskryminacji HIV i HIV, niektórzy pacjenci nie chcą, aby ich status HIV znajdował się w ich dokumentacji medycznej i dlatego nie podpisują formularza zgody wymaganego przed badaniem kogoś na obecność wirusa HIV.
Testy na obecność wirusa HPV są często pomijane, ponieważ zaleca się, aby właściciele sromu w wieku od 30 do 65 lat mieli tylko wymaz Pap w połączeniu z testem HPV wykonywanym co 5 lat.
Jeśli nie minęło 5 lat, wielu lekarzy nie będzie testować.
Nie będą badać nieurodzajnych chorób przenoszonych drogą płciową, chyba że wyraźnie o to poprosisz
Zgadza się, niewirusowe choroby przenoszone drogą płciową to rzecz!
„Choroby przenoszone drogą płciową mogą pojawiać się na powierzchniach błon śluzowych, takich jak usta, usta, gardło lub odbyt” - mówi dyplomowany urolog i specjalista medycyny miednicy dr Michael Ingber z Centrum Specjalistycznego Zdrowia Kobiet w New Jersey.
„Najczęstsze z nich to opryszczka jamy ustnej lub opryszczka nosa, kłykciny (brodawki narządów płciowych), które mogą ujawniać się w odbycie oraz rzeżączka gardła i chlamydia” - mówi.
Większość lekarzy nie pobierze wymazu z gardła ani odbytu, chyba że powiesz im o konkretnych aktach seksualnych, w które się angażujesz, i poprosisz o badanie.
Czy prezerwatywy chronią przed wszystkim?
W przypadku seksu analnego, pochwowego i oralnego między dwiema osobami z penisami lub między jedną osobą z penisem a jedną osobą z pochwą „prezerwatywy lateksowe są najlepszym sposobem zapobiegania przenoszeniu chorób przenoszonych drogą płciową podczas aktywności seksualnej” - mówi Ross.
Jednak nie zapewniają one 100% ochrony przed infekcjami.
„Wszelkie choroby przenoszone drogą płciową, które mogą być przenoszone przez kontakt ze skórą - takie jak HSV, HPV i włośnica - mogą nadal być przenoszone na każdy obszar nieobjęty prezerwatywą” - wyjaśnia Goodman.
To samo dotyczy każdego przypadkowego kontaktu skóry ze skórą przed założeniem bariery.
Wszelkie choroby przenoszone drogą płciową przenoszone przez płyny ustrojowe - takie jak HPV, rzeżączka, chlamydia, HIV i wirusowe zapalenie wątroby typu B - mogą być przenoszone przez jakąkolwiek wymianę płynów ustrojowych, która mogła mieć miejsce przed założono prezerwatywę.
Na przykład, jeśli czubek penisa z pre-cum otarł się o srom lub odbyt przed założeniem prezerwatywy, może dojść do przeniesienia choroby przenoszonej drogą płciową.
Warto również zauważyć, że prezerwatywy ze skóry zwierzęcej nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Mają w sobie dziury, które są wystarczająco duże, aby mogły przez nie przechodzić cząsteczki zakaźne.
Prezerwatywy nie chronią przed przenoszeniem chorób przenoszonych drogą płciową podczas stosunku między dwoma właścicielami sromu ani podczas seksu oralnego z właścicielami sromu.
„Kiedy dwóch właścicieli sromu jest ze sobą aktywnych seksualnie, podczas nożyc i seksu oralnego należy używać matek dentystycznych lub prezerwatyw o zmienionym przeznaczeniu, aby zmniejszyć ryzyko narażenia” - mówi Goodman.
Bariery, takie jak rękawiczki nitrylowe i nakładki na palce, powinny być używane do takich rzeczy, jak pięściowanie i palcowanie.
Czy możesz przejść test zaraz po seksie?
„Wykonanie testu zaraz po stosunku nie da Ci informacji o tym, czy byłeś narażony na chorobę przenoszoną drogą płciową od partnera (ów), z którym przed chwilą uprawiałeś seks” - mówi Goodman.
„Chociaż może dostarczyć informacji o tym, czy byłeś narażony na chorobę przenoszoną drogą płciową od poprzedniego partnera”.
Dzieje się tak, ponieważ choroby przenoszone drogą płciową mają okres inkubacji. Jest to czas między pierwszym kontaktem z infekcją a momentem, w którym organizm rozpoznaje i wytwarza przeciwciała w odpowiedzi na chorobę.
Te przeciwciała są niezbędne, aby test dał wynik pozytywny.
„Będziesz musiał odczekać 1 do 2 tygodni na wykonanie testu na obecność chlamydii, rzeżączki lub rzęsistkowicy” - wyjaśnia Goodman. „I od 1 do 6 miesięcy w przypadku chorób przenoszonych drogą płciową, które można zbadać za pomocą krwi, takich jak kiła, HIV i opryszczka”.
To powiedziawszy, jeśli masz powody, by sądzić, że byłeś narażony na chorobę przenoszoną drogą płciową - na przykład uprawiałeś seks bez bariery z kimś, kto ma chorobę przenoszoną drogą płciową lub bariera się zepsuła - porozmawiaj z lekarzem.
Jeśli byłeś lub mogłeś być narażony na HIV, Twój lekarz może przepisać antyretrowirusową profilaktykę poekspozycyjną (PEP).
Jeśli zostanie przyjęty w ciągu 72 godzin od możliwego narażenia, PEP może pomóc w zapobieganiu zarażeniu się wirusem HIV.
Jeśli mogłeś być narażony na chlamydię, rzeżączkę lub kiłę, Twój lekarz może przepisać profilaktyczną dawkę antybiotyków, aby zapobiec przenoszeniu na innych partnerów.
A jeśli byłeś narażony na HSV, Twój lekarz może przepisać profilaktycznie acyklowir lub walacyklowir.
Leki te nie mogą zapobiec przenoszeniu infekcji opryszczki, ale mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawowej epidemii.
Jak często należy poddawać się badaniom, jeśli masz wielu partnerów?
„Najlepiej jest poddawać się testom na obecność chorób przenoszonych drogą płciową raz w roku, po seksie bez zabezpieczenia lub po każdym nowym partnerze - w zależności od tego, co nastąpi wcześniej” - mówi Ross.
Najczęstszym objawem choroby przenoszonej drogą płciową jest w ogóle brak objawów, więc ta zasada ma znaczenie, niezależnie od tego, czy występują objawy, czy nie.
Czy możesz testować w domu?
Tak! Istnieje wiele firm świadczących usługi medyczne świadczone bezpośrednio konsumentom, oferujących testy na obecność chorób przenoszonych drogą płciową, które można wykonać w zaciszu własnego domu.
„Wiele wysokiej jakości zestawów domowych ma taką samą dokładność, jaką można znaleźć w gabinecie lekarskim” - mówi Ross.
Oto jak działają. Będziesz:
- Odpowiedz na kilka pytań online.
- Zamów test polecany przez witrynę.
- Postępuj zgodnie z instrukcjami (inaczej nakłuj palec w celu wykonania badania krwi, sikaj do probówki lub wymazuj wnętrze pochwy lub odbytu).
- Odeślij próbkę pocztą.
- Uzyskaj wyniki online w ciągu kilku dni.
Jeśli uzyskasz pozytywny wynik, większość tych firm umożliwi Ci kontakt z lekarzem w celu omówienia dalszych kroków.
Popularne opcje obejmują zestawy od:
- LetsGetChecked
- Kontrola STD
- Nurx
- iDNA
Chociaż te zestawy są świetne dla osób, które nie mają dostępu do dokumentu IRL, Ross podkreśla, że kontakt z lekarzem jest nieoceniony.
„Kiedy idziesz do lekarza, dostajesz również kompleksowe badanie [miednicy], odpowiednie porady dotyczące kontroli urodzeń i bezpieczniejszego seksu oraz możesz porozmawiać o typowych pytaniach, które możesz mieć na temat chorób przenoszonych drogą płciową i innych problemów zdrowotnych” - mówi Ross.
Jaki jest sens cytologii?
„Wymaz Pap to badanie przesiewowe przeprowadzane na osobach z pochwą w celu wykrycia nieprawidłowości szyjki macicy, które mogą przekształcić się w raka szyjki macicy, a także na obecność wirusa HPV” - mówi Ross.
Czy są jakieś szczepionki, które możesz otrzymać?
Dostępne są 2 szczepionki przeciwko chorobom przenoszonym drogą płciową.
Jeden dotyczy zapalenia wątroby typu B, które jest zwykle podawane zaraz po urodzeniu.
„I jeden dla HPV, zwany Gardasil-9, który może chronić przed 9 różnymi szczepami HPV, które powodują 90 procent wszystkich infekcji HPV” - wyjaśnia Ross.
Szczepionka jest przeznaczona dla osób wszystkich płci w wieku od 9 do 45 lat i jest podawana w dwóch lub trzech dawkach.
Zaleca się, aby dzieci zaszczepiły się w wieku 11 lub 12 lat, aby były w pełni chronione, zanim staną się aktywne seksualnie.
Skąd wiesz, czy twoje objawy to choroba przenoszona drogą płciową, czy coś innego?
Nie możesz tego zrobić sam! Aby się tego dowiedzieć, musisz udać się do lekarza.
„Twoje objawy mogą wskazywać na inną chorobę, dlatego ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, który będzie w stanie pomóc Ci dowiedzieć się, co się dzieje” - mówi Chaudry.
Czy wszystkie choroby przenoszone drogą płciową są uleczalne?
Większość chorób przenoszonych drogą płciową jest uleczalna. Oznacza to, że jeśli złapiesz je wcześnie i odpowiednio potraktujesz, znikną na zawsze.
Choroba przenoszona drogą płciową to nie ospa wietrzna. Jednorazowe zdobycie tego nie oznacza, że jesteś odporny na ponowne zdobycie tego.
„Choroby przenoszone drogą płciową, takie jak HPV, opryszczka, wirusowe zapalenie wątroby typu B i HIV nie są uleczalne i będą żyć w organizmie przez czas nieokreślony” - mówi Ross.
Jednak wszystkie te choroby przenoszone drogą płciową można leczyć za pomocą leków. Pomoże to złagodzić wszelkie objawy i zmniejszy ryzyko przeniesienia ich na partnera (-ów), mówi Goodman.
Podsumowując
STI się zdarzają! Jedynym sposobem sprawdzenia, czy go masz, jest poddanie się testowi.
I hej, jeśli zdecydujesz się na testowanie w gabinecie, poproś lekarza o kilka darmowych barier. Większość klinik ma prezerwatywy i matki dentystyczne, które rozdają bezpłatnie.
Gabrielle Kassel jest nowojorską pisarką zajmującą się seksem i zdrowiem oraz trenerem CrossFit Level 1. Stała się poranną osobą, przetestowała ponad 200 wibratorów, zjadła, wypiła i wyczyściła węglem - wszystko w imię dziennikarstwa. W wolnym czasie czyta książki samopomocy i romanse, wyciska na ławce lub tańczy na rurze. Śledź ją na Instagramie.
