Złogi wapnia i zęby

Wapń i twoje zęby

Według National Institutes of Health wapń jest minerałem występującym w największej ilości w organizmie, a 99% jest przechowywany w kościach i zębach. Związki wapnia pomagają wzmocnić szkliwo - zewnętrzną warstwę zębów, która chroni przed erozją, próchnicą i wrażliwością na temperaturę -.

Szkliwo jest najtwardszą substancją w organizmie - jest nawet twardsze niż kości - i składa się ze zwapniałej tkanki. Gromadzenie się wapnia może odnosić się do płytki nazębnej i kamienia nazębnego, które mogą gromadzić się i powodować próchnicę, jeśli pozostaną na zębach. Może również dotyczyć problemów z wapnieniem szkliwa.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o obu przypadkach oraz o wpływie, jaki mogą one mieć na zdrowie zębów i jamy ustnej.

Co to jest tablica?

Płytka nazębna to lepki, bezbarwny film, który tworzy się na szkliwie. Składa się z bakterii z Twojej śliny. Kiedy wchodzi w interakcję z cukrami i skrobiami pozostałymi na zębach z pożywienia, tworzy kwas, który może powodować erozję szkliwa, przez co zęby są podatne na próchnicę. Kamień nazębny to stwardniała płytka nazębna.

Najlepszym sposobem na usunięcie płytki nazębnej i zapobieżenie tworzeniu się kamienia nazębnego jest regularne szczotkowanie i nitkowanie zębów oraz wizyty u dentysty w celu okresowych kontroli i czyszczenia.

Kamień nazębny na dziąsłach i zębach

Wapń, który twardnieje na szkliwie oraz pod i wokół linii dziąseł, nazywany jest kamieniem nazębnym. Kamień nazębny tworzy się, gdy płytka nazębna nie została usunięta za pomocą regularnego szczotkowania i nitkowania. Kamień nazębny może podrażniać dziąsła, prowadząc do:

• choroba dziąseł
• próchnica
• zły oddech

Jakie są objawy kamienia nazębnego?

Naprawdę możesz zobaczyć i poczuć kamień nazębny na zębach. Objawy obejmują żółtawe lub brązowe zabarwienie zębów. Możesz to zauważyć bardziej w miejscach, w których nie szczotkujesz dokładnie - na przykład między zębami lub na spodniej stronie. Twoje zęby mogą być szorstkie w dotyku. Kamień nazębny może powodować stan zapalny i wrażliwość dziąseł.

Jakie są możliwości leczenia kamienia nazębnego?

Kamień nazębny to niezwykle twardy materiał - nie da się go samodzielnie usunąć zwykłym szczotkowaniem. Aby wyczyścić, musisz udać się do profesjonalisty. Przede wszystkim zapobieganie tworzeniu się kamienia nazębnego ma kluczowe znaczenie. Aby temu zapobiec, przestrzegaj dobrej higieny jamy ustnej:

• Unikaj słodkich i bogatych w skrobię pokarmów, które pomagają rosnąć płytce nazębnej.
• Szczotkuj dwa razy dziennie.
• Jedz zdrową, dobrze zbilansowaną dietę.
• Nić dentystyczną raz dziennie.
• Odwiedzaj swojego dentystę dwa razy w roku w celu profesjonalnego czyszczenia i kontroli stomatologicznej.
• Jeśli dentysta to zaleci, użyj pasty zwalczającej kamień nazębny.

Złogi wapnia spowodowane hipokalcyfikacją

Hipokalcyfikacja to stan, w którym szkliwo zęba ma niewystarczającą ilość wapnia. W takim przypadku szkliwo nadal pokrywa powierzchnię zęba, ale jego części mogą być cienkie i słabe, nadając zębom matowy lub kredowy wygląd.

Bez mocnego, ochronnego szkliwa zęby są bardziej podatne na próchnicę. W jednym badaniu około 24 procent badanych miało hipokalcyfikację szkliwa.

Co powoduje hipokalcyfikację?

Wiele defektów szkliwa często zaczyna się przed urodzeniem, ponieważ zęby dziecka rozwijają się w łonie matki. Hipokalcyfikacja - którą można zaobserwować zarówno w zębach dziecięcych, jak i dorosłych - jest spowodowana defektem w tworzeniu bardzo wrażliwych komórek zwanych ameloblastami. Te komórki wydzielają białka, które tworzą szkliwo zębów. Według badań większość przypadków hipokalcyfikacji nie ma znanej przyczyny. W innych przypadkach może to dotyczyć:

• Genetyka. Amelogenesis imperfecta to grupa rzadkich, dziedzicznych schorzeń, które wpływają na szkliwo zębów i mogą skutkować hipokalcyfikacją.
• Choroba lub uraz. Niektórzy badacze spekulują, że defekty szkliwa, takie jak hipokalcyfikacja, mogą wystąpić z powodu wysokiej gorączki przyszłej mamy w czasie ciąży lub nawet wynikać z trudnego porodu.
• Pewne zaburzenia. Jedno z badań wykazało, że osoby z astmą i padaczką były bardziej narażone na defekty szkliwa niż inne. Jedna z teorii na temat zwiększonej częstości występowania mówi, że leki stosowane w leczeniu tych schorzeń mogą wpływać na szkliwo.
• Fluorek. Fluoroza zębów lub spożycie zbyt dużej ilości fluoru we wczesnym dzieciństwie może prowadzić do plamistych, cętkowanych zębów.

Jakie są objawy hipokalcyfikacji?

Zęby hipokalcyfikowane mają zazwyczaj:

• białe, żółte lub brązowe plamy na powierzchni
• kredowy lub kremowy wygląd
• osłabiona struktura, przez co są podatne na ubytki i pęknięcia
• wrażliwość na gorące i zimne potrawy i napoje

Dbanie o zęby

Profesjonalna opieka

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest wzmocnienie zębów. W zależności od stopnia hipokalcyfikacji i lokalizacji zęba lekarz może zalecić jedną z poniższych czynności:

• zabiegi fluorowe co kilka miesięcy w celu wzmocnienia zęba
• cementy glasjonomerowe przyklejane do powierzchni w celu pokrycia przebarwień, które mają tendencję do lepszego trzymania się struktury zęba niż żywica kompozytowa, inne popularne narzędzie wiążące
• korony, aby w pełni otoczyć hipokalcyfikowany ząb
• wybielanie w gabinecie w celu rozjaśnienia przebarwień, które działa najlepiej w łagodnych przypadkach

Opieka domowa

Hipokalcyfikację najlepiej leczyć profesjonalista, ponieważ wpływa ona na integralność strukturalną zębów. Jeśli masz bardzo łagodny przypadek, możesz zapytać swojego dentystę o korzyści płynące ze stosowania:

• pasty do zębów, które pomagają uzupełniać wapń
• domowy system wybielania zębów

Zwapnienie i mineralizacja

P:

Jakie są różnice między hipokalcyfikacją, hipomineralizacją i hiperkapnieniem?

ZA:

Hipokalcyfikacja to wada szkliwa spowodowana niewystarczającą ilością minerałów, czy to w ząbku niemowlęcym, czy stałym. Przyczyną może być miejscowa lub ogólnoustrojowa ingerencja w mineralizację szkliwa.

Hipomineralizacja jest stanem rozwojowym powodującym ubytki szkliwa w pierwszych zębach trzonowych i siekaczach zębów stałych.

Zarówno hipomineralizacja, jak i hipokalcyfikacja powodują miękkie plamy i obejmują niewystarczającą ilość wapnia w szkliwie.

Hiperwapnienie zębów występuje, gdy w szkliwie jest zbyt dużo wapnia, czasami spowodowane infekcją podczas formowania się zęba. Może wyglądać jak twarde białe plamy na zębach.

P: Biorąc pod uwagę te różne wady szkliwa, co można zrobić, aby wzmocnić szkliwo?

O: Istnieje kilka sposobów na wzmocnienie szkliwa:

• ogranicz słodką i kwaśną żywność
• pij kwaśne napoje przez słomkę
• używać produktów dentystycznych zawierających fluor; W razie potrzeby dentysta może również przepisać większe stężenia fluoru
• szczotkuj dwa razy dziennie przez 2 minuty i nitkuj ​​codziennie
• zakładaj ochraniacz na usta, jeśli zgrzytasz lub zaciskasz szczękę
• pij dużo wody i stosuj zbilansowaną dietę

Dr Christine FrankOdpowiedzi reprezentują opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.

Zapobieganie

Ponieważ większość przypadków hipokalcyfikacji ma nieznaną przyczynę i często rozwija się przed urodzeniem, zapobieganie tej chorobie jest trudne. Możesz jednak zapobiec odkładaniu się płytki nazębnej i kamienia nazębnego na zębach poprzez:

• uzyskanie regularnej opieki stomatologicznej
• szczotkowanie dwa razy dziennie
• nitkowanie raz dziennie
• jedzenie zdrowej, zbilansowanej diety

Podstawowa pielęgnacja zębów i kosmetyczna pielęgnacja zębów

Wady szkliwa zębów nie są rzadkością. Nadmierne lub niedowapnienie szkliwa, które często występuje w trakcie formowania się zębów, może prowadzić do plamistych, a czasem osłabionych zębów. Płytka nazębna i kamień nazębny, jeśli pozostaną na zębach, mogą zniszczyć szkliwo.

Jeśli masz białe, żółte lub brązowe plamy na zębach, porozmawiaj ze swoim dentystą. Istnieją skuteczne techniki usuwania lub kamuflowania plam, a co ważniejsze, wzmacniania zębów i utrzymywania zdrowego uśmiechu.