Nadopiekuńczy rodzice: jak odpuścić i wychować niezależne dzieci

Rodzicielstwo jest trudne, bez względu na to, jak go pokroisz. Jesteś odpowiedzialny za wychowanie, kształtowanie i dyscyplinowanie małego człowieka. Stawka jest wysoka, a konsekwencje są poważne.

Chcesz, aby Twoje dziecko było zdrowe, bezpieczne i odnosiło sukcesy - nic więc dziwnego, że możesz trochę pomóc zbyt dużo lub interweniowanie, aby uratować dzień, gdy tylko coś pójdzie nie tak.

Ale ten nieustanny „helikopter” może utrudniać wzrost i rozwój Twojego dziecka. Nadopiekuńczy rodzice chcą dobrze, ale w pogoni za doskonałością często wyrządzają więcej szkody niż pożytku.

Jak więc możesz rozpoznać, czy jesteś nadopiekuńczym rodzicem? Jakie są potencjalne konsekwencje? A co najważniejsze, jak możesz powstrzymać nieumyślne duszenie się teraz, a nie później? Oto, co musisz wiedzieć.

Kim są nadopiekuńczy rodzice?

Nadopiekuńczy rodzice starają się chronić swoje dzieci przed bólem fizycznym, psychicznym lub emocjonalnym. Chcą mieć pewność, że ich pociechy odniosą sukces, więc mogą złagodzić ciosy codziennego życia.

Problem polega na tym, że często mają wizję tunelu w swoim dążeniu do pomocy dziecku w osiąganiu celów i ścisłym zdominowaniu procesu decyzyjnego w imieniu dziecka, wierząc, że wie, co jest najlepsze.

Jednak to nie brak empatii napędza tę jednomyślność. W rzeczywistości jest zupełnie odwrotnie.

Należy pamiętać, że nadopiekuńczy rodzice - lubią wszystko rodzice - miej dobre intencje. Chcą tego, co najlepsze dla swojego dziecka - nawet jeśli oznacza to, że muszą torować mu drogę lub chronić je przed potencjalnie bolesnymi realiami świata zewnętrznego.

Ta tendencja do szukania schronienia, ochrony i manipulacji może objawiać się na wiele sposobów. Oto kilka przykładów nadopiekuńczego rodzicielstwa:

Zbyt ostrożny rodzic

Maluch, który dopiero uczy się chodzić, czuje się niepewnie na nogach. To może być denerwujące, gdy patrzysz, jak maluch toczy się po wyłożonej kafelkami podłodze, przewidując potencjalne upadki i buczenie.

To normalne, że to robisz chcieć wkroczyć i ułatwić. Jednak ciągłe zniechęcanie lub powstrzymywanie malucha przed ćwiczeniem tej początkującej pracy nóg może utrudniać jego postępy. Co więcej, może to powodować, że twój tyke będzie odczuwał narastający niepokój związany z ich rozwijającymi się zdolnościami - lub ich brakiem. I to wykracza poza chodzenie.

Ta forma nadopiekuńczego rodzicielstwa może wielokrotnie pojawiać się w zabawie, gdy Twoje dziecko wspina się wyżej niż kiedykolwiek wcześniej na placu zabaw lub domaga się nauki używania nożyczek. Wejście w celu „ochrony” ich przed tymi zdrowymi zagrożeniami może powstrzymać ich przed podejmowaniem wyzwań oraz budowaniem pewności siebie i świadomości własnych umiejętności.

Rodzic szukający wymówek

Wykonywanie wymówek dla słabych wyników dziecka w teście i domaganie się powtórzenia to kolejny przykład nadopiekuńczej tendencji. Zamiast pozwalać dziecku uczyć się na błędach, chęć dania mu kolejnej szansy umożliwia i utrwala złe nawyki.

Możesz znaleźć się w obronie niewłaściwego zachowania dziecka lub błędów wobec przyjaciół, rodziny lub innych krytyków. Pomysł, że zawodzą lub popełniają błędy, może być źródłem dyskomfortu, a nawet strachu. Ich niepowodzenia mogą wydawać się odzwierciedleniem twoich własnych niepowodzeń jako rodzica, więc zawsze jesteś gotowy, mając powód i wyjaśnienie.

Rodzic decyzyjny

Ważne jest, aby pozwolić dzieciom eksperymentować i próbować nowych rzeczy. Jeśli twoje wysportowane dziecko zdecyduje, że chce w tym roku pominąć baseball i przesłuchanie do szkolnego przedstawienia, możesz być sceptyczny, jeśli nie wręcz zniechęcający.

Możesz obawiać się, że Twoje dziecko nie będzie wystarczająco dobre w tym nowym zajęciu lub że marnuje okazję, aby zabłysnąć w dziedzinie, w której już się wyróżnia.

Oprócz wyborów dotyczących tego, co robić, możesz martwić się o to, z kim oni coś robią. Możesz chcieć, żeby mieli „właściwych” przyjaciół. Możesz czuć się potwierdzony osiągnięciami swojego dziecka i czerpać satysfakcję, widząc, że Twoje dziecko wyróżnia się i pasuje.

Jakie są oznaki nadopiekuńczych rodziców?

Rodzice nadopiekuńczy mieszczą się w dość szerokiej kategorii rodzicielstwa; niektórzy mogą kierować się lękiem przed kontuzją, podczas gdy inni mogą martwić się, że ich dzieci nie odniosą sukcesu bez ich ciągłej uwagi.

Pomimo różnych okoliczności istnieje kilka oznak nadopiekuńczego rodzicielstwa.

Kontrolowanie wyborów

Jeśli nieustannie podejmujesz duże i małe decyzje za swoje dziecko, nie pozwalając mu przemyśleć wszystkich opcji, możesz być nadopiekuńczy rodzic.

Jeśli Twoje dziecko chce spróbować czegoś nowego (na przykład sportu lub hobby), ale nalegasz, aby trzymało się tego, co wie lub czego chcesz, tłumisz ich popęd, okazywanie nieufności i zakładanie ty wiedzieć lepiej.

Ważne jest, aby dać dzieciom możliwość samodzielnego rozważenia opcji. Oczywiście możemy im doradzić, ale ostatecznie chcemy zachęcić nasze dzieci do samodzielnego myślenia z własnymi przekonanymi opiniami.

Ochrona przed porażką

Może być kuszące, aby wkroczyć i „uratować” swoje dziecko przed złym stopniem lub zranionym ego. To powiedziawszy, posiadanie nauczyciela twojego dziecka na szybkim wybieraniu może wskazywać na większy problem rodzicielski.

Dzieci są odporne, ale tylko wtedy, gdy damy im szansę na odbicie. Sukces jest wspaniały, ale dzieci nie będą się dobrze rozwijać, dopóki nie nauczą się pokonywać codziennych niepowodzeń.

Przesadne reagowanie na niepowodzenia

Jeśli jesteś wściekły z powodu sporadycznej złej oceny lub przerażony, gdy Twoje dziecko zostaje odrzucone z okazji, musisz wziąć głęboki oddech i być jak Elsa - odpuść. Przesadne reagowanie na okazjonalne niepowodzenia nie pomaga Tobie ani Twojemu dziecku w adaptacji i rozwoju.

Strach przed kontuzją

Jeśli ostrzegasz dziecko, aby obserwowało palce za każdym razem, gdy zamykają drzwi szafki lub sapią, gdy od czasu do czasu potykają się o własne stopy, (co zrozumiałe) martwisz się o ich bezpieczeństwo.

Z pewnością nikt nie chce, aby gra w berka kończyła się łzami, ale potknięcia, wycieki i zadrapania są częścią dzieciństwa. Dopóki dziecku nie grozi bezpośrednie niebezpieczeństwo, należy od czasu do czasu ugryźć się w język - w przeciwnym razie prawdziwe kółka treningowe mogą nigdy nie spaść.

Intensywne skupienie się na osiągnięciach

Jeśli tak bardzo koncentrujesz się na osiągnięciach swojego dziecka, że ​​nie poświęcasz czasu, aby je celebrować i cieszyć się prostszymi chwilami, Ty (i potencjalnie Twoje dziecko) przegapiasz.

Możesz zaplanować korepetytorów i zapisać swoje dziecko na wszystkie zajęcia wzbogacające, ale skupianie się wyłącznie na nauce i wymiernych osiągnięciach może być szkodliwe dla psychicznego i emocjonalnego samopoczucia Twojego dziecka. Musimy pozwolić naszym dzieciom być dziećmi.

Ekstremalne nagrody i surowe zasady

Uciekanie się do dziwacznych nagród, aby zmotywować dzieci i surowych kar, aby je odstraszyć, to kolejna powszechna oznaka nadopiekuńczego rodzicielstwa.

Chcesz, aby Twoje dziecko było motywowane własną wewnętrzną motywacją i ekscytowane nowymi doświadczeniami - nie było uzależnione od łapówek i obawiające się zagrożeń.

Jakie są skutki nadopiekuńczych rodziców?

Wszyscy rodzice popełniają błędy, a martwienie się o potencjalne długoterminowe skutki podjęcia decyzji to standardowa praktyka. Ale trzeba powiedzieć, że nie ma jednej właściwej drogi do rodzica. Musisz okazać sobie łaskę i życzliwość w tej podróży i wiedzieć, że nie zawsze będziesz miał właściwe odpowiedzi.

Niemniej jednak zidentyfikowanie teraz wszelkich tendencji do nadopiekuńczości może pomóc dostosować wynik dla ciebie i twoich dzieci, ponieważ ten styl rodzicielstwa mogą mają trwałe negatywne konsekwencje.

Nieprzygotowane dzieci

Być może co najważniejsze, nadopiekuńczy rodzic może stworzyć dziecko, które nie jest przygotowane na to, co życie może mu narzucić. Są tak przyzwyczajeni do tego, że rodzic snuje plany i porządkuje bałagan, że mogą być bezradni w obliczu drobnych wyzwań i poważnych przeszkód.

Zwodnicze dzieci

Jeśli Twoje dziecko dusi się bardzo praktycznym podejściem do rodzicielstwa, może zacząć kłamać. Jeśli czują, że nie są w stanie stawić czoła presji nierealistycznych oczekiwań lub surowych zasad, mogą przekręcić prawdę, aby manipulować wynikiem i zmienić twoją oczekiwaną reakcję.

Zależne, niepewne siebie dzieci

Jeśli Twoje dziecko zawsze oczekuje, że wkroczysz, może nie rozwinąć poczucia własnej wartości potrzebnej do zostania własnym adwokatem.

Jeśli zrobisz dla nich wszystko (od podstawowych prac domowych po ukończenie projektów szkolnych), mogą zacząć oczekiwać, że zrobisz inne proste rzeczy, mogą i powinien zrobić sobie. Zamiast podejmować nowe wyzwania, wolą czekać, aż inni zajmą się problemami.

Ponadto badanie przeprowadzone w 2013 roku na University of Mary Washington w Wirginii wykazało, że dzieci rodziców helikopterów były bardziej podatne na lęk i depresję w późnych latach nastoletnich i na studiach.

Straszne dzieci

Jeśli powstrzymasz małe dziecko przed robieniem rzeczy, które mogą mieć negatywne, ale stosunkowo nieszkodliwe skutki, może ono nadmiernie przestraszyć się próbowania nowych rzeczy. Mogą się martwić, że zostaną zranieni lub odrzuceni, a ostatecznie będą unikać doświadczeń.

Uprawnione dzieci

Dzieciom, które są przyzwyczajone do tego, że rzeczy idą po ich myśli zgodnie z planem rodziców, mogą mieć w przyszłości trudniej, gdy zdadzą sobie sprawę, że życie nie zawsze toczy się w ten sposób. Mogą nawet czuć, że zasługują na rzeczy, na które nie zasłużyli.

Co więcej, ta kwestia jest zagmatwana, jeśli byli wiecznie motywowani nagrodami, a nie samozadowoleniem.

Wskazówki dla nadopiekuńczych rodziców, a także dla osób przyjmujących

Jeśli kręcisz głową ze wstydu, możesz mieć pewność, że nie jesteś sam. Jest wielu nadopiekuńczych rodziców, którzy tak jak Ty, po prostu chcą, aby ich dzieci były szczęśliwymi, osiągającymi sukcesy.

Identyfikacja problemu z nadopiekuńczością to połowa sukcesu. Możesz uczyć się na błędach z przeszłości, dostosować swój styl rodzicielstwa - jednocześnie okazując dużo miłości i wsparcia oraz rozwijać zdrowsze relacje z dziećmi.

Kroki, które możesz podjąć jako nadopiekuńczy rodzic

• Czerp inspirację od innych. Porozmawiaj z innymi rodzicami ze swojego kręgu znajomych lub społeczności, których styl rodzicielski podziwiasz. Zapytaj ich o pomysły i wymieniaj się historiami. Pamiętaj jednak, że nie ma idealnego rodzica, a żaden styl wychowywania nie jest najlepszy dla wszystkich dzieci w każdej sytuacji.
• Miej otwartą rozmowę. Utrzymuj otwarte linie komunikacyjne z dzieckiem, niezależnie od jego wieku. Bądź otwarty na pomysły i chętny do wysłuchania ich pragnień i życzeń - nawet jeśli są one inne niż Twoje.
• Bądź łagodny dla siebie (i swoich dzieci). Daj sobie chwilę wytchnienia. Jako rodzic, który unosi się w powietrzu, możesz trochę się zrelaksować. Jeśli maluch eksperymentuje na placu zabaw, pozwól na to i pozwól na konsekwencje. Dopóki twoje dziecko jest bezpieczne, możesz pozwolić naturze iść swoim biegiem. Opanuj swój instynkt, aby zamknąć wszystko i zobaczyć, jak reaguje Twoje dziecko. Mogą cię zaskoczyć.
• Porozmawiaj z profesjonalistą. Jeśli masz problem z oderwaniem się od swoich nadopiekuńczych sposobów, poszukaj profesjonalnej pomocy. Terapia może być świetnym sposobem na wykorzystanie prawdziwych motywacji i znalezienie lepszych mechanizmów radzenia sobie.

Na końcu nadopiekuńczego rodzicielstwa?

Jeśli masz do czynienia ze swoimi nadopiekuńczymi rodzicami - czy jesteś dzieckiem, nastolatkiem czy dorosłym - Ty też masz przed sobą trochę pracy.

Pierwszy krok do rozwiązania problemu: rozpocznij przyjacielską rozmowę z rodzicami i wyrażaj swoje uczucia. Poinformuj ich, że chcesz przerwać ten cykl zachowań.

Możesz pomyśleć, że twoi rodzice kontrolują twoje wybory i możesz w rezultacie atakować. Pozytywna zmiana nie nastąpi, dopóki nie weźmiesz odpowiedzialności za własne reakcje, nie otworzysz się na swoje uczucia i nie ustalisz pewnych granic.

Poradnictwo zewnętrzne może być również niezwykle przydatne, pomagając tobie i twoim rodzicom w zachowaniu równowagi.

Na wynos

Znalezienie odpowiedniego podejścia do wychowywania dzieci może być płynnym procesem pełnym prób, błędów i kompromisów.

Jeśli identyfikujesz się jako nadopiekuńczy rodzic, możesz popracować nad niektórymi problematycznymi tendencjami i wypróbować nowe strategie - i to jest w porządku. Rodzicielstwo to podróż, a Ty i Twoje dzieci mogą i będzie ewoluować. Miej wiarę w siebie i swoje dzieci - możecie to zrobić razem.