Jak straszne przywiązanie unikające wpływa na relacje

Ludzie uczą się przywiązywać lub łączyć się ze sobą poprzez relacje z rodzicami.

Niemowlęta, które mają zaspokojone potrzeby, częściej rozwijają bezpieczne, silne emocjonalnie osobowości. Niemowlęta, które nie mają zaspokojonych potrzeb, mogą rozwinąć osobowości niespokojne, unikające, a nawet bojaźliwe.

Typ osobowości, który rozwiniesz, może w dużym stopniu wpłynąć na Twoje życie. W szczególności odgrywa znaczącą rolę w znajdowaniu i utrzymywaniu relacji.

Ludzie, którzy rozwijają lękliwy, unikający styl przywiązania, często pragną bliskości. Szukają intymności u partnerów. Jednak mogą nie być w stanie osiągnąć głębokiego połączenia, którego pragną.

To dlatego, że ich doświadczenia przywiązania nauczyły ich bać się intymności. W niektórych przypadkach ich osobowość prowadzi ich nawet do odrzucenia bliskich więzi. Może to wywołać cykl trudnych relacji i ekstremalnych emocjonalnych wzlotów i upadków.

Zrozumienie lęku i unikania przywiązania może pomóc ci zrozumieć, dlaczego reagujesz tak, jak robisz w związkach. Jeśli uważasz, że ukochana osoba ma taki styl przywiązania, zrozumienie, skąd biorą się instynkty, również może pomóc w odpowiedzi na nie.

Ostatecznie jednak istnieją sposoby na ponowne nauczenie się przywiązania, abyś ty lub twoja ukochana osoba mogła mieć zdrowsze relacje.

Style przywiązania

Kilka typów stylów przywiązania rodzi się z pierwszych lat życia człowieka. Te szerokie style przywiązania obejmują:

Bezpieczne kontra niepewne

Niemowlęta, które mają zaspokojone potrzeby, rozwijają bezpieczne przywiązania. Jest bardziej prawdopodobne, że poczują się pewni siebie i ufni.

Ludzie, którzy nie mieli zaspokojonych najwcześniejszych potrzeb, lub ci, którzy w tym czasie stawili czoła przeciwnościom losu, mogą być mniej pewni siebie. Mogą też mieć trudności z nawiązywaniem intymnych relacji.

Niespokojny, zajęty

Osoby o niepewnym stylu przywiązania mogą rozwinąć cechy, które dodatkowo definiują, dlaczego tak trudno jest im tworzyć więzi z innymi.

Na przykład ludzie z lękiem, zaabsorbowanym przywiązaniem, bardzo pragną czuć się potrzebni. Spędzają dużo czasu myśląc o związkach i idolizując swoich przyszłych partnerów.

Z kolei wymagają częstego zapewniania i walidacji. Może to być obciążające dla partnera i trudne do utrzymania.

Lekceważące unikające przywiązanie

Ludziom z tym stylem przywiązania trudno jest być otwartym wobec innych. Często odrzucają emocjonalne zabiegi ze strony bliskich lub potencjalnych partnerów.

Ta samoizolacja może ostatecznie doprowadzić do tego, że ludzie poczują, że związki nie są warte zachodu.

Przerażające, unikające przywiązanie

Ten ostatni styl przywiązania występuje u ludzi, którzy na brak więzi zareagowali lękiem przed przyszłymi więziami. Jednak często nadal chcą związków.

W rzeczywistości mogą ich aktywnie szukać. Ale kiedy związek staje się zbyt poważny lub partner chce większej intymności, osoba z przywiązaniem pełnym lęku i unikania może zareagować całkowitym wycofaniem się ze związku.

W dzieciństwie

Dzieci uczą się zachowań przywiązania od najmłodszych lat. W okresie niemowlęcym dzieci uczą się przywiązywać do innej osoby na podstawie zachowania lub reakcji, jaką otrzymują od swoich rodziców, opiekunów lub innych ludzi.

Jeśli przywiązanie jest mocne, dziecko może czuć się bezpiecznie. Może to prowadzić do przyszłych zdrowych więzi.

Jeśli przywiązanie zostanie zakwestionowane, dziecko może zmagać się z przyszłymi związkami i przywiązaniami. Mogą napotkać niepewność w obliczu sytuacji emocjonalnych.

Kiedy dzieci dorastają i wchodzą w dorosłość, te emocjonalne style przywiązania mogą mieć głęboki wpływ. Styl przywiązania danej osoby będzie miał wpływ na relacje romantyczne, zawodowe i przyjaźnie.

Oznaki

Osoby z lękliwym przywiązaniem unikającym mogą wykazywać takie objawy, jak:

• burzliwe, wysoce emocjonalne relacje
• sprzeczne uczucia dotyczące związków (zarówno pragnienie romantycznego związku, jak i obawa przed zranieniem lub pozostawieniem przez kogoś bliskiego)
• tendencja do szukania błędów u partnerów lub przyjaciół, aby mieć wymówkę do opuszczenia związku
• odporność na zaangażowanie i intymność
• strach lub lęk przed byciem nieodpowiednim dla partnera lub związku
• wycofywanie się z relacji, gdy sprawy stają się intymne lub emocjonalne

W związkach

Osoby z lękiem i unikającym przywiązaniem mają skłonność do trudnych, dramatycznych relacji. Te scenariusze mogą pomóc ci zrozumieć, jak zachowują się ludzie o tym stylu przywiązania i dlaczego.

Mogą preferować swobodny seks

Podczas gdy ludzie z lękiem i unikającym przywiązaniem aktywnie chcą mieć związek, ich instynkty działają wbrew ich życzeniom. Opierają się intymności niezbędnej w związku, więc swobodny seks może wydawać się bezpieczniejszy.

Mogą być nieprzewidywalne

Osoby o tym typie przywiązania obawiają się porzucenia. Boją się też, że są uwięzieni w związku. To sprawia, że ​​oscylują między emocjonalnymi wzlotami i upadkami. Może to na dłuższą metę uniemożliwić nawiązanie znaczącej relacji. Mogą wydawać się niestabilni lub reakcyjni wobec innych.

Mogą się szybko zamknąć

W normalnym toku związku partnerzy poznają nawzajem swoje upodobania, niechęci, lęki, lęki i nie tylko.

Kiedy osoba z lękliwym przywiązaniem unikającym zaczyna czuć się zmuszona do dzielenia się swoimi emocjami i intymnymi myślami, może całkowicie odciąć komunikację. Ma to na celu ochronę ich i ich lęku przed zbytnim ujawnieniem.

Zabiegi

Możesz zmienić styl przywiązania. Chociaż większość ludzi rozwija swój styl od niemowlęctwa, terapeuci i inni specjaliści zajmujący się zdrowiem psychicznym mogą z Tobą współpracować, aby zrozumieć Twój styl, dlaczego tak reagujesz i nauczyć się dostosowywać nowe techniki.

Terapia rozmową ma fundamentalne znaczenie w pomaganiu ludziom w nauce radzenia sobie ze stylem przywiązania opartym na lęku i unikaniu go. Terapeuci mogą zidentyfikować powody, dla których dana osoba mogła dostosować ten styl. Mogą wtedy współpracować z tobą, aby na nowo nauczyć się przywiązania.

Jednocześnie poradnictwo rodzinne lub poradnictwo w zakresie relacji może pomóc Twoim bliskim nauczyć się pomagać Ci w radzeniu sobie z tymi zmianami.

Zachowania innych wzmacniają wiele stylu przywiązania. Jeśli potraficie współpracować, łatwiej będzie wam ponownie nauczyć się przywiązania.

Jak sobie radzić

Jeśli odczuwasz lękliwe unikanie przywiązania lub jesteś w związku z osobą, która ma ten styl przywiązania, te wskazówki pomogą ci nauczyć się radzić sobie, gdy zaczniesz lepiej rozumieć i przekształcać swoje relacje.

Zachęcaj do otwartości - ale jej nie popychaj

Osoby z lękiem i unikającym przywiązaniem głęboko pragną intymności. Są też tym ogromnie przerażeni. Możesz zachęcić ich do rozmowy o tym, co czują lub jakie lęki wyczuwają, ale nie bądź agresywny. Może to zmusić ich do zamknięcia.

Pocieszaj

Jeśli Twój partner lub ukochana osoba ma taki styl przywiązania, ostatecznie boi się, że ich opuścisz lub że zechcą odejść. Pocieszaj i wspieraj. Świadomość, że trzymasz się ich w tym okresie zrozumienia i zmiany, może znacznie przyczynić się do zbudowania pewności siebie.

Doceń siebie

Osoby z niepewnymi przywiązaniami często mają niską samoocenę. Może to być niepokojące w wielu związkach. Daj sobie przestrzeń, aby zdać sobie sprawę, że niektóre relacje są warte twojego wysiłku, a inne nie.

Stopniowo możesz znaleźć zdrowsze sposoby komunikowania się. Możliwy jest bliski, długotrwały związek.

Zdefiniuj granice

Instynktownie ludzie z tego typu stylem przywiązania często wyznaczają granice, głównie niewidoczne. Nie zawsze wiedzą, gdzie się znajdują i dlaczego się zdarzają, ale te granice pomagają im czuć się bezpiecznie w sytuacjach emocjonalnych.

Próba wyrażenia tych granic może być pomocna dla innych w twoim życiu. Powiedz im, co sprawia, że ​​czujesz strach, a co wywołuje niepokój. Może to pomóc w uniknięciu ich razem.

Zrozum swoje instynkty

Ty i członek Twojej rodziny, przyjaciel lub partner jesteście całkiem różni. Reagujecie na siebie w różny sposób. Potrzeba dużo samoświadomości, aby rozpoznać swoje tendencje i aktywnie pracować nad ich korygowaniem.

Jeśli masz tendencję do zamykania się, gdy zaczynają się emocjonalne rozmowy, partner może aktywnie popychać cię do otwartości. Jeśli twój partner jest naładowany emocjonalnie, możesz zastosować sposoby promowania spokoju.

Możecie pociągać siebie nawzajem do odpowiedzialności i stać się lepszymi rozmówcami. Terapeuta może pomóc w rozpoczęciu tego procesu.

Rozważ terapię

Osoby o tym typie przywiązania często nie wiedzą, jak powinny reagować w sytuacjach emocjonalnych.

Terapeuta może pomóc w przeprowadzeniu niewygodnych rozmów z samym sobą i z bliskimi na temat tego, jak Ty lub oni się czujesz. Terapeuta może wtedy pomóc Ci na nowo nauczyć się, jak reagować na siebie nawzajem w zdrowy sposób.

Oto, jak uzyskać dostęp do terapii na każdą kieszeń.

Podsumowując

Przywiązanie jest podstawowym sposobem, w jaki ludzie uczą się interakcji i komunikowania się ze sobą.

Niektórzy ludzie mają zdrowy, silny styl przywiązania. Inni mogą mieć mniej bezpieczne style przywiązania. Może to prowadzić do zachowań autodestrukcyjnych, takich jak unikanie związków i obawa przed intymnością.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​możesz zmienić styl przywiązania. Może to zająć trochę czasu, pracy i wiele zrozumienia od ludzi w twoim życiu. Ale możesz zbudować intymne, bezpieczne relacje, które Cię spełnią i pomogą Ci poczuć się bezpiecznie.