Miałem 9 lat, kiedy po raz pierwszy musiałem obserwować szkolny zegar i pamiętać o zmianie podkładki co 30 minut.
Nie o tym chciałem myśleć w tym wieku. Zanim zacząłem mieć okresy, moim największym zmartwieniem w życiu było podjęcie decyzji, z którą Barbie się bawić.
Uwielbiałam ścinać i zmieniać kształt włosów lalek, tworzyć dla nich różne stroje i organizować niesamowite randki z zabawami w moim Barbie Dreamhouse. Dzień szkolny składał się z godzin oczekiwania, które doprowadziły do radości mojego świata Barbie.
Ale od 9 roku życia do okresu dojrzewania moje życie polegało na upewnianiu się, że opiekowałem się „kobietą” we mnie, wciąż nawigując po moim dzieciństwie.
W wieku 27 lat w końcu zdiagnozowano u mnie endometriozę. Nie miałem kierunku, tylko bolesne wspomnienie tej 9-letniej dziewczynki, która myślała, że coś jest z nią nie tak.
Czując się odizolowany, zastanawiałem się, czy ktoś naprawdę rozumie, przez co przechodzę.
Byłam zmęczona depresją z powodu bólu, sfrustrowana izolacją i odłączona od innych kobiet z endometriozą.
Więc zbadałem, ile osób ma ten sam stan co ja.
Ku mojemu zdziwieniu odkryłem dwie główne statystyki: Około 1 na 10 kobiet ma endometriozę i ten stan dotyka ponad 176 milionów ludzi na całym świecie.
To oznaczało, że musieli być inni ludzie tacy jak ja, do których mógłbym dotrzeć. Zdałem sobie sprawę, że musi istnieć sposób, aby bronić stanu, który dotyka tak wiele kobiet i dziewcząt na całym świecie - w tym tę 9-letnią dziewczynkę, która obwiniała się za coś, nad czym nie miała kontroli.
Wtedy wpadłem na pomysł, aby zacząć dzielić się swoją historią w mediach społecznościowych @imaprilchristina. Moja strona dała mi ujście do wyrażenia siebie w sposób, w jaki nie mogłem, trzymając to wszystko w środku.
W miarę upływu czasu i dowiedziałem się więcej o endometriozie, zdałem sobie sprawę, jak dużo wsparcia jest potrzebne w społeczności endometrium, do której dołączyłem. Musieliśmy się połączyć, aby stworzyć silniejszy ruch.
Może być trudno dowiedzieć się, jaki rodzaj rzecznictwa jest dla Ciebie najlepszy. Oto kilka sposobów, w jakie możesz być agentem zmian.
1. Zapisuj swoją podróż w dzienniku
Kto zna twoje objawy i ciało lepiej niż ty?
Dzienniki to sposób na zapisywanie myśli w czasie rzeczywistym. Możesz pisać o takich rzeczach, jak upływający okres, przełomowe krwawienie, wybuchy endodontyczne i, co może najważniejsze, emocje.
Siedząc przed lekarzem, może być trudno zapamiętać wszystko, co chciałeś powiedzieć. Twój dziennik może pomóc Ci przejść przez ważne spotkania.
Twój dziennik może również pomóc złagodzić część frustracji i niepokoju związanego z wizytą u lekarza. Możesz zapisać kluczowe punkty, które powie ci lekarz, aby podczas następnej wizyty ty i twój lekarz byliście na tej samej stronie.
Czytanie poprzednich wpisów w dzienniku może pomóc w zidentyfikowaniu wzorców występujących w objawach.
Zalecam noszenie dziennika w torbie. Jako kobiety w ruchu nigdy nie wiemy, z czym może się spotkać endometrioza. Ważne jest, aby być przygotowanym na śledzenie nowych objawów, emocji, wyzwalaczy zaostrzeń lub czegokolwiek, co się pojawi.
2. Uzyskaj drugą opinię
Lub trzeci, jeśli musisz!
To nie jest lekceważące dla twojego obecnego lekarza. Jeśli twoje przeczucie mówi ci, żebyś poszedł na kolejną konsultację, nie ma w tym nic złego.
Kluczem do jak najlepszej opieki jest upewnienie się, że Twoje potrzeby są zaspokajane podczas każdej wizyty lekarskiej. Jeśli nie czujesz, że Twoje potrzeby są zaspokojone, badanie i popieranie informacji o swoim ciele jest w porządku.
Drugie opinie mogą pomóc Tobie i Twojemu lekarzowi dokładniej przyjrzeć się temu, co naprawdę się dzieje, abyś mógł określić, jakie powinny być Twoje kolejne kroki (jeśli w ogóle).
3. Aktywuj system wsparcia
Wsparcie jest bardzo ważne w Twojej podróży.
Czy to przyjaciel, członek rodziny, partner czy inna siostra endo, posiadanie kogoś z Tobą na spotkaniach może być niezwykle pomocne.
Rzecznictwo nie działa samoistnie. Jest jeszcze potężniejszy, gdy masz zespół w swoim kącie.
Nawet ucho do słuchania może pomóc Ci poczuć się mniej samotnym. Twoja ukochana osoba może przypomnieć Ci o czym chciałeś porozmawiać lub przekazać wiadomość, której w danej chwili możesz przegapić.
4. Podziel się swoją historią
Wiem, że czasami wyjaśnienie swojej historii endo innym ludziom może być trudne.
Byłam tam. Znalezienie odpowiednich słów na wszystko może być dość trudne. Kiedy się otworzysz, być może będziesz musiał ponownie przeżyć kilka bardzo osobistych chwil w swoim życiu.
Ale niegdyś straszna 9-latka zamieniła swój ból w cel i Ty też możesz! Istnieje swoboda w wyjaśnianiu swojej podróży.
Byłem niezdiagnozowany przez tyle lat, ponieważ nie przedstawiłem przykładu „znanych objawów” endometriozy. Ale gdybym nie podzielił się swoją historią, nie wiem, gdzie byłbym dzisiaj w mojej podróży.
Wiedz, że Twoja historia jest wyjątkowa, konieczna i ważna. Dzielenie się nim może pomóc naszej społeczności stać się silniejszą i dać pracownikom służby zdrowia lepszy wgląd w to, jak się nami opiekować.
Na wynos
Wszystko, przez co przechodzimy, jest kanałem, aby wzmocnić kogoś innego. Nauczyło mnie tego rzecznictwo.
Rzecznictwo może przybierać różne formy - ale zaczyna się od Ciebie.
Jesteś silny na wiele sposobów, więc nigdy nie sprzedawaj się zbyt krótko. Twój głos może coś zmienić.
Dlatego ważne jest, aby zabrać głos i zwrócić uwagę na walkę z endometriozą. Możesz mi pomóc, uniemożliwiając innej 9-letniej dziewczynce przejście przez to samo.
April Christina jest blogerką zajmującą się urodą i zdrowiem, która mieszka w Nowym Jorku. Po zdiagnozowaniu endometriozy w 2010 roku postanowiła zamienić swój ból w pasję i odnalazła swój cel, ucząc ludzi, aby prowadzili zdrowszy styl życia. Jej celem jako blogerki i zwolenniczki endometriozy jest pokazanie ludziom, że nie są sami w swoich zmaganiach. Nadal inspiruje ludzi stronie internetowej, i Instagram.
.jpg)
