Dla wielu osób utrata pracy oznacza nie tylko utratę dochodów i świadczeń, ale także utratę tożsamości.
Ponad 20 milionów miejsc pracy zostało utraconych w Ameryce w kwietniu ubiegłego roku, głównie z powodu pandemii COVID-19. Wielu Amerykanów po raz pierwszy doświadcza nieoczekiwanej utraty pracy.
Utrata pracy w Stanach Zjednoczonych - kraju, w którym praca wielu osób i poczucie własnej wartości są wymienne - często wywołuje uczucie smutku i utraty lub nasilenie objawów depresji.
Jeśli straciłeś pracę i czujesz się zmartwiony i zestresowany, wiedz, że nie jesteś sam i możesz uzyskać pomoc.
Statystyka
Według sondażu Gallupa z 2014 r. Im dłużej pozostajesz bezrobotny w Stanach Zjednoczonych, tym większe jest prawdopodobieństwo, że zgłosisz objawy niepokoju psychicznego.
Sondaż wykazał również, że 1 na 5 Amerykanów bez pracy przez rok lub dłużej zgłasza, że był lub jest w trakcie leczenia z powodu depresji.
To w przybliżeniu dwukrotność wskaźnika depresji wśród osób, które pozostawały bez pracy krócej niż 5 tygodni.
Według badania z 2019 roku opublikowanego w Journal of Occupational Health Psychology, osoby bezrobotne tracą dostęp do świadczeń związanych z pracą, takich jak struktura czasowa, kontakty społeczne i status, co przyczynia się do nasilenia depresji.
Coraz większa zmiana w kierunku gospodarki zorientowanej na koncerty i usługi pozbawiła pracy wielu gospodarstw domowych o niższych dochodach.
Około połowa z tych gospodarstw domowych doświadczyła utraty pracy lub zarobków tylko w pierwszych miesiącach pandemii COVID-19.
Radzenie sobie z utratą pracy
To normalne, że opłakujesz utratę pracy.Należy jednak pamiętać, że Twoja kariera nie jest Twoją tożsamością.
Oddzielenie poczucia własnej wartości od pracy jest szczególnie ważne w Stanach Zjednoczonych, gdzie zmienność zatrudnienia rośnie od ponad trzech dekad.
Etapy żałoby po utracie pracy są bardzo podobne do modelu kluczowych reakcji emocjonalnych na doświadczenie umierania, które dr Elizabeth Kubler-Ross opracowała i nakreśliła w swojej książce „On Death and Dying”.
Te kluczowe etapy emocjonalne obejmują:
- szok i zaprzeczenie
- gniew
- targowanie się
- depresja
- akceptacja i pójście dalej
Szczególnie ważne jest, aby każdy, kto niedawno doświadczył bezrobocia, zdał sobie sprawę, że daleko mu do samotności.
Ważne jest również, aby zachęcić ich do skorzystania z pomocy:
- przyjaciele i rodzina
- doradca lub terapeuta
- grupa wsparcia
Specjalna uwaga dotycząca rodziców pozostających w domu
Po utracie pracy możesz znaleźć się w sytuacji, gdy jesteś rodzicem pozostającym w domu, podczas gdy twój partner staje się głównym źródłem dochodu. Może to prowadzić do poczucia izolacji społecznej lub utraty poczucia własnej wartości.
Najlepszym rozwiązaniem może być kontakt z innymi w podobnej sytuacji.
Joshua Coleman, współprzewodniczący Council on Contemporary Families w Oakland w Kalifornii, zaleca dołączenie do grupy wsparcia rodziców, którzy przebywają w domu.
Jeśli jesteś ojcem, który jest nowym opiekunem w domu, National At-Home Dad Network może pomóc Ci znaleźć grupy wsparcia w Twojej okolicy.
Objawy depresji po utracie pracy
Jeśli niedawno straciłeś pracę, możesz być narażony na szczególne ryzyko wystąpienia dużego zaburzenia depresyjnego (MDD), poważnego stanu wymagającego leczenia.
Według Anxiety and Depression Association of America każdego roku około 6,7 procent dorosłych w USA doświadcza MDD, a średni wiek zachorowania to 32 lata.
Jeśli doświadczasz MDD, może być trudno wyobrazić sobie pozytywny sposób na przezwyciężenie problemów związanych z zatrudnieniem. Objawy MDD obejmują:
- poczucie bezwartościowości, nienawiści do siebie lub winy
- poczucie bezradności lub beznadziejności
- zmęczenie lub chroniczny brak energii
- drażliwość
- Trudności z koncentracją
- utrata zainteresowania czynnościami niegdyś przyjemnymi, takimi jak hobby lub seks
- bezsenność lub nadmierna senność (nadmierne spanie)
- izolacja społeczna
- zmiany apetytu i odpowiadający im przyrost lub utrata masy ciała
- myśli lub zachowania samobójcze
W najcięższych przypadkach ludzie mogą odczuwać objawy psychotyczne, takie jak urojenia i halucynacje.
Diagnoza MDD
Nie ma jednego testu, który pozwoliłby zdiagnozować depresję. Istnieją jednak testy, które mogą to wykluczyć.
Lekarz może postawić diagnozę na podstawie objawów i oceny.
Mogą zapytać cię o twoje objawy i poprosić o twoją historię medyczną. Kwestionariusze są często używane do określenia stopnia nasilenia depresji.
Kryteria rozpoznania MDD obejmują występowanie wielu objawów w dłuższym okresie, których nie można przypisać innej chorobie. Objawy mogą zakłócać codzienne życie i powodować znaczny stres.
Leczenie MDD
Leczenie MDD zazwyczaj obejmuje:
- leki przeciwdepresyjne
- terapia rozmowa
- połączenie leków przeciwdepresyjnych i psychoterapii
Leki przeciwdepresyjne mogą obejmować selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które próbują zwiększyć poziom serotoniny w mózgu.
Jeśli występują objawy psychozy, można przepisać leki przeciwpsychotyczne.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to rodzaj terapii rozmową, która łączy terapię poznawczą i terapię behawioralną.
Leczenie polega na zajęciu się nastrojami, myślami i zachowaniami w celu znalezienia skutecznych sposobów reagowania na stres.
Istnieje również kilka bezpłatnych lub niedrogich sposobów radzenia sobie z objawami depresji. Oto kilka przykładów:
- ustalenie codziennej rutyny, która pomoże Ci poczuć, że masz kontrolę nad swoim życiem
- wyznaczanie rozsądnych celów, które pomogą Ci zmotywować
- pisać w dzienniku, aby konstruktywnie wyrazić swoje uczucia
- dołączanie do grup wsparcia, aby dzielić się swoimi uczuciami i uzyskiwać wgląd od innych zmagających się z depresją
- pozostanie aktywnym w celu zmniejszenia stresu
W niektórych przypadkach regularne ćwiczenia są równie skuteczne jak leki. Może zwiększać poziom serotoniny i dopaminy w mózgu i ogólnie poprawiać samopoczucie.
Zapobieganie samobójstwom
Stres psychiczny spowodowany bezrobociem może czasami prowadzić do myśli samobójczych.
Według raportu z 2015 roku opublikowanego w The Lancet, ryzyko samobójstwa z powodu utraty pracy wzrosło w trakcie badania o 20 do 30 procent, a utrata pracy w czasie recesji zwiększyła negatywne skutki sytuacji.
Jeśli uważasz, że ktoś jest bezpośrednio narażony na samookaleczenie lub zranienie innej osoby:
- zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy.
- zostań z tą osobą do przybycia pomocy.
- usuń broń, noże, lekarstwa lub inne rzeczy, które mogą spowodować szkody.
- słuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, grozić ani nie krzycz.
Jeśli uważasz, że ktoś rozważa samobójstwo lub jeśli sam doświadczasz myśli samobójczych, natychmiast skontaktuj się z 911, udaj się na szpitalną izbę przyjęć lub zadzwoń do Suicide Prevention Lifeline pod numerem 1-800-273-TALK, 24 godziny na dobę, 7 dni tydzień.
Źródła: National Suicide Prevention Lifeline and Substance Abuse and Mental Health Services Administration
.jpg)
