Radzenie sobie z palcem spustowym i cukrzycą

„Pewnego ranka obudziłam się i mój palec utknął w zgiętej pozycji” - mówi Risa Pulver, która od 35 lat żyje z cukrzycą typu 1. „Musiałem go fizycznie rozpiąć”.

Było to zaledwie kilka lat temu i wkrótce Pulver z Nowego Jorku odkryła, że ​​kilka jej palców zaczęło blokować się na niej każdego dnia.

Kiedy w końcu powiedziała swojemu zespołowi opieki zdrowotnej, otrzymała szybką i łatwą diagnozę tego, co jest powszechnie określane jako „palec spustowy”, ale w świecie medycznym znane jest jako „zwężające zapalenie pochewki ścięgna”.

Przyjrzyjmy się bliżej tej powszechnej, ale trudnej chorobie i co zrobić, jeśli również żyjesz z cukrzycą i zauważysz jej objawy we własnych palcach.

Co to jest „palec na spust”?

Palec spustowy jest wynikiem zapalenia ścięgien, które umożliwia zginanie i zginanie palców i kciuka. Nie tylko ogranicza to możliwość poruszania się, prostowania i używania palców nawet przy najprostszych codziennych czynnościach, ale może też być bolesne.

„Jest to bardzo częste u osób z cukrzycą i bez cukrzycy. Codziennie spotykam od 5 do 10 pacjentów z palcami spustowymi w moim gabinecie ”- powiedział dr Daniel B. Polatsch w wywiadzie dla DiabetesMine. Polatsch jest jednym z najbardziej uznanych chirurgów ręki w Nowym Jorku.

„Ścięgna to w zasadzie liny, które poruszają się i ściągają palce w pięść” - wyjaśnia Polatsch. „Te ścięgna wchodzą do bardzo wąskiego tunelu u podstawy każdego palca i ten tunel działa podobnie jak system kół pasowych”.

Bez tego systemu przypominającego tunel, Polatsch mówi, że ścięgna na twoich palcach faktycznie odciągnęłyby i wygięłyby się przed palcami, zamiast zaciskać się na nich.

„Dzieje się tak, że gdy ścięgno się ociera, zakręca się w tym tunelu. Z biegiem czasu tunel zwęża się i gęstnieje, jak kalus, który tworzy się przez wiele, wiele lat ”.

Polatsch dodaje jednak, że stopień ciężkości tego stanu jest różny.

„W miarę rozwoju objawy mogą być tak proste, jak ból u nasady palca, trochę sztywności lub niemożność pełnego wyprostowania palca lub niemożność zaciśnięcia pięści. Najpoważniejszy jest moment, w którym utknie i złapie. Jest zablokowany w tej pozycji i nie możesz ręcznie wyprostować tego palca ani całkowicie otworzyć dłoni ”.

Dodaje, że nie wszystkie przypadki rozwijają się powoli w tej sekwencji wydarzeń. Niektórzy ludzie po prostu budzą się pewnego ranka i nagle mają zablokowany palec.

Kto jest zagrożony rozwojem palca spustowego?

Stan, o którym nie mówi się często, palec wskazujący występuje bardzo często u osób z cukrzycą typu 1 i 2. Badania opublikowane w 2008 roku przez Current Reviews in Musculoskeletal Medicine wykazały następujące czynniki ryzyka związane z rozwojem choroby:

• Osoby z cukrzycą są do 10 procent bardziej narażone na rozwój palca spustowego.
• Ryzyko jest skorelowane z liczbą lat życia z cukrzycą, a nie z poziomem cukru we krwi.
• Kobiety są 6 razy bardziej narażone na rozwój palca spustowego niż mężczyźni.
• Palec spustowy rozwija się najczęściej w wieku 40 i 50 lat, ale może rozwinąć się wcześniej.
• Osoby z zespołem cieśni nadgarstka, zapaleniem pochewki ścięgna de Quervaina, niedoczynnością tarczycy, reumatoidalnym zapaleniem stawów, chorobą nerek i amyloidozą są bardziej narażone na rozwój palca spustowego.
• Kolejność palców najczęściej dotkniętych to: serdeczny, kciuk, środkowy palec, wskaźnik (lub wskazujący), a następnie mały palec.

Więc tak, cukrzyca znacznie zwiększa ryzyko rozwoju jednego lub kilku palców spustowych.

Czy wysoki poziom cukru we krwi zwiększa Twoje ryzyko?

Krótko mówiąc: nie i tak.

Jak już wspomniano, badania wskazują, że głównym wskaźnikiem ryzyka rozwoju palca spustowego jest długość życia z cukrzycą, a nie poziom cukru we krwi.

Jednak badania nie wykazały jeszcze dokładnego związku między cukrzycą a tym stanem i nie ma mocnych dowodów na to, że jest to spowodowane wysokim poziomem cukru we krwi.

Pamiętaj jednak, że zdrowy poziom cukru we krwi nadal ma ogromny wpływ na ogólny stan zdrowia i funkcję palców.

Zapobieganie neuropatii obwodowej palców poprzez zdrowe zarządzanie poziomem cukru we krwi ma nadal kluczowe znaczenie.

Nie ignoruj ​​sztywności palców

Nawet jeśli rano odczuwasz niewielką sztywność palców lub kciuka, ważne jest, aby udać się do specjalisty od dłoni, zamiast lekceważyć jego znaczenie, ponieważ sztywność ustępuje wraz z upływem dnia.

„Osoby z cukrzycą często myślą, że sztywność palców jest normalna” - mówi Polatsch. „Zakładają, że to tylko część cukrzycy, nie zdając sobie sprawy, że to wczesne stadia palca spustowego”.

Złapanie oznak palca spustowego w jednym lub wielu palcach ma kluczowe znaczenie dla zapobieżenia jego pogorszeniu i konieczności operacji.

Wczesne oznaki i objawy obejmują:

• stały ból lub ból u podstawy palca lub kciuka
• kliknięcie podczas poruszania tym palcem
• mały guzek lub guzek u nasady palca lub kciuka
• dowolny stopień sztywności

„Niektórzy pacjenci, zanim cokolwiek z tym zrobią, pozwalają mu się rozwinąć przez długi czas” - mówi Polatsch. „Ale chcesz leczyć to tak wcześnie, jak to możliwe”.

Pomimo dyskomfortu ważne jest również, aby codziennie próbować wyprostować dotknięte palcami palce - nawet jeśli ostatecznie planujesz skorygować je chirurgicznie.

„Jeśli nie próbujesz go regularnie prostować, nie poruszasz nim w pełni, przez co staje się sztywniejszy i traci ruch” - wyjaśnia Polatsch. Podobnie jak codzienne chodzenie w celu nawilżenia kolan, zmuszanie dotkniętych nią palców do codziennego poruszania się zwiększa wskaźnik powodzenia operacji lub innych opcji leczenia.

Pacjenci dzielą się: moje najwcześniejsze objawy

Skontaktowaliśmy się z naszą społecznością mediów społecznościowych i otrzymaliśmy od wielu osób, które doświadczyły tego stanu.

Risa, 55 lat, żyjąca z cukrzycą typu 1 (T1D) od 35 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 53 lat: „Pewnego ranka obudziłem się i mój palec utknął w zgiętej pozycji. Musiałem fizycznie się rozluźnić. Zaczęło się to dziać prawie codziennie ”.

Anita, lat 36, T1D od 25 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 30 lat: „Moje kostki palców zesztywniały i zaczęły się od środkowego palca i zdarzały się głównie rano. Kiedy próbowałem zgiąć palce, zgięły się wszystkie palce oprócz środkowego. Zginał się później w ciągu dnia, ale z trzaskiem. Czasami muszę włożyć palce pod poduszkę, aby nie zwijały się i nie sztywniały podczas snu, ponieważ rano trudno jest pozbyć się sztywności. Kiedy palce sztywnieją, czasami nie jestem w stanie zrobić nic tak prostego, jak otwarcie drzwi czy podniesienie łyżki. Codzienne czynności mogą być trudne, ponieważ nie mogę używać moich palców ”.

Chris, lat 33, T1D od 20 lat, palec na spuście rozwinął się w wieku 30 lat: „Dla mnie prawie wyszedł znikąd. Miałem dość standardowy weekend, pracując w domu, robiąc zakupy itp., Kiedy obudziłem się w poniedziałek rano z bardzo sztywnym i opuchniętym palcem wskazującym. Mój palec wskazujący wydawał się bardzo sztywny, jakby mięśnie i ścięgna były bardzo napięte. W szczególności środkowy staw wydawał się bardzo ciasny, a możliwość zgięcia palca na pół była bardzo bolesna, ale nie stanowiła problemu dla żadnego innego palca. Wydaje się, że zimno powoduje brak ruchomości w tym konkretnym stawie i palcu, ale nie jest to coś, z czym nie mogę sobie poradzić ”.

Donna, lat 52, T1D od 33 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 35 lat: „Po raz pierwszy zauważyłem, że bolał mnie mały palec na prawej dłoni, która następnie stała się dość sztywna. Staw zaczął się „klikać”, a palec utykał w zwiniętej pozycji, więc drugą ręką musiałem go wyprostować. To rozwiązało się w ciągu kilku miesięcy. Kilka lat później to samo stało się z lewym małym palcem, który ponownie się rozwiązał. Kolejnych kilka lat i pierwszy i drugi palec mojej lewej dłoni zaczęły klikać i wtykać ”.

Moe, 76 lat, T1D od 55 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 56 lat: „Zaczęło się od małego palca mojej lewej i prawej ręki. Mogę je zwijać, ale nie mogę ich wyprostować. Boli, zwłaszcza jeśli za bardzo próbuję się wyprostować. Przez cały dzień mówię, że to niewygodne. Nadal mogę codziennie chodzić na siłownię, ale niektórych ćwiczeń unikam - na przykład pompek - ponieważ nie mogę położyć dłoni płasko na macie. Gram na pianinie i nie mogę sięgnąć tak daleko, jak kiedyś. Jeśli utwór wymaga sięgnięcia więcej niż oktawę, po prostu zostawiam jedną nutę. ”

Opcje leczenia palcem spustowym

„Traktuj to wcześnie”, podkreśla Polatsch, który widział, jak zbyt wielu pacjentów znosi dyskomfort i niedogodności związane z palcami spustowymi przez lata lub dziesięciolecia, zanim zacznie szukać leczenia.

Typowe opcje leczenia palcem spustowym obejmują:

• Regularna fizjoterapia w celu rozciągnięcia i ćwiczenia dotkniętego palcem lub kciukiem.
• Noszenie szyny na dotkniętym palcu lub kciuku, aby zasadniczo utrzymać go w pozycji wyprostowanej przez dłuższy czas, wraz z dostępnymi bez recepty lekami przeciwzapalnymi.
• Wstrzyknięcie (a) steroidu w miejsce dotkniętego chorobą palca lub kciuka. (Wiadomo, że sterydy tymczasowo podnoszą poziom cukru we krwi, co oznacza, że ​​będziesz musiał omówić dostosowanie dawkowania insuliny z zespołem opieki zdrowotnej w momencie wstrzyknięcia i w następnych tygodniach).
• Chirurgia polegająca na ręcznym zwolnieniu dotkniętego palcem lub kciukiem. Podaje się, że chirurgia ma aż 99 procent skuteczności, ale wymaga pooperacyjnej fizjoterapii.

„Pierwszą opcją są szyny i zastrzyki steroidowe. Badania nad sterydami we wczesnym leczeniu palca spustowego mają od 50 do 60 procent szans na wyleczenie go w populacji bez cukrzycy ”- mówi Polatsch.

Dodaje jednak, że jeśli masz dotkniętych wiele palców i masz cukrzycę, wskaźniki powodzenia wstrzyknięć są niższe. Jednak nadal zaleca zastrzyki jako punkt wyjścia.

„Nigdy nie operowałem kogoś, kto nie pozwolił mi najpierw spróbować leczenia zastrzykiem” - wyjaśnia Polatsch. „Jest bezpieczny i może opóźniać bardziej poważne objawy przez długi czas”.

Należy pamiętać, że zastrzyki steroidowe prawdopodobnie wpłyną na poziom cukru we krwi, jeśli nie dostosujesz dawek insuliny podstawowej / podstawowej pod nadzorem zespołu opieki zdrowotnej. Wynika to z wpływu sterydów na wrażliwość na insulinę.

Możesz potrzebować zwiększenia od 10 do 50 procent na kilka dni do kilku tygodni po wstrzyknięciu. Aby określić jego wpływ na zapotrzebowanie na insulinę, należy często sprawdzać poziom cukru we krwi i pozostawać w bliskim kontakcie z zespołem opieki zdrowotnej w celu wprowadzenia niezbędnych zmian.

Najskuteczniejszą metodą leczenia jest operacja - nazywana również „wypuszczaniem palca spustowego” - i jest to jeden z najczęstszych zabiegów wykonywanych przez chirurga ręki - mówi Polatsch.

„Prawdopodobnie wykonałem co najmniej 3000 operacji palców spustowych w mojej karierze. U większości pacjentów wyniki są całkiem dobre. Im szybciej to potraktujesz, tym lepiej. Nie ma powodu, by cierpieć ”- mówi.

Pacjenci dzielą się: leczenie moich palców spustowych

Osoby, które powyżej podzieliły się swoimi najwcześniejszymi objawami, również informowały o zastosowanych metodach leczenia.

Risa, 55 lat, T1D od 35 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 53 lat: „Zdecydowałem się na zastrzyk sterydowy. Iniekcję wykonał radiolog z pod kontrolą USG. W pewnym momencie było to tak niewygodne, ponieważ jest tak mała przestrzeń do wstrzyknięcia we właściwe miejsce, że prawie przerwałem zabieg. Wreszcie lekarz trafił we właściwe miejsce. Nie było to przyjemne doświadczenie i miałam wiele zastrzyków steroidowych [na inne schorzenia].

Pomagał przez kilka miesięcy z bólem i blokadą, ale kilka miesięcy później zaczął ponownie działać. Mój reumatolog wtedy polecił mi wizytę u chirurga ręki na konsultację. Chirurg ręki powiedział, że może podać mi kolejny zastrzyk steroidu i sprawdzić, czy to pomoże na dłużej, albo mogę kontynuować operację. Zdecydowałem się na operację. Miałam operację w maju 2019 roku. Zacząłem fizjoterapię i ćwiczyłem przez kilka miesięcy. Jest teraz półtora roku później i mój palec odchyla się lekko do tyłu, ale jest znacznie lepiej niż przed operacją ”.

Anita, 36 lat, T1D od 25 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 30 lat: „Są chwile, w których potrzebuję operacji, aby naprawić moje palce spustowe - zwłaszcza gdy palce są dłużej skręcone i bolesne przy zwolnieniu - ale z powodu tej pandemii ja odroczona operacja ”.

Chris, lat 33, T1D od 20 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 30 lat: „Na początku powiedziano mi, żebym radził sobie z lekkim zginaniem i lekami przeciwbólowymi. Na początku było to szczególnie bolesne i bardzo to zauważyłem, jednak z czasem stało się nieco bardziej ruchliwe i mniej obolałe. [Uwaga autora: Chris nie miał swoich palców spustowych leczonych zastrzykami ani operacją]. Po prostu akceptuję to jako jeden z wielu problemów, które może nam rzucać cukrzyca ”.

Donna, 52 lata, T1D od 33 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 35 lat: „Próbowałam kremów na stawy, ale nie działały. Po nieskutecznym wstrzyknięciu sterydów w mojej podstawowej opiece zdrowotnej zostałem skierowany do szpitala, gdzie miałem zwolnienie kanału nadgarstka i zwolnienie dwóch palców spustowych w tym samym czasie. Minęło kilka lat i palec serdeczny lewej dłoni zaczął klikać i przyklejać. Było to również dość bolesne. Moja podstawowa opieka zdrowotna pominęła zastrzyk, ponieważ wcześniej nie działał, i zwolniono mi palec w styczniu tego roku. Teraz środkowy palec i staw kciuka mojej prawej dłoni zaczęły klikać. I to tylko koliduje z moimi hobby rzemieślniczymi, zwłaszcza robieniem na drutach. Palce, które uwolniłem, są teraz absolutnie w porządku ”.

Moe, 76 lat, T1D od 55 lat, palec spustowy rozwinął się w wieku 56 lat: „Początkowo postępował, a potem przestał się pogarszać - nie wiem dlaczego. Nie pogorszyło się przez ostatnie 10 lat. W pewnym momencie moi lekarze bardzo chcieli operować i poszedłem do specjalisty ręki, który chciał wykonać operację, bo oczywiście chce pracy. Ale zdecydowałem, że to nie jest warte irytacji. Nie wkurza mnie to tak bardzo - mam gorsze problemy niż palec na spust ”.

Pod koniec dnia „palec spustowy” jest bardzo uleczalną chorobą. Jeśli tego doświadczysz, zachęcamy do jak najszybszego skorzystania z leczenia. Zapamiętaj słowa Polatscha: „Nie ma powodu do cierpienia”.