Jak rozpoznać i leczyć uzależnienie od metylu

Przegląd

Metamfetamina to uzależniający narkotyk o działaniu energetyzującym (pobudzającym). Występuje w postaci tabletek lub białego proszku. W postaci proszku można go wciągnąć lub rozpuścić w wodzie i wstrzyknąć.

Krystaliczna metamfetamina ma zazwyczaj kolor bladoniebieski. Wygląda jak fragmenty szkła lub kamieni. Wędzony za pomocą fajki.

Met wytwarza intensywny haj, który pojawia się i szybko zanika. Schodzenie w dół może powodować trudne objawy emocjonalne i fizyczne, takie jak depresja i bezsenność. W rezultacie, uzależnienie od metamfetaminy często przebiega według schematu objadania się przez kilka dni, po czym następuje wypadek.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.

Jakie są skutki uboczne stosowania?

Meta jest bardzo silna, nawet w małych ilościach. Jego działanie jest podobne do innych środków pobudzających, takich jak kokaina i szybkość. Efekty uboczne obejmują:

Nastrój:

• czuję się podekscytowany
• poczucie pewności i siły
• euforia
• przytępione lub „stępione” emocje
• zwiększone podniecenie seksualne
• podniecenie

Behawioralne:

• gadatliwość
• zwiększona towarzyskość
• zwiększona agresja
• dziwne zachowanie
• brak świadomości społecznej

Fizyczny:

• zwiększona czujność i czuwanie
• podwyższone ciśnienie krwi
• podwyższona temperatura ciała (hipertermia)
• zwiększone oddychanie
• brak apetytu
• wyścigi lub inne nieregularne bicie serca
• zwiększona aktywność fizyczna i wiercenie się

Psychologiczny:

• brak zahamowań
• dezorientacja
• urojenia
• halucynacje
• paranoja

Czy uzależnienie to to samo co uzależnienie?

Uzależnienie i uzależnienie to nie to samo.

Uzależnienie odnosi się do stanu fizycznego, w którym twoje ciało jest uzależnione od narkotyku. W przypadku uzależnienia od narkotyków potrzebujesz coraz więcej substancji, aby osiągnąć ten sam efekt (tolerancję). Odstawienie leku powoduje skutki psychiczne i fizyczne (odstawienie).

Kiedy jesteś nałogiem, nie możesz przestać używać narkotyku, bez względu na jakiekolwiek negatywne konsekwencje. Uzależnienie może wystąpić z fizycznym uzależnieniem od leku lub bez niego. Jednak uzależnienie fizyczne jest powszechną cechą uzależnienia.

Co powoduje uzależnienie?

Uzależnienie ma wiele przyczyn. Niektóre są związane z twoim środowiskiem i doświadczeniami życiowymi, na przykład z przyjaciółmi, którzy używają narkotyków. Inni są genetyczni. Kiedy bierzesz lek, pewne czynniki genetyczne mogą zwiększać ryzyko uzależnienia.

Regularne zażywanie narkotyków zmienia chemię mózgu, wpływając na to, jak odczuwasz przyjemność. Może to utrudnić po prostu zaprzestanie używania leku po rozpoczęciu.

Jak wygląda uzależnienie?

Oznaki uzależnienia mogą się różnić w zależności od używanej substancji. Istnieją jednak ogólne oznaki uzależnienia, niezależnie od substancji. Oznaki uzależnienia mogą obejmować:

• Używasz lub chcesz używać tej substancji regularnie.
• Chęć skorzystania z tego jest tak przytłaczająca, że ​​trudno myśleć o czymkolwiek innym.
• Aby osiągnąć ten sam efekt (tolerancję), musisz użyć więcej substancji.
• Przyjmujesz więcej substancji lub przyjmujesz ją przez dłuższy okres czasu, niż zamierzałeś.
• Zawsze masz zapas substancji.
• Wydajesz pieniądze na substancję, nawet jeśli pieniądze są problemem.
• Dużo czasu poświęca się na pozyskiwanie substancji, używanie jej i regenerację po jej skutkach.
• W celu zdobycia substancji rozwijasz ryzykowne zachowania, takie jak kradzież lub przemoc.
• Podejmujesz ryzykowne zachowania pod wpływem substancji, takie jak prowadzenie pojazdu lub uprawianie seksu bez zabezpieczenia.
• Używasz substancji pomimo ryzyka, jakie stwarza lub problemów, które powoduje.
• Próbujesz i nie udaje ci się przestać używać substancji.
• Po zaprzestaniu stosowania substancji wystąpią objawy odstawienia.

Jak rozpoznać uzależnienie u innych

Twoja ukochana osoba może próbować ukryć przed tobą swoje uzależnienie. Możesz się zastanawiać, czy to zażywanie narkotyków, czy coś innego, na przykład stresująca praca lub czas w ich życiu.

Następujące objawy mogą świadczyć o uzależnieniu:

• Zmiany nastroju. Twoja ukochana osoba doświadcza drastycznych wahań nastroju lub depresji.
• Zmiany w zachowaniu. Mogą rozwinąć tajemnicę, paranoję lub agresywne zachowanie.
• Zmiany fizyczne. Twoja ukochana osoba może mieć zaczerwienione oczy, schudnąć lub przybrać na wadze lub rozwinąć złe nawyki higieniczne.
• Problemy zdrowotne. Mogą spać za dużo lub za mało, mieć brak energii i przewlekłe choroby związane z używaniem narkotyków.
• Wycofanie społeczne. Twoja ukochana osoba może się izolować, mieć problemy w związku lub nawiązywać nowe przyjaźnie z ludźmi, którzy używają narkotyków.
• Słabe oceny lub wydajność pracy. Mogą nie wykazywać zainteresowania szkołą lub pracą. Mogą doświadczyć utraty pracy lub otrzymać słabe recenzje wyników lub karty raportów.
• Problemy finansowe lub prawne. Twoja ukochana osoba może prosić o pieniądze bez logicznego wyjaśnienia lub kraść pieniądze od przyjaciół lub rodziny. Mogą mieć kłopoty prawne.

Co zrobić, jeśli uważasz, że ukochana osoba ma nałóg

Pierwszym krokiem jest rozpoznanie wszelkich błędnych przekonań na temat używania substancji i uzależnienia. Należy pamiętać, że ciągłe używanie narkotyków zmienia strukturę i chemię mózgu. To sprawia, że ​​po prostu odstawienie leku jest coraz trudniejsze.

Dowiedz się więcej o zagrożeniach i skutkach ubocznych zaburzeń związanych z używaniem substancji, w tym o objawach zatrucia lub przedawkowania. Przyjrzyj się możliwościom leczenia, które możesz zasugerować ukochanej osobie.

Powinieneś dokładnie przemyśleć najlepszy sposób dzielenia się swoimi obawami. Jeśli rozważasz przeprowadzenie interwencji, pamiętaj, że nie gwarantuje ona pozytywnego wyniku.

Chociaż interwencja może zmotywować ukochaną osobę do szukania leczenia nałogu, może mieć również odwrotny skutek. Interwencje w stylu konfrontacji mogą czasami prowadzić do wstydu, złości lub wycofania społecznego. W niektórych przypadkach spokojniejsza rozmowa jest lepszym rozwiązaniem.

Upewnij się, że jesteś przygotowany na wszystkie możliwe wyniki. Twoja ukochana osoba może w ogóle zaprzeczyć, że ma problem lub odmówić szukania pomocy. Jeśli tak się stanie, rozważ poszukanie dodatkowych zasobów lub znajdź grupę wsparcia dla członków rodziny lub przyjaciół osób żyjących z nałogiem.

Od czego zacząć, jeśli Ty lub Twój ukochany potrzebujecie pomocy

Proszenie o pomoc może być ważnym pierwszym krokiem. Jeśli Ty - lub Twoja ukochana osoba - jesteście gotowi na leczenie, może okazać się pomocne przyprowadzenie wspierającego przyjaciela lub członka rodziny do tej owczarni. Mogą pomóc ci rozpocząć ścieżkę do wyzdrowienia.

Wiele osób zaczyna od wizyty u lekarza. Twój lekarz może ocenić ogólny stan zdrowia, wykonując badanie fizykalne. Mogą również skierować Cię do ośrodka terapeutycznego i odpowiedzieć na wszelkie pytania.

Jak znaleźć ośrodek terapeutyczny

Porozmawiaj z lekarzem lub innym lekarzem w celu uzyskania zalecenia. Możesz również poszukać centrum zabiegowego w pobliżu Twojego miejsca zamieszkania. Wypróbuj lokalizator usług behawioralnego leczenia zdrowotnego. Jest to bezpłatne narzędzie internetowe udostępnione przez urząd ds. Nadużywania substancji i zdrowia psychicznego.

Czego można się spodziewać po detoksie

Ciągłe zażywanie metamfetaminy może prowadzić do łagodnych do ciężkich objawów odstawienia po zaprzestaniu przyjmowania leku.

Objawy odstawienia mety mogą obejmować:

• niepokój
• zachcianki
• czerwone, swędzące oczy
• zmniejszona przyjemność seksualna
• depresyjny nastrój
• trudności ze snem
• zwiększony apetyt
• brak energii i zmęczenie
• brak motywacji
• paranoja
• psychoza

Badania wykazały, że wycofywanie metamfetaminy przebiega według przewidywalnego wzorca. Objawy pojawiają się po raz pierwszy w ciągu 24 godzin po przyjęciu ostatniej dawki. Objawy te osiągają szczyt po 7–10 dniach abstynencji. Następnie znikają w ciągu 14 do 20 dni abstynencji.

Detoksykacja (detoks) to proces mający na celu pomoc w zaprzestaniu przyjmowania metamfetaminy tak bezpiecznie i jak najszybciej. Detoks może również pomóc złagodzić objawy odstawienia.

Zanim zaczniesz odtruwać, przejdziesz wstępną ocenę i testy przesiewowe pod kątem innych schorzeń. Twój lekarz wykorzysta te informacje, aby zminimalizować ryzyko interakcji lekowych lub innych komplikacji podczas detoksykacji.

Kiedy lek zostanie całkowicie usunięty z organizmu, lekarz pomoże Ci przygotować się do leczenia.

Czego można się spodziewać po leczeniu

Leczenie rozpoczyna się po zakończeniu detoksykacji. Celem leczenia jest pomoc w prowadzeniu zdrowego trybu życia bez zażywania metamfetaminy. Leczenie może również odnosić się do innych podstawowych schorzeń, takich jak zespół stresu pourazowego (PTSD) lub lęk.

Istnieje kilka opcji leczenia uzależnienia od metamfetaminy. Czasami w tym samym czasie używany jest więcej niż jeden. Twój plan leczenia może obejmować jedną lub więcej z następujących czynności:

Terapia

Terapia behawioralna jest uważana za najskuteczniejszą dostępną metodę leczenia uzależnienia od metamfetaminy. Istnieją dwa główne typy interwencji: terapia poznawczo-behawioralna (CBT) i interwencje z zakresu zarządzania awaryjnego (CM).

CBT dotyczy procesów uczenia się leżących u podstaw uzależnienia od narkotyków i innych szkodliwych zachowań. Obejmuje pracę z terapeutą w celu opracowania zestawu zdrowych strategii radzenia sobie. Badania wykazały, że terapia poznawczo-behawioralna skutecznie ogranicza używanie metamfetaminy, nawet po zaledwie kilku sesjach.

Interwencje CM dotyczące uzależnienia od metamfetaminy zazwyczaj stanowią zachętę do kontynuowania abstynencji. Możesz otrzymać kupon lub inną nagrodę w zamian za wolne od narkotyków próbki moczu. Wartość pieniężna vouchera rośnie, im dłużej nie używasz metamfetaminy.

Chociaż badania pokazują, że interwencje CM zmniejszają używanie metamfetaminy, nie jest jasne, czy będzie to kontynuowane po zakończeniu leczenia.

Inne popularne terapie behawioralne obejmują:

• poradnictwo indywidualne
• poradnictwo rodzinne
• wychowanie do życia w rodzinie
• Programy 12-stopniowe
• grupy wsparcia
• testowanie narkotyków

Lek

Obecnie opracowywane są obiecujące metody leczenia uzależnienia od metamfetaminy.

Zgodnie z dowodami z wczesnych badań klinicznych, przeciwciała monoklonalne przeciwko metamfetaminie mogą zmniejszać i spowalniać działanie metamfetaminy w mózgu.

Inny lek na uzależnienie od metamfetaminy, ibudilast, może zmniejszyć niektóre przyjemne skutki metamfetaminy.

Naltrekson może być również pomocny w leczeniu uzależnienia od metamfetaminy. Lek ten jest stosowany w leczeniu zaburzeń związanych z używaniem alkoholu. Podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie opublikowane w Neuropsychopharmacology wykazało, że naltrekson zmniejsza apetyt na metamfetaminę i zmienia reakcje byłych użytkowników tego narkotyku.

Jaka jest perspektywa?

Uzależnienie od mety jest stanem uleczalnym. Chociaż wyniki leczenia są porównywalne z wynikami innych chorób przewlekłych, powrót do zdrowia jest procesem ciągłym, który może zająć trochę czasu.

Traktuj siebie życzliwie i cierpliwie. Nie bój się sięgnąć po pomoc, jeśli jej potrzebujesz. Twój lekarz może pomóc Ci znaleźć zasoby wsparcia w Twojej okolicy.

Jak zmniejszyć ryzyko nawrotu

Nawrót jest częstą częścią procesu zdrowienia. Praktykowanie technik zapobiegania nawrotom i zarządzania może zwiększyć twoje szanse na wyzdrowienie w dłuższej perspektywie.

Poniższe informacje mogą pomóc zmniejszyć ryzyko nawrotu w czasie:

• Unikaj ludzi i miejsc, które sprawiają, że masz ochotę na metę.
• Zbuduj sieć wsparcia. Mogą to być przyjaciele, rodzina i pracownicy służby zdrowia.
• Weź udział w znaczących zajęciach lub pracy.
• Podejmij zdrowy tryb życia, który obejmuje ćwiczenia, zbilansowaną dietę i regularny sen.
• Najpierw zadbaj o siebie, zwłaszcza jeśli chodzi o zdrowie psychiczne.
• Zmień swoje myślenie.
• Rozwijaj pozytywny obraz siebie.
• Zaplanuj przyszłość.

W zależności od Twojej wyjątkowej sytuacji, zmniejszenie ryzyka nawrotu może również obejmować:

• leczenie innych schorzeń
• regularne wizyty u terapeuty
• przyjęcie technik uważności, takich jak medytacja