Zmiany stylu życia odegrały ważną rolę w polepszeniu mojego nastroju, utrzymaniu wysokiego poziomu energii i pomogły mi zachować pozytywne nastawienie po diagnozie zmieniającej życie.
„Jak oceniasz swój ból w skali od 1 do 10?” zapytał lekarz.
„9 i pół” - odpowiedziałem bez wahania.
To był dzień, w którym zdiagnozowano reumatoidalne zapalenie stawów. I chociaż ból był ogromny, poczułem tylko ulgę.
Od miesięcy borykałem się z bólem tak bardzo, że nie mogłem zejść po schodach ani samodzielnie otworzyć butelki, a teraz miałem odpowiedzi.
„Kiedy dziś stąd wyjeżdżasz i nieuchronnie wygooglujesz swój stan, zignoruj wszystko, co przeczytałeś o leczeniu za pomocą samej diety. Zażywanie leków jest niezwykle ważne ”- ostrzegł lekarz.
Skinąłem głową i posłusznie wziąłem moją receptę, listę leków, o których dowiedziałem się później, że mają skutki uboczne na długość mojego przedramienia. Ale byłam wdzięczna za leczenie.
Zanim ból ogarnął moje ciało i obserwowałam, jak moje stawy puchną jeden po drugim - zaczynając od nadgarstków, a później przechodząc do palców, kolan i stóp - byłam podekscytowana rozpoczęciem nowej rutyny ćwiczeń.
Wyglądało na to, że wszyscy, których znałem, zaczęli trenować z ciężarami. Spędziłem lata biegając na bieżni aż do wyczerpania, próbując schudnąć, a teraz znalazłem ćwiczenie, w którym nie skupiałem się na utracie wagi, ale na wzmocnieniu się.
Chciałem też poprawić swoją dietę. Za bardzo polegałem na szybkich posiłkach i daniach na wynos i zaczynałem czuć się ospały. Uzbroiłem się w zdrowe książki kucharskie i byłem gotowy na nowy początek.
Właśnie poszedłem na siłownię, kiedy zacząłem zauważać nieprzyjemne ukłucie w nadgarstkach. Wkrótce nie mogłem siedzieć ze skrzyżowanymi nogami ani kucać na udach. Powoli odchodzono od planów, by być sprawnym i zdrowym - jak mogłem kucać lub na ławce, kiedy starałem się wstać z łóżka?
Kiedy postawiłem diagnozę, byłem zdecydowany, że to mnie nie zdefiniuje. Byłem zdecydowany wznieść się ponad to - i ku zaskoczeniu wielu, byłem zdeterminowany, aby uderzyć na siłownię i zmienić swój styl życia.
Zmiana diety i rutyny ćwiczeń
Po pierwsze, dotarłem na siłownię. Zacząłem od pływania, ćwiczeń o najmniejszym wpływie na stawy, a następnie przeszedłem do innych mniej intensywnych zajęć, takich jak jazda na rowerze stacjonarnym.
Potem przyszedł czas na wypróbowanie ciężarków. Daleki od bycia czymś, czego nie powinienem próbować z powodu mojej diagnozy, mój lekarz wyjaśnił, że trening siłowy jest w rzeczywistości świetną aktywnością dla osób z zapaleniem stawów, ponieważ wzmacnia mięśnie wokół stawów, zmniejszając ich wpływ.
Chodziłem wieczorami, kiedy mój ból i obrzęk były mniej dotkliwe, i zacząłem od lekkich ciężarów, powoli zwiększając obciążenie tydzień po tygodniu.
Wkrótce podnosiłam ciężary 5 razy w tygodniu. Tak bardzo mi się to podobało, że chodzenie na siłownię było czymś, czego nie mogłem się doczekać, a nie bałem się. Po każdym treningu moje ciało wydawało się inne: luźniejsze, bardziej gibkie.
Wychodziłem z każdej sesji, czując, jak rośnie moja pewność siebie i nastrój.
Aby wesprzeć mój nowy program ćwiczeń, zacząłem zasilać swoje ciało pokarmami przeciwzapalnymi i bogatymi w przeciwutleniacze, takimi jak owoce, warzywa, orzechy i fasola, oraz odstawiłem wiele przetworzonej żywności, którą jadłem.
Dodałem tłuste ryby, które podobno zmniejszają stan zapalny u osób z RZS. Uzupełniłem także białko, aby uzupełnić mój nowy schemat ćwiczeń i z czasem pomóc zbudować te mięśnie wspierające stawy.
Zostawiłem trochę miejsca na smakołyki, ale skupiłem się na gotowaniu od podstaw większości posiłków i napełnianiu ich jak największą ilością dobroci.
Tak jak zalecił mój lekarz, kontynuowałem też przyjmowanie leków.
Od bólu do remisji
Minęło kilka miesięcy. Tam, gdzie kiedyś zmęczenie sprawiło, że poczułem się zamglony, ospały i zasiniony, zacząłem czuć się ożywiony.
Każdy dzień zaczynałam i kończyłam pełen energii i skupienia. Spałem lepiej i czułem się bardziej pozytywnie.
Spędziłem trochę czasu narzekając na swoje ciało za ból i opuchnięte stawy, ale powoli zaczynałem czuć się z tym dobrze. Mogłem podnosić duże ciężary. Mogłem biegać, kucać i robić okrążenia.
Kilka miesięcy wcześniej z trudem odkręcałem nakrętkę z butelki - teraz doskonaliłem martwy ciąg.
Moja dieta też miała wyraźny wpływ. Oprócz lśniących włosów, świecącej skóry i mocnych paznokci, naprawdę czułam się bardziej elastyczna.
Spędziłem miesiące, walcząc o uklęknięcie, kucanie lub chodzenie szybciej niż w ślimaczym tempie, ale teraz czułem, że naprawdę mogę ruszaj się.
Około 14 miesięcy po rozpoznaniu wszedłem do gabinetu lekarskiego bez bólu i sztywności.
„Jak oceniasz swój ból w skali od 1 do 10?” zapytał mnie. „Zero” - odpowiedziałem.
Moje wyniki krwi potwierdziły mnie. Moje poziomy zapalne wróciły do normy. Zniknął obrzęk, ból i sztywność.
Oficjalnie miałem remisję.
Promyk nadziei
Nigdy nie będę w stanie dokładnie określić, jaką rolę w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów odegrała dieta i ćwiczenia.
Miałem szczęście, że wyjątkowo dobrze zareagowałem na moje leczenie, w sposób, w jaki nie wszyscy.
Wiem tylko, że dieta i ćwiczenia utrzymały mnie w optymistyce w obliczu trudnej diagnozy. Odegrali niezwykle ważną rolę w polepszaniu mojego nastroju, utrzymywaniu wysokiej energii i pomaganiu mi pozostać pozytywnym po diagnozie zmieniającej życie.
Victoria Stokes jest pisarką z Wielkiej Brytanii. Kiedy nie pisze o swoich ulubionych tematach, rozwoju osobistym i samopoczuciu, zwykle utknęła nos w dobrej książce. Victoria wśród swoich ulubionych rzeczy wymienia kawę, koktajle i różowy kolor. Znajdź ją na Instagram.
.jpg)
