Atak paniki to krótki, ale intensywny przypływ strachu.
Ataki te obejmują objawy podobne do tych występujących w obliczu zagrożenia, w tym:
- intensywny strach
- poczucie zagłady
- pocenie się lub dreszcze
- drżący
- łomoczące serce
- trudności w oddychaniu
- ból głowy i klatki piersiowej
Ataki paniki różnią się od typowych reakcji strachu, ponieważ nie ma w nich żadnego rzeczywistego zagrożenia.
„Ciało mówi, że istnieje niebezpieczeństwo, podczas gdy w rzeczywistości go nie ma” - wyjaśnia Sadie Bingham, pracownik socjalny kliniczny, który specjalizuje się w leczeniu lęku i prowadzi terapię w Gig Harbor w stanie Waszyngton.
Wyzwalacze ataku paniki nie zawsze są łatwe do zidentyfikowania, więc ludzie, którzy mają jeden atak, często martwią się, że mają więcej, zwłaszcza w miejscach publicznych.
Ataki paniki zwykle są bardzo niewygodne i powodują znaczne cierpienie. Wiele osób uważa, że ma zawał serca lub inny problem zagrażający życiu.
Jeśli znasz kogoś, kto doświadcza ataków paniki, jest kilka rzeczy, które możesz zrobić (i unikać), aby mu w tej chwili pomóc.
Zachowaj spokój
Zachowanie spokoju to jeden z najlepszych sposobów, w jaki możesz pomóc.
Ataki paniki zwykle nie trwają długo. „Najbardziej intensywne uczucia trwają zwykle od 5 do 10 minut” - wyjaśnia Bingham.
Ale ktoś, kto ma atak, może nie mieć pojęcia o czasie, gdy to się dzieje. Mogą czuć się przerażeni lub myśleć, że zaraz umrą.
Nawet jeśli sam się trochę boisz, zachowaj spokój. Jeśli twój głos wydaje się pomagać (a oni nie prosili cię o milczenie), mów do nich spokojnym głosem.
Co powiedzieć
Próbować:
- upewniając ich, że nie odejdziesz
- przypominając im, że atak nie potrwa długo
- mówiąc im, że są bezpieczni
Zapytaj, jak możesz pomóc
Większość ludzi, którzy doświadczają ataków paniki lub żyją z innymi rodzajami lęku, ma własne metody radzenia sobie. Oferując wsparcie, pamiętaj, że ukochana osoba wie najlepiej, co pomoże najbardziej.
Jednak podczas ataku mogą mieć trudności z zakomunikowaniem tego. Zastanów się z wyprzedzeniem, jak możesz zaoferować pomoc w przypadku ataku wokół Ciebie.
Podczas ataku możesz spokojnie zapytać, co możesz zrobić, aby ich wesprzeć. Po prostu przygotuj się na możliwość krótkiej lub zwięzłej odpowiedzi.
Według Binghama reakcja na stres typu walcz lub uciekaj może wpływać na zdolność myślenia i zachowywania się logicznie. „Staraj się zachować neutralność i nie odbieraj ich odpowiedzi do siebie” - radzi.
A jeśli chcą, żebym wyszedł?
Jeśli nie grozi im bezpośrednie niebezpieczeństwo, cofnij się kilka kroków i daj im trochę przestrzeni. Pozostań w pobliżu, aby mieć wszystko na oku i daj im do zrozumienia, że jeśli zmienią zdanie, wrócisz natychmiast.
Naucz się znaków ostrzegawczych
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, poświęć trochę czasu na zapoznanie się z wczesnymi oznakami potencjalnego ataku paniki.
Ataki paniki zwykle zaczynają się od:
- uczucie przerażenia lub lęku
- hiperwentylacja lub duszność
- uczucie dławienia się
- bijące serce
- zawroty głowy i drżenie
Nie wszyscy doświadczają ataków paniki w ten sam sposób, dlatego najlepiej zapytać, jakich objawów zwykle doświadczają.
Im szybciej zorientujesz się, co się dzieje, tym szybciej możesz pomóc im dostać się w bardziej prywatne miejsce lub tam, gdzie chcą, aby czuli się bardziej komfortowo.
Skoncentruj się na działaniu, a nie słowach
Uspokajający, znajomy głos pomaga niektórym ludziom, ale staraj się unikać ciągłego powtarzania takich rzeczy, jak „nie martw się” lub pytania ich, czy wszystko w porządku.
Oczywiście, że chcesz dobrze, ale twoje słowa mogą nie przynieść wiele korzyści w tej chwili. Mogą też sprawić, że sytuacja będzie bardziej stresująca, ponieważ ukochana osoba może sądzić, że robi coś złego nie być w porządku.
Jak sprawić, by Twoje słowa były bardziej praktyczne
Podejmij działanie swoimi słowami poprzez:
- pytając, czy chcą wyjść z pokoju i pójść gdzie indziej
- przypominając im, aby oddychali
- angażowanie ich w lekką rozmowę, chyba że powiedzą, że nie chcą rozmawiać
Zrozum, że ich panika może nie mieć sensu dla ciebie lub dla nich
Ataki paniki mogą być mylące i przerażające. Ludzie na ogół nie potrafią ich przewidzieć i często nie ma wyraźnej przyczyny. Mogą się zdarzyć w sytuacjach stresowych, ale także w spokojnych chwilach, a nawet podczas snu.
Może się wydawać pomocne, jeśli powiesz znajomemu, że nie ma się czego bać. Ale prawdopodobnie doskonale zdają sobie sprawę, że nie ma rzeczywistego zagrożenia.
To właśnie sprawia, że ataki paniki są tak zagmatwane. Reakcja odpowiada reakcji strachu - ale nic się nie dzieje, co mogłoby wywołać ten strach. W odpowiedzi ktoś, kto dostanie ataków paniki, może zacząć się bać samych objawów lub powiązać je z poważnym problemem zdrowotnym.
„To typowe uczucie wstydu lub wstydu z powodu tak intensywnej reakcji” - wyjaśnia Bingham. „Ale posiadanie zaufanego towarzysza oferującego współczucie może pozwolić tej osobie na powrót do stanu wyjściowego”.
Możesz być tą osobą, nawet nie rozumiejąc, dlaczego dostają ataków paniki. Jest to o wiele mniej ważne niż zdolność okazywania empatii i uznawania ich cierpienia za rzeczywiste i znaczące.
Potwierdź ich cierpienie
Ludziom często trudno jest podzielić się swoimi doświadczeniami związanymi ze zdrowiem psychicznym, w tym atakami paniki.
Niektórzy unikają mówienia o problemach ze zdrowiem psychicznym, ponieważ uważają, że inni nie zrozumieją, przez co przechodzą. Inni martwią się, że zostaną osądzeni lub powiedziano im, czego doświadczają, to nic wielkiego.
Osoby postronne często nie rozumieją strachu wywołanego atakami paniki, a nawet mogą uznać go za nielogiczny.
Ale reakcja jest prawdziwa i osoba doświadczająca ataku nie może jej kontrolować.
Odpowiedź empatyczna może być tak prosta, jak: „To brzmi naprawdę ciężko. Przykro mi, że tego doświadczasz. Daj mi znać, co mogę zrobić, aby cię wesprzeć ”.
Pomóż im pozostać uziemionym
Techniki uziemienia mogą przynieść korzyści w przypadku szeregu problemów lękowych, w tym ataków paniki.
„Techniki uziemienia mogą pomóc powstrzymać ataki paniki po ich rozpoczęciu” - wyjaśnia Megan MacCutcheon, terapeutka z Wiednia w Wirginii.
Techniki te pomagają osobie skupić się na tym, co się naprawdę dzieje, a nie na strachu przed atakiem. Często są najbardziej pomocne, gdy intensywność ataku nieco osłabnie.
Szybkie wskazówki dotyczące uziemienia
Aby pomóc komuś się uziemić, możesz spróbować:
- fizyczny dotyk, na przykład trzymanie ich za rękę (jeśli im to nie przeszkadza)
- dając im teksturowany obiekt do wyczucia
- zachęcanie ich do rozciągania się lub poruszania
- zachęcanie ich do powtarzania kojącego lub pomocnego wyrażenia, np. „to okropne uczucie, ale mnie nie skrzywdzi”
- mówienie powoli i spokojnie o znanych miejscach lub czynnościach
Szanuj ich potrzeby
Powiedzmy, że właśnie siedziałeś ze swoim przyjacielem, kiedy miał atak paniki. Po wszystkim wydają się spokojniejsi, ale zmęczeni. Miałeś plany obejrzenia programu, takiego, na który oboje nie mogliście się doczekać, ale przyjaciel prosi Cię, abyś zabrał go do domu.
Oczywiście prawdopodobnie jesteś rozczarowany. Ale pamiętaj: Twój przyjaciel nie może pomóc w tym, co się stało. Prawdopodobnie są rozczarowani i wyczerpany. Mogą też czuć się źle z powodu zrujnowania twoich planów, co może spotęgować niepokój związany z samym atakiem.
Często zdarza się, że czujesz się całkowicie wyczerpany, gdy twoje ciało i jego procesy wracają do normy po skrajnej reakcji strachu. Ktoś, kto właśnie przeszedł atak paniki, może nie czuć niczego poza cichym relaksem.
„Zapytanie, czego potrzebują, i uszanowanie tej prośby jest kluczowe” - mówi Bingham. „Zadawanie zbyt wiele po doświadczeniu paniki może pogorszyć proces leczenia”.
Możesz pomyśleć, że obejrzenie programu rozweseli ich lub poprawi ich nastrój, ale zmuszanie ich do dalszego angażowania się, gdy wolą przestrzeń, może utrzymać tę reakcję na stres, wyjaśnia Bingham.
Czego unikać
Jeśli ktoś zdecyduje się opowiedzieć Ci o swoich atakach paniki, potraktuj to jako oznakę zaufania.
Aby okazać szacunek ich doświadczeniu i uhonorować to zaufanie:
- odpowiedz ze współczuciem
- zwracaj uwagę na swoje słowa i czyny, podczas ataku i w każdym innym czasie
Możesz mieć najlepsze intencje, ale możesz sprawić, że ktoś poczuje się źle, nie zdając sobie sprawy, że to robisz.
Pamiętanie o tych sugestiach może pomóc uniknąć niezamierzonej krzywdy:
Nie porównuj normalnego stresu i strachu z paniką
Być może czułeś się zestresowany lub przerażony w niebezpiecznej sytuacji. Możesz nawet mieć niepokój.
Te doświadczenia nie są jednak tym samym, co atak paniki. Unikaj prób porównywania różnych doświadczeń. Jeśli nie dostaniesz również ataków paniki, prawdopodobnie nie do końca rozumiesz, jak się czują.
Jeśli doświadczyłeś skrajnego strachu, niech to wspomnienie poinformuje cię o tym, przez co przechodzi twój przyjaciel. Przypomnij sobie, że nie tylko się boją ani nie są zestresowani.
Mogą również czuć:
- bezradny
- niezdolny do zarządzania tym, co się dzieje
- fizyczny ból lub dyskomfort
Nie wstydź się ani nie pomniejszaj
Dość często martwisz się atakiem paniki, zwłaszcza w obecności nieznajomych, lub wierzysz, że atak może zirytować lub utrudnić przyjaciołom lub bliskim.
„Osoby zmagające się z lękiem lub atakami paniki mogą intelektualnie zrozumieć, że reakcja jest nielogiczna. Ale słuchanie tego od kogoś innego może zwiększyć ich izolację ”- wyjaśnia Bingham.
Unikaj mówienia takich rzeczy jak:
- "Zrelaksuj się. Nie ma się czego bać ”.
- „Jesteś zdenerwowany że?”
- "Co jest z tobą nie tak?"
Możesz nie chcieć zawstydzać przyjaciela, ale zaprzeczanie rzeczywistości ich cierpienia może z pewnością mieć taki efekt.
Nie udzielaj porad
Nie każda technika radzenia sobie jest skuteczna dla każdego. Głębokie oddychanie i inne techniki relaksacyjne mogą przynieść korzyści, ale często pomagają najbardziej, gdy są regularnie ćwiczone, mówi MacCutcheon.
„Kiedy te techniki są używane tylko w chwilach paniki, często kończą się odwrotnym skutkiem. Głębokie oddychanie zamienia się w hiperwentylację, a umysł staje się zbyt przytłoczony, by skupić się na nieznanych rzeczach ”.
Chociaż może pomóc przypomnieć przyjacielowi, aby oddychał, polecenie mu, aby wziął głęboki oddech, może nie pomóc.
Krótko mówiąc, unikaj mówienia komuś, jak radzić sobie z objawami. Jasne, być może słyszałeś, że joga, medytacja lub rezygnacja z kofeiny mogą pomóc. Ale nie wiesz, czego twój przyjaciel już próbował, chyba że ci powiedział.
Poczekaj, aż pojawi się prośba o sugestie. Jeśli masz osobiste doświadczenia, możesz powiedzieć: „Ja też dostaję ataków paniki i joga jest dla mnie naprawdę pomocna. Jeśli chcesz go wypróbować, moglibyśmy kiedyś razem pójść ”.
Kiedy uzyskać pomoc
Obserwowanie, jak ktoś ma atak paniki, może być przerażające, ale w którym momencie należy przynieść dodatkową pomoc? Trudno powiedzieć.
Zadzwonienie na lokalny numer alarmowy może wydawać się najbezpieczniejszym posunięciem, ale często może to spowodować, że sytuacja będzie jeszcze bardziej stresująca dla osoby mającej atak paniki.
Samo pozostawanie w pobliżu i patrzenie na nich przez doświadczenie może nie wydawać się dla ciebie czymś wielkim, ale może mieć znaczącą różnicę dla osoby, która ma atak.
To powiedziawszy, sięgnij po pomoc w nagłych wypadkach, jeśli:
- ból w klatce piersiowej przypomina ściskanie (nie kłucie) i przesuwa się do ramion lub barków
- objawy utrzymują się dłużej niż 20 minut i pogarszają się, a nie poprawiają
- duszność nie ustępuje
- ciśnienie w klatce piersiowej trwa dłużej niż minutę lub dwie
Crystal Raypole wcześniej pracowała jako pisarz i redaktor w GoodTherapy. Jej pola zainteresowań obejmują języki i literaturę azjatycką, tłumaczenie japońskie, gotowanie, nauki przyrodnicze, pozytywność seksualną i zdrowie psychiczne. W szczególności stara się pomóc zmniejszyć piętno związane ze zdrowiem psychicznym.
