Leczenie schizofrenii i co robić, gdy ktoś odmawia leczenia

Schizofrenia to poważna, długotrwała choroba psychiczna. Osoba ze schizofrenią ma zaburzenia w myśleniu, zachowaniu i sposobie postrzegania otoczenia.

Przykłady objawów schizofrenii obejmują:

• Pozytywne objawy: urojenia, halucynacje i nietypowe myślenie lub ruch
• Objawy negatywne: zmniejszenie ekspresji emocjonalnej, osłabienie mówienia i utrata zainteresowania codziennymi czynnościami

Szacuje się, że od 0,25 do 0,64 procent ludzi w Stanach Zjednoczonych cierpi na schizofrenię lub powiązane zaburzenie psychiczne. Stan ten często wymaga leczenia przez całe życie.

Leczenie schizofrenii zazwyczaj obejmuje leki i terapię. Specyfika leczenia jest zindywidualizowana i może się różnić w zależności od osoby.

Wytyczne dotyczące leczenia

Ogólnymi celami leczenia schizofrenii są:

• złagodzić objawy
• zapobiegać nawrotom objawów
• promować wzrost funkcjonowania w celu ponownej integracji ze społecznością

Głównym sposobem leczenia schizofrenii jest stosowanie leków. Najczęściej przepisywane są leki przeciwpsychotyczne.

Leki te mogą pomóc w łagodzeniu ostrych objawów schizofrenii. Można je również przyjmować jako lek podtrzymujący, aby zapobiec nawrotom.

Oprócz leków, ważną częścią leczenia schizofrenii są również terapie psychospołeczne. Są one zazwyczaj wdrażane po złagodzeniu ostrych objawów schizofrenii za pomocą leków.

Leczenie kliniczne

W leczeniu schizofrenii stosuje się różne leki.

Leki przeciwpsychotyczne

Leki przeciwpsychotyczne mogą pomóc złagodzić objawy schizofrenii. Uważa się, że robią to, wpływając na poziom neuroprzekaźnika zwanego dopaminą.

Leki te są często przyjmowane codziennie w postaci tabletek lub płynów. Istnieją również formy długo działające, które można podawać we wstrzyknięciach.

Istnieją dwa rodzaje leków przeciwpsychotycznych: pierwsza i druga generacja.

Leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji obejmują:

• chloropromazyna (torazyna)
• flufenazyna (Proxlixin)
• haloperidol (haldol)
• loksapina (loksytan)
• perfenazyna (Trilafon)
• tiotiksen (Navane)
• trifluoperazyna (stelazyna)

Leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji są zazwyczaj preferowane w stosunku do ich odpowiedników pierwszej generacji. Dzieje się tak, ponieważ mają mniejsze ryzyko wywołania poważnych skutków ubocznych.

Leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji mogą obejmować:

• arypiprazol (Abilify)
• asenapina (Saphris)
• brekspiprazol (Rexulti)
• kariprazyna (Vraylar)
• klozapina (Clozaril)
• iloperidon (Fanapt)
• lurazydon (Latuda)
• olanzapina (Zyprexa)
• paliperydon (Invega)
• kwetiapina (Seroquel)
• risperidon (Risperdal)
• zyprazydon (Geodon)

Twój lekarz będzie chciał przepisać najniższą możliwą dawkę, która nadal łagodzi objawy. Z tego powodu mogą próbować różnych leków lub dawek, aby znaleźć to, co jest dla Ciebie najlepsze.

Inne leki

Oprócz leków przeciwpsychotycznych czasami można zastosować inne leki. Mogą to być leki łagodzące objawy lęku lub depresji.

Terapia elektrowstrząsami (ECT)

W niektórych przypadkach ECT można stosować u dorosłych ze schizofrenią, którzy nie reagują na leki lub mają ciężką depresję.

ECT wykorzystuje prąd elektryczny do generowania napadu.

Chociaż nikt nie wie na pewno, jak dokładnie działa EW, uważa się, że zmienia ona sygnalizację chemiczną w mózgu. ECT ma pewne potencjalne skutki uboczne, takie jak utrata pamięci, dezorientacja oraz bóle ciała.

Zabiegi psychospołeczne

Leczenie psychospołeczne jest również ważną częścią leczenia schizofrenii.

Psychoterapia

Różne rodzaje psychoterapii, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), mogą pomóc ci zidentyfikować i zrozumieć wzorce myślowe związane z twoim stanem.

Twój terapeuta będzie pracował z Tobą, aby opracować strategie, które pomogą Ci zmienić lub poradzić sobie z tymi wzorcami myślowymi.

Terapia rodzinna

Terapia rodzinna polega na pracy z członkami rodziny osoby ze schizofrenią. Jest to bardzo ważne, ponieważ wsparcie rodziny może mieć duży wpływ na leczenie i ryzyko nawrotu choroby.

Terapia rodzin koncentruje się na pomocy członkom rodziny:

• dowiedzieć się więcej o schizofrenii
• niższy poziom stresu, złości lub obciążenia w środowisku rodzinnym
• opracować sposoby pomagania w porozumiewaniu się i wspierania osoby ze schizofrenią
• utrzymywać rozsądne oczekiwania co do traktowania członka rodziny

Rehabilitacja zawodowa

Może to pomóc osobom ze schizofrenią w przygotowaniu się do pracy lub w powrocie do niej. Zatrudnienie może również pomóc w uzyskaniu dobrego samopoczucia, zapewniając sensowną aktywność oraz dochód.

Praca wspomagająca pomaga osobom ze schizofrenią wrócić do pracy. Może obejmować takie rzeczy, jak zindywidualizowany rozwój pracy, szybkie poszukiwanie pracy i ciągłe wsparcie w trakcie zatrudnienia.

Niektóre osoby ze schizofrenią mogą nie być gotowe do powrotu do pracy, ale chciałyby to zrobić w przyszłości. W takich przypadkach takie rzeczy, jak szkolenie zawodowe lub wolontariat mogą być korzystne.

Trening umiejętności społecznych

Trening umiejętności społecznych może pomóc osobie ze schizofrenią poprawić lub rozwinąć umiejętności interpersonalne.

Można stosować różne metody, w tym między innymi:

• instrukcja
• odgrywanie ról
• modelowanie

Alternatywne i naturalne metody leczenia

Badane są również różne alternatywne metody leczenia schizofrenii.

Wiele z nich koncentruje się na suplementacji diety, ponieważ niektóre badania sugerują, że gorsza jakość diety wiąże się ze schizofrenią i zaburzeniami pokrewnymi.

Chociaż nadal potrzeba więcej badań nad tymi potencjalnymi terapiami, oto, co jest obecnie badane:

• Kwasy tłuszczowe Omega-3: Suplementacja Omega-3 została zbadana w przypadku różnych zaburzeń psychicznych. Badania jego skuteczności w schizofrenii przyniosły mieszane wyniki.
• Suplementacja witamin: Wczesne dowody wskazują, że suplementacja witaminami z grupy B może pomóc zmniejszyć objawy psychiatryczne u niektórych osób ze schizofrenią.
• Dieta: Niektóre badania wskazują, że dieta bezglutenowa może poprawić wyniki u osób ze schizofrenią. Badania nad dietą ketogenną dla schizofrenii są bardziej ograniczone i mają mieszane wyniki.

Ważne jest, aby pamiętać, aby nie odstawiać przepisanych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Zrobienie tego bez nadzoru może spowodować nawrót objawów.

Nowe lub obiecujące przyszłe zabiegi

Oprócz badania potencjalnych alternatywnych metod leczenia, naukowcy szukają również możliwości udoskonalenia obecnych metod leczenia schizofrenii. Dotyczy to szczególnie leków.

Niektóre cele to identyfikacja leków, które:

• mają mniej skutków ubocznych, potencjalnie zwiększając zgodność
• lepiej radzić sobie z negatywnymi objawami
• poprawić funkcje poznawcze

Chociaż obecne leki działają na receptory dopaminy w mózgu, naukowcy szukają również leków, które działają na inne receptory. Mamy nadzieję, że przyszłe leki, skupiając się na innych celach, pomogą lepiej radzić sobie z objawami.

W 2019 roku Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła nowy lek na schizofrenię. Uważa się, że lek ten, zwany lumateperonem (Caplyta), działa zarówno na receptory dopaminy, jak i serotoniny.

Inny lek, nazwany SEP-363856, jest obecnie poddawany próbom klinicznym oceniającym jego bezpieczeństwo i skuteczność. Ten lek jest również wyjątkowy, ponieważ nie działa bezpośrednio na receptory dopaminy.

Skutki uboczne

Leki przeciwpsychotyczne to podstawa leczenia schizofrenii, jednak mogą one mieć różne skutki uboczne. Rodzaj i nasilenie tych działań niepożądanych może się różnić w zależności od osoby i konkretnego używanego leku.

Niektóre przykłady potencjalnych skutków ubocznych leków przeciwpsychotycznych mogą obejmować:

• objawy pozapiramidowe, które mogą obejmować drżenie i skurcze mięśni lub skurcze
• uczucie senności lub senności
• przybranie na wadze
• suchość w ustach
• zaparcie
• nudności
• bół głowy
• zawroty głowy
• niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie)
• szybkie bicie serca (tachykardia)
• spadek popędu seksualnego

Objawy pozapiramidowe są częstsze w przypadku leków przeciwpsychotycznych pierwszej generacji. Tymczasem działania niepożądane, takie jak przyrost masy ciała, są ściślej związane z lekami przeciwpsychotycznymi drugiej generacji.

Złośliwy zespół neuroleptyczny jest rzadką, ale potencjalnie zagrażającą życiu reakcją na leki przeciwpsychotyczne. Objawy obejmują bardzo wysoką gorączkę, sztywność mięśni i szybkie bicie serca.

Występuje częściej w przypadku leków przeciwpsychotycznych pierwszej generacji, ale może również wystąpić w przypadku leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji.

Jak pomóc komuś, kto odmawia leczenia

Niektóre z objawów schizofrenii mogą obejmować omamy, urojenia i inne zaburzenia myślenia i percepcji. Ponadto leki przepisane w celu leczenia tego stanu mogą często powodować nieprzyjemne skutki uboczne.

Z powodu tych czynników niektóre osoby mogą odmówić leczenia. Jednak często brak leczenia wiąże się z gorszymi rokowaniami i gorszą jakością życia.

Postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami, aby pomóc ukochanej osobie, która odmawia leczenia:

• Daj im znać, co myślisz. Ważne jest, aby przeprowadzić otwartą, szczerą rozmowę z ukochaną osobą na temat obaw związanych z leczeniem.
• Pomyśl o czasie i miejscu. Unikaj rozpoczynania rozmowy, gdy ukochana osoba jest zestresowana, zmęczona lub w złym nastroju. Dodatkowo staraj się nie trzymać go w otoczeniu, które może sprawić, że ukochana osoba będzie niekomfortowo.
• Ostrożnie rozważ dostawę. Zaplanuj z wyprzedzeniem, co chcesz powiedzieć. Staraj się używać spokojnego i przyjaznego tonu i unikaj języka, który może brzmieć stygmatyzująco lub jakby stawiasz ultimatum.
• Posłuchaj, co mają do powiedzenia. Twoja ukochana osoba może chcieć wyrazić swoje obawy dotyczące leczenia. Jeśli tak, koniecznie posłuchaj ich uważnego, współczującego ucha.
• Zachowaj cierpliwość. Nie mogą od razu zmienić zdania. Nieustannie oferuj wsparcie i zauważ, jak ważne jest szukanie leczenia w pozytywny, pełen miłości sposób.
• Zaproponuj pomoc. Czasami poszukiwanie leczenia może być przytłaczające. Zaproponuj, że pomożesz im znaleźć i umówić się na wizytę u specjalisty zdrowia psychicznego.

Zasoby pomocy

Aby pomóc osobom ze schizofrenią, dostępne są następujące zasoby:

• Krajowa infolinia Urzędu ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) (1-800-662-4357): Informacje i skierowania na leczenie w zakresie zdrowia psychicznego i zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych oferowane 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
• Infolinia National Alliance on Mental Illness (NAMI) (800-950-6264): Informacje i skierowania do leczenia są dostępne od poniedziałku do piątku od 10:00 do 18:00 (ET).
• Schizofrenia and Related Disorders Alliance of America (SARDAA): Oferuje wsparcie, informacje i inne zasoby dla osób ze schizofrenią i ich bliskich.

Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich doświadcza nagłego zagrożenia zdrowia psychicznego, ważne jest, aby opieka została udzielona tak szybko, jak to możliwe. W takiej sytuacji zadzwoń pod numer 911.

Wskazówki dla bliskich

Jeśli jesteś ukochaną osobą ze schizofrenią, postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami, aby sobie z tym poradzić:

• Zdobądź informacje: jak najwięcej informacji o schizofrenii może pomóc ci zrozumieć schizofrenię i dowiedzieć się, jak możesz pomóc.
• Pomóż motywować: wdrażaj strategie, które pomogą zmotywować ukochaną osobę do przestrzegania celów leczenia.
• Weź udział, jeśli to możliwe: Jeśli twoja ukochana osoba jest na terapii rodzinnej, pamiętaj, aby wziąć udział w sesjach terapeutycznych.
• Dbaj o siebie: Techniki relaksacyjne, takie jak joga lub medytacja, mogą pomóc złagodzić stres. Możesz również rozważyć dołączenie do grupy wsparcia, ponieważ rozmowa z innymi, którzy doświadczają podobnych rzeczy, może być pomocna.

Podsumowując

Leczenie schizofrenii zazwyczaj obejmuje leczenie lekami oraz terapię. Leczenie może się różnić w zależności od osoby i jest dostosowane do jej indywidualnych potrzeb.

Głównymi lekami na schizofrenię są leki przeciwpsychotyczne. Jednak mają one potencjalnie poważne skutki uboczne.

Naukowcy pracują obecnie nad nowymi lekami, które łagodzą objawy, a jednocześnie mają mniej skutków ubocznych.

Niektóre osoby ze schizofrenią mogą odmówić leczenia. Może to być spowodowane objawami ich stanu lub potencjalnymi skutkami ubocznymi leków. Jeśli bliska Ci osoba odmawia leczenia, porozmawiaj z nią o swoich obawach z cierpliwością.