Najnowsze osiągnięcia w leczeniu raka okrężnicy

Rak jelita grubego jest trzecim najczęściej rozpoznawanym rakiem w Stanach Zjednoczonych u mężczyzn i kobiet.

Jednak w ostatnich latach nowe postępy we wczesnym wykrywaniu i leczeniu raka jelita grubego (zwanego również rakiem okrężnicy) pokazują obiecującą przyszłość dla pacjentów i ich rodzin.

Eksperci przedstawiają przegląd tego, czego możesz oczekiwać w dziedzinie leczenia raka jelita grubego.

Wczesne wykrycie

Według American Cancer Society, śmiertelność z powodu raka jelita grubego spada od dziesięcioleci. Oprócz nowych i ulepszonych metod leczenia raka okrężnicy, wczesne wykrycie jest tego głównym powodem.

Rak okrężnicy z przerzutami w późnym stadium lub rak, który rozprzestrzenił się na inne części ciała, jest znacznie trudniejszy do wyleczenia.

Osoby z rozpoznaniem raka okrężnicy w stadium 4 mają 5-letni względny wskaźnik przeżycia wynoszący około 14 procent, co oznacza, że ​​14 na 100 osób z rakiem okrężnicy w stadium 4 nadal żyje po 5 latach.

Dla porównania, osoby z rakiem w stadium 1 mają 5-letni względny wskaźnik przeżycia wynoszący około 90 procent.

Obecnie dostępnych jest wiele testów, które mogą pomóc wykryć wczesne oznaki raka okrężnicy, a nawet predyspozycje do jego rozwoju.

Rutynowe badania przesiewowe

Rutynowe badania przesiewowe są kluczowe w wykrywaniu wczesnego stadium raka okrężnicy. Rodzaje testów przesiewowych to:

• wirtualna kolonoskopia
• elastyczna sigmoidoskopia
• badanie krwi utajonej w kale
• test immunochemiczny w kale (FIT)
• kolonoskopia

Ogólnie zaleca się rozpoczęcie badań przesiewowych w kierunku raka okrężnicy w wieku 50 lat, jeśli masz średnie ryzyko raka okrężnicy.

Ale jeśli w Twojej rodzinie występował rak okrężnicy lub inne objawy wskazujące na większe ryzyko, lekarz może zalecić częstsze badania przesiewowe, począwszy od młodszego wieku. Możesz porozmawiać z lekarzem o tym, kiedy rozpocząć badania przesiewowe w kierunku raka okrężnicy.

Badania przesiewowe w kierunku raka okrężnicy są ważne, ponieważ pozwalają lekarzom zajrzeć do wnętrza okrężnicy, aby zobaczyć, jak się sprawy mają.

American College of Physicians zaleca badanie krwi utajonej w kale co 2 lata, kolonoskopię co 10 lat lub sigmoidoskopię co 10 lat plus FIT co 2 lata, jeśli ryzyko CRC jest większe niż 3%. Wypróbuj ten kalkulator ryzyka, aby określić swój własny poziom ryzyka.

Jeśli podczas kolonoskopii lekarz zauważy polipy lub nieprawidłowe narośla wewnątrz okrężnicy, może je usunąć, aby sprawdzić, czy są rakowe.

Jeśli rak zostanie wcześnie zidentyfikowany, istnieje większa szansa na zatrzymanie wzrostu raka, zanim stanie się przerzutowy.

Testy DNA

Około 5 do 10 procent przypadków raka okrężnicy jest wynikiem mutacji genetycznej przekazywanej z rodziców na dzieci.

Dostępne są testy DNA, które mogą pomóc lekarzom dowiedzieć się, czy masz większe ryzyko zachorowania na raka okrężnicy.

To badanie polega na pobraniu próbki tkanki z krwi lub polipa lub z guza, jeśli już otrzymałeś diagnozę raka okrężnicy.

Chirurgia małoinwazyjna

Techniki chirurgiczne ewoluowały w leczeniu raka okrężnicy w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci, ponieważ chirurdzy opracowali nowe metody i dowiedzieli się więcej o tym, co należy usunąć.

Na przykład badania sugerują, że usunięcie wystarczającej liczby węzłów chłonnych podczas operacji raka jelita grubego pomaga zwiększyć prawdopodobieństwo pomyślnego wyniku.

Niedawne postępy w małoinwazyjnej chirurgii w celu usunięcia polipów lub tkanki rakowej oznaczają, że pacjenci odczuwają mniejszy ból i krótszy okres rekonwalescencji, podczas gdy chirurdzy cieszą się większą precyzją.

Przykładem może być operacja laparoskopowa: Twój chirurg wykonuje kilka małych nacięć w jamie brzusznej, przez które wprowadza małą kamerę i narzędzia chirurgiczne.

Obecnie chirurgia robotowa jest nawet wykorzystywana do chirurgii raka jelita grubego. Operacja polega na użyciu ramion robotów. Ta nowa technika jest nadal badana pod kątem jej skuteczności.

„Wielu pacjentów wraca teraz do domu w ciągu 1 lub 2 dni, w porównaniu do 5 do 10 dni 20 lat temu [w przypadku operacji małoinwazyjnych]” - mówi dr Conor Delaney, prezes Instytutu Chorób Trawienia i Chirurgii w Cleveland Clinic.

„Nie ma żadnych wad, ale ta małoinwazyjna operacja wymaga doświadczonego chirurga i dobrze wyszkolonego zespołu chirurgicznego” - mówi.

Terapia celowana

W ostatnich latach terapię celowaną stosowano razem z chemioterapią lub zamiast niej.

W przeciwieństwie do leków chemioterapeutycznych, które niszczą zarówno tkankę nowotworową, jak i zdrową otaczającą tkankę, leki celowane leczą tylko komórki rakowe.

Ponadto są zwykle zarezerwowane dla osób z zaawansowanym rakiem okrężnicy.

Naukowcy wciąż badają korzyści płynące ze stosowania leków ukierunkowanych na terapię, ponieważ nie działają one dobrze dla wszystkich. Mogą być również bardzo drogie i powodować własny zestaw skutków ubocznych.

Twój zespół onkologiczny powinien porozmawiać z Tobą o potencjalnych korzyściach i wadach stosowania leków celowanych. Te powszechnie używane dzisiaj to:

• bewacyzumab (Avastin)
• cetuksymab (Erbitux)
• panitumumab (Vectibix)
• ramucyrumab (Cyramza)
• regorafenib (Stivarga)
• ziv-aflibercept (Zaltrap)

Immunoterapia

Być może najnowsza innowacja w leczeniu raka okrężnicy obejmuje immunoterapię, która wykorzystuje układ odpornościowy organizmu do walki z rakiem.

Na przykład, opracowywana jest szczepionka na raka okrężnicy, która wzmocni odpowiedź układu odpornościowego na raka. Jednak większość immunoterapii raka okrężnicy jest nadal w fazie badań klinicznych.

A co do tego, co dalej w leczeniu raka okrężnicy, dr Michael Kane, dyrektor medyczny Community Oncology for Atlantic Health System i założyciel Atlantic Medical Oncology, mówi, że jest dużo więcej do zrobienia, ale przyszłość wygląda obiecująco.

„Sekwencjonowanie ludzkiego genomu zaczęło przynosić wielkie nadzieje we wcześniejszej diagnostyce i bardziej ukierunkowanym leczeniu wielu typów nowotworów, w tym raka okrężnicy” - mówi Kane.

Według Kane'a istnieje również możliwość wykorzystania testów genetycznych linii germinalnej do zwiększenia liczby wcześniejszych diagnoz, a tym samym poprawy wskaźników wyleczeń.

Ten rodzaj testów przeprowadza się na komórkach niezłośliwych, aby sprawdzić, czy ktoś ma mutację genu, która może zwiększać ryzyko zachorowania na raka lub inne choroby.

Ponadto Kane mówi, że postęp w podejściach do leczenia pomaga zmaksymalizować wyniki leczenia i zminimalizować skutki uboczne.

„Sekwencjonowanie nowej generacji guzów okrężnicy i odbytnicy obiecuje możliwość dopasowania indywidualnego pacjenta do konkretnego„ koktajlu ”leczenia, który może prowadzić do poprawy skuteczności i zminimalizowania niepożądanych działań toksycznych” - mówi Kane.

Kane podkreśla, że ​​musimy zachęcać do opracowywania bardziej komplementarnych badań leków, aby rozszerzyć metody leczenia.