Filiżanka pysznej herbaty może przegonić zimowy chłód, nabrać sił w ciągu dnia lub zrelaksować się w nocy.
Aby zaparzyć herbatę, moczy się ją w gorącej wodzie. Moczenie to proces ekstrakcji smaku i prozdrowotnych związków z części stałych użytych do przygotowania herbaty.
W tym artykule opisano najlepsze sposoby zaparzania herbaty, aby za każdym razem cieszyć się doskonałą filiżanką.
Herbata prawdziwa lub ziołowa
Nie każda herbata jest taka sama, a techniki parzenia różnią się w zależności od rodzaju parzenia.
Prawdziwe herbaty pochodzą z Camellia sinensis roślin i obejmują herbatę czarną, zieloną, oolong i białą. Ich smaki, kolory i zawartość przeciwutleniaczy różnią się w zależności od tego, jak liście są utleniane przed wysuszeniem.
Herbaty prawdziwe są dostępne w wersji suszonej, zarówno w postaci luźnych liści, jak i w torebkach.
Herbaty ziołowe, zwane również tisane, nie są prawdziwymi herbatami. Zamiast tego są to napary lub wywary zrobione z korzeni, liści, łodyg lub kwiatów ziół i roślin, takich jak hibiskus, mięta pieprzowa, rooibos, rumianek, kurkuma lub imbir.
Często używasz suszonych składników, ale możesz też zrobić herbaty ziołowe ze świeżych składników.
Podstawowa technika parzenia jest taka sama dla obu typów, ale ilości potrzebne do zaparzenia filiżanki różnią się w zależności od suszonych i świeżych składników. Czas namaczania i temperatura wody potrzebna do wydobycia najlepszych smaków również mogą się różnić.
PodsumowaniePrawdziwe herbaty pochodzą z Camellia sinensis roślin, podczas gdy herbaty ziołowe pochodzą z różnych części innych roślin. Każdy rodzaj stromości jest inny.
Zacznij od świeżych składników
Jeśli robisz herbatę ziołową ze świeżych składników, takich jak zioła, imbir lub korzeń kurkumy, najlepiej użyć ich wkrótce po pokrojeniu lub zakupie.
Suszone liście herbaty mają długi okres przydatności do spożycia, gdy są przechowywane w suchym hermetycznym pojemniku i z dala od bezpośredniego światła. Jednak dłuższy czas przechowywania może negatywnie wpłynąć na jakość, smak i aromat.
Prawdziwe herbaty zawierają przeciwutleniacze polifenolowe zwane katechinami, teaflawinami i tearubiginami. Są odpowiedzialne za wiele korzyści zdrowotnych herbaty, ale z czasem ulegają degradacji.
Naukowcy, którzy monitorowali przeciwutleniacze w zielonej herbacie przechowywanej w temperaturze 20 ° C (68 ° F), odkryli, że poziom katechin zmniejszył się o 32% po 6 miesiącach.
Jakość wody wpływa również na smak herbaty. Woda z kranu bogata w minerały lub poddana działaniu chloru nada nieprzyjemny posmak, dlatego najlepiej do zaparzania używać świeżej, zimnej i przefiltrowanej wody.
PodsumowanieNajsmaczniejsza i najzdrowsza filiżanka herbaty zaczyna się od wysokiej jakości składników oraz świeżej, zimnej i przefiltrowanej wody. Suszona herbata ma długi okres przydatności do spożycia, ale z biegiem czasu traci trochę swojego smaku, aromatu i prozdrowotnych przeciwutleniaczy.
Czas i temperatura
Aby zaparzyć herbatę, polej składniki gorącą wodą i pozwól im odpocząć przez kilka minut. To nie jest nauka ścisła i powinieneś eksperymentować, aby znaleźć to, co ci smakuje. To powiedziawszy, oto kilka ogólnych wskazówek.
Wyższa temperatura lub dłuższy czas moczenia niekoniecznie muszą być lepsze. Na przykład, w badaniach, zielona herbata parzona w ten sposób uzyskała gorsze wyniki pod względem koloru, smaku, aromatu i ogólnej akceptowalności.
Z drugiej strony, jeśli stromy czas jest zbyt krótki, nie wyekstrahujesz wystarczającej ilości smaków i przeciwutleniaczy.
Naukowcy przeanalizowali całkowitą ilość przeciwutleniaczy polifenolowych wyekstrahowanych w czasie z czarnej herbaty i stwierdzili, że wydobycie ich maksymalnej ilości zajęło 6-8 minut.
Warto również pamiętać, że zawartość kofeiny wzrasta wraz z dłuższym czasem stromości. Prawdziwe herbaty zawierają różne ilości kofeiny. Kubek czarnej herbaty o pojemności 6 uncji (178 ml) zawiera 35 mg kofeiny, podczas gdy ta sama porcja zielonej herbaty zawiera 21 mg.
Zaparzanie herbaty przez dodatkową minutę zwiększa zawartość kofeiny nawet o 29%, a użycie wody o temperaturze wrzenia zwiększa ją nawet o 66%.
Parzenie na gorąco
Moczenie herbaty gorącą wodą to najszybszy sposób na zaparzenie pysznej filiżanki. Oto kilka wskazówek dotyczących najlepszego czasu i temperatury dla różnych popularnych herbat:
Ogólnie herbata zielona jest najdelikatniejsza, natomiast herbaty czarne i ziołowe są bardziej wyrozumiałe, jeśli chodzi o temperaturę i czas zaparzania.
Moczenie na zimno
Jeśli planujesz pić mrożoną herbatę, dobrym rozwiązaniem może być parzenie na zimno. Moczenie herbaty w wodzie o temperaturze od zimnej do pokojowej powoduje, że herbata jest mniej gorzka i bardziej aromatyczna z wyższą zawartością przeciwutleniaczy.
Jednak im niższa temperatura zaparzania, tym dłużej trwa parzenie - w większości przypadków nawet do 12 godzin.
Jedno z badań wykazało, że moczenie w temperaturze 40 ° F (4 ° C) przez 12 godzin pozwala wydobyć i zachować więcej polifenoli niż moczenie przez 3-4 minuty w gorącej wodzie.
Badanie wykazało również, że moczenie przez 3-5 minut w temperaturze 175 ° F (80 ° C), a następnie dodawanie lodu doprowadziło do uzyskania podobnego smaku i zawartości przeciwutleniaczy jak metoda 12-godzinnego moczenia na zimno, co czyni ją szybką alternatywą.
PodsumowanieMoczenie wyciąga z herbaty przeciwutleniacze, kofeinę, aromaty i aromaty. W przypadku gorącej wody zaparzenie dobrej filiżanki zajmuje do 5 minut, podczas gdy moczenie na zimno trwa do 12 godzin i daje herbatę o łagodniejszym smaku, zawierającą więcej przeciwutleniaczy.
Narzędzia, techniki i wskazówki
Chociaż istnieją specjalne narzędzia, które pomogą Ci parzyć herbatę, możesz również zachować prostotę i nadal strome jak ekspert.
Potrzebujesz przynajmniej filiżanki, torebki herbaty i czajnika. Umieść torebkę herbaty w filiżance. Napełnij czajnik świeżą, zimną i przefiltrowaną wodą i doprowadź do wrzenia lub prawie wrzenia, jeśli parzysz zieloną lub białą herbatę.
Następnie wlej wodę do torebki herbaty w filiżance. Przykrywanie filiżanki spodkiem jest opcjonalne, ale pomoże to zachować więcej związków aromatycznych. Parzyć przez około 5 minut lub według własnego gustu.
Do herbaty liściastej luzem potrzebna będzie również metalowa kulka lub zaparzacz do przechowywania liści. Odmierz 1 łyżeczkę suszonych liści herbaty lub 1 łyżkę świeżych składników na 6–8 uncji (177–237 ml) filiżanki.
Umieść liście w kuleczce do herbaty lub zaparzaczu i zanurz je w filiżance gorącej wody na odpowiednią ilość czasu.
Używanie luźnych liści wymaga kilku dodatkowych narzędzi do namaczania, ale w zamian masz większy wybór odmian w porównaniu z herbatą pakowaną, co pozwala na więcej kombinacji smaku i korzyści zdrowotnych.
Co więcej, luźne liście można ponownie podać w infuzji, co w dłuższej perspektywie czyni tę opcję bardziej przyjazną dla budżetu. W rzeczywistości naukowcy odkryli, że chociaż herbata w torebkach była najlepsza do pojedynczego naparu, większość wersji luźnych liści nadal wykazywała aktywność przeciwutleniającą po szóstym naparze.
W przypadku herbaty parzonej na zimno dobrym pomysłem jest przygotowanie kilku porcji naraz w dużym słoiku ze względu na długi czas parzenia. Napełnij słoik świeżą, zimną wodą i dodaj 1 torebkę herbaty lub 1 łyżeczkę suszonej herbaty do zaparzacza na każde 6 uncji (177 ml) wody.
PodsumowanieZ torebki herbaty, filiżanki i czajnika z gorącą wodą można przygotować idealnie zaparzoną filiżankę herbaty. Parzenie sypkiej herbaty liściastej wymaga kilku dodatkowych narzędzi, ale w zamian oferuje różnorodność i często możliwość ponownego zaparzenia liści.
Podsumowując
Moczenie herbaty w gorącej lub zimnej wodzie pozwala na wydobycie wyjątkowych smaków, aromatów i prozdrowotnych związków z suszonych liści lub innych suszonych lub świeżych składników.
Chociaż istnieją zalecenia dotyczące idealnego czasu parzenia i temperatury dla różnych rodzajów herbaty, eksperymentowanie z własnymi metodami parzenia pozwoli Ci odkryć, co smakuje Ci najlepiej.
Jeśli lubisz herbatę i chcesz poszerzyć swoje podniebienie, herbaty liściaste luzem mogą dodać ciekawych smaków i korzyści zdrowotnych, a jednocześnie są bardziej przyjazne dla budżetu i środowiska.
