Czy niemowlęta mają rzepki?

Odpowiedź brzmi: tak i nie. Niemowlęta rodzą się z kawałkami chrząstki, które ostatecznie staną się kościstą rzepką lub rzepką, którą mają dorośli.

Podobnie jak kości, chrząstka nadaje strukturę tam, gdzie jest potrzebna w organizmie, na przykład w nosie, uszach i stawach. Ale chrząstka jest bardziej miękka i bardziej elastyczna niż kość.

Dlaczego dzieci nie rodzą się z kościstymi rzepkami?

Niemowlęta z kościstymi rzepkami po urodzeniu mogą utrudnić proces porodowy lub spowodować urazy porodowe. Kość jest bardzo sztywna. Mniej elastyczna niż chrząstka, jest bardziej prawdopodobne, że pęknie, jeśli zostanie zastosowany niewłaściwy rodzaj nacisku.

Rzepka wykonana z chrząstki łatwiej radzi sobie z przejściami, które dziecko wykonuje podczas nauki raczkowania i chodzenia.

Kiedy rzepka zamienia się w kość?

Niemowlęta mają znacznie więcej chrząstki w szkieletach niż dorośli. Według dr Erica Edmondsa z Rady Children’s Hospital, rzepki większości dzieci zaczynają kostnieć - z chrząstki w kość - w wieku od 2 do 6 lat. Jest to powolny proces, który trwa wiele lat.

Często kilka kawałków chrząstki zaczyna twardnieć w kość w tym samym czasie, ostatecznie łącząc się, aż rzepka stanie się jedną kompletną kością.

Proces ten trwa przez lata dzieciństwa. Zazwyczaj w wieku 10 lub 12 lat rzepka jest w pełni rozwinięta w kość. Niewielka część pierwotnego kapelusza pozostaje chrząstką, podczas gdy inna niewielka część to tkanka tłuszczowa zwana poduszką tłuszczową.

Czy coś może się nie udać?

Dzieci mogą być narażone na duże ryzyko powikłań lub urazów podczas rozwoju rzepki ze względu na złożoną naturę stawu kolanowego i duży nacisk na niego.

Niektóre z tych problemów mogą obejmować:

• Dwudzielna rzepka. Dzieje się tak, gdy plamy chrząstki, które zaczynają zamieniać się w kość, nie łączą się w jedną całą kość. Dwa oddzielne fragmenty kości mogą nie dawać żadnych objawów lub powodować ból u dziecka.
• Choroba Osgooda-Schlattera. Ten uraz ścięgna może wpływać na kość i powodować bolesny guzek poniżej rzepki. Dzieje się tak najczęściej u młodych sportowców.
• Uraz ścięgna lub więzadła. Ścięgna lub więzadła, takie jak ACL i MCL, sąsiadujące z rzepką, mogą zostać nadwyrężone lub zerwane. Może to dodatkowo obciążyć rzepkę.
• Rozerwana łąkotka. Łąkotka to kawałek chrząstki stawu kolanowego, którego rozdarcie może powodować ból i problemy z poruszaniem się.

A co z rzepką dorosłego?

Rzepka to mała, półokrągła kość, która znajduje się w ścięgnie mięśnia czworogłowego. Przecina staw kolanowy.

Rzepka chroni ścięgna i więzadła stawu kolanowego. Poprawia również ruch kolana. W większości rodzajów aktywności niezbędny jest staw kolanowy.

Rzepka jest otoczona więzadłami, ścięgnami i kawałkami chrząstki, które pomagają amortyzować ruch stawu.

Twój staw kolanowy jest jednym z głównych stawów w twoim ciele, które przenoszą ciężar. Według Harvard Health każdy funt masy ciała przekłada się na cztery funty nacisku na kolana.

Jak możesz zachować zdrowe kolana?

Istnieje kilka sposobów na poprawę zdrowia kolan i ochronę przed kontuzjami. Obejmują one:

• Wzmocnienie mięśni. Ćwiczenia wzmacniające ścięgna podkolanowe, mięśnie czworogłowe, biodra i rdzeń pomogą utrzymać stabilny i silny staw kolanowy.
• Ćwiczenia bez obciążenia. Ćwiczenia, takie jak jazda na rowerze, pływanie i korzystanie z orbitreka, które nie obciążają stawu kolanowego lub wiążą się z dużym obciążeniem, mogą być korzystne w ochronie kolana przed nadmiernym zużyciem.
• Ćwiczenia zakresu ruchu (ROM). Ćwiczenia ROM mogą pomóc poprawić ruchomość kolan.

Na wynos

Niemowlęta rodzą się z kawałkiem chrząstki w stawie kolanowym, który tworzy się w embrionalnym etapie rozwoju płodu. Więc tak, dzieci mają rzepki wykonane z chrząstki. Te chrzęstne rzepki ostatecznie stwardnieją w kościste rzepki, które mamy jako dorośli.