Tuszowanie się, gdy masz cukrzycę ... (AKA: All About D-Tattoos)

Zabawny fakt, o którym możesz nie wiedzieć: zarówno tatuaże, jak i cukrzyca pojawiły się po raz pierwszy w średniowiecznej epoce brązu, w 2000 roku pne. i 1550 pne odpowiednio. Tak, historia tak mówi. Według Smithsonian, najwcześniejsze przykłady tatuaży sięgają Egiptu, kiedy znaleziono je na kobiecych mumiach. Od wieków oznaczały różne rzeczy w różnych kulturach, aw naszej własnej społeczności diabetologicznej ich popularność rośnie… prawdopodobnie nie od najwcześniejszych dni cukrzycy w 1550 roku pne. na podstawie odszyfrowanych rękopisów egipskich.

Ale hej, czasy się zmieniły iw XXI wieku robienie tatuaży jest powodem do dumy dla wielu osób z cukrzycą (PWD).

Decydowanie się na tatuaż i wybór wzoru to bardzo osobisty wybór i może mieć różne znaczenie. Nasze serca były rozgrzane kilka lat temu, kiedy para z Quebecu wytatuowała sobie pompy insulinowe na brzuchach, aby wspomóc ich młodego syna z cukrzycą typu 1, który czuł się samotny podczas używania pompy insulinowej. Ta historia wraz z wieloma innymi przez lata szerzyła miłość. Oczywiście istnieje również cały szum wokół futurystycznych „tatuaży wykrywających glukozę”, które mają wykrywać wahania poziomu cukru we krwi i odpowiednio zmieniać kolory.

Jasne, wielu zastanawiało się, czy osoby z PWD mogą bezpiecznie wykonywać tatuaże - krótka odpowiedź brzmi TAK, ale jak wszystko, cukrzycę należy wziąć pod uwagę, jeśli zdecydujesz się na tusz, niezależnie od tego, czy jest to tatuaż medyczny, czy zabawny motyl, na który musisz spojrzeć ładny. Jest kilka ważnych rzeczy, o których należy pamiętać. Omówiliśmy to poniżej.

Ale zanim przejdziemy do tej rady dotyczącej atramentu mędrca, mieliśmy szczęście skontaktować się z jednym z naszych własnych D-peepów, który jest prawie ekspertem w tej dziedzinie: Utah D-peep Chris Clement, który żyje zarówno z cukrzycą typu 1, jak i zespołem Tourette'a. . Stworzył popularną witrynę Diabetic Ink, która pojawia się bezpośrednio w każdej wyszukiwarce Google na ten temat. Jeśli chodzi o tatuaże i cukrzycę, „Clem” jest facetem, z którym można się połączyć. Oto nasza ostatnia rozmowa z nim na temat jego własnej historii o D oraz tego, jak tatuaże pojawiły się po raz pierwszy na zdjęciu.

Wywiad z Chrisem Clementem o tatuażach cukrzycowych

DM) Czy możesz zacząć od opowiedzenia nam swojej historii cukrzycy?

CC) Zaczęło się pod koniec mojej ostatniej klasy liceum. Objawy stały się oczywiste zaledwie dwa miesiące po tym, jak skończyłem 18 lat i szybko się rozwinęły. Moja ręka była rozmazana przed moją twarzą - to okropne uczucie, które teraz wiem, jest związane z DKA, było dla mnie zwykłym czwartkiem. W tym czasie przyjaciele i rodzina pytali mnie, czy biorę narkotyki i wyrażali zaniepokojenie, zachęcając mnie do pójścia do lekarza. Myśląc, że jestem po prostu niedożywiony, pewnego popołudnia przed pracą kupiłem dzbanek soku z galonem, który zniknął w ciągu kilku godzin z powodu mojego nieugaszonego pragnienia.

Tej nocy moja mama powiedziała mi, że następnego ranka umówiła się na wizytę u naszego lekarza, ponieważ obawiała się, że może to być cukrzyca. Okazało się, że miała rację. Dowiedziałem się, że mój poziom cukru we krwi wynosił około 750 mg / dl i ważyłem 114 funtów, w porównaniu z 145. Mój lekarz kazał nam udać się na pogotowie, które znajdowało się po drugiej stronie ulicy. Z gabinetu lekarskiego do samochodu mama musiała mnie podtrzymywać przez ramię, bo byłem taki słaby. Minutę później wciągała mnie na ostry dyżur, kiedy zaczynałem tracić przytomność. Kilka godzin później obudziłam się z mamą i lepszym wzrokiem niż od wieków. Zacząłem z bardzo pozytywnym nastawieniem, ponieważ nauczyłem się podstaw i przezwyciężyłem strach przed igłami podczas pobytu w szpitalu. W następnym tygodniu poszedłem na bal maturalny, a tydzień później skończyłem liceum.

Wow, co za początek! Czy od tego momentu wszystko było pozytywne?

Nie, kolejna część mojej historii nie jest już tak pozytywna. Nie minęło dużo czasu, zanim struktura i mój restrykcyjny plan leczenia cukrzycy przyniosły mi najlepsze wyniki, nawet po rozpoczęciu pracy na pompie insulinowej nieco ponad rok po postawieniu diagnozy. Pomiędzy własnymi błędnymi przekonaniami na temat cukrzycy a prostym zaprzeczeniem, przez które przeszedłem, mój plan motywacji i zarządzania wypadł z okna. Przeszedłem nawet przez cały rok bez badania poziomu cukru we krwi w pewnym momencie - częściowo dlatego, że mnie to nie obchodziło, ale także dlatego, że nie chciałem wydawać pieniędzy na cokolwiek związanego z cukrzycą, inne niż insulina i akcesoria do pomp, które rozciągnąłem dłużej niż jest. bezpieczny. Zliczałem surowo węglowodany i bolus do posiłków lub brałem kilka jednostek insuliny, kiedy czułem się bardzo na haju. Dopiero gdy zdecydowałem się na tatuaż na cukrzycę, w końcu zrestartowałem swój mózg i odzyskałem zdrowie.

Masz też siostrę z cukrzycą typu 1?

Zawsze czułam się blisko ze wszystkimi moimi czterema siostrami i to się nie zmieniło. Ale kiedy u Nikki, mojej najmłodszej siostry, zdiagnozowano po dwudziestce, zdumiewające było, jak połączenie cukrzycy dodało nową, głęboką warstwę. Jej historia znacznie różni się od mojej. Ma bardzo trudny i frustrujący początek. Spotkaliśmy się z nią w dniu diagnozy i zagłębiłem się w świat nowo zdiagnozowanej osoby, ucząc ją, jak używać igieł i udzielając wskazówek na temat testowania poziomu cukru we krwi, liczenia węglowodanów i określania stosunku insuliny do węglowodanów. . Od tego czasu ona i ja często dzielimy się wiedzą i wpływamy na siebie nawzajem, pomagając sobie nawzajem w unikaniu katastrof związanych z zaopatrzeniem. Jednak wsparcie emocjonalne było największą i najważniejszą rzeczą, jaką oboje daliśmy sobie nawzajem. Łączy nas szczególna więź, która sprawia, że ​​cukrzyca jest trochę bardziej w porządku, przynajmniej dla mnie.

Co dokładnie sprawiło, że zrobiłeś swój pierwszy tatuaż cukrzycowy?

Chciałam mieć tatuaż, odkąd byłam dzieckiem. To było kontrowersyjne pragnienie w moim domu iw mojej kulturze religijnej - zostałem wychowany w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (chociaż już nie praktykuję). Co więcej, podczas diagnozy cukrzycy nauczyłem się, że będę miał trudności z wyleczeniem. Ciągle słyszałem: „Diabetycy nie mogą mieć tatuaży, to zbyt ryzykowne”. Osadziłem się w tej narracji, ale nigdy nie straciłem ochoty na tatuaże.

Podczas moich lat złego leczenia cukrzycy i zaprzeczania, faktycznie zapomniałem, że mam cukrzycę, ponieważ tak mało się nad tym zastanawiałem. Gdybym sobie przypomniał, niepokój i poczucie winy migotały głęboko w środku. Wiedziałem, że muszę się zmienić, wrócić na właściwe tory, znaleźć motywację.

Pewnego dnia, wkrótce po odkryciu społeczności Diabetes Online Community, natknąłem się na zdjęcie tatuażu o tematyce cukrzycowej. Początkowo byłem zdezorientowany, ale szybko mój mózg zaczął bzyczeć na myśl o zdobyciu jednego. Gdybym miał zaakceptować ryzyko zrobienia sobie tatuażu, czułem, że powinno to być przypomnienie, że cukrzyca jest częścią mnie; że nie ma się czego wstydzić ani ignorować.

W miarę dalszych poszukiwań natknąłem się na artykuł Wila Dubois tutaj pod adresem Cukrzyca. Dowiedziałem się, że wiele przyczyn cukrzycy, aby nie robić tatuaży, niekoniecznie było prawdziwych. Osoby z cukrzycą mają tatuaże. Goją się dobrze. Niektóre mają być ostrzeżeniem medycznym. Inni są tylko dla sztuki. Ale najważniejsze było to, że to był mój wybór i można było to zrobić. Więc to zrobiłem. Bez żalu!

Ile masz teraz tatuaży?

Zeszłego lata dodałem dużo nowego atramentu. W tej chwili mam sześć sztuk - siedem, jeśli liczę na dodatek do mojego drugiego tatuażu. Nie wszystkie są związane z cukrzycą. Mój pierwszy był bezpośrednio tatuażem na cukrzycę. Mój drugi to utwór rodzinny. Z czterech, które dodałem w zeszłym roku, jeden dotyczy cukrzycy, a pozostałe stanowią odrębną część mojego życia. Mam plany na więcej, w tym jeden reprezentujący zespół Tourette'a, inny stan, z którym żyję.

Dlaczego założyłeś Diabetic Ink?

We wszystkich badaniach, które przeprowadziłem przed moim pierwszym tatuażem, walczyłem o znalezienie jednego wspaniałego miejsca, w którym mogłabym znaleźć bazę danych wspaniałych pomysłów na tatuaże dla diabetyków. Postanowiłem stworzyć swoją stronę na Tumblrze i Facebooku, aby móc znaleźć i wyróżnić jak najwięcej wspaniałych tatuaży na cukrzycę, aby inni mogli łatwo znaleźć inspirację dla swoich.

Chciałem też stworzyć miejsce, w którym osoby chore na cukrzycę mogłyby dowiedzieć się więcej i zrozumieć, że można zrobić sobie tatuaże, że sama cukrzyca nie powinna nikogo powstrzymywać. Bardzo pasjonuję się destygmatyzacją cukrzycy, a Diabetic Ink jest dla mnie znaczącym rynkiem zbytu. Po trzecie, chciałem stworzyć społeczność, w której ludzie z cukrzycą i tatuażami mogliby opowiadać swoje historie i być rozpoznawani za ich posiadanie.

Ostatecznie rozszerzyłem działalność na Instagram i Twitter, aby wykorzystać potencjalną publiczność i uwagę społeczności. Współpraca ze społecznością diabetologów i odkrywanie siebie dzięki Diabetic Ink to świetna zabawa.

Czy tatuaże medyczne są piętnowane?

Tatuaże stają się coraz bardziej popularne. Wszystkie moje tatuaże zostały wykonane podczas pracy w środowisku zawodowym. Szczerze mówiąc, wydaje się, że środowisko zawodowe znacznie się rozwinęło. Dorastałem z narracją, że tatuaże zmniejszają szanse na zatrudnienie ludzi. To nie było moje doświadczenie.

Wierzę, że piętno zaczęło ustępować. Nie oznacza to jednak, że piętno zniknęło. Czynniki takie jak branża, bliskość klientów, treść i lokalizacja tatuaży mogą wpływać na decyzję potencjalnego pracodawcy o zatrudnieniu kandydata.

Odnośnie tatuaży medycznych: z dumą noszę swój pierwszy tatuaż cukrzycowy, który wszyscy mogą zobaczyć. To wywołuje wielką rozmowę i jest doskonałym narzędziem rzeczniczym. Ale obecnie nie mam medycznego tatuażu na nadgarstku. Nie słyszałem jeszcze historii o kimś, kto podejrzewał, że stracił okazję z powodu tatuażu ostrzegawczego. Gdyby tak się stało, chciałbym porozmawiać więcej z każdym, kto tego doświadczył. Przypuszczam, że piętno związane z takim tatuażem może być skorelowane z piętnem, które niestety i nieprawidłowo kojarzone jest z cukrzycą w ogóle.

Jakie są najczęstsze pytania i / lub obawy dotyczące wykonywania tatuażu w przypadku cukrzycy?

Czasami słyszę od krytyków: „Dlaczego miałbyś chcieć wytatuować coś, co przedstawia cukrzycę?”. Odpowiadam, że dla niektórych osób tak znaczące przypomnienie może pomóc osobom z PWD w uznaniu tego za część swojej tożsamości, utrzymaniu cukrzycy na czele umysłu i ukształtuj nowe podejście do tego, co to znaczy przejąć kontrolę. To właśnie dla mnie zrobiło.

Jedno z najbardziej zabawnych pytań, które mi zadawano przy wielu okazjach, brzmi: „Co zamierzasz zrobić, gdy jest lekarstwo?”. Moja odpowiedź: nie mogę się doczekać, aby zmierzyć się z tym problemem. Ale z dumą nosiłbym swoje tatuaże na cukrzycę na zawsze jako symbol bitwy, zmagań, triumfu i niesamowitej podróży, którą była. Dla mnie życie z cukrzycą to nie tylko głupia, złamana trzustka. Chodzi o życie, w którym z nim żyję.

Ale jedno z najlepszych pytań, jakie słyszałem, pochodziło od młodej damy imieniem Ashley, która napisała do mnie kilka lat temu: `` Jeśli kiedykolwiek będę na tyle odważny, aby zrobić tatuaż, zastanawiałem się, jakie są sposoby, w jakie mógłbym się tym zająć z tego? ”oraz„ Jak długo zajęło ci wyleczenie? ”To są świetne pytania.

Odpowiedź na drugie pytanie brzmi: wszystkie moje tatuaże potrzebowały tyle czasu, aby się zagoić, ile mój artysta powiedział mi, że powinno to zająć. Zanim zacznie się strupowanie, przez kilka dni jest wyciek i obrzęk. Wytatuowane obszary zaczynają swędzieć, a uszkodzona zewnętrzna warstwa skóry zaczyna łuszczyć się po nieco ponad tygodniu (ważne jest, aby jej nie skubać ani nie drapać swędzenia). Kilka tygodni po tatuażu rzeczy wyglądają na całkiem dobrze zagojone na zewnątrz, ale pod powierzchnią skóry nadal przez jakiś czas gojenie, dlatego ważne jest, aby kontynuować pielęgnację tatuażu. Takie było moje doświadczenie, ale nie każdy ma ten sam czas, niezależnie od cukrzycy. Wszyscy jesteśmy różni i wszyscy leczymy się inaczej. Bardzo ważne jest, aby postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi pielęgnacji tatuażysty.

Jakie masz rady dla osób z PWD, które rozważają zrobienie sobie tatuażu?

Bądź rozsądny. Tatuaże są bardzo osobiste, bardzo trwałe i mogą wpływać na różne aspekty życia. Pomyśl o swojej pracy lub ścieżce kariery. Pomyśl o przyszłości i czy temat twojego tatuażu będzie nadal dla ciebie osobisty.

Jedna rada, której zwykle udzielam, to umożliwienie artyście stworzenia dzieła sztuki. Idź do artysty z treścią, którą chcesz włączyć do swojego tatuażu, z wybranym stylem tatuażu (upewnij się, że wybrałeś artystę, który specjalizuje się w tym stylu) i gdzie na ciele chcesz umieścić tatuaż. Jeśli wejdziesz z już wykonanym tatuażem i zażądasz, aby artysta po prostu założył go na ciebie tak, jak jest, możesz nie spodobać się efektowi.

Co sądzisz o tatuażach ostrzegających o cukrzycy w porównaniu z tatuażami, które są dla ciebie istotne z powodu cukrzycy?

Szczerze kocham jedno i drugie. Początkowo miałem zamiar przejść na ścieżkę tatuażu ostrzegawczego, ale ponieważ miał to być mój pierwszy tatuaż i zawsze chciałem czegoś jeszcze przed pojawieniem się pomysłów na tatuaże dla diabetyków, szybko zmieniłem swój kurs na znaczenie osobiste. Jednak jeszcze nie skończyłem. Poważnie rozważałem wykonanie tatuażu ostrzegającego o cukrzycy na nadgarstku, zwłaszcza po rozmowie z bliskim członkiem rodziny, który jest EMT.

Dowiedziałem się, że sanitariusze szukają wskazówek, a nie biżuterii. Jeśli noszę bransoletkę ostrzegawczą, prawdopodobnie szybko to zauważą i zrozumieją. Jeśli natkną się na ostrzegawczy naszyjnik, który noszę, to też by zadziałało. Jeśli mam wytatuowany wskaźnik cukrzycy na nadgarstku, ratownik prawdopodobnie przeczyta również tę wskazówkę. Ale na jego oddziale obowiązują zasady, aby zawsze sprawdzać poziom cukru we krwi, jeśli ktoś jest nieprzytomny, więc niezależnie od biżuterii lub tatuaży, sprawdzą, czy problemem jest niski poziom cukru we krwi, i zaczną stamtąd.

Podkreślił, że tatuaż musi być bardzo oczywisty. Nie oczekuj, że to zdekodują. Tak więc, jeśli / kiedy dostanę tatuaż ostrzegający o cukrzycy na moim nadgarstku, będzie to bardzo specyficzne.

Jeśli zdecydujesz się na tatuaż, niezależnie od tego, czy idziesz z czymś związanym z cukrzycą, czy nie, niezależnie od tego, czy masz tatuaż ostrzegawczy, czy pełny rękaw z czarnym tuszem, tatuaże są osobiste. Są znaczące. Oni są sztuką. Są kulturą. Ale nie są dla wszystkich. Gorąco zachęcam każdego, kto ma ochotę na tatuaże, aby to zrobił. Nie pozwól, aby cukrzyca była przeszkodą w wyborze. Ale proszę, postaw na pierwszym miejscu swoje zdrowie.

O Medical Alert Tattoos

W społeczności osób cierpiących na choroby przewlekłe coraz większą popularność zyskują tatuaże medyczne.

Nasz własny Zapytaj D’Mine felietonista Wil Dubois ma rady dotyczące wykonania tatuażu medycznego, jeśli się nad tym zastanawiasz:

„Więc najpierw standardowe zastrzeżenie: sam mam tatuaż ostrzegawczy dla lekarza. Moja mama, która nienawidzi tatuaży, i moja żona połączyli siły przy tym projekcie, ponieważ jestem niechlujna, jeśli chodzi o noszenie biżuterii ostrzegawczej dla lekarzy i często jestem w drodze. Daje im to poczucie bezpieczeństwa, wiedząc, że mam ostrzeżenie, którego nie mogę przypadkowo zostawić ”- mówi Wil. „Oczywiście tatuaże nie są dla wszystkich, ale zdziwiłbyś się, jak uniwersalny staje się ten rodzaj tatuażu. Znam 70-letniego insulinozależnego typu 2, który właśnie go dostał. I nie jest kobietą, której można by się spodziewać w salonie tatuażu ”.

I hej, jeśli trwały tatuaż brzmi za dużo, zawsze jest opcja Temp dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Jeśli nie interesuje Cię coś, co nakłada się na skórę przez cały czas, ale chcesz mieć alternatywę niezwiązaną z biżuterią jako ostrzeżenie medyczne, oto zabawny tymczasowy tatuaż PumpPeelz, który może porysować swędzenie atramentu.

Zanim zaczniesz pisać - co musisz wiedzieć

Po podjęciu decyzji o zrobieniu tatuażu ważne jest, aby wiedzieć kilka rzeczy, jeśli chodzi o tatuaże i cukrzycę.

„Pracując w medycynie, mam dla ciebie kilka wskazówek dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa” - mówi Wil. „W dawnych czasach wielu ludzi chorowało na zapalenie wątroby i robiło sobie tatuaże. To już naprawdę nie jest problem, ale upewnij się, że wybrany sklep używa zupełnie nowej igły specjalnie dla Ciebie, upewnij się, że autoklawują swoje pistolety między klientami i upewnij się, że albo używają jednorazowych pojemników z atramentem, albo że pojemniki są również autoklawowane. To powstrzyma wirusy ”.

Pierwszą kwestią medyczną jest upewnienie się, że salon tatuażu jest gotowy do użycia tabaki. Ale co z tobą, czy masz ochotę na tabakę?

„Żadnych tatuaży, jeśli wartość HbA1c przekracza 9,0, a żeby być naprawdę bezpiecznym, prawdopodobnie powinno być poniżej 8” - wyjaśnia Wil. „Jeśli masz wysoki poziom cukru we krwi, nie wyzdrowiejesz dobrze, co otwiera cały szereg zagrożeń, od blizn na dole po posocznicę i amputację na górze”.

Mając to wszystko na uwadze, osoby z PWD mogą bezpiecznie wykonywać tatuaże i cieszyć się nimi. Parzysty Cukrzyca redaktor Amy Tenderich dostała swój pierwszy atrament zeszłej zimy, bez żadnych problemów.