Co to jest trichofobia i jak się ją leczy?

Przegląd

Fobie to ekstremalne lęki przed określonymi przedmiotami lub sytuacjami. Termin trichofobia pochodzi od greckich słów oznaczających „włosy” (trichos) i „strach” (fobia). Osoba z trichofobią nieustannie boi się włosów, szczególnie widząc lub dotykając luźnych włosów na ciele, ubraniu lub w innym miejscu. Ten strach może prowadzić do wielu objawów, które mogą zakłócać codzienne życie.

Objawy trichofobii

Objawy trichofobii i innych specyficznych fobii są indywidualne. Oznacza to, że poszczególne fizyczne lub emocjonalne objawy, których doświadczają ludzie, gdy czują strach, różnią się w zależności od osoby.

Objawy fizyczne mogą obejmować:

• zwiększone tętno
• rozszerzenie źrenic
• wyzysk
• uderzenia gorąca lub zimna
• podwyższone ciśnienie krwi
• trudności w oddychaniu
• drżący
• zawroty głowy lub oszołomienie
• nudności

Objawy emocjonalne mogą obejmować:

• lęk lub ataki paniki
• przytłaczająca potrzeba ucieczki od sytuacji, które wywołują strach
• uczucie utraty kontroli
• poczucie bezsilności
• uczucie oderwania od siebie
• uczucie, że możesz zemdleć lub umrzeć

Dzieci często doświadczają innego zestawu objawów w przypadku fobii. Mogą nie być w stanie wyrazić swojego strachu tak łatwo, jak dorośli. W rezultacie dziecko może płakać, wpadać w złość lub przylgnąć do opiekuna, gdy się boi.

Przyczyny trichofobii

Ustalenie dokładnej przyczyny Twojej trichofobii może być trudne. Strach może pojawić się nagle lub rozwijać się stopniowo w czasie. Niektórzy badacze uważają, że może to wynikać z:

• stres lub niepokój
• depresja lub inne schorzenia psychiczne, takie jak trichotillomania
• zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

Inne czynniki ryzyka mogą również sprawić, że dana osoba będzie bardziej podatna na określone fobie. Zawierają:

• Doświadczenie. Może to oznaczać złe doświadczenia z włosami, strzyżeniami lub inną traumatyczną sytuacją związaną z włosami, taką jak wzorzyste wypadanie włosów.
• Wiek. Wiadomo, że fobie dotykają zarówno dzieci, jak i dorosłych. Niektóre mogą pojawić się już w wieku 10 lat lub mieć późniejszy początek.
• Rodzina. Posiadanie bliskiego krewnego, który również boryka się z fobiami lub lękiem, może również narazić Cię na większe ryzyko rozwoju lęków. Może to być zachowanie odziedziczone genetycznie lub wyuczone.
• Usposobienie. Osoby o bardziej wrażliwych temperamentach mogą być bardziej narażone na rozwój fobii.
• Informacja. Ludzie mogą również rozwijać strach, czytając lub słuchając o traumatycznych sytuacjach, które dotyczą przedmiotu, którego się obawiają.

Diagnoza trichofobii

Jeśli strach przed włosami zaczyna dominować w Twoim życiu, jest pomoc. Chociaż sama trichofobia jest uważana za rzadką, eksperci szacują, że od 7 do 9 procent populacji cierpi na specyficzne fobie.

Fobie są formalnie rozpoznawane przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne i zawarte w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych, wydanie piąte (DSM-5). W przypadku fobii trichofobia należy do kategorii „inne”. Twój lekarz może użyć DSM-5, aby pomóc zdiagnozować twoją fobię na podstawie różnych kryteriów.

Możesz zadać sobie pytanie:

• Czy mój strach utrzymywał się przez sześć miesięcy lub dłużej?
• Czy przesadnie przewiduję sytuacje, w których mogą wystąpić włosy, takie jak strzyżenie?
• Czy odczuwam panikę lub strach, gdy jestem wokół włosów lub ich dotykam?
• Czy zdaję sobie sprawę, że mój strach przed włosami może być irracjonalny?
• Czy unikam sytuacji, w których mogę być wokół włosów lub być zmuszona do ich dotykania?

Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na te pytania, rozważ umówienie się na wizytę u lekarza. Możesz dopasować kryteria diagnostyczne ustawione przez DSM-5. Podczas wizyty lekarz prawdopodobnie zada Ci również pytania dotyczące Twojej historii medycznej i dodatkowych informacji o objawach, których doświadczasz.

Leczenie trichofobii

Chociaż fobia może początkowo wydawać się po prostu irytująca, może ostatecznie zakłócić codzienne zadania, wpływając na zdolność do funkcjonowania w pracy lub w sytuacjach towarzyskich. Dobra wiadomość jest taka, że ​​istnieje wiele metod leczenia, które mogą pomóc przezwyciężyć strach.

Terapia

Licencjonowany specjalista zdrowia psychicznego może zaoferować pomoc w przypadku trichofobii. Najskuteczniejsze metody to terapia poznawczo-behawioralna i terapia ekspozycyjna.

• Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) polega na wystawieniu osoby na to, czego się boi, i zastosowaniu innych technik radzenia sobie ze strachem. W CBT nacisk kładziony jest na zdobycie pewności siebie dzięki swoim myślom i uczuciom - opanowanie ich - zamiast bycia przez nie pokonanym.
• Terapia ekspozycyjna zapewnia powtarzaną ekspozycję na obiekt lub sytuację, której się obawiasz - w tym przypadku na włosy - stopniowo w czasie. Poprzez ekspozycję, doświadczanie różnych myśli i uczuć związanych ze strachem może pomóc ci dotrzeć do źródła twojej fobii i znaleźć sposoby na radzenie sobie z nią.

Lek

Chociaż terapia jest często pierwszym wyborem w leczeniu fobii, niektóre leki mogą być również pomocne w opanowaniu ataków paniki i zmniejszeniu ogólnego lęku. Niektóre opcje leków obejmują:

• Beta-adrenolityki blokują działanie adrenaliny na organizm - na przykład podnosząc ciśnienie krwi lub wywołując drżenie.
• Leki uspokajające, takie jak benzodiazepiny, również mogą złagodzić skutki lęku. Jednak środki uspokajające powinny unikać osoby, które w przeszłości były uzależnione od narkotyków lub alkoholu.

Stosowanie leków jest często postrzegane jako krótkoterminowe rozwiązanie określonych lub rzadkich sytuacji, w których dana osoba jest narażona na strach. W rezultacie może nie być odpowiednie we wszystkich sytuacjach lub dla wszystkich ludzi.

Medycyna alternatywna

Istnieją również środki uzupełniające, które mogą pomóc w zwalczaniu lęku związanego z fobiami, chociaż potrzebne są dalsze badania dotyczące trichofobii. Jeśli jesteś zainteresowany tymi opcjami, przeszkolony lekarz medycyny naturalnej lub inny alternatywny lekarz może Ci pomóc. Mogą obejmować jedną z nich lub ich kombinację:

• niektóre mieszanki ziołowe mające na celu zrównoważenie ciała i mózgu
• leczenie chiropraktyczne
• techniki relaksacyjne
• akupunktura

Jaka jest perspektywa?

Wyniki leczenia będą się różnić w zależności od osoby, podejścia i nasilenia fobii. Łagodny strach może dobrze reagować na zmiany stylu życia, które dotyczą poziomu stresu i niepokoju, takich jak głębokie oddychanie, chodzenie lub uprawianie jogi.

W przypadku cięższej fobii należy skontaktować się z lekarzem. Terapia poznawczo-behawioralna lub niektóre leki mogą Ci pomóc, a im szybciej je zastosujesz, mogą być skuteczniejsze.

Bez leczenia fobie specyficzne mogą prowadzić do izolacji, zaburzeń nastroju, zaburzeń związanych z używaniem substancji lub poważniejszych komplikacji, takich jak samobójstwo. Pamiętaj, że jest dostępne wsparcie i nie jesteś sam. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby uzyskać wskazówki dotyczące grup wsparcia i innych zasobów.