Przegląd
W miarę starzenia się kręgi (kości kręgosłupa) mają tendencję do zużywania się. Kościste dyski i stawy mogą pękać.
Nie musisz mieć kontuzji, takiej jak upadek, aby tak się stało. Zużycie i rozdarcie dowolnej kości może spowodować złamanie naprężeniowe.
Czas może również spowodować, że chrząstka, poduszka między kośćmi, stanie się cieńsza. Więzadła łączące kości mogą stać się grubsze i mniej elastyczne.
Kiedy te zmiany rozwijają się w środkowej części kręgosłupa, stan ten nazywany jest spondylozą piersiową.
Część piersiowa kręgosłupa odnosi się do środka pleców. Twój kręgosłup zawiera jeszcze dwie sekcje na górnej i dolnej części klatki piersiowej.
Część szyjna kręgosłupa to górna część obejmująca szyję. Część lędźwiowa to dolna część pleców. W każdej sekcji może wystąpić spondyloza. Spondyloza piersiowa występuje rzadziej niż spondyloza lędźwiowa lub szyjna.
Spondyloza w dowolnej części pleców może również wynikać z urazu sportowego, który powoduje niewielkie złamanie kręgu. Dzieci i nastolatki mogą być szczególnie narażone na ten problem, ponieważ ich kości wciąż się rozwijają.
Jakie są objawy?
Spondyloza piersiowa nie zawsze prowadzi do zauważalnych objawów. Kiedy tak się dzieje, masz tendencję do odczuwania sztywności lub bólu lub obu.
Kiedy pojawia się ból, często dzieje się tak, ponieważ zmiany w dyskach powodują, że jeden lub więcej z nich naciska na nerwy wychodzące z kanału kręgowego. Na przykład tkanka może tworzyć guzek wokół złamania naprężeniowego, aby pomóc w wygojeniu kości. Ale grudka tkanki może naciskać na nerwy rdzeniowe, wywołując ból lub inne objawy.
Spondyloza w dowolnej części pleców, w tym w odcinku piersiowym, może powodować ból promieniujący w dół do nóg. Ból może nasilać się podczas aktywności, ale ustępować podczas odpoczynku.
Twoje nogi mogą stać się mroczne lub zdrętwiałe. Możesz również odczuwać osłabienie mięśni rąk i nóg, a także problemy z chodzeniem.
Innym powikłaniem spondylozy jest kręgozmyk, w którym kręg przesuwa się do przodu i na znajdującą się pod nim kość i uciska nerw. Ten bolesny stan jest często określany jako ucisk nerwu. Sprawdź te ćwiczenia, aby złagodzić ból.
Co to powoduje?
Spondyloza piersiowa jest często schorzeniem związanym z wiekiem. Z każdym rokiem zwiększają się Twoje szanse na rozwój jakiejś formy spondylozy. Nawet stosunkowo zdrowi ludzie mogą doświadczyć zwyrodnienia dysku.
Ponieważ w mniejszym stopniu obciążasz kręgosłup piersiowy niż inne części pleców, spondyloza piersiowa zwykle rozwija się, ponieważ najpierw wystąpiła spondyloza szyjna lub lędźwiowa. Kiedy jedna część pleców ma problemy, reszta kręgosłupa jest narażona na większe ryzyko.
W przypadku osób starszych codzienne obciążenie kręgosłupa po prostu sumuje się z czasem. Przyczyną spondylozy może być tak naprawdę połączenie podnoszenia ciężarów i aktywnego trybu życia. Osteoporoza, stan polegający na przerzedzaniu kości, również związany z wiekiem, może przyczyniać się do złamań kręgów wywołanych stresem.
Częścią kręgu najczęściej kojarzoną ze spondylozą jest sekcja zwana pars interarticularis. Część łączy się z dwoma stawami międzykręgowymi z tyłu kręgu. Nawet bardzo małe pęknięcie w części może powodować spondylozę.
U młodych ludzi z kręgami, które wciąż rosną i rozwijają się, uraz spowodowany piłką nożną lub stres związany z gimnastyką może prowadzić do spondylozy.
Pewną rolę może również odgrywać genetyka. Możesz pochodzić z rodziny, w której kość kręgowa jest cieńsza.
Jak się to rozpoznaje?
Gdy bolesne i sztywne plecy zaczynają przeszkadzać w codziennym funkcjonowaniu, uniemożliwiają zasypianie lub cieszenie się zwykłą jakością życia, należy udać się do lekarza.
Ponieważ ból i mrowienie są często odczuwalne w pośladkach i nogach, nie zawsze jest łatwo określić źródło objawów. Możesz mieć skłonność do przypisywania tego problemom w dolnej części pleców, a nie złamaniom lub innym problemom z piersiową częścią kręgosłupa.
Oprócz zebrania historii medycznej i obecnych objawów, lekarz prawdopodobnie zleci prześwietlenie, jeśli podejrzewa się spondylozę. Większość dorosłych w wieku powyżej 60 lat ma pewne oznaki spondylozy, które pojawiają się na zdjęciu rentgenowskim. Promienie rentgenowskie mogą ujawnić lokalizację i rozmiar złamań kości.
Skany MRI mogą zapewnić szczegółowe widoki nerwów i tkanek miękkich wokół kręgosłupa. Jeśli twój lekarz podejrzewa ucisk nerwu, rezonans magnetyczny może często zdiagnozować problem.
Jakie są możliwości leczenia?
Celem leczenia jest zwykle uniknięcie operacji, jeśli to możliwe. Objawy można kontrolować za pomocą leków przeciwbólowych i fizjoterapii.
Jeśli jednak spondyloza piersiowa uciska nerw, operacja może zmniejszyć ciśnienie. Opcje chirurgiczne obejmują:
- discektomia, która usuwa uszkodzony dysk
- laminektomia, która usuwa ostrogi kostne lub blaszkę, łuk w tylnej części kręgu
- laminoplastyka, która zmienia położenie blaszki, aby stworzyć więcej miejsca na tkankę nerwową w kręgosłupie
- fuzja kręgosłupa, która łączy części kręgosłupa z przeszczepioną kością, z prętami lub śrubami lub bez, aby pomóc połączyć dwie lub więcej kości
Orteza pleców może pomóc w utrzymaniu stabilności kręgosłupa po operacji lub zamiast operacji, podczas gdy złamanie goi się samoistnie.
Zarządzanie w domu
Reszta może być najlepsza w przypadku spondylozy piersiowej, dopóki nie poczujesz się lepiej. Jednak nie chcesz zbyt długo leżeć w łóżku. Leżenie lub siedzenie przez dłuższy czas zwiększa ryzyko tworzenia się skrzepów krwi w nogach. Lekkie spacery i inne aktywności mogą być pomocne, ale należy poprosić lekarza o wskazówki, kiedy zacząć i ile jest bezpiecznych.
Twój lekarz może przepisać leki przeciwzapalne, a także przeciwbólowe, jeśli przeszedłeś operację. Upewnij się, że wszystkie przyjmowane leki są pod ścisłym nadzorem lekarza.
W zależności od ciężkości Twojego stanu i tego, czy przeszedłeś operację, może być konieczne powstrzymanie się od podnoszenia ciężarów i innych czynności, które wymagają pochylania się lub pochylania przez kilka tygodni do kilku miesięcy.
Fizjoterapia i ćwiczenia
Możesz rozpocząć ćwiczenia rozciągające i wzmacniające plecy, gdy tylko lekarz wyrazi na to zgodę. Najbardziej skorzystasz na fizjoterapii, podczas której nauczysz się prawidłowej techniki wykonywania ćwiczeń przyjaznych dla kręgosłupa.
Podczas ćwiczeń ze spondylozą piersiową pamiętaj, aby postępować zgodnie z zaleceniami lekarza lub fizjoterapeuty i przestać, jeśli odczuwasz ból.
Ćwiczenia powinny skupiać się na poprawie:
- postawa
- Zakres ruchu
- elastyczność mięśni
- siła rdzenia, ponieważ mięśnie brzucha pomagają utrzymać stabilny kręgosłup
- siła mięśni kręgosłupa
- kontroli wagi
- krążenie
- ogólna sprawność
Ćwiczenia wzmacniające mięśnie, które są kluczowe dla zdrowia kręgosłupa, można wykonywać w domu. Pochylenie miednicy jest łatwe:
- Połóż się na plecach i ugnij kolana. Połóż stopy płasko na podłodze.
- Użyj mięśni brzucha, aby pociągnąć pępek w kierunku kręgosłupa.
- Utrzymaj tę pozycję przez 10 do 15 sekund.
- Zatrzymaj się i zrelaksuj na kilka sekund.
- Powtórz 10 razy.
- Wykonaj 3 zestawy po 10 powtórzeń.
Kolejne ćwiczenie, które pomaga wzmocnić mięśnie pleców, nazywa się mostem:
- Połóż się na plecach i ugnij kolana. Połóż stopy płasko na podłodze.
- Użyj mięśni pośladków i pleców, aby podnieść biodra, trzymając ramiona płasko na podłodze.
- Utrzymaj tę pozycję przez 5 sekund.
- Rozluźnij się i opuść biodra.
- Powtórz 10 razy.
- Wykonaj 3 zestawy po 10 powtórzeń.
Pływanie to mało obciążające ćwiczenie, które może pomóc zwiększyć siłę pleców i ramion, zakres ruchu i elastyczność. Hydroterapia to kolejny zabieg na basenie, który może pomóc złagodzić ból i rozluźnić napięte mięśnie.
Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek formy terapii lub planu leczenia wysiłkowego, upewnij się, że Twój lekarz wyrazi na to zgodę.
Jaka jest perspektywa?
Ćwiczenia wzmacniające kręgosłup i mięśnie rdzenia oraz utrzymujące elastyczność są ważne, nawet jeśli nie masz objawów spondylozy piersiowej. Ćwiczenia te mogą pomóc w zapobieganiu lub przynajmniej opóźnianiu problemów z plecami.
Jeśli masz objawy, nie ignoruj ich. Poproś o ocenę specjalisty od kręgosłupa i opracuj plan leczenia, pamiętając, że operację należy traktować jako ostateczność. Ignorowanie objawów może prowadzić do długotrwałych problemów neurologicznych, w tym bólu, drętwienia i osłabienia mięśni.
Po postawieniu diagnozy i wykonaniu fizjoterapii i innych zmian stylu życia możesz cieszyć się przez wiele lat z niewielkim bólem pleców lub bez niego.
