Wszystko o autokanibalizmie

Większość ludzi wyrwała siwe włosy, dłubała strup, a nawet ugryzła paznokieć, czy to z nudów, czy w celu złagodzenia negatywnych emocji.

W rzadkich przypadkach tej czynności może towarzyszyć autokanibalizm, w którym osoba może zjeść włosy, strup lub paznokieć.

Autokanibalizm to zaburzenie zdrowia psychicznego, które charakteryzuje się przede wszystkim przymusem samodzielnego jedzenia.

Należy jednak zauważyć, że w najnowszym wydaniu Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) nie uznano tego zaburzenia za rozpoznawalne zaburzenie zdrowia psychicznego.

W tym artykule zbadamy przyczyny leżące u podstaw autokanibalizmu, a także różne typy autokanibalizmu i sposoby ich leczenia.

Co to jest autokanibalizm?

Autokanibalizm, znany również jako samokanibalizm lub autosarkofagia, to forma kanibalizmu polegająca na praktykowaniu samodzielnego jedzenia.

Większość form nie jest ekstremalna

Większość ludzi, którzy praktykują autokanibalizm, nie angażuje się w skrajny samokanibalizm. Zamiast tego, bardziej powszechne formy obejmują jedzenie takich rzeczy, jak:

• strupy
• paznokcie
• skóra
• włosy
• boogers

Wiele z nich jest klasyfikowanych jako powtarzalne zachowania skupione na ciele

Wiele rodzajów autokanibalizmu jest klasyfikowanych jako powtarzalne zachowania skupione na ciele (BFRB).

BFRB są cięższe niż bierny nawyk obgryzania paznokci, na przykład w stanie zdenerwowania. BFRB to powtarzające się zachowania związane z samooczyszczaniem, które mogą powodować rzeczywiste uszkodzenie ciała.

Niektóre mogą być związane z lękiem lub depresją

Autokanibalizm i BFRB to złożone zaburzenia, które często są powiązane z podstawowymi schorzeniami psychicznymi, takimi jak lęk lub depresja.

Mogą również towarzyszyć innym stanom wymagającym kontroli impulsów, takim jak zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) lub pica.

Czy istnieją różne typy autokanibalizmu?

Najpoważniejszą formą autokanibalizmu jest zjadanie całych części ciała. Jednak ten rodzaj autokanibalizmu jest tak rzadki, że niewiele jest na jego temat badań.

Inne schorzenia psychiczne, które można sklasyfikować jako autokanibalizm, obejmują:

• Allotriophagia, znana również jako pica, występuje, gdy dana osoba je produkty, które nie mają wartości odżywczej. Mogą to być stosunkowo nieszkodliwe artykuły niespożywcze, takie jak lód, lub bardziej szkodliwe przedmioty, takie jak odpryski farby.
• Onychofagia charakteryzuje się niekontrolowaną chęcią zjadania paznokci. W przeciwieństwie do niepokojącego nawyku obgryzania paznokci, stan ten powoduje znaczne uszkodzenie paznokci.
• Dermatofagia charakteryzuje się zjadaniem skóry palców lub dłoni. Ten stan jest poważniejszy niż zwykłe dłubanie w wisiorku i często prowadzi do uszkodzenia i krwawienia skóry.
• Trichofagia lub zespół Roszpunki występuje, gdy dana osoba czuje się zmuszona do zjedzenia własnych włosów. Ponieważ włosów nie można strawić, może to prowadzić do zatorów lub infekcji przewodu pokarmowego.

Nieleczony autokanibalizm może prowadzić do blizn, infekcji, aw niektórych przypadkach do poważnych powikłań, które mogą spowodować śmierć.

Jakie są oznaki i objawy autokanibalizmu?

Autokanibalizm może rozwinąć się jako skutek uboczny pewnych schorzeń psychicznych lub jako nawyk wtórny z powodu niezarządzanego BFRB.

Oznaki autokanibalizmu mogą się różnić w zależności od rodzaju i ciężkości zaburzenia. Obejmują one:

Uszkodzenie ciała

Wszystkie rodzaje autokanibalizmu mogą powodować uszkodzenia organizmu, takie jak:

• siniaczenie
• krwawienie
• blizny
• odbarwienie
• uszkodzenie nerwów
• zakażenie

Problemy żołądkowo-jelitowe

Autokanibalizm może również powodować towarzyszące objawy żołądkowo-jelitowe, w tym:

• nudności
• ból
• wrzody żołądka
• krew w stolcu
• blokady lub uszkodzenie przewodu pokarmowego

Lęk lub cierpienie

Autokanibalizmowi może towarzyszyć uczucie niepokoju lub niepokoju przed, w trakcie i po zastosowaniu kompulsji.

Osoba może odczuwać niepokój lub napięcie, które można złagodzić jedynie przez przymus. Mogą również odczuwać przyjemność lub ulgę po przymusie, a także zakłopotanie lub wstyd z powodu zaburzenia.

Czy istnieją ukryte przyczyny autokanibalizmu?

Chociaż niewiele jest badań dotyczących dokładnych przyczyn autokanibalizmu, przyczyny leżące u podstaw BFRB mogą odnosić się do tych, które powodują autokanibalizm. Zawierają:

• Genetyka. Badania sugerują, że istnieje dziedziczny składnik rozwoju BFRB. Sugeruje się, że posiadanie członka rodziny z BFRB może zwiększyć ryzyko wystąpienia podobnego stanu.
• Wiek. Niektóre stany, które powodują autokanibalizm, częściej pojawiają się w dzieciństwie. Na przykład jedno studium przypadku opisuje stan zwany zespołem Lescha-Nyhana (LNS), który pojawia się około 1 roku życia z objawami autokanibalizmu.
• Emocje. Uważa się, że przyczyną BFRB są różne emocje. W jednym małym badaniu naukowcy odkryli, że nuda, frustracja i niecierpliwość odegrały znaczącą rolę w wyzwalaniu BFRB w badanej grupie.
• Choroba umysłowa. Istnieje tylko kilka studiów przypadku dotyczących tego schorzenia. Na przykład w jednym studium przypadku opisano autokanibalizm u 29-letniej osoby z historią psychozy i nadużywania substancji psychoaktywnych.

Chociaż istnieje związek między niektórymi BFRB a autokanibalizmem, potrzebne są dalsze badania nad podstawowymi przyczynami tego stanu.

Jak leczy się autokanibalizm?

Przy tak niewielkiej liczbie badań nad autokanibalizmem, opcje leczenia tego schorzenia opierają się głównie na tych, które okazały się skuteczne w przypadku BFRB.

Te opcje leczenia obejmują terapię, leki i terapie alternatywne.

Terapia

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to rodzaj psychoterapii, która jest skuteczna w przypadku schorzeń psychicznych, takich jak lęk, depresja i BFRB.

Ten rodzaj terapii koncentruje się na tym, jak twoje myśli wpływają na twoje zachowania i nastroje oraz na tym, jak pozytywnie dostosować te myśli i przekonania.

Trening odwracania nawyków (HRT), podzbiór CBT, może okazać się korzystny w przypadku określonych schorzeń, takich jak autokanibalizm.

W przypadku HTZ nacisk kładzie się na głębsze zagłębianie się w zmianę nawyków, które mogą być kłopotliwe lub niebezpieczne. W jednym studium przypadku naukowcy odkryli, że HTZ jest skuteczną opcją leczenia trichotillomanii.

Lek

Gdy autokanibalizm towarzyszy podstawowej chorobie psychiatrycznej, takiej jak lęk lub ZO-K, leki można stosować w połączeniu z terapią.

Najczęstszymi lekami na tego typu schorzenia psychiczne są selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak:

• fluoksetyna (Prozac)
• citalopram (Celexa)
• escitalopram (Lexapro)
• amitryptylina

Znalezienie odpowiedniego leku i dawki odpowiedniego dla twojego stanu może zająć trochę czasu, dlatego ważna jest dobra komunikacja i kontrola z lekarzem.

Terapie alternatywne

Chociaż terapia poznawczo-behawioralna i leki są najskuteczniejszymi metodami leczenia schorzeń, takich jak autokanibalizm, niektórzy ludzie decydują się na terapie alternatywne.

Badania sugerują, że uważność może pomóc zmniejszyć uczucie stresu i niepokoju, przenosząc proces myślowy z powrotem do teraźniejszości.

W przypadku osób z autokanibalizmem praktykowanie uważnych technik może pomóc zmniejszyć kompulsje.

Inne alternatywne metody, takie jak masaż lub akupunktura, mogą przynieść fizyczną ulgę w przypadku niektórych objawów autokanibalizmu i BFRB.

Uważa się również, że tego typu terapie zapewniają więcej korzyści terapeutycznych, ale nadal potrzebne są dalsze badania.

Na wynos

Autokanibalizm to stan zdrowia psychicznego charakteryzujący się praktyką jedzenia części siebie, takich jak skóra, paznokcie i włosy.

Większość osób z autokanibalizmem ma inne podstawowe schorzenia psychiczne, takie jak ZOK lub lęk.

Autokanibalizm może negatywnie wpływać na zdrowie fizyczne, jeśli nie jest leczony, szczególnie w stanach takich jak alotriofagia i trichofagia.

Pierwszą linią leczenia autokanibalizmu i BFRB jest CBT i, jeśli to konieczne, leki.

Przy odpowiedniej pomocy i solidnym planie leczenia perspektywy dla tego stanu są pozytywne.