Uwzględniamy produkty, które naszym zdaniem są przydatne dla naszych czytelników. Jeśli kupujesz za pośrednictwem linków na tej stronie, możemy zarobić niewielką prowizję. Oto nasz proces.
Drugą, po mojej miłości do podróży, jest moja miłość do jedzenia.
Kiedy jestem w stanie zanurzyć się w innej kulturze, oddając się ich tradycyjnym potrawom, czuję się z nimi związany.
Dorastając na Trynidadzie i Tobago („Trynbago”), moja podróż z jedzeniem była z założenia różnorodna. Z angielskimi, francuskimi i hiszpańskimi wpływami kolonialnymi, a także praktykami kulinarnymi z Afryki, wschodnich Indii, Chin, a teraz Wenezueli, jedzenie Trinbago jest prawdziwym tyglem.
Jednak większość mojej formalnej edukacji żywieniowej koncentrowała się na piramidzie żywieniowej, a obecnie przewodniku MyPlate Departamentu Rolnictwa USA (USDA) - koncepcjach, które nie pasują do wielu tradycyjnych posiłków.
Podczas gdy MyPlate pokazuje, że zrównoważony talerz powinien składać się w połowie z warzyw nieskrobiowych, jednej czwartej białka i jednej czwartej ziaren, tradycyjne potrawy jednogarnkowe łączą te grupy produktów w posiłek, którego nie można wyraźnie porcjować na talerzu.
Na przykład niepraktyczne jest podawanie pelau - karaibskiej potrawy jednogarnkowej z karmelizowanym kurczakiem, parboiled ryżem, groszkiem oraz zestawem warzyw i przypraw - w szablonie MyPlate.
Jako dietetyk i miłośnik jedzenia, byłem zdezorientowany i sfrustrowany, kiedy próbowałem tworzyć zdrowe, kulturowo zdrowe posiłki.
Zacząłem się zastanawiać: „Czy te tradycyjne potrawy są naprawdę zdrowe, jeśli nie pasują do formy MyPlate, czy też przyjęte na Zachodzie rozumienie zdrowych, zbilansowanych posiłków jest pozbawione kompetencji kulturowych?”
Dopiero w ostatnich latach udało mi się opracować koncepcję zdrowego odżywiania, która obejmuje niuanse kulturowej żywności i integracji.
Zabiorę cię ze sobą w części tej podróży i pokażę, czego się nauczyłem.
Wypełnianie luki między nauką o żywieniu a tradycyjną kuchnią
Chociaż wtedy nie wiedziałem, jak to nazwać, moje zainteresowanie żywieniem zaczęło się już w wieku 7 lat po udarze mojej matki, ponieważ byłem zmotywowany do stosowania jedzenia jako leku, aby poprawić jej jakość życia.
Jednak dopiero moja rola technika dietetyka pozwoliła mi odkryć moją pasję do uczenia ludzi roli, jaką odżywianie odgrywa w leczeniu ich schorzeń.
Na Trynidadzie i Tobago te sesje edukacyjne dla klientów skupiały się na zdrowszych sposobach delektowania się potrawami kulturalnymi, takimi jak wybór wysokobłonnikowego dhalpuri roti - tradycyjnego płaskiego chleba - zamiast jego wysokotłuszczowego odpowiednika paratha roti.
Kiedy odbyłem staż w Stanach Zjednoczonych, obserwowałem, jak zarówno dietetycy, jak i ich klienci walczą o omówienie odpowiednich zamienników żywności, które szanują kulturę żywieniową klienta. To rozłączenie może utrudnić klientowi przestrzeganie planu żywieniowego i ogólny sukces.
Zdeterminowana, aby wypełnić tę lukę, pracuję nad zróżnicowaniem edukacji żywieniowej, aby ludzie mogli osiągnąć lepsze wyniki zdrowotne bez konieczności porzucania swojej kultury żywieniowej.
Moje codzienne podejście do żywienia - zarówno zmagania, jak i triumfy
Elastycznie podchodzę do odżywiania w moim codziennym życiu.
Co najmniej większość moich posiłków jest zbilansowana i zawiera zboża, białko oraz warzywa lub owoce. Włączam lokalne lub regionalne potrawy - i lubię smakołyki!
Na szczęście istnieje wiele zdrowych, tradycyjnych posiłków, które ułatwiają planowanie posiłków, na przykład smażony szpinak z korzeniem taro i duszona ryba.
Jeśli chodzi o potrawy jednogarnkowe, takie jak puch oliwy - przepyszne danie z owocami chleba, szpinakiem, marchewką i solonym mięsem, takim jak ogony wieprzowe, skupiam się na kontroli porcji, dodawaniu dodatków bogatych w błonnik i uważnych technikach jedzenia, takich jak płacenie uwaga na moje wskazówki dotyczące pełni.
Mój tygodniowy plan gotowania
Jako osoba z guzkami tarczycy często doświadczam wahań poziomu energii, co może negatywnie wpływać na moją zdolność do przygotowywania posiłków.
Dlatego gotuję 2–3 razy w tygodniu, przygotowując na 1–2 dni. W piątki zamawiam, w soboty typowo gotuję zupę fasolową, aw poniedziałki zjadam resztki z niedzielnego obiadu.
W tym przypadku włączenie minimalnie przetworzonej żywności jest kluczem do uczynienia przygotowywania posiłków łatwiejszym i wygodniejszym.
Czasami kupuję pokrojone warzywa w sklepie spożywczym, chociaż wolę robić zakupy na targu ze świeżymi produktami. Zamrażanie partii przyprawionego mięsa, ryb i pokrojonych warzyw oszczędza czas podczas przygotowywania posiłków, podobnie jak w przypadku konserw o niskiej zawartości sodu, takich jak tuńczyk.
Aby dodatkowo wesprzeć zdrowie tarczycy, ograniczyłem spożycie wysokoprzetworzonych dań gotowych i skierowałem uwagę na pełnowartościowe produkty spożywcze.
Oznaczało to robienie moich wypieków od podstaw w domu z niebielonej, pełnoziarnistej mąki przez większą część 2020 roku i rezygnację z kupowania mrożonych gofrów i naleśników.
Oznaczało to również zwiększenie ilości prebiotycznej i probiotycznej żywności, takiej jak jogurt, i posiadanie niewielkich ilości błonnika w dowolnym momencie, aby wspomóc trawienie, które może być upośledzone przez zaburzenia tarczycy.
Jakie są powszechne nieporozumienia dotyczące dietetyków?
Jeden ze stereotypów dotyczących dietetyków mówi, że wszyscy jemy w ten sam sposób.
Na przykład większość ludzi nie oczekuje od dietetyka podwójnego jedzenia - smażonego, curry, paluszków z ciecierzycy z Trynidadu i Tobago - i może uważać każdego, kto to robi, za dawanie złego przykładu lub jedzenie „niezdrowej” żywności.
Jednak gra podwójna jest moim ulubieńcem wszechczasów. Cieszę się każdym kęsem!
Gdybym miał dolara za każdy stereotyp dotyczący dietetyków, byłbym nastawiony na całe życie. Rozwiążmy tylko kilka:
- Dietetycy nie są policją żywnościową. W rzeczywistości wielu dietetyków jest elastycznych w zakresie własnych nawyków żywieniowych i może zachęcić Cię do takiego samego zachowania. Nie jesteśmy tu po to, aby cię okrzyknąć za drugą pomoc.
- Dietetycy lubią też desery. Niezależnie od tego, czy jest to oryginalny przepis, czy wariant o niskiej zawartości tłuszczu, w menu dietetyka znajdują się również desery. („Czy mogę prosić o kolejny kawałek ciasta?”)
- Dietetycy oprócz utraty wagi dodają wartości Twojemu zdrowiu. Dietetycy są często konsultowani w celu utraty wagi, ale mogą również nauczyć Cię, jak stosować odżywianie, aby wesprzeć stan zdrowia lub ogólne cele zdrowotne - z koncentracją lub bez koncentracji na wadze.
Aktualne trendy w dietetyce
Oczywiście nie wszyscy dietetycy są tacy sami. Oferujemy wiele perspektyw i podejść do terapii żywieniowej. Podczas gdy niektórzy przysięgają liczenie kalorii, inni wybierają ścieżkę anty-dietetyczną i uczą swoich klientów o wolności w jedzeniu i intuicyjnym jedzeniu.
Obecnie w świecie dietetyki następuje zmiana w kierunku podejścia Health at Every Size (HAES), które jest promowane przez Association for Size Diversity and Health.
HAES zdaje sobie sprawę, że zdrowie jest wielopłaszczyznowe i że niezależnie od masy ciała zasługujesz na fachową wiedzę dostosowaną do Twoich potrzeb pod względem medycznym i żywieniowym.
Jeśli chcesz spotkać się z dietetykiem lub dietetykiem, warto dokładnie zbadać ekspertów w swojej okolicy, aby ustalić, czy dobrze pasujesz.
Moje ulubione potrawy i dania na wynos, przekąski i przepisy
Podczas studiów magisterskich w Stanach Zjednoczonych, tęsknotę za domem wyleczyłem tradycyjnymi posiłkami.
Callaloo - purée ze szpinaku, okra, dynia i zielone przyprawy - wraz z pieczonym w piekarniku kurczakiem i ciastem z makaronu to mój ulubiony posiłek.
Jeśli potrzebuję szybkiego posiłku na obiad lub śniadanie, moja rutyna obejmuje chleb pełnoziarnisty, jajecznicę lub kiełbaski, smażone warzywa, takie jak brokuły lub kapusta chińska, i / lub owoce.
Inne posiłki, które lubię, to wspomniane wcześniej pelau, puch oliwy i roti z kurczakiem curry.
Chociaż uwielbiam owoce jako przekąskę, chrupię też mieszankę trail, ciemną lub mleczną czekoladę, plasterki jabłka z masłem orzechowym i jogurt.
Od czasu do czasu kupuję lokalne smakołyki, takie jak kula z tamaryndowca (słodko-pikantny przysmak z owoców tamaryndowca), kurma (chrupiąca przekąska na bazie mąki z imbirem) i kulka benne (z sezamem i melasą).
Ponadto robię w domu świeże soki i koktajle, które służą jako poranne drinki.
Mój ulubiony sok
Oto mój podstawowy przepis na świeży sok (na jeden):
- 1 małe jabłko galowe
- 1 średnia marchewka
- 3 łodygi selera
- 1 mały burak
- 0,5 cm imbiru
- 1 średni ogórek
Wyciśnij sok, polej i ciesz się.
Zachęcanie do zdrowego odżywiania się z dzieckiem
Mój 3-letni syn uwielbia gotować (każda wymówka, żeby bawić się wodą) i - bonus! - rozmowa z nim o jedzeniu jest dość łatwa.
Towarzyszy nam w kuchni i lubi siekać jedzenie, dodawać elementy do sokowirówki, mieszać w garnku i wydzielać jedzenie. Jest też dość sprytny przy rozbijaniu jajek - bez skorupek!
Użycie podzielonego talerza ze zdjęciami grup żywności (podobnie jak ten) było jego pierwszym wprowadzeniem do porcji żywności i koncepcji zrównoważonego talerza.
Wybór owoców, warzyw, zbóż i białka, które chciał, zapewniło mu autonomię, jednocześnie angażując go w swój posiłek.
Inne kreatywne podejścia, które podjęliśmy, obejmują tworzenie znaczków z owoców i warzyw do naszych domowych sesji plastycznych i rękodzieła, a także wprowadzenie naszego malucha w różnorodność sezonowych owoców i warzyw na Trynidadzie i Tobago.
Jego przekąski obejmują jogurt, świeże owoce, ciastka, chipsy, czekoladę i czasami sok.
Realistyczna strona zdrowego odżywiania
Dietetycy też są ludźmi.
Jednak błędne wyobrażenia na temat mojego zawodu, a także zdrowego odżywiania, prowadzą do kontroli ze strony członków rodziny, czy podjadam coś innego niż owoce lub warzywa lub jeśli moja waga nieco wzrasta.
Jest to przezabawne - ale także wskazuje na górę niepokoju spowodowanego kulturą żywieniową, z którą muszą się zmierzyć dietetycy i dietetycy.
W rzeczywistości czasami lubię jeść tylko dla przyjemności i nauczyłem się odrywać od jedzenia swoją moralność i poczucie własnej wartości. Dlatego jem bez poczucia winy.
Nie oznacza to, że przejadam się pustymi kaloriami, ale raczej to, że znalazłem swoje słodkie miejsce, w którym cieszę się tym, co jem, osiągając swoje cele zdrowotne - i robiąc to bez obsesji na punkcie jedzenia.
Ale pozwól mi wyjaśnić - zdrowe odżywianie nie ma specjalnego wyglądu. Nie jest to koncepcja czarno-biała, zwłaszcza jeśli weźmiesz pod uwagę potrawy kulturowe.
Chociaż tradycyjne potrawy jednogarnkowe z Trynidadu i Tobago nie znajdują odzwierciedlenia w MyPlate USDA ani w konwencjonalnych zachodnich koncepcjach zbilansowanych posiłków, są one bogate w składniki odżywcze, przepyszne i doskonale pasują do zdrowej diety.
Podsumowując, zdrowe odżywianie powinno opierać się na własnych gustach i preferencjach żywieniowych.
Amber Charles jest dietetykiem zdrowia publicznego i zarejestrowanym dietetykiem (RD) z siedzibą w Trynidadzie i Tobago. Uzyskała tytuł magistra w Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health i jest pasjonatem zróżnicowania edukacji żywieniowej i poprawy dostępu do wiedzy o żywieniu wśród diaspory karaibskiej.
Z podejściem „jedzenie to lekarstwo” Amber aspiruje do roli dietetyka funkcjonalnego i integrującego i poświęciła temu celowi miejsce na swoim blogu The Cultural Dietitian.
