Istnieje ciemna strona medycyny, która polega na dosłownym używaniu Czarnych.
To jest Rasa i medycyna, seria poświęcona odkryciu niewygodnej i czasami zagrażającej życiu prawdy o rasizmie w służbie zdrowia. Podkreślając doświadczenia Czarnych i szanując ich podróże zdrowotne, patrzymy w przyszłość, w której rasizm medyczny należy do przeszłości.
Postępy medyczne ratują życie i poprawiają jakość życia, ale wiele z nich wiąże się z wysokimi kosztami. Postęp medyczny ma swoją ciemną stronę - taką, która obejmuje dosłowne użycie Czarnych.
Ta mroczna historia sprowadziła Czarnych do testowania obiektów: ciał pozbawionych człowieczeństwa.
Rasizm nie tylko napędzał wiele nowoczesnych postępów medycznych, ale nadal odgrywa rolę w powstrzymywaniu Czarnych przed szukaniem i otrzymywaniem odpowiedniej pomocy medycznej.
Bolesne eksperymenty
J. Marion Sims, któremu przypisuje się wynalezienie wziernika pochwy i naprawę przetoki pęcherzowo-pochwowej, jest nazywany „ojcem ginekologii”.
Począwszy od 1845 roku, Simowie eksperymentowali na czarnych kobietach, które były niewolnikami, wykonując techniki chirurgiczne bez użycia znieczulenia.
Kobietom, uważanym za własność niewolników, nie wolno było wyrażać zgody. Ponadto uważano, że Czarni nie odczuwali bólu, a mit ten nadal ogranicza dostęp Czarnych do odpowiedniego leczenia.
Imiona czarnych kobiet, które znamy, a które przeszły tortury eksperymentów z rąk Simów, to Lucy, Anarcha i Betsey. Zostali zabrani do Simów przez niewolników, którzy byli skoncentrowani na zwiększeniu wydajności produkcji.
Obejmowało to rozmnażanie zniewolonych ludzi.
Anarcha miała 17 lat i przeszła trudną 3-dniową poród i poród martwy. Po 30 operacjach, w których zastosowano wyłącznie opium, aby złagodzić ból, Sims udoskonalił swoją technikę ginekologiczną.
„Anarcha Speaks: A History in Poems”, zbiór poezji autorstwa poety z Denver Dominique Christina, mówi z perspektywy zarówno Anarchy, jak i Simów.
Christina, etymolog, badała pochodzenie „anarchii” i natknęła się na imię Anarchy z gwiazdką.
Po dalszych badaniach Christina odkryła, że Anarcha była używana w strasznych eksperymentach, aby pomóc Simom w odkryciach naukowych. Podczas gdy posągi honorują jego dziedzictwo, Anarcha jest przypisem.
„No Magic, No How” - Dominique Christina
tam
tam
kiedy spojrzeć Massa-Doctor
tuż za
sposób boli
powiedzieć
ona jest twardą dziewczyną,
może znieść potężne polizanie
Czarni mężczyźni jako „jednorazowi”
Badanie Tuskegee nad nieleczoną kiłą u murzyńskiego mężczyzny, powszechnie określane jako badanie Tuskegee kiły, jest dość znanym eksperymentem przeprowadzonym przez amerykańską publiczną służbę zdrowia przez okres 40 lat, począwszy od 1932 roku.
Obejmowało około 600 Czarnych mężczyzn z Alabamy, którzy byli w wieku od 25 do 60 lat i doświadczali ubóstwa.
W badaniu wzięło udział 400 czarnych mężczyzn z nieleczoną kiłą i około 200, którzy nie mieli tej choroby, aby stanowić grupę kontrolną.
Wszystkim powiedziano, że przez 6 miesięcy byli leczeni z powodu „złej krwi”. Badanie obejmowało prześwietlenia rentgenowskie, badania krwi i bolesne nakłucia lędźwiowe.
Gdy udział osłabł, naukowcy zaczęli zapewniać transport i ciepłe posiłki, wykorzystując brak zasobów uczestników.
W 1947 roku wykazano, że penicylina jest skuteczna w leczeniu kiły, ale nie podawano jej mężczyznom biorącym udział w badaniu. Zamiast tego naukowcy badali progresję kiły, umożliwiając mężczyznom zachorowanie i śmierć.
Oprócz tego, że nie zapewniali leczenia, naukowcy dołożyli wszelkich starań, aby upewnić się, że uczestnicy nie byli traktowani przez inne strony.
Badanie zostało zakończone dopiero w 1972 roku, kiedy Associated Press, poinformowany przez Petera Buxtona, poinformował o nim.
Tragedia badania Tuskegee na tym się nie skończyła.
Wielu mężczyzn biorących udział w badaniu zmarło z powodu kiły i chorób pokrewnych. Badanie dotyczyło również kobiet i dzieci w miarę rozprzestrzeniania się choroby. W ugodie pozasądowej mężczyźni, którzy przeżyli badanie, oraz rodziny zmarłych otrzymały 10 milionów dolarów.
To badanie jest tylko jednym z przykładów, dlaczego Czarni rzadziej szukają pomocy medycznej lub uczestniczą w badaniach.
Częściowo ze względu na badanie Tuskegee, w 1974 r. Uchwalono ustawę National Research Act i powołano Krajową Komisję ds. Ochrony Ludzkich Przedmiotów Badań Biomedycznych i Behawioralnych.
Wprowadzono również przepisy wymagające świadomej zgody uczestników badań finansowanych przez Departament Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej.
Obejmuje to pełne wyjaśnienie procedur, alternatyw, zagrożeń i korzyści, tak aby ludzie mogli zadawać pytania i swobodnie decydować, czy wezmą udział.
Komisja opublikowała Raport Belmonta po latach pracy. Zawiera zasady etyczne dotyczące kierowania badaniami na ludziach. Obejmują one szacunek dla ludzi, maksymalizację korzyści, minimalizację szkód i równe traktowanie.
Podkreśla również trzy wymogi świadomej zgody: informacje, zrozumienie i dobrowolność.
Kobieta zredukowana do komórek
Henrietta Lacks, 31-letnia czarna kobieta, została zdiagnozowana i leczona z powodu raka szyjki macicy w 1951 roku.
Lekarze zachowali próbkę tkanki guza bez zgody Lacks lub jej rodziny. Świadoma zgoda nie istniała w tamtym czasie.
Komórki rakowe, które wzięli od Lacksa, jako pierwsze rosły w laboratorium i hodowały bez końca. Rosły szybko i wkrótce stały się znane jako HeLa.
Dziś, prawie 70 lat po śmierci Lacks, miliony jej komórek żyją dalej.
Podczas gdy pięcioro małych dzieci Lacksa zostało bez matki i bez odszkodowania za cenne komórki, miliony ludzi skorzystały z nieświadomego wkładu Lacksa. Dowiedzieli się, że komórki Lacksa były używane, gdy naukowcy zażądali od nich próbek DNA w 1973 roku.
Żyjąca w biedzie rodzina Lacków była zdenerwowana, gdy dowiedziała się, że komórki Henrietty zostały wykorzystane do zarobienia miliardów dolarów bez ich wiedzy i zgody.
Chcieli dowiedzieć się więcej o swojej matce - ale ich pytania pozostały bez odpowiedzi i zostały odrzucone przez badaczy, którzy chcieli tylko rozwinąć własną pracę.
Komórki, uważane za nieśmiertelne, zostały wykorzystane w ponad 70 000 badaniach medycznych i odegrały znaczącą rolę w postępie medycyny, w tym w leczeniu raka, zapłodnieniu in vitro (IVF) oraz szczepionkach przeciwko polio i wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV).
Dr Howard Jones i dr Georgeanna Jones wykorzystali to, czego nauczyli się podczas obserwacji komórek Lacksa, do ćwiczenia zapłodnienia in vitro. Dr Jones jest odpowiedzialny za pierwsze udane zapłodnienie in vitro.
W 2013 r. Genom Lacksa zsekwencjonowano i upubliczniono. Dokonano tego bez zgody jej rodziny i stanowiło naruszenie prywatności.
Informacje zostały ukryte przed opinią publiczną, a National Institutes of Health później zaangażowało rodzinę Lacków i doszło do porozumienia w sprawie wykorzystania danych, decydując, że będą one dostępne w bazie danych o kontrolowanym dostępie.
Depriorytetyzacja anemii sierpowatej
Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa i mukowiscydoza to bardzo podobne choroby. Oboje są dziedziczeni, bolesni i skracają życie, ale mukowiscydoza otrzymuje większe fundusze na badania na pacjenta.
Niedokrwistość sierpowatokrwinkową jest częściej diagnozowana u osób rasy czarnej, a mukowiscydoza częściej diagnozowana jest u osób rasy białej.
Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa to grupa dziedzicznych chorób krwi, które powodują, że czerwone krwinki mają kształt półksiężyca zamiast dysków. Mukowiscydoza jest chorobą dziedziczną, która uszkadza układ oddechowy i pokarmowy, powodując gromadzenie się śluzu w narządach.
Badanie z marca 2020 r. Wykazało, że w USA wskaźniki urodzeń z anemią sierpowatą i mukowiscydozą wynoszą odpowiednio 1 na 365 osób rasy czarnej i 1 na 2500 osób białych. Choroba sierpowa występuje 3 razy częściej niż mukowiscydoza, ale otrzymała podobne kwoty funduszy federalnych w latach 2008-2018.
Osoby z anemią sierpowatą są często piętnowane jako poszukujące narkotyków, ponieważ zalecane leczenie ich bólu wiąże się z nałogiem.
Zaostrzenie lub bliznowacenie płuc związane z mukowiscydozą jest traktowane jako mniej podejrzane niż ból spowodowany niedokrwistością sierpowatokrwinkową.
Badania sugerują również, że pacjenci z anemią sierpowatą czekają o 25–50 procent dłużej na oddziale ratunkowym.
Zwalczanie czarnego bólu trwa przez wieki, a ludzie z niedokrwistością sierpowatokrwinkową regularnie doświadczają tej formy ogólnoustrojowego rasizmu.
Ciężkie, niedostateczne leczenie bólu pacjentów rasy czarnej zostało powiązane z fałszywymi przekonaniami. W badaniu z 2016 roku połowa z 222 białych studentów medycyny stwierdziła, że uważają, że czarni ludzie mają grubszą skórę niż biali.
Wymuszona sterylizacja
We wrześniu 2020 roku pielęgniarka poinformowała, że egzekwowanie prawa imigracyjnego i celnego (ICE) nakazuje wykonanie niepotrzebnych histerektomii kobietom przebywającym w ośrodku zatrzymań w Gruzji.
Przymusowa sterylizacja to niesprawiedliwość reprodukcyjna, pogwałcenie praw człowieka i uważana przez ONZ za formę tortur.
Przymusowa sterylizacja to praktyka eugeniki i zapewnienie kontroli. Szacuje się, że w XX wieku przymusowo wysterylizowano ponad 60 000 osób.
Fannie Lou Hamer była jedną z osób dotkniętych chorobą w 1961 roku, kiedy trafiła do szpitala w Mississippi, prawdopodobnie w celu usunięcia guza macicy.Chirurg usunął jej macicę bez jej wiedzy, a Hamer dowiedział się o tym dopiero, gdy plotka rozeszła się po plantacji, na której była dzierżawcą.
Ten rodzaj naruszenia przepisów medycznych miał na celu kontrolowanie populacji Afroamerykanów. Było to tak powszechne zjawisko, że nazwano je „wyrostkiem robaczkowym Mississippi”.
Dążenie do równości w medycynie
Od badań eksperymentalnych po odmawianie ludziom autonomii nad własnym ciałem, rasizm systemowy miał negatywny wpływ na Czarnych i inne osoby kolorowe, jednocześnie służąc innym celom.
Poszczególni biali ludzie, jak również ich supremacja jako całość, nadal odnoszą korzyści z uprzedmiotowienia i oczerniania Czarnych i ważne jest, aby zwracać uwagę na te przypadki i problemy leżące u ich podstaw.
Należy zająć się nieświadomymi uprzedzeniami i rasizmem, a także wprowadzić systemy zapobiegające manipulowaniu ludźmi i okolicznościami w służbie własnego rozwoju przez osoby na stanowiskach władzy.
Należy przyznać się do dawnych okrucieństw, a bieżące problemy należy rozwiązać w konkretny sposób, aby zapewnić równy dostęp do opieki zdrowotnej i leczenia. Obejmuje to zmniejszenie bólu, możliwość udziału w badaniach i dostęp do szczepionek.
Równość w medycynie wymaga szczególnej uwagi grup zmarginalizowanych, w tym Czarnych, rdzennych mieszkańców i osób kolorowych.
Ścisłe przestrzeganie wymogu świadomej zgody, wdrażanie protokołu przeciwdziałania rasizmowi i nieświadomym uprzedzeniom oraz opracowywanie bardziej odpowiednich standardów finansowania badań nad chorobami zagrażającymi życiu mają kluczowe znaczenie.
Każdy zasługuje na troskę - i nikt nie powinien być za to poświęcany. Postępuj w medycynie, ale nie krzywdź.
Alicia A. Wallace to queerowa czarna feministka, obrończyni praw kobiet i pisarka. Pasjonuje się sprawiedliwością społeczną i budowaniem społeczności. Lubi gotować, piec, pracować w ogrodzie, podróżować i rozmawiać ze wszystkimi i nikim jednocześnie Świergot.
