Co to jest „Self-Gaslighting” i jak się tego oduczyć?

Nie, nie jesteś „zbyt wrażliwy”.

„Prawdopodobnie robię z tego wielką rzecz…”

Obecnie pojęcie gaslighting jest dość szeroko znane, ale jego pochodzenie może pomóc nam jaśniej go zdefiniować.

Narodził się ze starego filmu, w którym mąż co noc nieco przygaszał gaz, żeby zdezorientować żonę. Zaprzeczałby zauważeniu przez żonę zmian w świetle i cieniu, mówiąc, że to wszystko dzieje się w jej głowie.

Zrobiłby też inne rzeczy, aby przekonać ją, że „ją gubi”, na przykład ukrywanie przedmiotów i naleganie, by je zgubiła.

To jest gaslighting: forma emocjonalnego znęcania się i manipulacji na kimś w celu zmuszenia go do zakwestionowania własnych myśli, uczuć, rzeczywistości, a nawet zdrowego rozsądku.

Podczas gdy pracuję z wieloma klientami, wspierając ich zrozumienie i uzewnętrznienie tej psychologicznej taktyki, ostatnio zdałem sobie sprawę, że w godzinach nadliczbowych oświetlenie gazowe może zostać głęboko zinternalizowane.

Zmienia się w tryb tego, co nazywam samozapłonem - często przejawiając się w ciągłym, codziennym kwestionowaniu siebie i załamaniu się pewności siebie.

Jak wygląda samozapalanie?

Samozapalanie często wygląda jak tłumienie myśli i emocji.

Na przykład załóżmy, że ktoś mówi coś niewrażliwego lub bolesnego. Możesz zauważyć, że twoje uczucia zostały zranione, ale wtedy - niemal natychmiast i impulsywnie - myślisz: „Prawdopodobnie robię z tego zbyt wielką sprawę i jestem zbyt wrażliwy”.

Problem? Przeskoczyłeś z punktu A do punktu C bez zatrzymywania się, aby zrozumieć B pomiędzy - własne bardzo ważne emocje, które masz prawo odczuwać i wyrażać!

Jak więc pracujemy, aby zakwestionować tę formę oświetlenia gazowego? To zwodniczo proste: potwierdzamy nasze doświadczenia i emocje.

GaslightingSamo-gazowe oświetlenieEksternalizujące afirmacje„Jesteś zbyt dramatyczny, emocjonalny, wrażliwy lub szalony!”Jestem zbyt dramatyczny, emocjonalny, wrażliwy i szalony.Moje uczucia i emocje są ważne.„Nie miałem tego na myśli; przesadzasz."Wiem, że mnie kochają i nie mieli na myśli tego w ten sposób.Rozumiem oryginalny ton i sformułowania, które wyrazili, i wiem, jak się czułem."Wszystko jest w twojej głowie."Może to wszystko dzieje się tylko w mojej głowie !?Moje doświadczenia są prawdziwe i ważne, nawet jeśli inni próbują nimi manipulować lub im nie wierzyć.„Gdybyś był mniej / bardziej _____, to wyglądałoby inaczej”.Jestem za dużo / za mało. Coś jest ze mną nie tak.Nigdy nie będę za dużo. Zawsze mi wystarczy!"Ty zacząłeś! To wszystko twoja wina!"I tak to wszystko moja wina.Nic nie jest „całą moją winą”. Ktoś, kto obwinia mnie, nie potwierdza tego.„Gdybyś mnie kochał, zrobiłbyś to / nie zrobiłbyś tego”.Kocham ich, więc powinnam to zrobić. Dlaczego im to zrobiłem?Nie ma nic złego ze mną i tym, jak wyrażam miłość, ale jest coś nie tak z tą toksyczną dynamiką relacji.

Czy to brzmi znajomo? Jeśli tak, to zapraszam do zatrzymania się na chwilę w tym miejscu.

Weź kilka głębokich oddechów. Poczuj ziemię pod sobą.

Powtarzaj za mną: „Moje emocje są ważne i mam prawo je wyrażać”.

Zauważ, że na początku może to wydawać się fałszywe. Pozwól sobie na ciekawość tego doznania i powtarzaj tę afirmację, aż zacznie wydawać się bardziej prawdziwe (może to być proces, który zachodzi w czasie, a nie w tej chwili - to też jest w porządku!).

Następnie zapraszam cię do wyjęcia dziennika lub pustej kartki papieru i rozpoczęcia zapisywania każdej pojedynczej rzeczy, która przychodzi ci do głowy w tej chwili - bez osądzania i potrzeby nadawania temu znaczenia.

zachęca do odkrywania samo-gaslighting

Możesz również zbadać te uczucia, odpowiadając na następujące podpowiedzi (czy to za pomocą słów, rysunku / grafiki, czy nawet ruchu):

• W jaki sposób samozapalanie służyło mi w przeszłości? Jak to mi pomogło?
• W jaki sposób samozapalanie nie służy mi już w tej chwili (lub w przyszłości)? Jak mi się to krzywdzi?
• Co mogę teraz zrobić, aby praktykować współczucie dla siebie?
• Jak się czuję w swoim ciele, gdy to odkrywam?

Chociaż samo zapalanie się gazu mogło nam pomóc w przeszłości przystosować się do toksycznych sytuacji lub relacji, możemy uszanować tę umiejętność przetrwania, jednocześnie ucząc się, jak uwolnić ją od naszej teraźniejszości.

Bez względu na to, jak bardzo jesteś odizolowany lub zdezorientowany, pamiętaj, że nie jesteś sam - i nie jesteś szalony!

Gaslighting to bardzo realna taktyka psychologicznego znęcania się, która może zostać tak głęboko zinternalizowana. I chociaż możesz zacząć wierzyć w to jako swoją własną prawdę, TO NIE JEST TWOJA PRAWDA!

Znasz swoją prawdę - i ja to widzę i szanuję. Uhonorowanie go samemu to także praktyka i do tego odważna.

Jesteś genialnym i odpornym AF i jestem z ciebie bardzo dumny, że poświęciłeś czas na zapoznanie się z tym artykułem i sprawdzenie siebie. Nawet jeśli wydaje się to przerażające.

Rachel Otis jest terapeutką somatyczną, queerową feministką intersekcyjną, działaczką na rzecz ciała, ocaloną z choroby Leśniowskiego-Crohna i pisarką, która ukończyła California Institute of Integral Studies w San Francisco z tytułem magistra psychologii doradczej. Rachel wierzy w zapewnienie możliwości kontynuowania zmiany paradygmatów społecznych, jednocześnie celebrując ciało w całej jego chwale. Sesje są dostępne w ruchomej skali i za pośrednictwem teleterapii. Skontaktuj się z nią za pośrednictwem Instagrama.