Echoizm: druga strona narcyzmu

Dość niedawno ukuty termin „echoizm” pochodzi z greckiego mitu Echo i Narcyza, od którego również pochodzi termin „narcyzm”.

Przeklęta przez boginię Herę nimfa Echo nie może już mówić za siebie, powtarzać tylko ostatnie słowa tego, co mówią jej inni.

Zaczyna tracić poczucie siebie wraz z głosem, więc ukrywa się głęboko w swoim lesie - dopóki piękny młody mężczyzna nie wchodzi do lasu i nie pyta: „Czy ktoś tu jest?”

Podekscytowana woła: „Tutaj!” i wybiega mu na spotkanie.

Jednak tracąc zdolność do interakcji i dzielenia się przemyśleniami, sama Echo zaczyna zanikać. Narcyz odrzuca ją i zostawia ją w lesie, gdzie pozostała tożsamość i siła życiowa nadal odpływają.

Podobnie jak Echo, ludzie z echoizmem mają trudności z wyrażeniem siebie. Martwią się, że zostaną uznani za potrzebujących i mogą brakować im określonej tożsamości lub jasnych pragnień. Dlatego często wydają się zadowoleni, że po prostu wspierają innych.

Echoizm znajduje się na drugim końcu spektrum narcyzmu. W środku znajdziesz ludzi z tym, co eksperci uważają za zdrowy poziom narcyzmu (to prawda - narcyzm nie zawsze jest złą siłą, za jaką się wydaje). Z drugiej strony znajdziesz ludzi, którzy spełniają kryteria narcystycznego zaburzenia osobowości (NPD).

Jak to wygląda

Psycholog Craig Malkin, który omawia echoizm w swojej książce „Rethinking Narcissism” z 2015 roku, opisuje go jako brak zdrowego narcyzmu.

Większość ludzi pragnie zwrócić uwagę innych i uważa, że ​​mają pewne wyjątkowe cechy, które czynią ich nieco bardziej wyjątkowymi niż przeciętna osoba.

Nie ma nic złego w poczuciu się trochę wyjątkowym i nadziei na otrzymanie miłości i uczucia. Te uczucia mogą nawet pomóc:

• promować wiarę w siebie
• zwiększyć optymizm
• wzmocnij swoją determinację w budowaniu zdrowych relacji

Z drugiej strony, echo występuje wtedy, gdy nie czujesz tego poczucia wyjątkowości.

Osoby z wysokim poziomem echoizmu mogą:

• pochwała strachu
• aktywnie odrzucaj uwagę
• dokładaj wszelkich starań, aby nie obciążać innych
• skup się na zaspokajaniu potrzeb innych, aby nie brać pod uwagę własnych
• wierzysz, że podążanie za tym, czego chcą inni, pomoże zachować ich uczucie
• mają trudności z określeniem granic lub potwierdzeniem potrzeb
• wierzysz, że wyrażanie opinii lub potrzeb może prowadzić do utraty miłości
• przyjmować na siebie wiele winy i regularnie krytykować siebie
• mają problemy z rozpoznawaniem sympatii i antypatii
• za wszelką cenę unikaj wydawania się poszukujących uwagi lub samolubnych
• bardzo mało pytaj innych
• mają dużą empatię

Ponieważ ludzie, którzy są bardziej skłonni do narcyzmu, odczuwają silną potrzebę podziwu i uznania, często mogą skończyć w związkach z ludźmi z echoizmem.

Daje to Echo w związku (zwykle niezdrowy) sposób na zapewnienie tej uwagi bez umieszczania go w centrum uwagi.

Echoizm a współzależność

Ta cecha jest często mylona z współzależnością, zachowaniami umożliwiającymi lub pasywną osobowością, ale echoizm jest bardziej złożony.

Ludziom z echoizmem często daleko do bierności, zwłaszcza gdy wyróżnia się ich uwagą, której woleliby unikać. Mogą włożyć wiele wysiłku, aby zachęcić innych do otwarcia się i podzielenia się swoimi zmaganiami.

Jednak chociaż zazwyczaj potrafią słuchać, niekoniecznie będą próbować kierować czyimś działaniem lub przejąć nad nim kontrolę, jak widać w przypadku współzależności.

Skąd to pochodzi

Echoizm jest postrzegany jako mechanizm radzenia sobie - narzędzie używane do przetrwania, gdy uczysz się swoich potrzeb i osobistych celów, które przeszkadzają innym. Strach przed utratą pozytywnego szacunku może sprawić, że poczujesz głęboko zakorzenioną potrzebę skupienia się na innych, aby nadal wyrażali aprobatę.

Podobnie jak w przypadku wielu innych mechanizmów radzenia sobie, echoizm ma silne powiązania z Twoimi doświadczeniami z rodzicami lub opiekunami w dzieciństwie.

Rodzice z cechami narcystycznymi

Echoizm często pojawia się jako skutek narcystycznego rodzicielstwa.

Terapeuta Donna Savery, autorka książki „Echoism: The Silused Response to Narcissism”, sugeruje, że echoizm jest jednym z aspektów tego, co nazywa echoistycznym kompleksem narcystycznym.

Podczas swojej wieloletniej pracy z klientami o cechach echoistycznych odkryła, że ​​większość z nich miała rodzica z narcyzmem. Zauważyła również, że mieli tendencję do nawiązywania relacji z partnerami, którzy również mieli narcyzm.

Wzorzec, który rozgrywa się w tych związkach, może wydawać się znajomy, a nawet bezpieczny dla tych, którzy już dawno nauczyli się nie rozmawiać o własnych potrzebach ani nie zwracać na siebie uwagi.

Rodzice, którzy mają cechy echoizmu, mogą zniechęcać swoje dzieci do pragnienia zbyt wiele dla siebie.

Rodzice powinni ostrzegać swoje dzieci przed arogancją i nadmiernym chełpieniem się. Rodzice, którzy krytykują swoje dzieci za marzenia lub dumę ze swoich osiągnięć, mogą jednak w końcu promować rozwój echoizmu.

Rodzice, którzy mają trudności z regulacją emocjonalną

Jeśli twój rodzic zmagał się z regulowaniem swoich emocji, być może nauczyłeś się wspierać go w cierpieniu, nawet w młodym wieku, uspokajając go lub budując poczucie własnej wartości. Zaspokajanie ich potrzeb pozostawiło ci mało miejsca na wypowiedzenie własnych, więc w końcu straciłeś kontakt z tym, czego kiedyś chciałeś dla siebie.

Mogłeś się martwić, że proszenie o coś jeszcze bardziej zdenerwuje twojego rodzica. W rezultacie zrobiłeś wszystko, co w Twojej mocy, aby ich nie obciążać - nawet jeśli oznaczało to, że Twoje podstawowe potrzeby pozostały niezaspokojone.

Pokonać to

Eksperci nie uważają echoizmu za stan zdrowia psychicznego lub zaburzenie osobowości, w przeciwieństwie do NPD. Jednak echoizm może mieć znaczący wpływ na zdrowie psychiczne, samopoczucie emocjonalne oraz zdolność do budowania i utrzymywania zdrowych relacji.

Warto również zauważyć, że brak pozytywnej uwagi może przyczynić się do samotności, izolacji i depresji.

Brak poczucia wyjątkowości lub wyjątkowości może również:

• odwracać uwagę od poczucia własnej wartości
• uniemożliwić rozwój i osiąganie celów
• prowadzić do życia bez celu

Oto kilka wskazówek, jak zacząć pracować nad cechami echoizmu.

Dowiedz się, jak echo pojawia się w twoim życiu

Zauważenie, w jaki sposób echoizm pojawia się w twoim zachowaniu, może pomóc ci zacząć się nim zająć.

Czy boisz się odpychania ludzi prosząc o pomoc? Być może unikasz zwracania uwagi na punkt, w którym trudno jest dzielić się opiniami nawet w pracy lub szkole, w miejscach, w których oczekuje się od Ciebie wyrażenia siebie.

A może odrzucasz oferty wsparcia, nawet jeśli go potrzebujesz, ponieważ nie chcesz zrazić ludzi do swojego życia, prosząc o zbyt wiele.

Weź również pod uwagę cechy, które chwalą inni. Być może bliscy regularnie komentują, jak bardzo jesteś pomocny lub dziękują Ci za poświęcenie czasu na wysłuchanie ich problemów.

Możesz również zauważyć pewne wzorce w nieudanych związkach. Jeśli regularnie odmawiasz uwagi i miłych gestów, ludzie, którym na tobie zależy, mogą czuć się zdezorientowani, a nawet zranieni i ostatecznie się wycofać.

Odejdź od poczucia winy

Kiedy sprawy potoczą się źle, czy bierzesz na siebie winy?

Jeśli tak, niektóre z tych wyrażeń mogą brzmieć znajomo:

• „Nie powinienem był prosić o pomoc”.
• „Jeśli powiem im, jak się czuję, sprawię, że poczują się gorzej”.
• „Jestem zdenerwowany tylko dlatego, że jestem zbyt wrażliwy”.
• „Nie kłócilibyśmy się, gdybym nie narzekał na to, jak się czuję. Nie powinienem był nic mówić ”.

Obwinianie siebie to kolejny sposób na uniknięcie wyrażania swoich potrzeb. W głębi duszy możesz czuć, że nie powinieneś nawet mieć własnych pragnień, a tym bardziej ich wyrażać. Kiedy nie możesz temu zaradzić, w końcu znajdujesz w sobie błąd, aby uniknąć smutku lub żalu, że twoje potrzeby nadal pozostają niezaspokojone.

Zamiast szukać błędów, spróbuj wskazać swoje prawdziwe uczucia, niezależnie od tego, czy dotyczą złości, rozczarowania czy strachu. Może minąć trochę czasu, zanim poczujesz się komfortowo, dzieląc się nimi z innymi, ale nie ma problemu.

Możesz pomyśleć:

• „To moja wina, że ​​już mnie nie lubią”.

Kiedy naprawdę masz na myśli:

• „Czuję się sfrustrowany, ponieważ chcę, aby moi przyjaciele dbali o to, jak się czuję, ale boję się, że rozmowa o moich problemach sprawi, że będę wydawał się zbyt potrzebujący”.

Buduj i wzmacniaj wspierające relacje

Jeśli miałeś kilka relacji z ludźmi, którzy mają tendencję do zbliżania się do wyższego krańca spektrum narcyzmu, prawdopodobnie nie miałeś zbyt wiele miejsca na badanie swojej tożsamości lub osobistych opinii.

Ciągłe rozwijanie toksycznych relacji z ludźmi o cechach narcystycznych może pozostawić cię w izolacji i uniemożliwić naukę wyrażania myśli i uczuć w produktywny sposób.

Wkładanie energii w przyjaźnie z ludźmi, którzy zachęcają Cię do dzielenia się uczuciami i potrzebami oraz do wyrażania siebie jako wyjątkowej osoby, może pomóc Ci zerwać z nawykiem zaprzeczania sobie.

Spróbuj twórczej ekspresji

Nagłe otwarcie się po latach ukrywania uczuć może być trudne. To całkowicie zrozumiałe. Wyrażanie siebie najpierw w bardziej prywatny sposób może pomóc zwiększyć poziom komfortu zgodnie z własnymi potrzebami.

Na przykład dziennik może być świetnym sposobem na połączenie się z emocjami. Możesz również spróbować użyć go w tej chwili, aby zanotować reakcje, które wydają się zbyt przytłaczające, aby powiedzieć na głos. Dzięki temu możesz później dokładniej je zbadać.

Środki artystyczne, takie jak malarstwo, poezja lub muzyka, mogą również pomóc w wyrażeniu trudnych lub skomplikowanych emocji.

Porozmawiaj z terapeutą

Ponieważ echoizm zwykle odnosi się do długotrwałych wzorców zachowań, często trudno jest rozwiązać problem bez profesjonalnego wsparcia.

Znalezienie terapeuty specjalizującego się we wspieraniu osób z cechami echoistycznymi może okazać się nieco trudne, ale terapeuci leczący narcyzm i inne zaburzenia osobowości zazwyczaj mają pewną wiedzę na temat tego pojęcia.

Terapeuta, który rozumie NPD, może również zaoferować wsparcie w leczeniu narcystycznego znęcania się.

Szczerze komunikując swoje doświadczenia, możesz pomóc swojemu terapeucie w zapewnieniu najbardziej pomocnego leczenia. Zwróć uwagę, aby wymienić wszelkie zauważone wzorce lub uczucia, w tym:

• obwinianie siebie
• trudności w wyrażaniu potrzeb
• złość, gdy ludzie próbują coś dla ciebie zrobić
• depresja, lęk lub samotność
• strach przed przedstawieniem się jako kimś wyjątkowym lub godnym pochwały
• konflikt w relacjach

W terapii możesz zacząć pracować nad zdrowymi umiejętnościami, aby zwalczyć te tendencje, w tym wyznaczanie granic i asertywną komunikację.

Podsumowując

Echo to rzecz bezkształtna. Zupełnie w przeciwieństwie do ciebie, nie ma własnego kształtu, ciała ani potrzeb.

Każda osoba zasługuje na możliwość wyrażenia podstawowych i emocjonalnych potrzeb oraz szukania wsparcia u innych bez obawy odrzucenia. Może minąć trochę czasu, zanim poczujesz się to naturalnie lub komfortowo, ale dzięki praktyce i profesjonalnemu wsparciu jest to możliwe mogą zdarzyć.