Co to jest zahamowane pragnienie seksualne?
Zahamowane pożądanie seksualne (ISD) jest stanem chorobowym z tylko jednym objawem: niskim pożądaniem seksualnym.
Według DSM / ICD-10, ISD jest bardziej poprawnie określane jako HSDD lub hipoaktywne zaburzenie pożądania seksualnego. Osoba z HSDD rzadko, jeśli w ogóle, angażuje się w czynności seksualne. Nie inicjują seksualnych zabiegów partnera ani nie odpowiadają na nie.
Ważne jest, aby odróżnić HSDD od aseksualności. Aseksualność to rodzaj orientacji seksualnej definiowanej jako ogólny brak pociągu seksualnego, podczas gdy HSDD to stan skupiony na braku pożądania seksualnego.
HSDD jest jednym z bardziej powszechnych problemów, z jakimi borykają się obecnie pary.
HSDD może być stanem pierwotnym lub wtórnym. Jest to ważne rozróżnienie ze względu na leczenie. Jest to podstawowy stan, jeśli osoba z HSDD nigdy nie miała pożądania seksualnego.
Jest to stan drugorzędny, jeśli osoba z HSDD rozpoczęła związek z normalnym pożądaniem seksualnym, ale później stała się bezinteresowna.
HSDD można również rozumieć jako problem z relacjami, który pomaga kierować leczeniem medycznym lub psychologicznym.
Sytuacyjne HSDD oznacza, że osoba z HSDD ma seksualne pragnienie do innych, ale nie do swojego partnera. Ogólne HSDD oznacza, że osoba z HSDD nie ma żadnego pożądania seksualnego.
Nie ma prawdziwego normalnego zakresu pożądania seksualnego, ponieważ naturalnie zmienia się ono przez całe życie.
Główne zmiany w życiu, które mogą wpływać na twoje pożądanie seksualne, obejmują:
- ciąża
- zmiany partnera (małżeństwo lub rozwód)
- niepełnosprawność fizyczna lub psychiczna
- klimakterium
- brak równowagi między pracą a życiem
Ludzie szukają pomocy, gdy HSDD kładzie nacisk na ich relacje. Jednak problem nie zawsze dotyczy HSDD. Jeden z partnerów może mieć nadmierne pożądanie seksualne. Stwarza to „niedopasowanie seksualne”, które również nadmiernie obciąża związek. W takim przypadku może:
- osłabiają uczucia
- spowodować zaniedbanie związku nieseksualnego
- spowodować, że drugi partner straci zainteresowanie seksualne
Jakie są przyczyny zahamowania pożądania seksualnego?
HSDD jest często kwestią intymności. Typowe czynniki w związku, które mogą wpływać na pożądanie seksualne, obejmują:
- konflikt
- toksyczna komunikacja
- kontrolowanie postaw
- pogarda lub krytyka
- obronność
- nadużycie zaufania (niewierność)
- brak więzi emocjonalnej
- spędzać zbyt mało czasu w samotności
Osoby, które są najbardziej narażone na HSDD, doświadczyły traumy (kazirodztwo, gwałt lub wykorzystywanie seksualne) lub ich rodzina (lub religia) uczyła ich negatywnego nastawienia do seksu w okresie dorastania.
Istnieje wiele czynników medycznych i psychologicznych, które mogą również hamować pożądanie seksualne, w tym:
- bolesny stosunek
- zaburzenia erekcji (impotencja)
- opóźniony wytrysk (niemożność wytrysku podczas stosunku)
- negatywne wzorce myślenia (złość, zależność, lęk przed intymnością lub poczucie odrzucenia)
- ciąża i karmienie piersią
- problemy ze zdrowiem psychicznym (depresja, lęk, niska samoocena)
- naprężenie
- używanie / nadużywanie alkoholu i narkotyków ulicznych
- choroba przewlekła
- ból i zmęczenie
- skutki uboczne leków (zwłaszcza leków przeciwdepresyjnych i przeciwdrgawkowych)
- zmiany hormonalne
- niski poziom testosteronu (zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn)
- klimakterium
Choroby Nonsexual
Pewne stany mogą wpływać na libido (pożądanie seksualne). Najczęstsze z nich to:
- wysokie ciśnienie krwi
- rak
- choroba wieńcowa serca
- choroby przenoszone drogą płciową (STD)
- problemy neurologiczne
- cukrzyca
- artretyzm
Seksualna dysfunkcja
Kobiety, które przeszły operację piersi lub pochwy, mogą doświadczać dysfunkcji seksualnych, złego obrazu ciała i zahamowania pożądania seksualnego.
Zaburzenia erekcji (ED) to niezdolność do osiągnięcia erekcji prącia. Może to spowodować HSDD u osoby z penisem, która może odczuwać seksualną porażkę.
Postrzegane niepowodzenie zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet (na przykład brak orgazmu) może spowodować, że osoba doświadczająca dysfunkcji będzie miała HSDD.
Zaburzenia erekcji niekoniecznie są spowodowane starzeniem się. Może to świadczyć o problemach zdrowotnych, takich jak:
- cukrzyca
- choroba serca
- zatkane naczynia krwionośne
W wielu przypadkach HSDD schorzenia nie mają tak dużego wpływu jak nastawienie każdego partnera do intymności seksualnej.
Jak rozpoznaje się zahamowanie pożądania seksualnego?
Możesz mieć HSDD, jeśli odczuwasz niskie pożądanie seksualne i powoduje to niepokój osobisty lub w związku.
Twój lekarz może poszukać przyczyn HSDD i zalecić strategie, które mogą pomóc. Po zapisaniu historii medycznej lekarz może przepisać niektóre lub wszystkie z następujących badań:
- badania krwi w celu wykrycia cukrzycy, wysokiego poziomu cholesterolu, problemów z tarczycą lub niskiego poziomu testosteronu
- badanie miednicy w celu sprawdzenia zmian fizycznych, takich jak suchość pochwy, bolesne obszary lub ścieńczenie ścian pochwy
- kontrola ciśnienia krwi
- testy na choroby serca
- badanie gruczołu krokowego
Po wyleczeniu jakichkolwiek schorzeń, lekarz może zalecić ocenę przez seksuologa lub psychiatrę, indywidualnie lub w parze.
Jakie są sposoby leczenia zahamowanego popędu seksualnego?
Poradnictwo
Terapia psychologiczna i seksualna to podstawowe metody leczenia HSDD. Wiele par najpierw potrzebuje porady małżeńskiej, aby poprawić związek nieseksualny, zanim bezpośrednio zajmie się aspektem seksualnym.
Trening komunikacji to jedna z opcji, która uczy pary, jak:
- okazuj uczucia i empatię
- szanować uczucia i perspektywy innych osób
- rozwiązywać różnice
- wyrażać złość w pozytywny sposób
Terapia seksualna pomoże parom nauczyć się:
- poświęcić czas i energię na czynności seksualne
- znaleźć ciekawe sposoby na seksualne podejście do partnera
- taktownie odrzucać zaproszenia seksualne
Możesz potrzebować indywidualnej porady, jeśli HSDD wynika z urazu seksualnego lub negatywnego nastawienia seksualnego, którego nauczyłeś się jako dziecko.
Prywatne poradnictwo lub terapia lekowa mogą pomóc w leczeniu męskich problemów, takich jak impotencja lub opóźniony wytrysk. Leki takie jak Viagra mogą pomóc w zaburzeniach erekcji. Należy pamiętać, że te leki umożliwiają tylko erekcję; nie powodują ich.
Terapia hormonalna
Hormony testosteron i estrogen mają duży wpływ na popęd seksualny. Małe dawki estrogenu dostarczane przez krem pochwowy lub plaster na skórę mogą zwiększyć przepływ krwi do pochwy. Jednak długotrwała terapia estrogenowa zwiększa ryzyko raka piersi i chorób serca.
Terapia testosteronem dla kobiet również może pomóc, ale nie została jeszcze zatwierdzona przez Food and Drug Administration do leczenia dysfunkcji seksualnych kobiet.
Efekty uboczne testosteronu obejmują:
- zmiany nastroju i osobowości
- trądzik
- nadmierne owłosienie ciała
Zmiany stylu życia
Pewne zmiany stylu życia mogą mieć pozytywny wpływ na pożądanie seksualne, jednocześnie poprawiając ogólny stan zdrowia.
- Zarezerwuj czas na intymność. Jeśli harmonogram jednego lub obojga partnerów jest bardzo napięty, umieszczenie dat w kalendarzu może pomóc, aby intymność stała się priorytetem w związku.
- Ćwiczenie. Ćwiczenia mogą podnieść nastrój, poprawić libido, zwiększyć wytrzymałość i stworzyć bardziej pozytywny obraz siebie.
- Porozumieć się. Otwarta i szczera rozmowa sprzyja zacieśnieniu więzi emocjonalnej. Pomocne może być również poinformowanie partnera o swoich seksualnych upodobaniach i antypatiach.
- Radzić sobie ze stresem. Poznanie lepszych sposobów radzenia sobie z presją finansową, stresem w pracy i kłopotami dnia codziennego może pomóc Ci się zrelaksować.
Na wynos
Terapia dla par jest często skuteczną metodą leczenia HSDD.
Poradnictwo może być długim procesem, ale może poprawić stosunek pary do siebie nawzajem i poprawić ich ogólne spojrzenie na życie.
