Leczenie HIV przeszło długą drogę w ostatnich latach. Obecnie wiele dzieci zarażonych wirusem HIV osiąga wiek dorosły.
HIV to wirus atakujący układ odpornościowy. To sprawia, że dzieci zakażone wirusem HIV są bardziej podatne na infekcje i choroby. Właściwe leczenie może pomóc w zapobieganiu chorobom i rozwojowi wirusa HIV w AIDS.
Czytaj dalej, omawiając przyczyny HIV u dzieci i wyjątkowe wyzwania związane z leczeniem dzieci i młodzieży żyjących z HIV.
Co powoduje HIV u dzieci?
Transmisja pionowa
Dziecko może urodzić się z wirusem HIV lub zarazić się nim zaraz po urodzeniu. HIV zakontraktowany w macicy nazywa się transmisją okołoporodową lub wertykalną.
Przeniesienie wirusa HIV na dzieci może się zdarzyć:
- podczas ciąży (przechodzenie z matki na dziecko przez łożysko)
- podczas porodu (poprzez transfer krwi lub innych płynów)
- podczas karmienia piersią
Oczywiście nie każdy, kto jest nosicielem wirusa HIV, przekaże go swojemu dziecku, zwłaszcza podczas terapii przeciwretrowirusowej.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na całym świecie wskaźnik przenoszenia wirusa HIV w czasie ciąży spada poniżej 5 procent w wyniku interwencji. Bez interwencji wskaźnik przenoszenia wirusa HIV podczas ciąży wynosi około 15 do 45 procent.
W Stanach Zjednoczonych przenoszenie wertykalne jest najczęstszą przyczyną zarażenia się HIV u dzieci poniżej 13 roku życia.
Transmisja pozioma
Wtórne przenoszenie lub przenoszenie poziome ma miejsce, gdy HIV jest przenoszony przez kontakt z zakażonym nasieniem, płynem pochwowym lub krwią.
Przenoszenie wirusa drogą płciową jest najczęstszym sposobem, w jaki nastolatki zarażają się wirusem HIV. Do przeniesienia może dojść podczas seksu pochwowego, ustnego lub analnego bez zabezpieczenia.
Młodzież nie zawsze może stosować barierową metodę antykoncepcji lub stosować ją prawidłowo. Mogą nie wiedzieć, że są nosicielami wirusa HIV i przekazać go innym.
Niestosowanie metody mechanicznej, takiej jak prezerwatywa, lub niewłaściwe jej stosowanie może zwiększyć ryzyko zakażenia przenoszonego drogą płciową (STI), co również zwiększa ryzyko zarażenia się lub przeniesienia wirusa HIV.
Dzieci i nastolatki, które korzystają ze wspólnych igieł, strzykawek i podobnych przedmiotów, również są narażone na zakażenie wirusem HIV.
HIV może być przenoszony przez zakażoną krew również w placówkach opieki zdrowotnej. Jest to bardziej prawdopodobne w niektórych regionach świata niż w innych. Według Centers for Disease Control and Prevention w Stanach Zjednoczonych jest to niezwykle rzadkie.
HIV nie przenosi się przez:
- ugryzienia owadów
- ślina
- pocić się
- łzy
- uściski
Nie możesz tego uzyskać dzięki udostępnianiu:
- ręczniki lub pościel
- szklanki lub naczynia do jedzenia
- deski sedesowe lub baseny
Objawy HIV u dzieci i młodzieży
Niemowlę może początkowo nie mieć żadnych widocznych objawów. Gdy układ odpornościowy słabnie, możesz zacząć zauważać:
- brak energii
- opóźniony wzrost i rozwój
- utrzymująca się gorączka, pocenie się
- częsta biegunka
- powiększone węzły chłonne
- powtarzające się lub długotrwałe infekcje, które nie reagują dobrze na leczenie
- utrata masy ciała
- brak prawidłowego rozwoju
Objawy różnią się w zależności od dziecka i wieku. Dzieci i nastolatki mogą mieć:
- wysypka na skórze
- pleśniawki jamy ustnej
- częste infekcje drożdżakowe pochwy
- powiększona wątroba lub śledziona
- infekcje płuc
- problemy z nerkami
- problemy z pamięcią i koncentracją
- łagodne lub złośliwe guzy
Dzieci z nieleczonym wirusem HIV są bardziej podatne na rozwijające się choroby, takie jak:
- ospa wietrzna
- półpasiec
- opryszczka
- zapalenie wątroby
- zapalenie narządów miednicy mniejszej
- zapalenie płuc
- zapalenie opon mózgowych
Jak się to rozpoznaje?
HIV rozpoznaje się na podstawie badań krwi, ale może to wymagać więcej niż jednego testu.
Rozpoznanie można potwierdzić, jeśli krew zawiera przeciwciała HIV. Jednak na wczesnym etapie infekcji poziom przeciwciał może nie być wystarczająco wysoki do wykrycia.
Jeśli wynik testu jest negatywny, ale podejrzewa się zakażenie wirusem HIV, test można powtórzyć po 3 miesiącach i ponownie po 6 miesiącach.
Kiedy nastolatek ma pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV, wszyscy partnerzy seksualni i osoby, z którymi mogły mieć wspólne igły lub strzykawki, muszą zostać powiadomieni, aby również mogli poddać się testom i rozpocząć leczenie, jeśli to konieczne.
W 2018 roku CDC zgłosiło nowe przypadki HIV w Stanach Zjednoczonych według wieku jako:
Jak to jest traktowane?
Wirus HIV może nie mieć obecnie lekarstwa, ale można go skutecznie leczyć i leczyć. Obecnie wiele dzieci i dorosłych zakażonych wirusem HIV żyje długo i zdrowo.
Główne leczenie dla dzieci jest takie samo jak dla dorosłych: terapia przeciwretrowirusowa. Terapia antyretrowirusowa i leki pomagają zapobiegać progresji i przenoszeniu wirusa HIV.
Leczenie dzieci wymaga kilku szczególnych rozważań. Wiek, wzrost i etap rozwoju mają znaczenie i muszą być poddawane ponownej ocenie, gdy dziecko przechodzi przez okres dojrzewania i osiąga dorosłość.
Inne czynniki, które należy wziąć pod uwagę, to:
- ciężkość zakażenia wirusem HIV
- ryzyko progresji
- wcześniejsze i obecne choroby związane z HIV
- toksyczność krótko- i długoterminowa
- skutki uboczne
- interakcje lekowe
Przegląd systematyczny z 2014 r. Wykazał, że rozpoczęcie terapii przeciwretrowirusowej wkrótce po urodzeniu wydłuża żywotność niemowlęcia, zmniejsza liczbę poważnych zachorowań i zmniejsza prawdopodobieństwo przejścia HIV do AIDS.
Terapia antyretrowirusowa obejmuje połączenie co najmniej trzech różnych leków przeciwretrowirusowych.
Przy wyborze leków, świadczeniodawcy biorą pod uwagę możliwość wystąpienia lekooporności, która wpłynie na przyszłe możliwości leczenia. Od czasu do czasu konieczne może być dostosowanie leków.
Jednym z kluczowych składników skutecznej terapii przeciwretrowirusowej jest przestrzeganie schematu leczenia. Według WHO do trwałej supresji wirusa potrzeba ponad 95 procent przestrzegania zaleceń.
Przestrzeganie zaleceń oznacza przyjmowanie leków dokładnie zgodnie z zaleceniami. Może to być trudne dla dzieci, zwłaszcza jeśli mają problemy z połykaniem tabletek lub chcą uniknąć nieprzyjemnych skutków ubocznych. Aby temu zaradzić, niektóre leki są dostępne w płynach lub syropach, aby ułatwić ich przyjmowanie przez małe dzieci.
Rodzice i opiekunowie również muszą ściśle współpracować z pracownikami służby zdrowia. W niektórych przypadkach poradnictwo rodzinne może być korzystne dla wszystkich zainteresowanych.
Młodzież żyjąca z HIV może również potrzebować:
- poradnictwo i grupy wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego
- poradnictwo w zakresie zdrowia reprodukcyjnego, w tym antykoncepcji, zdrowych nawyków seksualnych i ciąży
- testy na choroby przenoszone drogą płciową
- badanie wykorzystania substancji
- wsparcie dla płynnego przejścia do opieki zdrowotnej dla dorosłych
Trwają badania nad wirusem HIV u dzieci. Wytyczne dotyczące leczenia mogą być często aktualizowane.
Pamiętaj, aby informować lekarza dziecka o nowych lub zmieniających się objawach, a także o skutkach ubocznych leków. Nigdy nie wahaj się zadawać pytań dotyczących zdrowia i leczenia Twojego dziecka.
Szczepienia i HIV
Chociaż trwają badania kliniczne, obecnie nie ma zatwierdzonych szczepionek do zapobiegania lub leczenia HIV.
Ale ponieważ HIV może utrudniać organizmowi walkę z infekcjami, dzieci i nastolatki zarażone wirusem HIV powinny być zaszczepione przeciwko innym chorobom.
Żywe szczepionki mogą wywołać odpowiedź immunologiczną, więc jeśli są dostępne, osoby z HIV powinny otrzymać szczepionki inaktywowane.
Twój pracownik służby zdrowia może udzielić Ci porady dotyczącej terminu i innych szczegółów dotyczących szczepień. Mogą to być:
- ospa wietrzna (ospa wietrzna, półpasiec)
- zapalenie wątroby typu B
- wirus brodawczaka ludzkiego (HPV)
- grypa
- odra, świnka i różyczka (MMR)
- meningokokowe zapalenie opon mózgowych
- zapalenie płuc
- paraliż dziecięcy
- tężec, błonica i krztusiec (Tdap)
- Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A
Podczas podróży poza granice kraju wskazane mogą być również inne szczepionki, np. Chroniące przed cholerą lub żółtą febrą. Porozmawiaj z lekarzem dziecka na długo przed podróżą zagraniczną.
Na wynos
Dorastanie z HIV może stanowić wiele wyzwań dla dzieci i rodziców, ale stosowanie się do terapii antyretrowirusowej - i posiadanie silnego systemu wsparcia - może pomóc dzieciom i nastolatkom prowadzić zdrowe, satysfakcjonujące życie.
Istnieje wiele usług wsparcia dla dzieci, ich rodzin i opiekunów. Aby uzyskać więcej informacji, poproś pracowników służby zdrowia Twojego dziecka o skierowanie Cię do grup w Twojej okolicy lub zadzwoń do stanowej gorącej linii HIV / AIDS.
