Uwzględniamy produkty, które naszym zdaniem są przydatne dla naszych czytelników. Jeśli kupujesz za pośrednictwem linków na tej stronie, możemy zarobić niewielką prowizję. Oto nasz proces.
Przegląd
Miano wirusa to poziom wirusa HIV we krwi. Osoby zakażone wirusem HIV nie mają wiremii. Jeśli dana osoba ma dodatni wynik testu na obecność wirusa HIV, personel medyczny może zastosować test wiremii do monitorowania jej stanu.
Miano wirusa pokazuje, jak aktywny jest wirus HIV w systemie. Zwykle, jeśli miano wirusa jest wysokie przez długi czas, liczba CD4 jest niska. Komórki CD4 (podzbiór komórek T) pomagają aktywować odpowiedź immunologiczną. HIV atakuje i niszczy komórki CD4, co zmniejsza odpowiedź organizmu na wirusa.
Niskie lub niewykrywalne miano wirusa wskazuje, że układ odpornościowy aktywnie działa, aby pomóc kontrolować HIV. Znajomość tych liczb pomaga określić sposób leczenia danej osoby.
Test wiremii
Pierwsze badanie krwi na obecność wirusa jest zwykle wykonywane wkrótce po rozpoznaniu HIV.
Ten test jest pomocny przed i po zmianie leku. Pracownik służby zdrowia zleci badania kontrolne w regularnych odstępach czasu, aby sprawdzić, czy poziom wiremii zmienia się w czasie.
Rosnąca liczba wirusów oznacza, że HIV się pogarsza i mogą być potrzebne zmiany w obecnych terapiach. Tendencja spadkowa miana wirusa to dobry znak.
Co oznacza „niewykrywalne” miano wirusa?
Terapia antyretrowirusowa to lek, który pomaga utrzymać pod kontrolą miano wirusa w organizmie. W przypadku wielu osób leczenie HIV może znacznie obniżyć poziom wiremii, czasami do niewykrywalnych poziomów.
Miano wirusa uważa się za niewykrywalne, jeśli test nie może określić ilościowo cząstek wirusa HIV w 1 mililitrze krwi. Jeśli obciążenie wirusowe zostanie uznane za niewykrywalne, oznacza to, że lek działa.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), osoba z niewykrywalnym wiremią „praktycznie nie ma ryzyka” przeniesienia HIV drogą płciową. W 2016 roku w ramach Prevention Access Campaign uruchomiono kampanię U = U lub Undetectable = Untransmittable.
Słowo ostrzeżenia: „niewykrywalne” nie oznacza, że nie ma tam cząsteczek wirusa lub że dana osoba nie ma już wirusa HIV. Oznacza to po prostu, że miano wirusa jest tak niskie, że test nie jest w stanie go zmierzyć.
Osoby zakażone wirusem HIV powinny rozważyć dalsze przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych, aby zachować zdrowie i niewykrywalność miana wirusa.
Współczynnik skoku
Badania pokazują, że mogą występować tymczasowe skoki wiremii, czasami nazywane „punktami”. Te skoki mogą się zdarzyć nawet u osób, u których poziom wiremii jest niewykrywalny przez dłuższy czas.
Te zwiększone miano wirusa może wystąpić między testami i mogą nie występować żadne objawy.
Poziom wiremii we krwi lub płynach płciowych lub wydzielinach jest często podobny.
Miano wirusa i przenoszenie wirusa HIV
Niski poziom wiremii oznacza, że dana osoba jest mniej podatna na przenoszenie wirusa HIV. Należy jednak pamiętać, że test wiremii mierzy tylko ilość wirusa HIV we krwi. Niewykrywalne miano wirusa nie oznacza, że w organizmie nie ma wirusa HIV.
Osoby zakażone wirusem HIV mogą chcieć rozważyć środki ostrożności w celu zmniejszenia ryzyka przenoszenia wirusa HIV i ograniczenia przenoszenia innych zakażeń przenoszonych drogą płciową (STI).
Prawidłowe i konsekwentne używanie prezerwatyw podczas seksu jest skuteczną metodą zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową. Zapoznaj się z tym przewodnikiem dotyczącym używania prezerwatyw.
Możliwe jest również przeniesienie wirusa HIV na partnerów poprzez wspólne używanie igieł. Dzielenie się igłami nigdy nie jest bezpieczne.
Osoby zakażone wirusem HIV mogą również chcieć rozważyć otwartą i szczerą dyskusję ze swoim partnerem. Mogą poprosić swoich pracowników służby zdrowia o wyjaśnienie obciążenia wirusem i ryzyka przeniesienia wirusa HIV.
Pytania i odpowiedzi
P:
Niektóre źródła podają, że szanse na przeniesienie wirusa HIV z niewykrywalną wiremią są zerowe. Czy to prawda?
ZA:
Na podstawie wyników trzech oddzielnych, wysokiej jakości badań CDC informuje obecnie, że ryzyko przeniesienia wirusa HIV od osoby stosującej „trwałą” terapię antyretrowirusową (ART) z supresją wirusów wynosi 0 procent. W badaniach wykorzystanych do wyciągnięcia tego wniosku zauważono, że zdarzenia transmisji, gdy wystąpiły, były spowodowane nabyciem nowej infekcji od oddzielnego, nieulegającego supresji partnera. Z tego powodu praktycznie nie ma szans na przeniesienie wirusa HIV z niewykrywalną wiremią. Niewykrywalność została zdefiniowana inaczej w trzech badaniach, ale wszystkie miały mniej niż 200 kopii wirusa na mililitr krwi.
Daniel Murrell, MDOdpowiedzi reprezentują opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.
Miano wirusa i ciąża
Przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych podczas ciąży i porodu może znacznie zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa HIV na dziecko. Celem ciąży jest niewykrywalne miano wirusa.
Kobiety mogą bezpiecznie przyjmować leki na HIV w czasie ciąży, ale powinny porozmawiać z lekarzem o konkretnych schematach leczenia.
Jeśli kobieta zakażona wirusem HIV przyjmuje już leki przeciwretrowirusowe, ciąża może wpływać na sposób przetwarzania leków przez organizm. Mogą być potrzebne pewne zmiany w leczeniu.
Miano wirusa we Wspólnocie (CVL)
Wielkość wiremii u osób zakażonych wirusem HIV w określonej grupie nazywana jest społecznym wiremią (CVL). Wysoki poziom CVL może narazić osoby z tej społeczności, które nie mają wirusa HIV, na większe ryzyko zarażenia się wirusem HIV.
CVL może być cennym narzędziem w określaniu, które metody leczenia HIV skutecznie obniżają miano wirusa. CVL może być przydatne w uczeniu się, jak niższe miano wirusa może wpływać na wskaźniki transmisji w określonych społecznościach lub grupach ludzi.
Perspektywy
Niewykrywalna wiremia znacznie obniża ryzyko przeniesienia wirusa HIV na partnerów seksualnych lub przy użyciu wspólnych igieł.
Ponadto CDC informuje, że leczenie kobiet w ciąży z HIV i ich dzieci zmniejsza liczbę wiremii, a także ryzyko zarażenia się wirusem HIV przez dziecko. w macicy.
Ogólnie wykazano, że wczesne leczenie zmniejsza liczbę wiremii we krwi osób zakażonych wirusem HIV. Oprócz obniżenia wskaźników przenoszenia wirusa na osoby, które nie mają wirusa HIV, wczesne leczenie i niższe miano wirusa pomaga osobom zakażonym wirusem HIV żyć dłużej i zdrowiej.
