Definicja pamięci echa
Pamięć echa lub słuchowa pamięć sensoryczna to rodzaj pamięci przechowującej informacje dźwiękowe (dźwięk).
To podkategoria ludzkiej pamięci, którą można podzielić na trzy główne kategorie:
- Pamięć długotrwała zachowuje zdarzenia, fakty i umiejętności. Może trwać od godzin do dziesięcioleci.
- Pamięć krótkotrwała przechowuje informacje, które niedawno otrzymałeś. Trwa od kilku sekund do 1 minuty.
- Pamięć sensoryczna, zwana także rejestrem sensorycznym, zawiera informacje pochodzące ze zmysłów. Można go dalej podzielić na trzy typy:
- Pamięć ikoniczna lub wzrokowa pamięć sensoryczna obsługuje informacje wizualne.
- Pamięć dotykowa zachowuje informacje z Twojego zmysłu dotyku.
- Pamięć echa przechowuje informacje dźwiękowe z Twojego zmysłu słuchu.
Celem pamięci echoicznej jest przechowywanie informacji dźwiękowej, gdy mózg przetwarza dźwięk. Zawiera również fragmenty informacji audio, które nadają znaczenie całemu dźwiękowi.
Przyjrzyjmy się, jak działa pamięć echo i jak długo trwa, wraz z przykładami z życia wziętymi.
Jak działa echoiczna pamięć sensoryczna
Kiedy coś słyszysz, nerw słuchowy przesyła dźwięk do mózgu. Czyni to poprzez przesyłanie sygnałów elektrycznych. W tym momencie dźwięk jest „surową” i nieprzetworzoną informacją audio.
Pamięć echa pojawia się, gdy ta informacja jest odbierana i zatrzymywana przez mózg. W szczególności jest przechowywany w pierwotnej korze słuchowej (PAC), która znajduje się w obu półkulach mózgu.
Informacje są przechowywane w PAC naprzeciwko ucha, które słyszało dźwięk. Na przykład, jeśli usłyszysz dźwięk w swoim prawym uchu, lewy PAC zachowa pamięć. Ale jeśli usłyszysz dźwięk obojgiem uszu, zarówno lewy, jak i prawy PAC zachowają informacje.
Po kilku sekundach echo pamięci przenosi się do pamięci krótkotrwałej. W tym miejscu mózg przetwarza informacje i nadaje znaczenie dźwiękom.
Przykłady pamięci echa
Proces zapamiętywania echa jest automatyczny. Oznacza to, że informacje dźwiękowe wchodzą do twojej pamięci echa, nawet jeśli nie próbujesz celowo słuchać.
W rzeczywistości twój umysł nieustannie tworzy echa wspomnień. Oto kilka przykładów z życia codziennego:
Rozmowa z inną osobą
Język mówiony jest typowym przykładem. Kiedy ktoś mówi, twoja pamięć echo zachowuje każdą indywidualną sylabę. Twój mózg rozpoznaje słowa, łącząc każdą sylabę z poprzednią.
Każde słowo jest również przechowywane w pamięci echo, która pozwala mózgowi zrozumieć całe zdanie.
Słuchać muzyki
Twój mózg używa pamięci echa, kiedy słuchasz muzyki. Na krótko przywołuje poprzednią notatkę i łączy ją z następną. W rezultacie mózg rozpoznaje nuty jako piosenkę.
Poproszenie kogoś o powtórzenie
Kiedy ktoś rozmawia z Tobą, gdy jesteś zajęty, możesz nie w pełni usłyszeć, co mówi. Jeśli powtórzą to, co powiedzieli, zabrzmi to znajomo, ponieważ twoja echo-pamięć usłyszała je za pierwszym razem.
Echoiczny czas trwania pamięci
Pamięć echa jest bardzo krótka. Zgodnie z „Handbook of Neurologic Music Therapy” trwa tylko od 2 do 4 sekund.
Ten krótki czas oznacza, że twój mózg może przez cały dzień przywoływać wiele echa.
Czynniki pamięci echoicznej
Wszyscy ludzie mają echo pamięci. Jednak różne czynniki mogą wpływać na to, jak dobrze ktoś ma tego typu pamięć.
Możliwe czynniki obejmują:
- wiek
- zaburzenia neurologiczne, takie jak choroba Alzheimera
- zaburzenia psychiatryczne, takie jak schizofrenia
- Stosowanie substancji
- utrata lub uszkodzenie słuchu
- zaburzenia językowe
Zależy to również od cech dźwięku, w tym:
- Trwanie
- częstotliwość
- intensywność
- Tom
- język (ze słowem mówionym)
Ikoniczna i przypominająca echo pamięć
Pamięć ikoniczna lub wzrokowa pamięć sensoryczna zawiera informacje wizualne. To rodzaj pamięci sensorycznej, podobnie jak pamięć echo.
Ale kultowa pamięć jest znacznie krótsza. Trwa mniej niż pół sekundy.
Dzieje się tak, ponieważ obrazy i dźwięki są przetwarzane na różne sposoby. Ponieważ większość informacji wizualnych nie znika od razu, możesz wielokrotnie oglądać obraz. Dodatkowo, kiedy na coś patrzysz, możesz przetworzyć wszystkie wizualne obrazy razem.
Pamięć echa jest dłuższa, co jest przydatne, ponieważ fale dźwiękowe są wrażliwe na upływ czasu. Nie można ich przeglądać, dopóki rzeczywisty dźwięk nie zostanie powtórzony.
Ponadto dźwięk jest przetwarzany przez pojedyncze bity informacji. Każdy bit nadaje znaczenie poprzedniemu bitowi, który następnie nadaje znaczenie dźwiękowi.
W rezultacie mózg potrzebuje więcej czasu na przechowywanie informacji dźwiękowych.
Uzyskiwanie pomocy z pamięcią
Wszyscy czasami zapominamy o rzeczach. To normalne, że wraz z wiekiem dochodzi do utraty pamięci.
Ale jeśli masz poważne problemy z pamięcią, ważne jest, aby udać się do lekarza.
Poszukaj pomocy medycznej, jeśli masz problemy z pamięcią, takie jak:
- zgubić się w znanych miejscach
- zapominając, jak wypowiadać popularne słowa
- wielokrotne zadawanie pytań
- dłuższe wykonywanie znanych czynności
- zapominając o nazwiskach przyjaciół i rodziny
W zależności od twoich konkretnych problemów, lekarz może skierować cię do specjalisty, takiego jak psycholog lub neurolog.
Na wynos
Kiedy słyszysz dźwięk, informacje dźwiękowe wchodzą do twojej pamięci echa. Trwa to od 2 do 4 sekund, zanim mózg będzie mógł przetworzyć dźwięk. Chociaż pamięć echa jest bardzo krótka, pomaga zachować informacje w mózgu nawet po zakończeniu dźwięku.
Chociaż wszyscy mamy pamięć echo, czynniki takie jak wiek i zaburzenia neurologiczne mogą wpływać na to, jak dobrze przypominasz sobie dźwięki. Pogarszanie się pamięci z wiekiem jest również zjawiskiem normalnym.
Ale jeśli masz poważne problemy z pamięcią, najlepiej poszukaj pomocy medycznej.
