Niedodma

Co to jest niedodma?

Twoje drogi oddechowe to rozgałęzione rurki, które biegną przez każde z płuc. Kiedy oddychasz, powietrze przemieszcza się z głównych dróg oddechowych w gardle, czasami nazywanych tchawicą, do płuc. Drogi oddechowe nadal się rozgałęziają i stają się stopniowo coraz mniejsze, aż kończą się małymi workami zwanymi pęcherzykami płucnymi.

Twoje pęcherzyki płucne pomagają w wymianie tlenu zawartego w powietrzu na dwutlenek węgla, produkt odpadowy z tkanek i narządów. Aby to zrobić, pęcherzyki płucne muszą wypełnić się powietrzem.

Kiedy niektóre z twoich pęcherzyków płucnych nie wypełnić powietrzem, nazywa się to „niedodmą”.

W zależności od przyczyny niedodma może obejmować małe lub duże części płuc.

Niedodma różni się od zapadniętego płuca (zwanego również odma opłucnową). Zapadnięte płuco ma miejsce, gdy powietrze utknie w przestrzeni między zewnętrzną częścią płuc a wewnętrzną ścianą klatki piersiowej. To powoduje, że płuca kurczą się lub ostatecznie zapadają.

Chociaż te dwa stany są różne, odma opłucnowa może prowadzić do niedodmy, ponieważ pęcherzyki płucne opróżnią się, gdy płuco się zmniejszy.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na temat niedodmy, w tym jej przyczyn obturacyjnych i innych.

Jakie są objawy?

Objawy niedodmy wahają się od nieistniejących do bardzo poważnych, w zależności od tego, jak duża część płuca jest dotknięta chorobą i jak szybko się rozwija. Jeśli zaangażowanych jest tylko kilka pęcherzyków płucnych lub dzieje się to powoli, możesz nie mieć żadnych objawów.

Kiedy niedodma obejmuje dużo pęcherzyków płucnych lub pojawia się szybko, trudno jest zapewnić wystarczającą ilość tlenu do krwi. Niski poziom tlenu we krwi może prowadzić do:

• problemy z oddychaniem
• ostry ból w klatce piersiowej, szczególnie podczas głębokiego oddechu lub kaszlu
• szybkie oddychanie
• zwiększone tętno
• niebieska skóra, usta, paznokcie lub paznokcie

Czasami zapalenie płuc rozwija się w dotkniętej chorobą części płuc. W takim przypadku mogą wystąpić typowe objawy zapalenia płuc, takie jak produktywny kaszel, gorączka i ból w klatce piersiowej.

Co to powoduje?

Wiele rzeczy może powodować niedodmę. W zależności od przyczyny niedodma jest klasyfikowana jako obturacyjna lub bez przeszkód.

Przyczyny niedodmy obturacyjnej

Niedodma obturacyjna występuje, gdy w jednym z dróg oddechowych pojawi się blokada. Zapobiega to przedostawaniu się powietrza do pęcherzyków płucnych, co prowadzi do ich zapadania się.

Rzeczy, które mogą blokować drogi oddechowe, obejmują:

• wdychanie obcego przedmiotu, takiego jak mała zabawka lub małe kawałki jedzenia, w drogach oddechowych
• czop śluzu (nagromadzenie śluzu) w drogach oddechowych
• guz rosnący w drogach oddechowych
• guz w tkance płucnej uciskający drogi oddechowe

Przyczyny niedodmy bez przeszkód

Niedodma niepowodująca zatoru odnosi się do każdego rodzaju niedodmy, która nie jest spowodowana jakimś rodzajem niedrożności dróg oddechowych.

Najczęstsze przyczyny niedodmy bez przeszkód obejmują:

Operacja

Niedodma może wystąpić podczas lub po każdym zabiegu chirurgicznym. Procedury te często obejmują znieczulenie i respirator, a następnie leki przeciwbólowe i uspokajające. Razem mogą sprawić, że twój oddech będzie płytki. Mogą również zmniejszyć prawdopodobieństwo kaszlu, nawet jeśli musisz wydobyć coś z płuc.

Czasami brak głębokiego oddychania lub brak kaszlu może spowodować zapadnięcie się niektórych pęcherzyków płucnych. Jeśli zbliża się zabieg, porozmawiaj z lekarzem o sposobach zmniejszenia ryzyka niedodmy pooperacyjnej. Ręczne urządzenie zwane spirometrem motywacyjnym może być używane w szpitalu iw domu, aby zachęcić do głębokiego oddychania.

Wysięk opłucnowy

Jest to nagromadzenie płynu w przestrzeni między zewnętrzną wyściółką płuc a wyściółką wewnętrznej ściany klatki piersiowej. Zwykle te dwie wyściółki są w bliskim kontakcie, co pomaga w rozszerzeniu płuc. Wysięk opłucnowy powoduje oddzielenie się wyściółki i utratę kontaktu ze sobą. Pozwala to elastycznej tkance w płucach na wciągnięcie do wewnątrz, wypychając powietrze z pęcherzyków płucnych.

Odma płucna

Jest to bardzo podobne do wysięku opłucnowego, ale polega na gromadzeniu się powietrza zamiast płynu między wyściółkami płuc i klatki piersiowej. Podobnie jak w przypadku wysięku opłucnowego, powoduje to wciągnięcie tkanki płucnej do wewnątrz, wyciskanie powietrza z pęcherzyków płucnych.

Blizny w płucach

Blizny w płucach są również nazywane zwłóknieniem płuc. Zwykle jest to spowodowane długotrwałymi infekcjami płuc, takimi jak gruźlica. Może to również powodować długotrwałe narażenie na czynniki drażniące, w tym dym papierosowy. Ta blizna jest trwała i utrudnia nadmuchanie pęcherzyków płucnych.

Guz klatki piersiowej

Każdy rodzaj masy lub wzrostu, który znajduje się w pobliżu płuc, może wywierać nacisk na płuca. Może to wypchnąć część powietrza z pęcherzyków płucnych, powodując ich opróżnienie.

Niedobór środka powierzchniowo czynnego

Pęcherzyki płucne zawierają substancję zwaną środkiem powierzchniowo czynnym, która pomaga im pozostać otwarte. Kiedy jest go za mało, pęcherzyki płucne zapadają się. Niedobór środków powierzchniowo czynnych występuje zwykle u niemowląt urodzonych przedwcześnie.

Jak się to rozpoznaje?

Aby zdiagnozować niedodmę, lekarz rozpoczyna od przeglądu historii choroby. Szukają wszelkich wcześniejszych chorób płuc, które miałeś lub ostatnich operacji.

Następnie próbują uzyskać lepszy obraz tego, jak dobrze pracują Twoje płuca. Aby to zrobić, mogą:

• sprawdź poziom tlenu we krwi za pomocą oksymetru, małego urządzenia, które można dopasować do końca palca
• pobrać krew z tętnicy, zwykle w nadgarstku, i sprawdzić poziom tlenu, dwutlenku węgla i chemię krwi za pomocą gazometrii
• zamów prześwietlenie klatki piersiowej
• zamówić tomografię komputerową w celu wykrycia infekcji lub zatorów, takich jak guz płuc lub dróg oddechowych
• wykonać bronchoskopię, która polega na włożeniu kamery umieszczonej na końcu cienkiej, elastycznej rurki przez nos lub usta do płuc

Jak to jest traktowane?

Leczenie niedodmy zależy od przyczyny i nasilenia objawów.

Jeśli masz problemy z oddychaniem lub czujesz, że nie masz wystarczającej ilości powietrza, natychmiast udaj się do lekarza.

Możesz potrzebować pomocy maszyny do oddychania, dopóki płuca nie wyzdrowieje, a przyczyna zostanie wyleczona.

Leczenie niechirurgiczne

Większość przypadków niedodmy nie wymaga operacji. W zależności od przyczyny lekarz może zasugerować jedną lub kombinację tych metod leczenia:

• Fizjoterapia klatki piersiowej. Obejmuje to przenoszenie ciała do różnych pozycji i używanie ruchów stukania, wibracji lub noszenia wibrującej kamizelki, aby pomóc rozluźnić i spuścić śluz. Zwykle jest stosowany w niedodmy obturacyjnej lub pooperacyjnej. Zabieg ten jest również powszechnie stosowany u osób z mukowiscydozą.
• Bronchoskopia. Lekarz może wprowadzić małą rurkę przez nos lub usta do płuc, aby usunąć obcy przedmiot lub usunąć korek śluzu. Można to również wykorzystać do usunięcia próbki tkanki z masy, aby lekarz mógł ustalić, co jest przyczyną problemu.
• Ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia lub urządzenia, takie jak spirometr motywacyjny, które zmuszają Cię do głębokiego wdechu i pomagają otworzyć pęcherzyki płucne. Jest to szczególnie przydatne w przypadku niedodmy pooperacyjnej.
• Drenaż.Jeśli niedodma wynika z odmy opłucnowej lub wysięku opłucnowego, lekarz może potrzebować spuścić powietrze lub płyn z klatki piersiowej. Aby usunąć płyn, prawdopodobnie wbiją igłę w plecy, między żebra i do kieszeni płynu. Aby usunąć powietrze, może być konieczne włożenie plastikowej rurki, zwanej rurką piersiową, aby usunąć dodatkowe powietrze lub płyn. W cięższych przypadkach może być konieczne pozostawienie drenu na klatkę piersiową na kilka dni.

Leczenie chirurgiczne

W bardzo rzadkich przypadkach może być konieczne usunięcie małego obszaru lub płata płuc. Zwykle robi się to tylko po wypróbowaniu wszystkich innych opcji lub w przypadkach, w których płuca są trwale pokryte bliznami.

Jaka jest perspektywa?

Łagodna niedodma rzadko zagraża życiu i zwykle ustępuje szybko po usunięciu przyczyny.

Niedodma, która dotyka większość płuc lub występuje szybko, jest prawie zawsze spowodowana stanem zagrażającym życiu, takim jak zablokowanie głównych dróg oddechowych lub gdy duża ilość płynu lub powietrza uciska jedno lub oba płuca.