Zrozumieć HPV
HPV odnosi się do grupy ponad 100 wirusów. Około 40 szczepów uważa się za zakażenie przenoszone drogą płciową (STI). Te typy wirusa HPV są przenoszone przez kontakt skóra do skóry narządów płciowych. Zwykle dzieje się tak podczas seksu waginalnego, analnego lub oralnego.
HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową w Stanach Zjednoczonych. Prawie 80 milionów Amerykanów ma obecnie szczep wirusa. Każdego roku 14 milionów więcej Amerykanów zapada na infekcję.
Prawie wszyscy aktywni seksualnie Amerykanie na pewnym etapie swojego życia będą mieli wirusa HPV. A każdy, kto jest aktywny seksualnie, jest narażony na zarażenie się wirusem lub przeniesienie go na partnera.
Możliwe jest posiadanie HPV bez objawów przez kilka lat, jeśli w ogóle. Kiedy objawy się pojawiają, zwykle przybierają postać brodawek, takich jak brodawki narządów płciowych lub brodawki gardła.
Bardzo rzadko HPV może również powodować raka szyjki macicy i inne nowotwory narządów płciowych, głowy, szyi i gardła.
Ponieważ wirus HPV może pozostać niewykryty przez tak długi czas, możesz nie zdawać sobie sprawy, że masz chorobę przenoszoną drogą płciową, dopóki nie będziesz w kilku związkach seksualnych. Może to utrudnić ustalenie, kiedy po raz pierwszy zaraziłeś się infekcją.
Jeśli dowiesz się, że masz wirusa HPV, powinieneś porozmawiać z lekarzem, aby opracować plan działania. Zwykle obejmuje to rozmowę z partnerami seksualnymi na temat diagnozy.
Jak rozmawiać z partnerem o HPV
Rozmowa z partnerem może wywołać większy niepokój i niepokój niż sama diagnoza. Te kluczowe punkty mogą pomóc w przygotowaniu się do dyskusji i upewnieniu się, że zarówno Ty, jak i Twój partner, rozumiecie, co będzie dalej.
1. Kształć się
Jeśli masz pytania dotyczące Twojej diagnozy, Twój partner prawdopodobnie też je otrzyma. Poświęć trochę czasu, aby dowiedzieć się więcej o swojej diagnozie. Dowiedz się, czy twój szczep jest uważany za obarczony wysokim czy niskim ryzykiem.
Niektóre odmiany mogą nigdy nie powodować żadnych problemów. Inni mogą narazić Cię na większe ryzyko raka lub brodawek. Wiedza o tym, czym jest wirus, co musi się wydarzyć i co to oznacza dla waszej przyszłości, może pomóc wam obojgu uniknąć niepotrzebnych obaw.
2. Pamiętaj: nie zrobiłeś nic złego
Nie czuj pokusy przepraszania za swoją diagnozę. Wirus HPV występuje bardzo często, a jeśli jesteś aktywny seksualnie, jest to jedno z zagrożeń, z którymi się spotykasz. Nie oznacza to, że Ty lub Twój partner (lub poprzedni partnerzy) zrobiliście coś złego.
Partnerzy mają tendencję do dzielenia się szczepami wirusa między sobą, co oznacza, że prawie niemożliwe jest ustalenie, gdzie rozpoczęła się infekcja.
3. Rozmawiaj we właściwym czasie
Nie zasłaniaj swojego partnera wiadomościami w nieodpowiednim czasie, na przykład podczas zakupów spożywczych lub załatwiania codziennych spraw w sobotę. Zaplanuj trochę czasu tylko dla siebie dwojga, bez rozpraszania się i zobowiązań.
Jeśli obawiasz się odpowiedzi na pytania partnera, możesz poprosić go, aby dołączył do Ciebie na wizytę u lekarza. Tam możesz podzielić się swoimi wiadomościami, a Twój lekarz może pomóc wyjaśnić, co się stało i co będzie dalej.
Jeśli czujesz się bardziej komfortowo, mówiąc partnerowi przed wizytą u lekarza, możesz umówić się na dalszą rozmowę z lekarzem, gdy partner dowie się o Twojej diagnozie.
4. Zbadaj swoje opcje
Jeśli przeprowadziłeś badania przed tą dyskusją, powinieneś czuć się w pełni przygotowany, aby powiedzieć partnerowi, co będzie dalej. Oto kilka pytań do rozważenia:
- Czy któryś z was potrzebuje jakiegokolwiek leczenia?
- Jak odkryłeś swoją infekcję?
- Czy twój partner powinien zostać przetestowany?
- Jak infekcja może wpłynąć na twoją przyszłość?
5. Omów swoją przyszłość
Diagnoza HPV nie powinna być końcem twojego związku. Jeśli twój partner jest zdenerwowany lub zły z powodu diagnozy, przypomnij sobie, że nie zrobiłeś nic złego. Twój partner może zająć trochę czasu, aby przyswoić sobie wiadomości i zastanowić się, co to oznacza dla wspólnej przyszłości.
Chociaż HPV nie ma lekarstwa, jego objawy można leczyć. Dbanie o zdrowie, obserwowanie nowych objawów i leczenie rzeczy, gdy się pojawią, może pomóc wam żyć zdrowym, normalnym życiem.
Obalamy mity o HPV i intymności
Kiedy przygotowujesz się do omówienia swojej diagnozy z partnerem, dobrze jest poznać najczęstsze mity dotyczące wirusa HPV - i poznać, dlaczego się mylą.
Pomoże to Tobie i Twojemu partnerowi lepiej zrozumieć ryzyko, opcje i przyszłość. Pomoże Ci również przygotować się na wszelkie pytania, które może mieć Twój partner.
Mit 1: Wszystkie infekcje HPV prowadzą do raka
To po prostu nie tak. Spośród ponad 100 szczepów HPV tylko niewielka garstka ma związek z rakiem. Chociaż prawdą jest, że HPV może powodować kilka rodzajów raka, jest to bardzo rzadkie powikłanie.
Mit nr 2: Infekcja HPV oznacza, że ktoś nie był wierny
Infekcja HPV może pozostawać w stanie uśpienia i powodować zero objawów przez tygodnie, miesiące, a nawet lata. Ponieważ partnerzy seksualni często dzielą się wirusem między sobą, trudno jest wiedzieć, kto przekazał wirusa na kogo. Bardzo trudno jest prześledzić pierwotną infekcję do jej źródła.
Mit 3: Będę mieć wirusa HPV do końca życia
Chociaż możliwe jest wystąpienie nawrotów brodawek i nieprawidłowego wzrostu komórek szyjki macicy przez resztę życia, nie zawsze tak jest.
Możesz mieć jeden epizod objawów i nigdy więcej nie mieć kolejnego problemu. W takim przypadku twój układ odpornościowy może być w stanie całkowicie usunąć infekcję.
Jeśli masz osłabiony układ odpornościowy, możesz napotkać więcej nawrotów niż ludzie, których układ odpornościowy jest silny i w pełni funkcjonujący.
Mit 4: Zawsze używam prezerwatywy, więc nie mogę mieć wirusa HPV
Prezerwatywy pomagają chronić przed wieloma chorobami przenoszonymi drogą płciową, w tym wirusem HIV i rzeżączką, które przenoszone są przez kontakt z płynami ustrojowymi. Mimo to HPV może się przenosić poprzez intymny kontakt skóry ze skórą, nawet jeśli używana jest prezerwatywa.
Jeśli jesteś aktywny seksualnie, ważne jest, aby poddać się badaniom przesiewowym na obecność wirusa HPV zgodnie z zaleceniami lekarza.
Mit 5: Normalne badanie przesiewowe w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową wykryje HPV, jeśli go mam
Nie wszystkie testy przesiewowe w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową obejmują HPV jako część standardowej listy testów. Twój lekarz może nie testować HPV, chyba że wykażesz oznaki możliwej infekcji.
Możliwe objawy to brodawki lub obecność nieprawidłowych komórek szyjki macicy podczas wymazu cytologicznego. Jeśli martwisz się infekcją, powinieneś omówić z lekarzem zalecenia dotyczące testów na obecność wirusa HPV.
Testowanie
Jeśli Twój partner podzieli się z Tobą swoją pozytywną diagnozą, możesz się zastanawiać, czy Ty też powinieneś zostać przebadany. W końcu im więcej wiesz, tym lepiej możesz być przygotowany na przyszłe problemy i obawy.
Jednak uzyskanie testu na obecność wirusa HPV nie jest tak łatwe, jak badanie innych chorób przenoszonych drogą płciową. Jedyny test HPV zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków jest przeznaczony dla kobiet. Rutynowe badania przesiewowe w kierunku HPV nie są zalecane.
Badanie przesiewowe w kierunku HPV przeprowadza się zgodnie z wytycznymi ASCCP, u kobiet powyżej 30. roku życia w połączeniu z rozmazem cytologicznym lub u kobiet poniżej 30. roku życia, jeśli ich cytologia wykazuje nieprawidłowe zmiany.
Wymazy cytologiczne są zwykle wykonywane co trzy do pięciu lat w normalnych odstępach czasu między badaniami przesiewowymi, ale można je wykonywać częściej u pacjentów z dysplazją szyjki macicy, nieprawidłowym krwawieniem lub zmianami w badaniu przedmiotowym.
Badanie przesiewowe w kierunku HPV nie jest wykonywane jako część badania przesiewowego w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową bez wskazań wymienionych powyżej.Ten test może pomóc lekarzowi zdecydować, czy należy przejść dodatkowe testy diagnostyczne w kierunku raka szyjki macicy.
Umów się na wizytę u lekarza lub odwiedź okręgowy wydział zdrowia, aby omówić zalecenia dotyczące badań przesiewowych w kierunku HPV.
Jak zapobiegać infekcji lub transmisji HPV
HPV może się rozprzestrzeniać poprzez intymny kontakt skóry ze skórą. Oznacza to, że używanie prezerwatywy może nie chronić przed wirusem HPV we wszystkich przypadkach.
Jedynym prawdziwym sposobem ochrony Ciebie lub Twojego partnera przed infekcją HPV jest powstrzymanie się od kontaktów seksualnych. Jednak w większości związków rzadko jest to idealne, a nawet realistyczne.
Jeśli Ty lub Twój partner jesteście obciążeni szczepem wysokiego ryzyka, może zajść potrzeba omówienia opcji z lekarzem.
Jeśli pozostaniecie w monogamicznym związku, możecie dzielić się wirusem w tę iz powrotem, dopóki nie przejdzie w stan uśpienia. W tym momencie twoje ciała mogły zbudować na to naturalną odporność. Ty i Twój partner możecie nadal potrzebować rutynowych egzaminów, aby sprawdzić, czy nie występują jakiekolwiek komplikacje.
Co możesz teraz zrobić
HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową w Ameryce. Jeśli zdiagnozowano Cię, możesz być pewien, że nie jesteś pierwszą osobą, która napotkała ten problem.
Gdy dowiesz się o swojej diagnozie, powinieneś:
- Zadaj swojemu lekarzowi pytania dotyczące objawów, leczenia i perspektyw.
- Szukaj informacji, korzystając z renomowanych witryn internetowych.
- Porozmawiaj ze swoim partnerem o diagnozie.
Mądre strategie rozmawiania z partnerami - zarówno obecnymi, jak i przyszłymi - mogą pomóc Ci być szczerym w kwestii diagnozy, jednocześnie dbając o siebie.
.jpg)
.jpg)
