Z aorty brzusznej do nerek wychodzą dwa naczynia krwionośne. Tętnica nerkowa jest jednym z tych dwóch naczyń krwionośnych.
Tętnica nerkowa przechodzi przez wnękę, która znajduje się w miejscu, gdzie nerka zakrzywia się do wewnątrz w kształcie wklęsłym. W normalnych warunkach, gdy tętnica nerkowa przechodzi przez wnękę, dzieli się na dwie główne gałęzie, z których każda następnie dzieli się na liczne mniejsze tętnice, które dostarczają krew do różnych obszarów nerek, zwanych nefronami.
Po przetworzeniu tutaj krew jest przesyłana z powrotem przez żyłę nerkową do żyły głównej dolnej i do prawej części serca.
Nerki normalnej osoby otrzymują około jednej czwartej krwi wytwarzanej przez serce lub 1,2 litra krwi na minutę. Ciało posiada mechanizmy samoregulujące, które zwiększają lub zmniejszają przepływ krwi, aby dostosować się do stresu. Receptory zlokalizowane w ścianie mięśni gładkich tętnicy nerkowej pozwalają tętnicom rozszerzać się lub kurczyć w celu kompensacji wysokiego lub niskiego ciśnienia krwi.