Ranitydyna, tabletka doustna

WYCOFANIE RANITYDYNY

W kwietniu 2020 roku Food and Drug Administration (FDA) zażądała usunięcia z rynku amerykańskiego wszystkich form ranitydyny (Zantac) wydawanej na receptę i dostępnej bez recepty (OTC). To zalecenie zostało sformułowane, ponieważ w niektórych produktach ranitydyny stwierdzono niedopuszczalne poziomy NDMA, prawdopodobnego czynnika rakotwórczego (substancji rakotwórczej). Jeśli przepisano ci ranitydynę, porozmawiaj z lekarzem o bezpiecznych alternatywnych opcjach przed odstawieniem leku. Jeśli zażywasz ranitydynę OTC, przestań brać lek i porozmawiaj z lekarzem o alternatywnych opcjach. Zamiast zabierać niewykorzystane produkty ranitydyny do punktu odbioru leków, należy je zutylizować zgodnie z instrukcjami produktu lub zgodnie z wytycznymi FDA.

Najważniejsze informacje dotyczące ranitydyny

1. Tabletka doustna ranitydyny jest dostępna zarówno jako lek generyczny, jak i markowy. Nazwa marki: Zantac.
2. Ranitydyna ma postać tabletki, kapsułki i syropu, które są przyjmowane doustnie. Występuje również jako roztwór do wstrzykiwań.
3. Tabletka doustna ranitydyny jest stosowana w leczeniu wrzodów jelit i żołądka, choroby refluksowej przełyku (GERD) oraz stanów, w których żołądek wytwarza zbyt dużo kwasu, w tym rzadkiego stanu zwanego zespołem Zollingera-Ellisona. Służy również do leczenia uszkodzeń wyściółki przełyku spowodowanych kwasem.

Co to jest ranitydyna?

Ranitydyna to lek dostępny na receptę i bez recepty. Ten artykuł dotyczy tylko wersji na receptę. Ranitydyna na receptę jest dostępna w postaci tabletki doustnej, kapsułki doustnej lub syropu doustnego. Występuje również jako roztwór do wstrzykiwań.

Tabletka doustna ranitydyny jest dostępna jako markowy lek Zantac. Jest również dostępny jako lek generyczny. Leki generyczne zwykle kosztują mniej niż ich markowe wersje. W niektórych przypadkach mogą nie być dostępne we wszystkich mocach lub formach jako leki markowe.

Dlaczego jest używany

Tabletkę doustną ranitydyny stosuje się w leczeniu kilku schorzeń, w tym:

• wrzody jelit i żołądka
• choroba refluksowa przełyku (GERD)
• erozyjne zapalenie przełyku
• stany, w których żołądek wytwarza zbyt dużo kwasu, takie jak zespół Zollingera-Ellisona

Ranitydynę można stosować jako część terapii skojarzonej. Oznacza to, że może być konieczne przyjmowanie go z innymi lekami.

Ranitydyna jest zwykle stosowana w leczeniu krótkotrwałym, szczególnie w przypadku GERD. Jeśli zażywasz ten lek na inne schorzenia, możesz potrzebować długotrwałego leczenia. Może zajść potrzeba zażywania go przez kilka tygodni lub miesięcy.

Jak to działa

Ranitydyna należy do klasy leków zwanych antagonistami receptora histaminowego. Klasa leków to grupa leków, które działają w podobny sposób. Leki te są często stosowane w leczeniu podobnych schorzeń.

Ranitydyna działa poprzez zmniejszenie ilości kwasu w żołądku.

P:

Czy ranitydyna jest uważana za środek zobojętniający kwas?

ZA:

Nie. Ranitydyna działa poprzez zmniejszenie ilości kwasu wytwarzanego przez żołądek. Z drugiej strony leki zobojętniające sok żołądkowy neutralizują kwas, który już wytworzył twój żołądek.

Zespół medyczny HealthlineOdpowiedzi reprezentują opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.

Efekty uboczne ranitydyny

Tabletka doustna ranitydyny może powodować senność, a także inne działania niepożądane.

Częste skutki uboczne

Bardziej powszechne skutki uboczne tabletki doustnej ranitydyny mogą obejmować:

• bół głowy
• zaparcie
• biegunka
• nudności i wymioty
• dyskomfort lub ból żołądka

Jeśli te efekty są łagodne, mogą ustąpić w ciągu kilku dni lub kilku tygodni. Jeśli są cięższe lub nie ustępują, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub farmaceutą.

Poważne skutki uboczne

Zadzwoń do lekarza od razu, jeśli masz poważne skutki uboczne. Zadzwoń pod numer 911, jeśli objawy zagrażają życiu lub jeśli uważasz, że masz nagły wypadek medyczny. Poważne skutki uboczne i ich objawy mogą obejmować:

• Zapalenie wątroby z objawami takimi jak:
  • zażółcenie skóry lub białek oczu
  • zmęczenie
  • ciemny mocz
  • ból brzucha
• Zmiany w funkcjonowaniu mózgu, z objawami takimi jak:
  • dezorientacja
  • podniecenie
  • depresja
  • halucynacje (widzenie lub słyszenie czegoś, czego nie ma)
  • niewyraźne widzenie
• Nieprawidłowe tętno z objawami takimi jak:
  • szybkie tętno
  • zmęczenie
  • duszność

Zastrzeżenie: Naszym celem jest dostarczenie najbardziej odpowiednich i aktualnych informacji. Ponieważ jednak leki wpływają na każdą osobę inaczej, nie możemy zagwarantować, że informacje te obejmują wszystkie możliwe skutki uboczne. Ta informacja nie zastępuje porady lekarskiej. Zawsze omawiaj możliwe skutki uboczne z lekarzem, który zna Twoją historię medyczną.

Ranitydyna może wchodzić w interakcje z innymi lekami

Tabletka doustna ranitydyny może wchodzić w interakcje z innymi przyjmowanymi lekami, witaminami lub ziołami. Interakcja ma miejsce, gdy substancja zmienia sposób działania leku. Może to być szkodliwe lub uniemożliwić prawidłowe działanie leku.

Aby uniknąć interakcji, lekarz powinien ostrożnie zarządzać wszystkimi lekami. Pamiętaj, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, witaminach lub ziołach. Aby dowiedzieć się, jak ten lek może wchodzić w interakcje z innym przyjmowanym lekiem, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub farmaceutą.

Poniżej wymieniono przykłady leków, które mogą powodować interakcje z ranitydyną.

Leki, których nie należy stosować z ranitydyną

Delawirdyna: Nie należy przyjmować delawirdyny z ranitydyną. Może to spowodować niebezpieczne skutki. Ranitydyna zmniejsza stężenie delawirdyny w organizmie. Oznacza to, że delawirdyna również nie będzie działać.

Interakcje, które zwiększają ryzyko wystąpienia skutków ubocznych

Przyjmowanie ranitydyny z niektórymi lekami zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych tych leków. Przykłady tych leków obejmują:

• Prokainamid: przyjmowanie dużych dawek ranitydyny z prokainamidem może powodować działania niepożądane prokainamidu.
• Warfaryna: przyjmowanie ranitydyny z warfaryną może zwiększyć ryzyko krwawienia lub zakrzepów krwi. Twój lekarz może cię uważniej obserwować, jeśli zażywasz te leki razem.
• Midazolam i triazolam: przyjmowanie ranitydyny z jednym z tych leków zwiększa ryzyko skrajnej senności, która może trwać długo.
• Glipizide: przyjmowanie tych leków razem może zwiększyć ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi. Konieczne może być badanie poziomu cukru we krwi lub częstsze badanie podczas rozpoczynania lub kończenia leczenia ranitydyną.

Interakcje, które mogą sprawić, że Twoje leki będą mniej skuteczne

Kiedy niektóre leki są stosowane z ranitydyną, mogą nie działać tak dobrze. Dzieje się tak, ponieważ ilość tych leków w organizmie może być zmniejszona. Przykłady tych leków obejmują:

• Atazanawir: jeśli musisz przyjmować te leki razem, lekarz powie ci, jak długo należy odczekać między dawkami tych leków.
• Gefitinib: Jeśli przyjmujesz gefitynib i ranitydynę razem ze środkami zobojętniającymi kwas solny, gefitynib może nie działać tak dobrze. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli zażywasz gefitynib i ranitydynę.

Zastrzeżenie: Naszym celem jest dostarczenie najbardziej odpowiednich i aktualnych informacji. Ponieważ jednak leki oddziałują na różne osoby w różny sposób, nie możemy zagwarantować, że informacje te obejmują wszystkie możliwe interakcje. Ta informacja nie zastępuje porady lekarskiej. Zawsze rozmawiaj ze swoim lekarzem o możliwych interakcjach ze wszystkimi lekami na receptę, witaminami, ziołami i suplementami oraz lekami dostępnymi bez recepty.

Jak wziąć ranitydynę

Nie można tu uwzględnić wszystkich możliwych dawek i postaci leków.Twoje dawkowanie, postać leku i częstotliwość jego przyjmowania będą zależeć od:

• Twój wiek
• leczony stan
• ciężkość twojego stanu
• inne schorzenia, które masz
• jak reagujesz na pierwszą dawkę

Formy narkotyków i ich mocne strony

Ogólne: ranitydyna

• Postać: tabletka doustna
• Mocne strony: 150 mg, 300 mg

Marka: Zantac

• Postać: tabletka doustna
• Mocne strony: 150 mg, 300 mg

Dawkowanie w przypadku wrzodów dwunastnicy (jelit)

Dawka dla dorosłych (w wieku 17–64 lat)

• Leczenie czynnego wrzodu jelit: 150 mg dwa razy dziennie lub 300 mg raz dziennie. W przypadku przyjęcia jednej dawki należy przyjąć ją po wieczornym posiłku lub przed snem.
• Terapia podtrzymująca: 150 mg raz dziennie przed snem.

Dawka dla dzieci (wiek od 1 miesiąca do 16 lat)

• Leczenie czynnego wrzodu jelit
  • Typowe dawkowanie: 2–4 mg / kg masy ciała dwa razy dziennie.
  • Maksymalna dawka: 300 mg dziennie.
• Terapia podtrzymująca
  • Typowe dawkowanie: 2–4 mg / kg przyjmowane raz dziennie.
  • Maksymalna dawka: 150 mg dziennie.

Dawka dla dzieci (młodsze niż 1 miesiąc)

Nie zostało potwierdzone, że lek ten jest bezpieczny i skuteczny dla dzieci poniżej 1 miesiąca życia.

Dawkowanie dla seniorów (w wieku 65 lat i starsze)

Nerki osób starszych mogą nie działać tak dobrze, jak kiedyś. Może to spowodować wolniejsze przetwarzanie leków przez organizm. W rezultacie więcej leku pozostaje w organizmie przez dłuższy czas. Zwiększa to ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Lekarz może rozpocząć leczenie od niższej dawki lub innego schematu leczenia. Może to pomóc w zapobieganiu nadmiernemu gromadzeniu się leku w organizmie.

Uwagi specjalne

Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką chorobę nerek, lekarz może rozpocząć leczenie od 150 mg raz na dobę. Mogą zwiększyć dawkę do dwóch razy dziennie.

Dawkowanie w przypadku wrzodów żołądka (żołądka)

Dawka dla dorosłych (w wieku 17–64 lat)

• Leczenie czynnego wrzodu żołądka: 150 mg dwa razy dziennie.
• W przypadku terapii podtrzymującej: 150 mg raz dziennie przed snem.

Dawka dla dzieci (wiek od 1 miesiąca do 16 lat)

• Leczenie czynnego wrzodu żołądka
  • Typowe dawkowanie: 2–4 mg / kg masy ciała dwa razy dziennie.
  • Maksymalna dawka: 300 mg dziennie.
• Terapia podtrzymująca
  • Typowe dawkowanie: 2–4 mg / kg przyjmowane raz dziennie.
  • Maksymalna dawka: 150 mg dziennie.

Dawka dla dzieci (młodsze niż 1 miesiąc)

Nie zostało potwierdzone, że lek ten jest bezpieczny i skuteczny dla dzieci poniżej 1 miesiąca życia.

Dawkowanie dla seniorów (w wieku 65 lat i starsze)

Nerki osób starszych mogą nie działać tak dobrze, jak kiedyś. Może to spowodować wolniejsze przetwarzanie leków przez organizm. W rezultacie więcej leku pozostaje w organizmie przez dłuższy czas. Zwiększa to ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Lekarz może rozpocząć leczenie od niższej dawki lub innego schematu leczenia. Może to pomóc w zapobieganiu nadmiernemu gromadzeniu się leku w organizmie.

Specjalne uwagi dotyczące dawkowania

Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką chorobę nerek, lekarz może rozpocząć leczenie od 150 mg raz na dobę. Mogą zwiększyć twoją dawkę do dwóch razy dziennie.

Dawkowanie w chorobie refluksowej przełyku (GERD)

Dawka dla dorosłych (w wieku 17–64 lat)

• Typowe dawkowanie: 150 mg dwa razy dziennie.

Dawka dla dzieci (wiek od 1 miesiąca do 16 lat)

• Typowe dawkowanie: 5–10 mg / kg masy ciała dziennie w dwóch podzielonych dawkach.

Dawka dla dzieci (młodsze niż 1 miesiąc)

Nie zostało potwierdzone, że lek ten jest bezpieczny i skuteczny dla dzieci poniżej 1 miesiąca życia.

Dawkowanie dla seniorów (w wieku 65 lat i starsze)

Nerki osób starszych mogą nie działać tak dobrze, jak kiedyś. Może to spowodować wolniejsze przetwarzanie leków przez organizm. W rezultacie więcej leku pozostaje w organizmie przez dłuższy czas. Zwiększa to ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Lekarz może rozpocząć leczenie od obniżonej dawki lub innego schematu leczenia. Może to pomóc w zapobieganiu nadmiernemu gromadzeniu się leku w organizmie.

Specjalne uwagi dotyczące dawkowania

Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką chorobę nerek, lekarz może rozpocząć leczenie od 150 mg raz na dobę. Mogą zwiększyć twoją dawkę do dwóch razy dziennie.

Dawkowanie w przypadku erozyjnego zapalenia przełyku

Dawka dla dorosłych (w wieku 17–64 lat)

• Leczenie aktywnej choroby: 150 mg cztery razy dziennie.
• W przypadku terapii podtrzymującej: 150 mg dwa razy dziennie

Dawka dla dzieci (w wieku od 1 miesiąca do 16 lat)

• Typowe dawkowanie: 5–10 mg / kg masy ciała dziennie w dwóch podzielonych dawkach.

Dawka dla dzieci (młodsze niż 1 miesiąc)

Nie zostało potwierdzone, że lek ten jest bezpieczny i skuteczny dla dzieci poniżej 1 miesiąca życia.

Dawkowanie dla seniorów (w wieku 65 lat i starsze)

Nerki osób starszych mogą nie działać tak dobrze, jak kiedyś. Może to spowodować wolniejsze przetwarzanie leków przez organizm. W rezultacie więcej leku pozostaje w organizmie przez dłuższy czas. Zwiększa to ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Lekarz może rozpocząć leczenie od obniżonej dawki lub innego schematu leczenia. Może to pomóc w zapobieganiu nadmiernemu gromadzeniu się leku w organizmie.

Uwagi specjalne

Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką chorobę nerek, lekarz może rozpocząć leczenie od 150 mg raz na dobę. Mogą zwiększyć twoją dawkę do dwóch razy dziennie.

Dawkowanie w stanach nadmiernego wydzielania

Dawka dla dorosłych (w wieku 17–64 lat)

• Typowe dawkowanie: 150 mg dwa razy dziennie.
• Zwiększenie dawki: W razie potrzeby lekarz może zmienić dawkę.
• Maksymalna dawka: 6000 mg (lub 6 g) dziennie.

Dawka dla dzieci (w wieku 0–17 lat)

Nie zostało potwierdzone, że lek ten jest bezpieczny i skuteczny u osób w wieku poniżej 18 lat z tą chorobą.

Dawkowanie dla seniorów (w wieku 65 lat i starsze)

Nerki osób starszych mogą nie działać tak dobrze, jak kiedyś. Może to spowodować wolniejsze przetwarzanie leków przez organizm. W rezultacie więcej leku pozostaje w organizmie przez dłuższy czas. Zwiększa to ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Lekarz może rozpocząć leczenie od obniżonej dawki lub innego schematu leczenia. Może to pomóc w zapobieganiu nadmiernemu gromadzeniu się leku w organizmie.

Specjalne uwagi dotyczące dawkowania

Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką chorobę nerek, lekarz może rozpocząć leczenie od 150 mg raz na dobę. Mogą zwiększyć twoją dawkę do dwóch razy dziennie.

Zastrzeżenie: Naszym celem jest dostarczenie najbardziej odpowiednich i aktualnych informacji. Ponieważ jednak leki wpływają na każdą osobę inaczej, nie możemy zagwarantować, że ta lista zawiera wszystkie możliwe dawki. Ta informacja nie zastępuje porady lekarskiej. Zawsze porozmawiaj z lekarzem lub farmaceutą o dawkach, które są dla Ciebie odpowiednie.

Weź zgodnie z zaleceniami

Ranitydyna jest stosowana w leczeniu długotrwałym lub krótkotrwałym. Wiąże się to z poważnym ryzykiem, jeśli nie weźmiesz go zgodnie z zaleceniami.

Jeśli nagle przerwiesz przyjmowanie leku lub go nie weźmiesz: Nadal możesz odczuwać ból brzucha spowodowany dużą ilością kwasu w żołądku. Może to pogorszyć twój stan.

Jeśli pominiesz dawki lub nie weźmiesz leku zgodnie z harmonogramem: Twoje leki mogą nie działać tak dobrze lub mogą całkowicie przestać działać. Aby lek działał dobrze, pewna ilość musi znajdować się w twoim ciele przez cały czas.

W przypadku zażycia zbyt dużej dawki: Przedawkowanie ranitydyny występuje bardzo rzadko. Zwykle przed wystąpieniem objawów przedawkowania będziesz musiał przyjąć znacznie więcej niż jest to zalecane. Jednakże, jeśli zażyjesz zbyt dużo ranitydyny, możesz mieć niebezpieczne poziomy leku w organizmie. Objawy przedawkowania tego leku mogą obejmować:

• kłopoty z chodzeniem
• niskie ciśnienie krwi (może powodować zawroty głowy lub omdlenie)

Jeśli uważasz, że zażyłeś zbyt dużo tego leku, zadzwoń do swojego lekarza lub poproś o pomoc Amerykańskie Stowarzyszenie Centrów Kontroli Trucizn pod numerem 1-800-222-1222 lub za pośrednictwem jego narzędzia internetowego. Ale jeśli objawy są poważne, zadzwoń pod numer 911 lub od razu udaj się do najbliższej izby przyjęć.

Co zrobić, jeśli pominięto dawkę: Przyjmij dawkę, gdy tylko sobie o tym przypomnisz. Ale jeśli pamiętasz tylko kilka godzin przed następną zaplanowaną dawką, weź tylko jedną dawkę. Nigdy nie próbuj nadrobić zaległości, biorąc dwie dawki na raz. Może to spowodować niebezpieczne skutki uboczne.

Jak sprawdzić, czy lek działa: Powinieneś odczuwać mniejszy ból brzucha.

Ważne uwagi dotyczące przyjmowania tego leku

Generał

• Lek należy przyjmować w czasie (-ach) zalecanym przez lekarza.
• Możesz go przyjmować z jedzeniem lub bez.
• Możesz także wyciąć lub zmiażdżyć tablet.

Przechowywanie

• Lek należy przechowywać ostrożnie w temperaturze pokojowej. Przechowywać w temperaturze od 59 ° F do 86 ° F (15 ° C do 30 ° C).
• Trzymaj ten lek z dala od światła.
• Nie przechowuj tego leku w wilgotnych lub wilgotnych miejscach, takich jak łazienki.

Uzupełnienia

Recepta na ten lek jest wielokrotnego użytku. Nie powinieneś potrzebować nowej recepty na uzupełnienie tego leku. Twój lekarz wypisze liczbę dozwolonych doładowań na recepcie.

Podróżować

Podczas podróży z lekami:

• Zawsze noś przy sobie leki. Podczas lotu nigdy nie wkładaj go do torby rejestrowanej. Przechowuj go w torbie podręcznej.
• Nie martw się o urządzenia rentgenowskie na lotniskach. Nie mogą zranić twoich leków.
• Może być konieczne okazanie personelowi lotniska etykiety apteki z lekiem, więc noś ze sobą oryginalny pojemnik z etykietą na receptę.
• Nie wkładaj tego leku do schowka w samochodzie ani nie zostawiaj go w samochodzie, zwłaszcza gdy jest bardzo gorąco lub bardzo zimno.

Monitorowanie kliniczne

Ty i Twój lekarz powinniście monitorować pewne problemy zdrowotne. Może to pomóc w zapewnieniu bezpieczeństwa podczas przyjmowania tego leku. Te problemy mogą obejmować funkcję nerek. Twój lekarz może wykonać badania krwi, aby sprawdzić, jak dobrze działają twoje nerki. Jeśli twoje nerki nie działają dobrze, twój lekarz może obniżyć twoją dawkę tego leku.

Czy są jakieś alternatywy?

Dostępne są inne leki na Twój stan. Niektóre mogą być bardziej odpowiednie dla Ciebie niż inne. Porozmawiaj z lekarzem o innych opcjach leków, które mogą Ci pomóc.

Ostrzeżenia dotyczące ranitydyny

Tabletka doustna ranitydyny zawiera kilka ostrzeżeń.

Ostrzeżenie dla alergików

Ranitydyna może powodować ciężką reakcję alergiczną. Objawy mogą obejmować:

• problemy z oddychaniem
• obrzęk gardła lub języka
• gorączka
• wysypka

Jeśli masz takie objawy, zadzwoń pod numer 911 lub udaj się do najbliższej izby przyjęć.

Nie bierz tego leku ponownie, jeśli kiedykolwiek miałeś na to reakcję alergiczną. Ponowne wzięcie go może spowodować śmierć.

Ostrzeżenia dla osób z określonymi schorzeniami

Dla osób z chorobami nerek: Jeśli masz problemy z nerkami lub chorobę nerek w wywiadzie, możesz nie być w stanie dobrze usunąć tego leku z organizmu. Może to zwiększyć poziom ranitydyny w organizmie i wywołać więcej skutków ubocznych.

Dla osób z problemami z wątrobą: Jeśli masz problemy z wątrobą lub chorobę wątroby w wywiadzie, możesz nie być w stanie dobrze przetworzyć tego leku. Może to zwiększyć poziom ranitydyny w organizmie i wywołać więcej skutków ubocznych.

Dla osób z ostrą porfirią (dziedziczna choroba krwi): nie należy stosować tego leku, jeśli w przeszłości występował ostry atak porfirii. Ten lek może wywołać ostry atak porfiryczny.

Dla osób z rakiem żołądka: ten lek zmniejsza ilość kwasu w żołądku. Może to pomóc złagodzić objawy choroby żołądkowo-jelitowej. Jeśli jednak objawy są spowodowane rakowym guzem żołądka, nadal możesz mieć guz. Ten lek nie leczy raka.

Ostrzeżenia dla innych grup

Dla kobiet w ciąży: Badania na zwierzętach nie wykazały, że lek ten stwarza zagrożenie dla ciąży. Jednak badania na zwierzętach nie zawsze przewidują reakcję ludzi. Nie ma wystarczających badań tego leku na ciężarnych kobietach, aby sprawdzić, czy jest on szkodliwy.

To powiedziawszy, ten lek powinien być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy jest to wyraźnie konieczne. Zadzwoń do lekarza od razu, jeśli zajdziesz w ciążę podczas przyjmowania tego leku.

Dla kobiet karmiących piersią: Przed przyjęciem tego leku należy powiedzieć o tym lekarzowi. Ranitydyna może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane u dziecka karmionego piersią. Być może będziesz musiał poprosić lekarza o pomoc w rozważeniu korzyści wynikających z karmienia piersią w porównaniu z przyjmowaniem tego leku.

Dla seniorów: Nerki osób starszych mogą nie działać tak dobrze, jak kiedyś. Może to spowodować wolniejsze przetwarzanie leków przez organizm. W rezultacie więcej leku pozostaje w organizmie przez dłuższy czas. Zwiększa to ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. W rzadkich przypadkach lek ten może powodować dezorientację, pobudzenie, depresję i halucynacje. Te problemy występują najczęściej u seniorów, którzy są bardzo chorzy.

Dla dzieci: Nie potwierdzono, że ranitydyna jest bezpieczna i skuteczna u dzieci w wieku poniżej 1 miesiąca w przypadku jakichkolwiek schorzeń. Ranitydyna nie została potwierdzona jako bezpieczna i skuteczna u osób poniżej 18 roku życia w warunkach, w których żołądek wytwarza zbyt dużo kwasu. Te stany obejmują zespół Zollingera-Ellisona.

Zastrzeżenie: Healthline dołożyło wszelkich starań, aby wszystkie informacje były zgodne ze stanem faktycznym, wyczerpujące i aktualne. Jednak tego artykułu nie należy używać jako substytutu wiedzy i doświadczenia licencjonowanego pracownika służby zdrowia. Przed zażyciem jakichkolwiek leków należy zawsze skonsultować się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Informacje o lekach zawarte w niniejszym dokumencie mogą ulec zmianie i nie obejmują wszystkich możliwych zastosowań, wskazówek, środków ostrożności, ostrzeżeń, interakcji leków, reakcji alergicznych lub skutków ubocznych. Brak ostrzeżeń lub innych informacji dotyczących danego leku nie oznacza, że ​​lek lub połączenie leków jest bezpieczne, skuteczne lub odpowiednie dla wszystkich pacjentów lub wszystkich konkretnych zastosowań.