Parosmia

Przegląd

Parosmia to termin używany do opisania schorzeń, które zniekształcają zmysł węchu. Jeśli masz parosmię, możesz doświadczyć utraty intensywności zapachu, co oznacza, że ​​nie możesz wykryć pełnego zakresu zapachów wokół siebie. Czasami parosmia powoduje, że rzeczy, które napotykasz każdego dnia, wydają się mieć silny, nieprzyjemny zapach.

Parosmia jest czasami mylona z innym stanem zwanym fantosmią, który powoduje wykrycie „fantomowego” zapachu, gdy nie ma go. Parosmia jest inna, ponieważ ludzie, którzy ją mają, mogą wykryć obecny zapach, ale zapach jest dla nich „niewłaściwy”. Na przykład przyjemny zapach świeżo upieczonego chleba może być przytłaczający i zgniły, a nie subtelny i słodki.

Ludzie doświadczają szerokiego zakresu parosmii z wielu różnych powodów. W najcięższych przypadkach parosmia może spowodować, że poczujesz się fizycznie chory, gdy twój mózg wykryje silne, nieprzyjemne zapachy.

Objawy parosmii

Większość przypadków parosmii ujawnia się po wyzdrowieniu z infekcji. Nasilenie objawów różni się w zależności od przypadku.

Jeśli masz parosmię, twoim głównym objawem byłoby wyczuwanie uporczywego nieprzyjemnego zapachu, zwłaszcza gdy w pobliżu jest jedzenie. Możesz również mieć trudności z rozpoznaniem lub zauważeniem niektórych zapachów w swoim otoczeniu, co jest wynikiem uszkodzenia neuronów węchowych.

Zapachy, które kiedyś uważałeś za przyjemne, mogą teraz stać się przytłaczające i nie do zniesienia. Jeśli spróbujesz zjeść jedzenie, które dla ciebie brzydko pachnie, możesz odczuwać mdłości lub nudności podczas jedzenia.

Przyczyny parosmii

Parosmia zwykle pojawia się po uszkodzeniu neuronów wykrywających zapach - zwanych także zmysłami węchowymi - z powodu wirusa lub innego stanu zdrowia. Te neurony wyściełają nos i mówią mózgowi, jak interpretować informacje chemiczne tworzące zapach. Uszkodzenie tych neuronów zmienia sposób, w jaki zapachy docierają do mózgu.

Opuszki węchowe znajdujące się pod przednią częścią mózgu odbierają sygnały z tych neuronów i dają mózgowi sygnał dotyczący zapachu: czy jest przyjemny, kuszący, apetyczny czy obrzydliwy. Te opuszki węchowe mogą zostać uszkodzone, co może spowodować parosmię.

Uraz głowy lub uraz mózgu

Urazowe uszkodzenie mózgu (TBI) wiąże się z uszkodzeniem węchu. Chociaż czas trwania i ciężkość uszkodzenia zależy od urazu, przegląd literatury medycznej wskazał, że objawy parosmii po urazowym uszkodzeniu mózgu nie są rzadkie. Uraz mózgu może być również spowodowany uszkodzeniem spowodowanym napadem, prowadzącym do parosmii.

Infekcja bakteryjna lub wirusowa

Jedną z przyczyn objawów parosmii jest uszkodzenie węchu spowodowane przeziębieniem lub wirusem. Infekcje górnych dróg oddechowych mogą uszkodzić neurony węchowe. Zdarza się to częściej w starszych populacjach.

W badaniu z 2005 roku na 56 osobach cierpiących na zaburzenia węchu nieco ponad 40 procent z nich miało infekcję górnych dróg oddechowych, która ich zdaniem miała związek z początkiem choroby.

Palenie i narażenie chemiczne

Twój układ węchowy może znieść uszkodzenia spowodowane paleniem papierosów. Toksyny i chemikalia zawarte w papierosach mogą z czasem powodować parosmię.

Z tego samego powodu narażenie na toksyczne chemikalia i duże ilości zanieczyszczenia powietrza może powodować rozwój parosmii.

Efekt uboczny leczenia raka

Promieniowanie i chemioterapia mogą powodować parosmię. W jednym studium przypadku z 2006 roku ten efekt uboczny doprowadził do utraty wagi i niedożywienia z powodu awersji żywieniowych związanych z parosmią.

Warunki neurologiczne

Jednym z pierwszych objawów choroby Alzheimera i Parkinsona jest utrata węchu. Demencja z ciałami Lewy'ego i choroba Huntingtona również powodują trudności w prawidłowym wyczuwaniu zapachów.

Guzy

Nowotwory na opuszkach zatok, w korze czołowej i jamach zatok mogą powodować zmiany zmysłu węchu. Rzadko zdarza się, aby guz powodował zaburzenia węchu.

Częściej osoby z guzami doświadczają fantosmii - wykrycia zapachu, którego nie ma z powodu guza wyzwalającego zmysły węchowe.

Diagnoza parosmii

Parosmię może zdiagnozować otolaryngolog, znany również jako lekarz od ucha, nosa i gardła lub laryngolog. Lekarz może przedstawić Ci różne substancje i poprosić o opisanie ich zapachu oraz ocenę jakości.

Typowy test na parosmię obejmuje małą książeczkę zawierającą koraliki „drap i wąchaj”, na które reagujesz pod obserwacją lekarza.

Podczas wizyty lekarz może zadawać pytania dotyczące:

• Twoja rodzinna historia raka i schorzeń neurologicznych
• wszelkie niedawne infekcje, które miałeś
• czynniki związane ze stylem życia, takie jak palenie
• leki, które obecnie zażywasz

Jeśli twój lekarz podejrzewa, że ​​podstawowa przyczyna twojego zaburzenia węchu może być neurologiczna lub związana z rakiem, może zasugerować dalsze badania. Może to obejmować prześwietlenie zatok, biopsję okolicy zatok lub rezonans magnetyczny.

Leczenie parosmii

W niektórych przypadkach można leczyć parosmię, ale nie we wszystkich. Jeśli zaburzenia węchu są spowodowane czynnikami środowiskowymi, lekami, leczeniem raka lub paleniem, twój zmysł węchu może powrócić do normy po usunięciu tych czynników wyzwalających.

Czasami konieczna jest operacja, aby rozwiązać problem niedowidzenia. Konieczne może być usunięcie niedrożności nosa, takich jak polipy lub guzy.

Zabiegi na parosmię obejmują:

• zacisk na nos zapobiegający przedostawaniu się zapachów do nosa
• cynk
• witamina A.
• antybiotyki

Potrzeba więcej badań i studiów przypadku, aby udowodnić, że są one bardziej skuteczne niż placebo.

Niektóre osoby z parosmią odkrywają, że ich objawy ustępują podczas „gimnastyki zapachowej”, podczas której każdego ranka wystawiają się na działanie czterech różnych rodzajów zapachów i próbują wytrenować mózg, aby odpowiednio je klasyfikował.

Aby dowiedzieć się, jakie leczenie jest dla Ciebie najlepsze, musisz porozmawiać z lekarzem.

Wyzdrowienie z parosmii

Parosmia nie jest zazwyczaj stanem trwałym. Twoje neurony mogą być w stanie naprawić się z czasem. Aż w 60 procentach przypadków parosmii spowodowanych infekcją funkcja węchowa została przywrócona w latach późniejszych.

Czasy powrotu do zdrowia różnią się w zależności od przyczyny objawów parosmii i stosowanego leczenia. Jeśli twoja parosmia jest spowodowana wirusem lub infekcją, twój zmysł węchu może powrócić do normy bez leczenia. Ale średnio zajmuje to od dwóch do trzech lat.

W niewielkim badaniu z 2009 roku 25 procent osób, które brały udział w 12-tygodniowych ćwiczeniach „gimnastyki zapachowej”, złagodziło objawy parosmii. Potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć, czy ten rodzaj leczenia jest skuteczny.

Na wynos

Parosmię można zwykle przypisać infekcji lub urazowi mózgu. Kiedy parosmia jest wywoływana przez leki, narażenie na chemikalia lub palenie tytoniu, zwykle ustępuje po usunięciu wyzwalacza.

Rzadziej parosmia jest spowodowana polipem zatokowym, guzem mózgu lub jest wczesnym objawem pewnych schorzeń neurologicznych.

Wiek, płeć i to, jak dobry był Twój zmysł węchu na początku, odgrywają rolę w długoterminowej prognozie dla osób z objawami węchu. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany w sposobie odczuwania zapachu.