5 rzeczy, które należy wiedzieć o hiperkaliemii na narodowy miesiąc nerek

Potas jest ważnym składnikiem odżywczym i elektrolitem - wspomaga pracę mięśni, w tym zaangażowanych w oddychanie i utrzymywanie bicia serca.

Ale zbyt dużo potasu w twoim systemie, zwane hiperkaliemią, może powodować poważne problemy zdrowotne. A ludzie z chorobą nerek są bardziej podatni na rozwój hiperkaliemii.

Jeśli cierpisz na chorobę nerek, oto pięć rzeczy, które musisz wiedzieć o hiperkaliemii z okazji Narodowego Miesiąca Nerek w marcu.

Hiperkaliemia może być spowodowana złą czynnością nerek, a także innymi czynnikami

Potas występuje naturalnie w wielu różnych produktach spożywczych, w tym w bananach, pomarańczach, szpinaku, słodkich ziemniakach i awokado.

Zwykle organizm zużywa potas, którego potrzebuje, i przetwarza nadmiar potasu jako odpad. Osoby z prawidłową czynnością nerek mogą zazwyczaj bez problemu stosować dietę bogatą w potas.

Jeśli jednak masz chorobę nerek, nerki mogą nie usuwać nadmiaru potasu z organizmu, co powoduje hiperkaliemię. Nawet dieta zawierająca przeciętną ilość potasu może powodować hiperkaliemię u osób z chorobami nerek.

„Nerki odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowej równowagi potasu, dostosowując ilość potasu wydalanego z moczem do zmian w spożyciu potasu” - powiedział nefrolog i profesor medycyny-nefrologii Uniwersytetu Csaba P. Kovesdy. z Tennessee Health Science Center w Memphis oraz członek National Kidney Foundation.

„Wzrost spożycia potasu w diecie można zrekompensować tylko częściowo i tymczasowo, przenosząc potas do komórek”, dodał Kovesdy, „pozostawiając nerkom zadanie wydalenia nadmiaru potasu i utrzymania prawidłowego bilansu potasu”.

„Dlatego nie jest zaskakujące, że hiperkaliemia jest szczególnie częsta u osób z upośledzoną czynnością nerek” - wyjaśnił Kovesdy - „zwłaszcza jeśli czynność nerek gwałtownie się pogarsza (na przykład w ostrym uszkodzeniu nerek) lub gdy potrzeba zwiększenia wydalania potasu pojawia się szybko ( np. po nagłym zwiększeniu spożycia potasu). ”

Szacuje się, że 2 do 3 procent ogólnej populacji ma hiperkaliemię, ale według National Kidney Foundation ryzyko jest 2 do 3 razy wyższe u osób z przewlekłą chorobą nerek (PChN).

U nawet połowy osób w fazie przedializycznej PChN może rozwinąć się hiperkaliemia. Osoby z PChN, które również mają cukrzycę lub choroby układu krążenia, są szczególnie narażone na ryzyko, podobnie jak osoby z zaawansowaną PChN, biorcy przeszczepów nerki i osoby przyjmujące inhibitory układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAAS).

Choroba nerek nie jest jedyną przyczyną hiperkaliemii. Wysoki poziom potasu może wynikać z spożycia zbyt dużej ilości składnika odżywczego w pożywieniu lub suplementach.

Inne choroby, takie jak cukrzyca, również mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii.

Leki, które powodują, że organizm zatrzymuje potas, zwiększają jego podaż lub same zawierają potas, również mogą powodować hiperkaliemię.

Na przykład inhibitory ACE, stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i niewydolności serca, blokują wydalanie potasu i zwiększają ryzyko hiperkaliemii u osób przyjmujących te leki w celu leczenia tych schorzeń.

Hiperkaliemia często ma kilka oczywistych objawów

Jeśli masz chorobę nerek, jest całkowicie możliwe, że masz również hiperkaliemię i nie możesz o tym wiedzieć. Większość osób z wysokim poziomem potasu ma niewiele objawów lub nie ma ich wcale.

Nawet gdy pojawiają się objawy - osłabienie mięśni, drętwienie, mrowienie, nudności - są one zwykle łagodne i trudne do przypisania wysokiemu poziomowi potasu. Objawy te mogą z czasem rozwijać się powoli i pojawiać się i znikać.

Jeśli wystąpią kołatanie serca, duszność, ból w klatce piersiowej, nudności lub wymioty, może to być oznaką wzrostu poziomu potasu. Każde nagłe wystąpienie hiperkaliemii może zagrażać życiu, dlatego w przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

Hiperkaliemia może spowodować uszkodzenie serca i nagłą śmierć

Ciężka hiperkaliemia może prowadzić do objawów, takich jak osłabienie mięśni, paraliż, kołatanie serca oraz uczucie pieczenia lub kłucia w kończynach.

Najpoważniejszym objawem hiperkaliemii jest arytmia serca lub nieregularne bicie serca.

Wysoki poziom potasu może zakłócać sygnały elektryczne związane z funkcją grubej środkowej warstwy mięśniowej serca, zwanej mięśniem sercowym.

Wynikające z tego zaburzenia rytmu serca mogą prowadzić do zawału serca - czasem bez ostrzeżenia, a czasem śmiertelnego.

Twój lekarz może ci powiedzieć, czy masz hiperkaliemię

Chociaż hiperkaliemia może być w dużej mierze ukrytym problemem, łatwo ją zdiagnozować.

Proste badanie krwi może wykryć wysoki poziom potasu we krwi. W rzeczywistości wiele osób dowiaduje się, że mają hiperkaliemię na podstawie wyników rutynowych badań krwi lub podstawowego panelu metabolicznego, który jest wykonywany z innych powodów zdrowotnych.

Prawidłowy poziom potasu we krwi waha się od około 3,6 do 5,0 milimoli / litr (mmol / l). Jeśli poziom potasu we krwi przekracza ten zakres, możesz mieć hiperkaliemię. Poziomy powyżej 6,0 mmol / l są uważane za ciężkie.

Jeśli patrzysz na swoje wyniki badań krwi, poziomy potasu we krwi mogą być wymienione jako „potas”, „potas w surowicy” lub „K.”.

„Pomiar potasu jest częścią większości rutynowych badań laboratoryjnych, które są zwykle wykonywane u pacjentów z chorobami nerek” - powiedział Kovesdy. „Częstsze badania są zwykle wykonywane u pacjentów z zaawansowanymi stadiami choroby nerek, właśnie z powodu większego prawdopodobieństwa wystąpienia różnych nieprawidłowości metabolicznych, do których należy hiperkaliemia”.

W przypadku stwierdzenia ciężkiej hiperkaliemii lekarz może również zlecić wykonanie elektrokardiogramu (EKG), aby ocenić wpływ na serce i ustalić, czy konieczne jest leczenie w nagłych wypadkach.

Hiperkaliemię można leczyć

Oczywistym sposobem leczenia hiperkaliemii jest zmniejszenie ilości potasu w organizmie.

Pierwszym krokiem jest przejście na dietę ubogą w potas. Ponieważ indywidualne zapotrzebowanie na potas jest różne (nadal będziesz musiał go trochę spożywać), Twój lekarz lub dietetyk może pomóc w opracowaniu planu żywieniowego, który będzie odpowiedni dla Twojego ogólnego stanu zdrowia i potrzeb żywieniowych.

„Głównym problemem związanym z ograniczeniami żywieniowymi nie jest trudność w ich utrzymaniu” - powiedział Kovesdy. „Diety bogate w potas działają kardioprotekcyjnie, a ograniczenie spożycia potasu stanowi kompromis terapeutyczny, wymagając od pacjentów stosowania mniej zdrowej diety, aby zapobiec rozwojowi hiperkaliemii”.

Hiperkaliemię można również leczyć za pomocą interwencji medycznych.

Diuretyki lub „tabletki na wodę” mogą pomóc wypłukać nadmiar potasu z organizmu.Środki wiążące potas, przyjmowane doustnie lub doodbytniczo, mogą być również stosowane do wiązania potasu w jelitach, co pomaga usunąć nadmiar potasu podczas naturalnego procesu trawienia organizmu.

Na wynos

Osoby z określonymi schorzeniami, w tym chorobą nerek, są bardziej narażone na wystąpienie hiperkaliemii. Istnieje proste badanie krwi, które może pomóc zdiagnozować wysoki poziom potasu, nawet jeśli nie występują u Ciebie objawy.

Jeśli zdiagnozowano hiperkaliemię, można ją leczyć za pomocą modyfikacji diety i interwencji medycznych. Podejmowanie działań w celu kontrolowania wysokiego poziomu potasu może pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia nagłych przypadków medycznych.