Przegląd
Prawie wszyscy ludzie będą okresowo skubać pryszcze lub strupy na skórze. Ale dla niektórych osób zrywanie skóry powoduje znaczny niepokój, niepokój, a nawet problemy zdrowotne. Może tak być w przypadku, gdy dana osoba rutynowo zbiera i zjada strupy.
Co powoduje, że ludzie zjadają strupy?
Zbieranie i zjadanie strupów może mieć wiele przyczyn. Czasami dana osoba może skubać skórę i nawet nie zauważyć, że to robi. Innym razem osoba może skubać swoją skórę:
- jako mechanizm radzenia sobie z lękiem, złością lub smutkiem
- jako odpowiedź na poważne epizody stresu lub napięcia
- z nudy lub przyzwyczajenia
- ze względu na rodzinną historię choroby
Czasami osoba może odczuwać ulgę, gdy zbiera i zjada strupy. Jednak po tych uczuciach często następuje wstyd i poczucie winy.
Lekarze określają powtarzające się zaburzenia zrywania skóry jako powtarzalne zachowania skupione na ciele (BFRB). Występują, gdy dana osoba wielokrotnie skubie skórę i często ma ochotę i myśli o skubaniu skóry, w tym skubaniu strupów. Inne przykłady obejmują powtarzające się wyrywanie i zjadanie włosów lub dłubanie w paznokciach.
To zaburzenie jest często uważane za zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD). Osoba z OCD ma obsesyjne myśli, pragnienia i zachowania, które mogą kolidować z jej codziennym życiem. BFRB mogą również wystąpić przy zaburzeniach obrazu ciała i gromadzeniu się.
Obecnie zrywanie skóry (w tym zjadanie strupów) znajduje się na liście „zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i pokrewnych” w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym-5 (DSM-V). Jest to podręcznik używany przez psychiatrów do diagnozowania zaburzeń zdrowotnych.
Według Fundacji TLC na rzecz powtarzalnych zachowań skoncentrowanych na ciele większość ludzi zazwyczaj rozpoczyna BFRB w wieku od 11 do 15 lat. Zrywanie skóry zwykle rozpoczyna się w wieku od 14 do 15 lat. Jednak osoba może doświadczyć tego stanu w każdym wieku.
Jakie jest ryzyko zbierania i jedzenia strupów?
Zaburzenie, które obejmuje zbieranie i zjadanie strupów, może wpływać na Ciebie fizycznie i emocjonalnie. Niektórzy ludzie dłubią się w swojej skórze z powodu uczucia niepokoju i depresji lub ten nawyk może prowadzić do takich uczuć. Mogą unikać sytuacji i czynności społecznych, które obejmują eksponowanie obszarów ciała, do których się wybierali. Obejmuje to powstrzymywanie się od chodzenia do miejsc takich jak plaża, basen lub siłownia. Może to powodować poczucie izolacji.
Oprócz wpływu na zdrowie psychiczne, zbieranie i jedzenie strupów może powodować:
- blizny
- infekcje skóry
- nie gojące się rany
W rzadkich przypadkach osoba może tak bardzo zrywać strupy, że rany skóry stają się głębokie i zakażone. Może to wymagać leczenia chirurgicznego, aby zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji.
Jakie są metody leczenia strupów?
Jeśli nie możesz sam przestać zbierać i jeść strupów, zgłoś się do lekarza. Możesz zacząć od lekarza pierwszego kontaktu lub psychiatry, jeśli takiego masz.
Terapie behawioralne
Terapeuci mogą wykorzystywać metody, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która może obejmować terapię akceptacji i zaangażowania (ACT).
Inną opcją leczenia jest dialektyczna terapia behawioralna (DBT). Ta metoda leczenia składa się z czterech modułów zaprojektowanych, aby pomóc osobie z zaburzeniem zrywania skóry:
- uważność
- regulacja emocji
- tolerancja na cierpienie
- efektywność interpersonalna
Pojęcie uważności obejmuje bycie świadomym możliwych czynników wywołujących zrywanie strupów i akceptację, kiedy pojawiają się chęć zrywania lub zjadania strupów.
Regulacja emocji polega na pomaganiu osobie w zidentyfikowaniu jej emocji, aby mogła następnie spróbować zmienić swoje nastawienie lub poczucie działania.
Tolerancja cierpienia ma miejsce, gdy osoba uczy się tolerować swoje emocje i akceptować ich pragnienia bez poddawania się i powrotu do zbierania i zjadania strupów.
Skuteczność interpersonalna może obejmować terapie rodzinne, które mogą również pomóc osobie, która zbiera i zjada strupy. Udział w terapii grupowej może pomóc w edukacji członków rodziny, w jaki sposób mogą wspierać ukochaną osobę.
Leki doustne
Oprócz podejść terapeutycznych, lekarz może przepisać leki łagodzące lęk i depresję, które mogą wywoływać zrywanie skóry.
Nie wykazano, aby żaden lek zmniejszał częstość występowania parcha. Czasami może być konieczne wypróbowanie kilku różnych leków lub kombinacji leków, aby określić, które będą najskuteczniejsze. Przykłady obejmują:
- escitalopram (Lexapro)
- fluoksetyna (Prozac)
- sertralina (Zoloft)
- paroksetyna (Paxil)
Leki te są selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które pomagają zwiększyć dostępność neuroprzekaźnika serotoniny. Czasami lekarze przepisują lek przeciwdrgawkowy lamotryginę (Lamictal), aby zmniejszyć częstość zrywania skóry.
Miejscowe leki
Niektóre czynniki wywołujące zrywanie i zjadanie strupów to mrowienie lub pieczenie skóry. W rezultacie lekarz może zalecić miejscowe leczenie, aby zmniejszyć te odczucia.
Kremy przeciwhistaminowe lub miejscowe steroidy mogą zmniejszyć uczucie swędzenia. Miejscowe kremy znieczulające (takie jak lidokaina) lub środki ściągające mogą również pomóc zmniejszyć odczucia, które mogą prowadzić do zrywania strupów.
Może się okazać, że możesz na chwilę przestać zrywać skórę (remisja), ale później wznowić to zachowanie (nawrót). Z tego powodu ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z dostępnych metod terapeutycznych i medycznych w leczeniu zrywania skóry. Jeśli wystąpi nawrót, udaj się do lekarza. Pomoc jest dostępna.
Jakie są perspektywy zbierania i zjadania strupów?
Choroby psychiczne, takie jak BFRB, są uważane za choroby przewlekłe. Oznacza to, że istnieją metody leczenia, ale stan ten może utrzymywać się długo - nawet przez całe życie.
Zdobycie wiedzy o tym, co wywołuje objawy, a także o dostępnych obecnie metodach leczenia może pomóc w rozpoczęciu rozwiązywania problemu.
Możesz odwiedzić The TLC Foundation for Body-Focused Repetitive Behaviors, aby uzyskać najnowsze informacje i badania dotyczące zachowań związanych z zrywaniem skóry.
