Rozdwojenie jaźni

Przegląd

Dysocjacyjne zaburzenie tożsamości, wcześniej znane jako zaburzenie osobowości mnogiej, jest rodzajem zaburzenia dysocjacyjnego. Wraz z amnezją dysocjacyjną i zaburzeniem depersonalizacji-derealizacji jest to jedno z trzech głównych zaburzeń dysocjacyjnych.

Zaburzenia dysocjacyjne można znaleźć u ludzi w każdym wieku, rasie, pochodzeniu etnicznym i pochodzeniu. National Alliance on Mental Illness (NAMI) szacuje, że około 2 procent ludzi doświadcza zaburzeń dysocjacyjnych.

Jakie są objawy dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości?

Najbardziej rozpoznawalnym objawem dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości (DID) jest mimowolne rozdzielenie tożsamości osoby na co najmniej dwie odrębne tożsamości (stany osobowości). Inne objawy mogą obejmować:

• Amnezja dysocjacyjna. To rodzaj utraty pamięci - poza zapomnieniem - który nie jest związany ze stanem chorobowym.
• Fuga dysocjacyjna. Fuga dysocjacyjna to epizod amnezji, który wiąże się z brakiem pamięci niektórych danych osobowych. Może obejmować odejście lub oderwanie się od emocji.
• Zamazana tożsamość. Dzieje się tak, gdy czujesz, że dwie lub więcej osób rozmawia lub żyje w Twojej głowie. Możesz nawet poczuć się opętany przez jedną z kilku innych tożsamości.

Należy zauważyć, że zgodnie z Diagnostycznym i statystycznym podręcznikiem zaburzeń psychicznych w wielu kulturach na całym świecie opętanie jest częścią normalnego duchowego rytuału lub praktyki. To nie jest uważane za zaburzenie dysocjacyjne.

Interakcja z kimś z dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości

Jeśli uważasz, że ktoś, kogo znasz, ma ZROBIĆ, możesz odnieść wrażenie, że komunikujesz się nie z jedną, ale z kilkoma różnymi osobami, ponieważ ta osoba przełącza się między osobowościami.

Często każda tożsamość będzie miała swoje własne imię i cechy. Każdy z nich ma zwykle niepowiązane szczegółowe tło z oczywistymi różnicami w wieku, płci, głosie i manierach. Niektóre mogą nawet mieć indywidualne cechy fizyczne, takie jak utykanie lub słabe widzenie wymagające okularów.

Często istnieją różnice w świadomości i relacji każdej tożsamości - lub jej braku - z innymi tożsamościami.

Przyczyny dysocjacyjnego zaburzenia osobowości

Dysocjacyjne zaburzenie tożsamości - wraz z innymi zaburzeniami dysocjacyjnymi - zwykle rozwija się jako sposób radzenia sobie z pewnym rodzajem traumy, której doświadczyli.

Według American Psychiatric Association 90 procent osób z dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie doświadczyło zaniedbania lub wykorzystywania w dzieciństwie.

Jakie są rodzaje leczenia DID?

Podstawową metodą leczenia DID jest psychoterapia. Psychoterapia, znana również jako terapia rozmowa lub terapia psychospołeczna, koncentruje się na rozmowie z lekarzem psychiatrycznym o swoim zdrowiu psychicznym.

Celem psychoterapii jest nauczenie się, jak radzić sobie ze swoim zaburzeniem i zrozumienie jego przyczyny.

Niektórzy uważają hipnozę za przydatne narzędzie w leczeniu DID.

W leczeniu DID czasami stosuje się również leki. Chociaż nie ma leków specjalnie zalecanych do leczenia zaburzeń dysocjacyjnych, lekarz może je zastosować w przypadku powiązanych objawów zdrowia psychicznego.

Niektóre powszechnie stosowane leki to:

• leki przeciwlękowe
• leki przeciwpsychotyczne
• leki przeciwdepresyjne

Kiedy iść do lekarza

Jeśli potrafisz zidentyfikować się z którymkolwiek z poniższych, powinieneś umówić się na wizytę u lekarza:

• Jesteś świadomy - lub inni zauważają - że mimowolnie i niechętnie masz dwie lub więcej osobowości lub tożsamości, które mają wyraźnie inny sposób odnoszenia się do Ciebie i otaczającego Cię świata.
• Doświadczasz czegoś więcej niż zwykłe zapomnienie, jak rozległe luki w pamięci na ważne informacje osobiste, umiejętności i wydarzenia.
• Twoje objawy nie są spowodowane stanem chorobowym ani spożywaniem alkoholu lub narkotyków.
• Twoje objawy powodują problemy lub stres w ważnych obszarach, takich jak życie osobiste i praca.

Na wynos

Jeśli identyfikujesz się z objawami dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości, powinieneś umówić się na wizytę u lekarza.

Jeśli twój przyjaciel lub ukochana osoba wykazuje typowe objawy, powinieneś zachęcić ich do szukania pomocy. Możesz również skontaktować się z infolinią pomocy NAMI pod numerem 1-800-950-6264 lub wysłać e-mail na adres [email protected] w celu uzyskania pomocy.