Meduzy to zwierzęta morskie w kształcie dzwonu, które występują w oceanach na całym świecie.
Duże i często kolorowe, są powszechnie znane ze swoich galaretowatych ciał i długich macek, które zawierają wyspecjalizowane komórki żądlące, które mogą szybko strzelać, wstrzykując jad drapieżnikom i ofiarom.
Podczas gdy niektóre gatunki meduz są toksyczne dla ludzi, inne można bezpiecznie jeść.
W rzeczywistości meduzy są powszechnie spożywane w Azji Południowo-Wschodniej, ponieważ uważa się, że mają wiele zalet zdrowotnych.
W tym artykule omówiono, kiedy meduza jest bezpieczna do spożycia, a także jej możliwe korzyści zdrowotne i zagrożenia.
Bezpieczne jedzenie meduz
Przed zjedzeniem meduz ważne jest, aby wiedzieć, jak bezpiecznie je spożywać.
Istnieje co najmniej 11 gatunków meduz, które zostały zidentyfikowane jako jadalne do spożycia przez ludzi, w tym Rhopilema esculentum, który jest popularny w Azji Południowo-Wschodniej.
Ponieważ meduza szybko się psuje w temperaturze pokojowej, ważne jest, aby ją wyczyścić i przetworzyć wkrótce po złowieniu.
Tradycyjnie meduzy konserwuje się za pomocą mieszanki soli i ałunu do odwodnienia mięsa. Ałun to składnik solankowy, który działa antyseptycznie, obniżając pH przy zachowaniu jędrnej konsystencji.
W jednym badaniu mającym na celu zebranie parametrów bezpieczeństwa i jakości dla meduz jadalnych stwierdzono, że meduzy czyszczone i przetwarzane tradycyjnymi metodami nie wykazywały żadnych oznak zanieczyszczenia bakteriami lub innymi potencjalnie niebezpiecznymi patogenami.
Dlatego ważne jest, aby spożywać tylko produkty z meduz, które zostały dokładnie oczyszczone i odpowiednio przetworzone.
Kolejnym ważnym czynnikiem dla bezpieczeństwa jest kolor produktu.
Świeżo przetworzone meduzy mają zazwyczaj kremowo-biały kolor, który z wiekiem powoli zmienia kolor na żółty. Chociaż produkty w kolorze żółtym są nadal bezpieczne do spożycia, te, które zbrązowiały, są uważane za zepsute i niebezpieczne do spożycia.
PodsumowanieKilka gatunków meduz jest bezpiecznych do spożycia. Aby zmniejszyć ryzyko chorób przenoszonych przez żywność, ważne jest, aby spożywać tylko produkty, które zostały dokładnie oczyszczone i przetworzone i są nadal białe lub lekko żółte.
Jak to jest używane
Wkrótce po złowieniu meduza jest czyszczona i przetwarzana, zwykle przez odwodnienie w roztworze solankowym.
Przed spożyciem często zaleca się odsolenie meduz i ponowne ich uwodnienie poprzez zanurzenie w wodzie na noc, aby poprawić teksturę i zmniejszyć słony smak.
Pomimo swojej nazwy przygotowana meduza ma zaskakująco chrupiącą konsystencję. Jednak w zależności od tego, jak jest przygotowany, może być również lekko nadający się do żucia.
Ma delikatny smak, który ma tendencję do przyjmowania smaków wszystkiego, z czym jest gotowany. Mimo to, jeśli nie jest odsolony, może być dość słony.
Możesz jeść meduzę na wiele sposobów, w tym posiekane lub cienko pokrojone i polane cukrem, sosem sojowym, olejem i octem do sałatki. Można go również pokroić w makaron, ugotować i podawać z warzywami lub mięsem.
PodsumowaniePrzygotowana meduza ma delikatny smak i zaskakująco chrupiącą konsystencję. Często je się jako sałatkę lub krojone jak makaron i gotowane.
Możliwe korzyści
W kilku krajach azjatyckich jedzenie meduz wiąże się z różnymi korzyściami zdrowotnymi, w tym z pomocą w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, zapalenia stawów, bólu kości, wrzodów i problemów trawiennych.
Chociaż większość tych twierdzeń nie została poparta badaniami, istnieją pewne potencjalne korzyści zdrowotne wynikające z jedzenia meduz.
Wysoka zawartość kilku składników odżywczych
Kilka gatunków meduz jest bezpiecznych do spożycia. Chociaż mogą różnić się zawartością składników odżywczych, ogólnie wykazano, że mają niską kaloryczność, a jednocześnie służą jako dobre źródło białka, przeciwutleniaczy i kilku ważnych minerałów.
Jedna filiżanka (58 gram) suszonej meduzy dostarcza około:
- Kalorie: 21
- Białko: 3 gramy
- Tłuszcz: 1 gram
- Selen: 45% dziennej wartości (DV)
- Cholina: 10% DV
- Żelazo: 7% DV
Zawiera również niewielkie ilości wapnia, magnezu i fosforu.
Badania wykazały, że chociaż mają niską zawartość tłuszczu, około połowa tłuszczu w meduzach pochodzi z wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA), w tym kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6, które są niezbędne w diecie.
WNKT, a zwłaszcza kwasy tłuszczowe omega-3, są związane ze zmniejszonym ryzykiem chorób serca, zwłaszcza gdy są spożywane zamiast tłuszczów nasyconych.
Wreszcie, badania wykazały, że kilka gatunków jadalnych meduz zawiera duże ilości polifenoli, które są naturalnie występującymi związkami, co do których wykazano, że mają silne działanie przeciwutleniające.
Uważa się, że regularne spożywanie pokarmów bogatych w polifenole wspomaga funkcjonowanie mózgu i chroni przed wieloma chorobami przewlekłymi, w tym chorobami serca, cukrzycą typu 2 i rakiem.
Doskonałe źródło selenu
Meduza jest doskonałym źródłem selenu, niezbędnego minerału, który odgrywa ważną rolę w kilku ważnych procesach zachodzących w organizmie.
Wykazano, że ma właściwości przeciwutleniające, chroniąc komórki przed stresem oksydacyjnym.
W związku z tym odpowiednie spożycie selenu wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem wielu chorób, w tym chorób serca, pewnych postaci raka i choroby Alzheimera.
Dodatkowo selen jest ważny dla metabolizmu i funkcji tarczycy.
Chociaż meduza jest bogata w ten ważny minerał, potrzebne są dalsze badania nad korzyściami płynącymi z jedzenia tego zwierzęcia morskiego.
Wysoka zawartość choliny
Cholina jest podstawowym składnikiem odżywczym, którego wielu Amerykanów nie ma dość.
Ponieważ 10% dziennego zapotrzebowania choliny znajduje się w 1 filiżance (58 gramów) suszonych meduz, jest uważana za dobre źródło.
Cholina pełni wiele ważnych funkcji w organizmie, w tym syntezę DNA, wsparcie układu nerwowego, produkcję tłuszczu dla błon komórkowych oraz transport i metabolizm tłuszczu.
Został również powiązany z poprawą funkcjonowania mózgu, w tym lepszą pamięcią i przetwarzaniem. Może nawet pomóc zmniejszyć objawy lęku. Potrzebne są jednak dalsze badania.
Pomimo korzyści wynikających ze spożywania większej ilości pokarmów bogatych w cholinę, potrzebne są badania dotyczące skutków spożywania meduz.
Dobre źródło kolagenu
Uważa się, że wiele z proponowanych korzyści terapeutycznych meduzy wynika z bogatej zawartości kolagenu.
Kolagen to rodzaj białka, które odgrywa kluczową rolę w budowie tkanek, w tym ścięgien, skóry i kości.
Spożywanie kolagenu wiąże się również z różnymi potencjalnymi korzyściami zdrowotnymi, w tym poprawą elastyczności skóry i zmniejszeniem bólu stawów.
W szczególności przeanalizowano kolagen z meduz pod kątem jego potencjalnej roli w obniżaniu ciśnienia krwi.
Jedno badanie w probówce na kolagenie z meduz wstążkowych wykazało, że peptydy kolagenowe wykazywały znaczące działanie przeciwutleniające i obniżające ciśnienie krwi.
Podobnie w innym jednomiesięcznym badaniu na szczurach z wysokim ciśnieniem krwi zaobserwowano, że dzienne spożycie kolagenu z meduz znacznie obniżyło poziom ciśnienia krwi. Choć obiecujące, efekty te nie zostały jeszcze zbadane na ludziach.
Dodatkowe badania na zwierzętach wykazały, że kolagen z meduz chroni komórki skóry przed uszkodzeniami słonecznymi, poprawia gojenie się ran i pomaga w leczeniu zapalenia stawów. Mimo to efekty te nie były badane na ludziach.
PodsumowanieMeduza ma mało kalorii, ale jest bogata w białko, przeciwutleniacze i kilka minerałów, zwłaszcza cholinę i selen. Chociaż badania na zwierzętach sugerują, że kolagen z meduz może przynosić korzyści zdrowotne, w tym obniżone ciśnienie krwi, brakuje badań na ludziach.
Potencjalne zagrożenia dla zdrowia
Tylko kilka gatunków meduz zostało określonych jako bezpieczne do spożycia przez ludzi.
To powiedziawszy, chociaż dla większości jest to bezpieczne, u niektórych osób zdiagnozowano alergię na zwierzę po wystąpieniu reakcji anafilaktycznej po zjedzeniu ugotowanej meduzy.
Ponadto prawidłowe czyszczenie i przetwarzanie są ważne dla zmniejszenia ryzyka chorób przenoszonych przez żywność z powodu bakterii lub innych potencjalnie niebezpiecznych patogenów.
Istnieją również obawy, że metoda konserwowania meduz może spowodować narażenie na wysokie poziomy glinu.
Zawartość aluminium w produktach z meduz
Jeden z tradycyjnych sposobów przetwarzania meduz wykorzystuje roztwór solanki zawierający ałun.
Ałun to związek chemiczny, znany również jako siarczan glinowo-potasowy, który jest czasami używany jako dodatek do konserwowania żywności.
Chociaż Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) nadała mu certyfikat jako ogólnie uznawana za bezpieczną substancję (GRAS), istnieją obawy dotyczące ilości aluminium zatrzymywanego w produktach z meduz w wyniku stosowania ałunu.
Sugeruje się, że wysoki poziom glinu w diecie odgrywa rolę w rozwoju choroby Alzheimera i nieswoistego zapalenia jelit (IBD). Jednak nie jest pewne, jak duży wpływ, jeśli w ogóle, aluminium ma na te warunki.
W jednym badaniu dotyczącym narażenia na glin z dietą w Hongkongu zaobserwowano wysoki poziom glinu w gotowych do spożycia produktach z meduzami.
Chociaż średnie narażenie na glin u dorosłych nie okazało się niebezpieczne, badanie wzbudziło obawy, że częste spożywanie produktów o wysokiej zawartości glinu, takich jak meduzy, może narazić ludzi na potencjalnie niebezpieczne poziomy tej substancji.
PodsumowaniePo dokładnym oczyszczeniu i przetworzeniu meduza jest prawdopodobnie bezpieczna dla większości osób. Istnieje jednak obawa, że częste spożywanie produktów zawierających ałun może skutkować nadmiernym narażeniem na glin w diecie.
Podsumowując
Niektóre gatunki meduz są nie tylko bezpieczne do jedzenia, ale są również dobrym źródłem kilku składników odżywczych, w tym białka, przeciwutleniaczy i minerałów, takich jak selen i cholina.
Kolagen znajdujący się w meduzach może również przyczyniać się do korzyści zdrowotnych, takich jak obniżenie ciśnienia krwi. Wciąż jednak brakuje badań na ludziach.
Chociaż istnieją pewne obawy co do stosowania ałunu w przetwarzaniu meduz, jest mało prawdopodobne, aby sporadyczne lub umiarkowane spożycie spowodowało nadmierną ekspozycję na glin w diecie.
Ogólnie rzecz biorąc, meduza zakupiona od renomowanego sprzedawcy może być niskokalorycznym, ale pożywnym sposobem na nadanie potrawom wyjątkowo chrupiącej konsystencji.
