Głuchota jest najgłębszą formą utraty słuchu. Osoby niesłyszące mogą słyszeć bardzo mało lub mogą nic nie słyszeć.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że 466 milionów ludzi na całym świecie cierpi na jakąś formę upośledzenia słuchu, z czego 34 miliony to dzieci.
Niektóre osoby są głuche od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa z powodu czynników genetycznych lub infekcji matek.
Inni ludzie mogą stracić słuch w ciągu swojego życia. Może się to zdarzyć z:
- obrażenia
- narażenie na głośne dźwięki
- podstawowe schorzenia
Być może zastanawiałeś się, jak dokładnie osoba niesłysząca uczy się lub w niektórych przypadkach na nowo uczy, jak mówić. Kontynuuj czytanie poniżej, gdy zgłębiamy ten temat i nie tylko.
Jak osoba niesłysząca uczy się języka mówionego
Bardzo małe dzieci odbierają i reagują na wiele sygnałów dźwiękowych z otoczenia, w tym różne dźwięki i ton głosu.
W rzeczywistości w wieku 12 miesięcy dzieci z normalnym słuchem mogą zacząć naśladować dźwięki wydawane przez rodziców.
Łatwiejsze dla tych, którzy nauczyli się mówić, zanim stali się głuchy
Nauka mówienia jest często łatwiejsza dla osób, które straciły słuch po nabyciu pewnych umiejętności mówienia.
Dzieje się tak, ponieważ istnieje już znajomość niektórych dźwięków i cech związanych z językiem mówionym.
U takich osób trening mowy może skupiać się na wzmacnianiu umiejętności mowy i języka, które zostały już wyuczone.
Może to obejmować takie rzeczy, jak ćwiczenie różnych dźwięków i nauka kontrolowania tonu głosu i głośności.
Trudniejsze dla osób niesłyszących od urodzenia lub w bardzo młodym wieku
Nauka mówienia może być bardzo trudna dla osoby, która jest głucha od urodzenia lub straciła słuch w bardzo młodym wieku.
Dla nich nauka mówienia może być długim procesem, wymagającym wielu ćwiczeń. Wczesna interwencja może mieć bardzo korzystny wpływ na wyniki.
Urządzenia wspomagające, takie jak aparaty słuchowe i implanty ślimakowe, mogą pomóc w poprawie słuchu szczątkowego u tych osób.
Jednak odbiorcy nadal muszą uczyć się i ćwiczyć różne dźwięki mowy, ostatecznie przekształcając je w słowa i zdania.
Strategie uczenia się mowy
Logopeda często pomaga osobom z ubytkiem słuchu w nauce mowy. Można zastosować kilka strategii, często w połączeniu.
Pamiętaj, że nauka mowy to także efektywne rozumienie innych. Dlatego te strategie nie tylko koncentrują się na nauczeniu kogoś, jak mówić, ale także na słuchaniu i zrozumieniu tego, co mówią inni.
- Trening mowy. To szkolenie ustne koncentruje się na nauczaniu poszczególnych osób, jak wydawać różne dźwięki, ostatecznie łącząc je w słowa i wyrażenia. Może być również dołączona instrukcja dotycząca regulacji głośności i tonu głosu.
- Urządzenia wspomagające. Urządzenia te pomagają osobom z ubytkiem słuchu lepiej odbierać dźwięki w ich otoczeniu. Przykłady obejmują aparaty słuchowe i implanty ślimakowe.
- Trening słuchowy. Trening słuchowy przedstawia słuchaczom różne dźwięki, takie jak sylaby, słowa lub frazy. Następnie słuchacze uczą się sposobów rozpoznawania i rozróżniania od siebie tych różnych dźwięków.
- Czytanie z ust. Korzystając z czytania z ruchu warg, osoba z ubytkiem słuchu może obserwować ruchy ust osoby, która mówi. Według CDC, w dobrych warunkach na ustach można zobaczyć około 40 procent dźwięków mowy angielskiej.
Niezależnie od zastosowanej strategii ważne jest, aby rodzice i opiekunowie również odgrywali aktywną rolę.
Mogą to zrobić, ułatwiając i promując używanie języka mówionego w domu oraz pomagając odbiorcy szkolenia w ćwiczeniu umiejętności, których się uczą.
Nawet przy zastosowaniu powyższych strategii, słyszenie osób, które mówią, może być nadal trudne. Na przykład osoba niesłysząca może:
- mają problemy z używaniem cichszych i trudniejszych do usłyszenia dźwięków, takich jak „s”, „sh” i „f”
- mówić zbyt głośno lub zbyt cicho
- mówić innym tonem niż osoba słysząca
Dlaczego wszyscy niesłyszący nie komunikują się za pomocą języka mówionego
Nie wszystkie osoby niesłyszące decydują się na komunikację za pomocą języka mówionego. W rzeczywistości istnieją inne niewerbalne sposoby komunikowania się. Jednym z przykładów, który możesz znać, jest amerykański język migowy (ASL).
ASL to język. Ma swój własny zestaw reguł i gramatyki, podobnie jak języki mówione. Osoby używające ASL używają kształtów dłoni, gestów i mimiki lub mowy ciała do komunikowania się z innymi.
Wybór ASL zamiast języka mówionego
Ale dlaczego ktoś może wybrać ASL zamiast słowa mówionego?
Pamiętaj, że trening mowy może być bardzo długim i trudnym procesem, w zależności od tego, kiedy ktoś stał się głuchy.
Ponadto, nawet po wielu latach treningu mowy, osobom słyszącym nadal może być trudno zrozumieć osobę niesłyszącą, gdy mówi.
Z powodu tych czynników dana osoba może zdecydować się na używanie ASL zamiast języka mówionego, ponieważ nauka języka mówionego jest głównie korzystna dla osób słyszących.
Biegłość w ASL związana z dużymi osiągnięciami w nauce
Osoby używające ASL nie mają trudności z przyswojeniem innych umiejętności językowych i akademickich.
Jedno badanie skupiło się na uczniach niesłyszących i niedosłyszących w programie dwujęzycznym ASL i angielskim.
Badanie wykazało, że biegłość w ASL była związana z pozytywnym wynikiem w takich obszarach, jak:
- Używanie języka angielskiego
- czytanie ze zrozumieniem
- matematyka
Chociaż niektórzy mogą nie chcieć używać mowy ustnej, inni wolą ją od ASL. Ostatecznie to, w jaki sposób osoba niesłysząca decyduje się na komunikację, zależy od jej osobistego wyboru i tego, które metody są dla niej najlepsze.
Debata na temat implantów ślimakowych
Implant ślimakowy to rodzaj urządzenia wspomagającego. Podczas gdy aparaty słuchowe wzmacniają dźwięki, implant ślimakowy bezpośrednio stymuluje nerw słuchowy.
Szacuje się, że około 80 procent dzieci głuchych od urodzenia ma implant ślimakowy.
Jak oni pracują
Implanty ślimakowe składają się z części zewnętrznej umieszczonej za uchem oraz części wewnętrznej umieszczonej chirurgicznie. Na podstawowym poziomie działają tak:
- Część zewnętrzna zbiera dźwięki z otoczenia i przetwarza je na sygnały elektryczne.
- Te sygnały elektryczne są przekazywane do wewnętrznej części implantu ślimakowego, stymulując nerw słuchowy.
- Nerw słuchowy przekazuje ten sygnał do mózgu, gdzie jest słyszalny jako dźwięk.
Czy są skuteczne?
Rezultaty posiadania implantu ślimakowego mogą się znacznie różnić. Należy pamiętać, że implanty ślimakowe nie prowadzą do pełnego, naturalnego słyszenia.
Odbiorcy nadal wymagają wielu szkoleń, aby nauczyć się i rozróżniać dźwięki, które słyszą.
Wiele osób, które ją otrzymują, może:
- podchwycić szerszą gamę typów dźwięków
- rozumieć mowę bez konieczności czytania z ruchu warg
- wykonywać połączenia telefoniczne
- oglądać telewizję lub słuchać muzyki
Jaka jest kontrowersja?
Chociaż wiele osób może odnieść korzyści z wszczepienia implantu ślimakowego, istnieje również sprzeciw wobec wszczepiania tych urządzeń głuchym dzieciom.
Jednym z obszarów zainteresowania jest rozwój języka. Wczesne lata życia są kluczowe dla uzyskania dobrej bazy językowej.
Jeśli dziecko nie zdobędzie umiejętności językowych w tym czasie, może mieć problemy z opanowaniem płynnej znajomości języka w przyszłości.
ASL to język dostępny dla wszystkich osób niesłyszących. Promowanie uczenia się ASL promuje solidne podstawy i biegłość w języku.
Jednak niektórzy rodzice dzieci z implantem ślimakowym mogą nie uczyć swojego dziecka ASL. Istnieje obawa, że może to opóźnić nabycie umiejętności językowych przez dziecko.
Społeczność osób niesłyszących ma również obawy dotyczące stosowania implantów ślimakowych. Ta społeczność to grupa o odrębnej tożsamości kulturowej, a także wspólnym języku (ASL), grupach społecznych i doświadczeniach.
Niektórych członków społeczności niesłyszących niepokoi przekonanie, że głuchota jest problemem, który należy naprawić.
Inni obawiają się, że powszechne stosowanie implantów ślimakowych może doprowadzić do spadku liczby osób posługujących się ASL, co wpłynie na kulturę głuchoniemych.
Na wynos
Osoby niesłyszące mogą nauczyć się mówić. Można stosować różnorodne metody, w tym trening mowy i urządzenia wspomagające.
To, jak łatwa lub trudna może być nauka mówienia, może zależeć od tego, kiedy dana osoba stała się głucha. Osoby, które straciły słuch po nabyciu pewnych umiejętności językowych, często mają łatwiejszy czas na naukę mówienia.
Niemniej jednak potrzeba dużo ciężkiej pracy i praktyki.
Niektóre osoby niesłyszące decydują się nie komunikować się za pomocą słowa mówionego. Zamiast tego wolą używać ASL, języka niewerbalnego.
Ostatecznie sposób, w jaki osoba głucha wybiera komunikację, zależy od tego, co działa optymalnie dla niej, a także od jej osobistych preferencji.
