Przegląd
Pies przewodnik to taki, który został przeszkolony do wykonywania pracy lub wykonywania zadań dla osoby niepełnosprawnej. Przykłady obejmują prowadzenie osoby niewidomej lub podejmowanie działań ochronnych, gdy osoba ma napad.
Psy służbowe były kiedyś używane wyłącznie przez osoby niepełnosprawne fizycznie. Są teraz używane przez osoby z chorobami psychicznymi. Psy służbowe mogą pomóc osobom z depresją, lękiem i zespołem stresu pourazowego (PTSD).
Aby zostać uznanym za psa przewodnika na mocy amerykańskiej ustawy o niepełnosprawności (ADA), zadania, do których pies został przeszkolony, muszą być powiązane z niepełnosprawnością danej osoby. Psy, których jedyną funkcją jest zapewnienie wsparcia emocjonalnego lub komfortu, nie kwalifikują się jako zwierzęta towarzyszące w ramach ADA.
Niepełnosprawność fizyczna a niewidzialna
Według ADA osoba niepełnosprawna musi spełniać co najmniej jedno z następujących kryteriów:
- ma upośledzenie fizyczne lub psychiczne, które znacznie ogranicza zdolność do wykonywania jednej lub więcej ważnych funkcji życiowych
- ma historię upośledzenia, które spełnia ten opis
- jest postrzegany przez innych jako mający upośledzenie, które spełnia ten opis
W przeciwieństwie do niepełnosprawności fizycznej, która może być oczywista z powodu użycia urządzenia wspomagającego, takiego jak wózek inwalidzki lub laska, niewidoczna niepełnosprawność to upośledzenie, które nie jest od razu widoczne.
Termin „niewidoczna niepełnosprawność” obejmuje wiele schorzeń (w tym psychicznych i neurologicznych), które są niewidoczne dla obserwatora. Depresja jest jednym z tych warunków.
Według raportu US Census Bureau z 2014 roku 27 milionów dorosłych było często w depresji lub lęku w stopniu, który poważnie przeszkadzał w codziennych czynnościach.
Jeśli Twoja depresja spełnia kryteria określone w definicji niepełnosprawności ADA, kwalifikujesz się do posiadania psa przewodnika na depresję.
Pies psychiatryczny, zwierzę wsparcia emocjonalnego, pies terapeutyczny… Jaka jest różnica?
Pies przewodnik na depresję może być również określany jako psychiatryczny pies serwisowy. Nie należy tego mylić ze zwierzęciem wspierającym emocjonalnie lub psami terapeutycznymi, które nie są uznawane przez ADA za zwierzęta towarzyszące.
Oto kluczowe różnice:
Pies usługowy psychiatryczny
Pies usługowy psychiatryczny jest szkolony w rozpoznawaniu i reagowaniu na niepełnosprawność swojego przewodnika poprzez wykonywanie pracy lub zadań. Przewodnik musi mieć upośledzenie umysłowe lub psychiatryczne, które ogranicza jedną lub więcej głównych czynności życiowych.
ADA chroni zwierzęta towarzyszące i umożliwia publiczny dostęp, tak aby pies mógł udać się w dowolne miejsce, do którego idzie jego opiekun. Pies przewodnik nie jest uważany za zwierzę domowe.
Zwierzę wsparcia emocjonalnego
Zwierzę wspierające emocjonalnie to zwierzę, które zapewnia człowiekowi komfort lub wsparcie emocjonalne. W przeciwieństwie do zwierzęcia usługowego zwierzę wspierające emocjonalnie nie musi być szkolone do wykonywania określonych zadań.
ADA nie obejmuje zwierząt wspierających emocjonalnie, więc nie mają one legalnego publicznego dostępu. Są one objęte tylko ustawą Fair Housing Act i Air Carrier Act. Oznacza to, że jedynymi miejscami, które są prawnie wymagane, aby zezwolić zwierzętom wspierającym emocjonalnie, są mieszkania i samoloty.
Psy terapeutyczne
Psy terapeutyczne są szkolone do angażowania się w kontakt z wieloma osobami innymi niż główny przewodnik. Psy te są wykorzystywane do zapewniania komfortu i uczucia jako forma terapii psychologicznej lub fizjologicznej ludziom przebywającym w szpitalach, domach opieki i hospicjach. Nie mają takiego samego legalnego dostępu publicznego jak psy przewodniki.
Wszystkie trzy typy zwierząt towarzyszących mogą być korzystne dla osoby z depresją. Rodzaj, który jest dla Ciebie najlepszy, zależy od Twoich potrzeb. Psy psychiatryczne są zwierzętami pracującymi i nie są uważane za zwierzęta domowe. Zostali wszechstronnie przeszkoleni w zakresie wykonywania określonych zadań, takich jak przypominanie o zażywaniu leków lub prowadzenie do kogoś w sytuacji kryzysowej.
Zwierzę wspierające emocjonalnie nie jest wyszkolone do wykonywania jakichkolwiek zadań, ale może zapewnić ci terapeutyczną obecność, która może być pocieszająca i podnosząca na duchu.
Jak kwalifikować się do psa przewodnika
Aby kwalifikować się na psa przewodnika na depresję, musisz mieć list od licencjonowanego specjalisty zdrowia psychicznego stwierdzający, że depresja uniemożliwia ci codzienne wykonywanie co najmniej jednego poważnego zadania życiowego bez pomocy. Licencjonowanym specjalistą zdrowia psychicznego może być psychiatra, psycholog, terapeuta lub pracownik socjalny.
Musisz także umieć:
- uczestniczyć w tresurze psa
- sfinansować utrzymanie i opiekę weterynaryjną na całe życie psa
- być w stanie samodzielnie dowodzić psem
Koszt psa przewodnika nie jest pokrywany przez Medicaid, Medicare ani przez żadną prywatną firmę ubezpieczeniową. Niektóre organizacje non-profit oferują zwierzęta przewodniki bezpłatnie lub po obniżonej cenie. Wiele z tych programów ma długie listy oczekujących. Możesz również zapłacić za wyszkolenie psa jako psa psychiatrycznego.
Zadania i korzyści zapewniane przez psy towarzyszące
Psychiatrycznego psa przewodnika można wyszkolić do wykonywania szerokiego zakresu zadań, aby pomóc osobie z depresją. Obejmują one zadania związane z udzielaniem pomocy w sytuacjach kryzysowych, pomaganiem w radzeniu sobie z przeciążeniem emocjonalnym oraz udzielaniem pomocy związanej z leczeniem.
Poniżej przedstawiono konkretne zadania, które może wykonać pies asystujący w przypadku depresji:
- przypomnieć ci o zażywaniu lekarstw
- przynieść Ci telefon w sytuacji kryzysowej, abyś mógł skontaktować się z pomocą techniczną
- zadzwoń pod numer 911 lub inny zaprogramowany numer alarmowy, aby uzyskać pomoc
- zidentyfikować skutki uboczne leków i pomóc w ich zwalczaniu
- zapewniają wsparcie dotykowe, gdy jesteś przytłoczony
- zapobiegają przeciążeniu emocjonalnemu w domu
- stanowić pretekst do opuszczenia pokoju, jeśli czujesz się zdenerwowany dyskretnym sygnałem
Co zrobić, jeśli się nie kwalifikujesz
Jeśli nie kwalifikujesz się na psa przewodnika z powodu depresji, nadal możesz rozważyć zwierzę wspierające emocjonalnie. Zwierzęta te zapewniają komfort i towarzystwo, ale nie kwalifikują się do takiej samej ochrony jak psy przewodniki w miejscach publicznych.
Zwierzęta wspierające emocjonalnie są dozwolone we wszystkich budynkach mieszkalnych i mogą latać za darmo. Zwierzętami wspierającymi emocjonalnie są zwykle psy lub koty, ale mogą obejmować także inne zwierzęta.
Dostępnych jest również wiele innych opcji leczenia depresji. W leczeniu depresji często skuteczne jest połączenie leków i terapii. Istnieją również zmiany stylu życia i alternatywne metody leczenia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z depresją.
Opcje leczenia depresji obejmują:
- lek
- terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
- terapia interpersonalna (IPT)
- terapia elektrowstrząsami (EW)
- biofeedback
- techniki relaksacyjne, takie jak joga i masaż
- aromaterapia
- zdjęcia z przewodnikiem
- ćwiczenie
Porozmawiaj ze swoim terapeutą o innych opcjach leczenia depresji. Jeśli go nie masz, możesz znaleźć specjalistę ds. Zdrowia psychicznego online za pośrednictwem National Alliance on Mental Illness (NAMI) lub dzwoniąc pod numer 800-950-NAMI.
Kolejne kroki w zdobyciu psa przewodnika
Jeśli chcesz adoptować psa przewodnika na depresję, porozmawiaj ze specjalistą zdrowia psychicznego. Mogą określić, czy skorzystasz z posiadania takiego.
Aby dowiedzieć się więcej na temat psów przewodników, takich jak szkolenie i koszty, skontaktuj się z jedną z wielu organizacji, które szkolą i umieszczają psy psychiatryczne. Niektóre z tych organizacji obejmują:
- Piesek robi dobrze (https://doggiedoesgood.org)
- Fundacja Paws4People (https://paws4people.org)
- Canines4Hope (http://www.canines4hope.org)
.jpg)
