Tuńczyk jest często podawany na surowo lub ledwo ugotowany w restauracjach i barach sushi.
Ta ryba jest bardzo pożywna i może zapewnić szereg korzyści zdrowotnych, ale możesz się zastanawiać, czy jedzenie jej na surowo jest bezpieczne.
W tym artykule omówiono potencjalne niebezpieczeństwa związane ze spożywaniem surowego tuńczyka, a także jak bezpiecznie się nim delektować.
Rodzaje i odżywianie tuńczyka
Tuńczyk to ryba słonowodna używana w kuchniach na całym świecie.
Istnieje kilka odmian, w tym bonito, albacore, żółtopłetwe, błękitnopłetwe i opastuna. Różnią się rozmiarem, kolorem i smakiem.
Tuńczyk to bardzo pożywne, chude białko. W rzeczywistości 2 uncje (56 gramów) tuńczyka białego zawiera:
- Kalorie: 70
- Węglowodany: 0 gramów
- Białko: 13 gramów
- Tłuszcz: 2 gramy
Większość tłuszczu zawartego w tuńczyku pochodzi z kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne dla serca i mózgu i mogą pomóc w zwalczaniu stanów zapalnych.
Tuńczyk zawiera również żelazo, potas i witaminy z grupy B. Ponadto jest doskonałym źródłem selenu, minerału śladowego, który działa jako przeciwutleniacz i może zmniejszyć ryzyko chorób serca i innych chorób przewlekłych.
Tuńczyk w puszce jest gotowany podczas przetwarzania, podczas gdy świeży tuńczyk jest często podawany jako rzadki lub surowy.
Surowy tuńczyk jest częstym składnikiem sushi i sashimi, które są japońskimi potrawami przygotowanymi z połączenia ryżu, surowej ryby, warzyw i wodorostów.
PodsumowanieTuńczyk to chude białko, które zawiera kwasy tłuszczowe omega-3, a także kilka witamin i minerałów. Często jest podawany na surowo lub ledwo ugotowany, ale jest również dostępny w puszkach.
Może mieć pasożyty
Chociaż tuńczyk jest bardzo pożywny, jedzenie go na surowo może stanowić pewne ryzyko.
Dzieje się tak, ponieważ surowe ryby mogą zawierać pasożyty, takie jak Opisthorchiidae i Anisakadie, które mogą powodować choroby u ludzi.
W zależności od rodzaju pasożyty u surowej ryby mogą prowadzić do chorób przenoszonych przez żywność, charakteryzujących się infekcjami jelitowymi, które wywołują biegunkę, wymioty, gorączkę i podobne objawy.
Jedno z badań wykazało, że 64% próbek młodego tuńczyka błękitnopłetwego z Pacyfiku z wód Japonii było zakażonych Kudoa hexapunctatapasożyt, który prowadzi do biegunki u ludzi.
W innym badaniu odnotowano podobne wyniki i wykazano, że próbki tuńczyka błękitnopłetwego i żółtopłetwego z Oceanu Spokojnego zawierały inne pasożyty z Kudoa rodziny, o których wiadomo, że powodują zatrucia pokarmowe.
Wreszcie, badanie tuńczyka z wód u wybrzeży Iranu wykazało, że 89% próbek było zakażonych pasożytami, które mogą przyczepiać się do ludzkiego żołądka i jelit, powodując anisakiozę - chorobę charakteryzującą się krwawymi stolcami, wymiotami i bólem brzucha.
Ryzyko zarażenia pasożytami przez tuńczyka zależy prawdopodobnie od miejsca złowienia ryby. Co więcej, postępowanie i przygotowanie może określić, czy pasożyty zostaną przeniesione.
Większość pasożytów można zabić przez gotowanie lub zamrażanie.
Dlatego infekcjom pasożytniczym surowego tuńczyka można zapobiegać poprzez odpowiednie postępowanie.
PodsumowanieSurowy tuńczyk może zawierać pasożyty, które mogą powodować choroby przenoszone przez żywność u ludzi, ale zwykle można je wyeliminować przez gotowanie lub zamrażanie.
Może zawierać dużo rtęci
Niektóre odmiany tuńczyka mogą zawierać dużo rtęci, która jest metalem ciężkim, który trafia do wód oceanicznych w wyniku zanieczyszczenia. Z czasem gromadzi się w tuńczyku, ponieważ ryby znajdują się wyżej w łańcuchu pokarmowym, żerując na mniejszych rybach, które zawierają różne ilości rtęci.
W rezultacie duże gatunki tuńczyka, takie jak albakora, żółtopłetwy, błękitnopłetwy i opastun, są często bogate w rtęć.
Większość tuńczyka podawanego na surowo w postaci steków lub w sushi i sashimi pochodzi właśnie z tych odmian.
W rzeczywistości jedno badanie, w którym przetestowano 100 próbek surowego sushi z tuńczyka w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, wykazało, że średnia zawartość rtęci przekroczyła zalecany dzienny limit rtęci w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
Spożywanie zbyt dużej ilości surowego tuńczyka może prowadzić do wysokiego poziomu rtęci w organizmie, co może powodować poważne problemy zdrowotne, w tym uszkodzenie mózgu i serca.
PodsumowanieNiektóre odmiany surowego tuńczyka, zwłaszcza opastuna i błękitnopłetwego, mogą mieć bardzo wysoką zawartość rtęci. Spożywanie zbyt dużej ilości rtęci może uszkodzić mózg i serce oraz prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
Kto nie powinien jeść surowego tuńczyka?
Kobiety w ciąży i karmiące piersią, dzieci, osoby starsze oraz osoby z upośledzonym układem odpornościowym, takie jak osoby poddawane leczeniu raka, nie powinny jeść surowego tuńczyka.
Populacje te są narażone na zwiększone ryzyko chorób przenoszonych przez żywność, jeśli są narażone na pasożyty surowego lub niedogotowanego tuńczyka.
Co więcej, kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz dzieci są szczególnie podatne na działanie rtęci i dlatego powinny ograniczać lub unikać zarówno surowego, jak i gotowanego tuńczyka.
Jednak wszyscy dorośli powinni ogólnie zachować ostrożność, jeśli chodzi o spożycie tuńczyka, ponieważ większość odmian przekracza dzienny limit spożycia rtęci sugerowany przez władze ds. Zdrowia w Stanach Zjednoczonych i innych krajach.
Zarówno surowego, jak i gotowanego tuńczyka należy spożywać z umiarem.
Mimo to dorośli powinni jeść 3-5 uncji (85-140 gramów) ryb 2-3 razy w tygodniu, aby uzyskać wystarczającą ilość kwasów tłuszczowych omega-3. Aby spełnić tę sugestię, skup się na rybach o niższej zawartości rtęci, takich jak łosoś, dorsz lub krab, i ogranicz tuńczyka do okazjonalnych przysmaków.
PodsumowanieKobiety w ciąży i karmiące piersią, dzieci, osoby starsze i osoby z osłabionym układem odpornościowym mogą być szczególnie podatne na infekcje pasożytnicze i rtęć i powinny unikać surowego tuńczyka.
Jak bezpiecznie jeść surowego tuńczyka
Gotowanie tuńczyka to najlepszy sposób na pozbycie się pasożytów i zmniejszenie ryzyka chorób przenoszonych przez żywność. Mimo to można bezpiecznie jeść surowego tuńczyka.
Food and Drug Administration (FDA) zaleca zamrażanie surowego tuńczyka w jeden z następujących sposobów w celu wyeliminowania pasożytów:
- zamrażanie w temperaturze -4 ℉ (-20 ℃) lub niższej przez 7 dni
- zamrażanie w temperaturze -31 ° F (-35 ° C) lub niższej do zestalenia i przechowywanie w temperaturze -31 ° F (-35 ° C) lub niższej przez 15 godzin
- zamrażanie w temperaturze -31 ° F (-35 ° C) lub niższej do zestalenia i przechowywanie w temperaturze -4 ° F (-20 ° C) lub niższej przez 24 godziny
Mrożony surowy tuńczyk przed spożyciem należy rozmrozić w lodówce.
Stosowanie tej metody prawdopodobnie zabije większość pasożytów, ale istnieje niewielkie ryzyko, że nie wszystkie pasożyty zostały wyeliminowane.
Większość restauracji serwujących sushi lub inne formy surowego tuńczyka przestrzega zaleceń FDA dotyczących zamrażania.
Jeśli martwisz się, jak został przygotowany twój surowy tuńczyk, poproś o więcej informacji i pamiętaj, aby jeść surowego tuńczyka tylko z renomowanych restauracji.
Jeśli planujesz zrobić surowe danie z tuńczyka w domu, poszukaj renomowanego sprzedawcy ryb, który zna się na pochodzeniu ryb i sposobach ich przetwarzania.
PodsumowanieSurowy tuńczyk jest ogólnie bezpieczny do spożycia, jeśli został zamrożony w celu zabicia pasożytów zgodnie z wytycznymi FDA.
Podsumowując
Surowy tuńczyk jest ogólnie bezpieczny, gdy jest odpowiednio traktowany i mrożony w celu wyeliminowania pasożytów.
Tuńczyk jest bardzo pożywny, ale ze względu na wysoki poziom rtęci u niektórych gatunków, najlepiej jest jeść surowego tuńczyka z umiarem.
Kobiety w ciąży i karmiące piersią, dzieci, osoby starsze oraz osoby z osłabionym układem odpornościowym powinny unikać surowego tuńczyka.
.jpg)
.jpg)
