Jeśli masz dziecko ze stwardnieniem rozsianym (SM), dostępnych jest wiele metod leczenia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z ich stanem.
Niektóre terapie mogą spowolnić rozwój choroby, podczas gdy inne mogą pomóc złagodzić objawy lub potencjalne powikłania.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jakie metody leczenia może zalecić zespół zdrowia Twojego dziecka.
Terapie modyfikujące przebieg choroby
Terapie modyfikujące chorobę (DMT) to rodzaj leków, które mogą pomóc spowolnić postęp SM. DMT mogą również pomóc w zapobieganiu nawrotom, które mają miejsce, gdy u Twojego dziecka nagle pojawią się nowe objawy.
Do tej pory Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła 17 rodzajów DMT do leczenia SM u dorosłych.
Jednak FDA zatwierdziła tylko jeden rodzaj DMT do leczenia SM u dzieci w wieku 10 lat lub starszych. Ten lek jest znany jako fingolimod (Gilenya). Jest specjalnie zatwierdzony do leczenia nawracających postaci SM.
FDA nie zatwierdziła jeszcze żadnych DMT do leczenia SM u dzieci w wieku poniżej 10 lat. Jednak lekarz Twojego dziecka może nadal przepisać DMT, nawet jeśli Twoje dziecko ma mniej niż 10 lat. Jest to znane jako „stosowanie niezarejestrowane”.
Wczesne leczenie DMT może poprawić długoterminowe prognozy Twojego dziecka na SM. Jednak te leki stwarzają również ryzyko skutków ubocznych.
Jeśli Twoje dziecko przyjmuje DMT, lekarz powinien monitorować je pod kątem skutków ubocznych. Jeśli nie reagują dobrze na jeden rodzaj DMT, lekarz może zachęcić ich do przejścia na inny.
Lekarz twojego dziecka może wyjaśnić więcej na temat potencjalnych korzyści i zagrożeń związanych z różnymi DMT.
Leki objawowe
Oprócz DMT dostępne są leki leczące wiele objawów i potencjalnych powikłań SM.
Na przykład, w zależności od potrzeb leczenia Twojego dziecka, lekarz może przepisać leki w celu leczenia jednego lub więcej z poniższych:
- ból
- zmęczenie
- zawroty głowy
- skurcze mięśni
- sztywność mięśni
- problemy z pęcherzem
- problemy z jelitami
- Problemy ze wzrokiem
- schorzenia psychiczne
Jeśli Twoje dziecko doświadcza nawrotu z nowymi objawami, lekarz może przepisać krótki cykl leczenia kortykosteroidami dożylnymi. Może to pomóc przyspieszyć ich powrót do zdrowia po nawrocie.
Jeśli u Twojego dziecka pojawią się nowe objawy lub powikłania SM, poinformuj o tym zespół medyczny. Ich pracownicy służby zdrowia mogą pomóc Ci dowiedzieć się o lekach i innych metodach leczenia, które mogą przynieść ulgę.
Terapia rehabilitacyjna
SM może potencjalnie wpływać na fizyczne i poznawcze funkcjonowanie Twojego dziecka na różne sposoby.
Aby pomóc dziecku nauczyć się radzić sobie z codziennymi czynnościami lub dostosowywać się do zmieniających się potrzeb związanych z SM, zespół medyczny może zalecić terapię rehabilitacyjną.
Na przykład mogą zalecić jedną lub więcej z następujących opcji:
- Fizjoterapia (PT). Ten rodzaj terapii obejmuje ćwiczenia mające na celu wzmocnienie i rozciągnięcie mięśni dziecka oraz wspieranie jego mobilności, koordynacji i równowagi. Jeśli Twoje dziecko korzysta z urządzenia ułatwiającego poruszanie się, takiego jak chodzik lub wózek inwalidzki, fizjoterapeuta może pomóc mu nauczyć się go używać.
- Terapia zajęciowa (OT). Celem OT jest pomoc dziecku w opracowaniu technik bezpiecznego i niezależnego wykonywania rutynowych czynności. Terapeuta zajęciowy może pomóc Twojemu dziecku rozwinąć techniki oszczędzania energii, nauczyć się korzystać z narzędzi adaptacyjnych i zmodyfikować środowisko domowe i szkolne, aby było bardziej dostępne.
- Terapia mowy i języka (SLT). Logopeda lub patolog może pomóc dziecku poradzić sobie z problemami, jakie mogą wystąpić podczas mówienia lub połykania.
- Rehabilitacja poznawcza. Psycholog lub inny pracownik służby zdrowia może zastosować rehabilitację poznawczą, aby pomóc dziecku w utrzymaniu i poprawie umiejętności myślenia i pamięci.
Jeśli stan Twojego dziecka wpływa na jego zdolność do poruszania się, komunikowania się, koncentracji lub wykonywania innych rutynowych zadań, poinformuj o tym zespół medyczny. Mogą pomóc Ci dowiedzieć się więcej na temat terapii rehabilitacyjnej i tego, jak może ona pasować do planu leczenia Twojego dziecka.
Poradnictwo psychologiczne
Radzenie sobie z SM może być stresujące. Wraz z innymi potencjalnymi objawami i komplikacjami, Twoje dziecko może odczuwać smutek, złość, niepokój lub depresję.
Jeśli Twoje dziecko ma problemy ze zdrowiem emocjonalnym lub psychicznym, lekarz może skierować je do specjalisty zdrowia psychicznego w celu diagnozy i leczenia. Ich lekarz lub specjalista zdrowia psychicznego może zalecić poradnictwo behawioralne, leki lub jedno i drugie.
Powinieneś także powiadomić lekarza, jeśli masz trudności z radzeniem sobie z emocjonalnymi wyzwaniami związanymi z radzeniem sobie ze stanem swojego dziecka. Możesz także skorzystać z profesjonalnego wsparcia. Poczucie dobrego wsparcia emocjonalnego może sprawić, że będziesz jeszcze skuteczniej wspierać swoje dziecko.
Zmiany stylu życia
Oprócz leków, terapii rehabilitacyjnej i innych zabiegów medycznych zespół zdrowia Twojego dziecka może zalecić zmianę stylu życia, aby pomóc w radzeniu sobie z jego stanem.
Na przykład mogą zalecić zmiany w:
- dieta
- rutyna ćwiczeń
- nawyki snu
- nawyki przy uczeniu
- zajęcia w czasie wolnym
Wiele z nawyków związanych ze stylem życia zalecanych w leczeniu SM to te same nawyki, które wspierają ogólny dobry stan zdrowia. Na przykład nie ma określonej diety zalecanej dla SM. Twoje dziecko prawdopodobnie skorzysta na dobrze zbilansowanej, pożywnej diecie z dużą ilością owoców i warzyw.
Zespół ds. Zdrowia Twojego dziecka może również zachęcić je do ograniczenia narażenia na wysokie temperatury. Kiedy wzrasta temperatura ciała Twojego dziecka, może to pogorszyć jego objawy.
Na wynos
Wczesne i kompleksowe leczenie Twojego dziecka może poprawić jego zdrowie i jakość życia z SM.
W zależności od konkretnych potrzeb Twojego dziecka, jego zespół medyczny może zalecić terapie modyfikujące przebieg choroby i inne leki, terapię rehabilitacyjną, zmianę stylu życia lub inne metody leczenia.
Aby dowiedzieć się więcej o potencjalnych korzyściach i zagrożeniach związanych z różnymi metodami leczenia, porozmawiaj z pracownikami służby zdrowia Twojego dziecka.
