Nowo zdiagnozowany SM: czego się spodziewać

Stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane (SM) to nieprzewidywalna choroba, która dotyka każdego człowieka inaczej. Dostosowanie się do nowej i ciągle zmieniającej się sytuacji może być łatwiejsze, jeśli masz pojęcie, czego się spodziewać.

Objawy SM

Ważne jest, aby stawić czoła diagnozie i dowiedzieć się jak najwięcej o chorobie i objawach.

Nieznane może być przerażające, więc posiadanie wyobrażenia o objawach, których możesz doświadczyć, może pomóc Ci lepiej się na nie przygotować.

Nie wszyscy będą mieli te same objawy, ale niektóre objawy są częstsze niż inne, w tym:

• drętwienie lub osłabienie, zwykle dotykające jednej strony ciała na raz
• ból podczas poruszania oczami
• utrata lub zaburzenie widzenia, zwykle w jednym oku na raz
• mrowienie
• ból
• drżenie
• problemy z równowagą
• zmęczenie
• zawroty głowy lub zawroty głowy
• problemy z pęcherzem i jelitami

Spodziewaj się nawrotów objawów. Około 85 procent Amerykanów ze stwardnieniem rozsianym ma zdiagnozowane SM rzutowo-remisyjne (RRMS), które charakteryzuje się atakami z całkowitym lub częściowym wyzdrowieniem.

Około 15 procent Amerykanów ze stwardnieniem rozsianym nie ma ataków. Zamiast tego doświadczają powolnego postępu choroby. Nazywa się to pierwotnie postępującym MS (PPMS).

Leki mogą pomóc zmniejszyć częstotliwość i nasilenie ataków. Inne leki i terapie mogą pomóc złagodzić objawy. Leczenie może również pomóc zmienić przebieg choroby i spowolnić jej postęp.

Znaczenie planu leczenia

Być może zdiagnozowano SM, ale to nie znaczy, że nie możesz kontrolować swojego leczenia.

Posiadanie planu pomaga radzić sobie z chorobą i złagodzić poczucie, że choroba dyktuje Twoje życie.

Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego zaleca przyjęcie kompleksowego podejścia. To znaczy:

• modyfikowanie przebiegu choroby poprzez przyjmowanie leków zatwierdzonych przez FDA w celu zmniejszenia częstotliwości i nasilenia ataków
• leczenie napadów, które często obejmuje stosowanie kortykosteroidów w celu zmniejszenia stanu zapalnego i ograniczenia uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego
• radzenie sobie z objawami za pomocą różnych leków i terapii
• uczestniczenie w programach rehabilitacji, abyś mógł zachować niezależność i kontynuować swoją aktywność w domu i pracować w sposób bezpieczny i odpowiedni do zmieniających się potrzeb
• szukanie profesjonalnego wsparcia emocjonalnego, które pomoże ci poradzić sobie z nową diagnozą i wszelkimi zmianami emocjonalnymi, których możesz doświadczyć, takimi jak lęk lub depresja

Wspólnie z lekarzem opracuj plan. Plan ten powinien obejmować skierowania do specjalistów, którzy mogą pomóc we wszystkich aspektach choroby i dostępnych metodach leczenia.

Zaufanie do swojego zespołu medycznego może mieć pozytywny wpływ na sposób, w jaki radzisz sobie ze zmieniającym się życiem.

Śledzenie choroby - poprzez zapisywanie wizyt i leków, a także prowadzenie dziennika objawów - może być również pomocne dla Ciebie i Twoich lekarzy.

Jest to również świetny sposób na śledzenie swoich obaw i pytań, aby lepiej przygotować się na spotkania.

Wpływ na Twoje życie w domu i pracy

Chociaż objawy SM mogą być uciążliwe, ważne jest, aby pamiętać, że wiele osób z SM nadal prowadzi aktywne i produktywne życie.

W zależności od objawów może być konieczne wprowadzenie pewnych zmian w sposobie wykonywania codziennych czynności.

Idealnie byłoby, gdybyś chciał nadal żyć tak normalnie, jak to tylko możliwe. Dlatego unikaj izolowania się od innych lub zaprzestania robienia rzeczy, które lubisz.

Aktywność może odgrywać dużą rolę w leczeniu SM. Może pomóc zmniejszyć objawy i zachować pozytywne nastawienie.

Terapeuta fizyczny lub zajęciowy może udzielić Ci sugestii, jak dostosować czynności w domu i pracy do Twoich potrzeb.

Możliwość dalszego robienia rzeczy, które kochasz w bezpieczny i wygodny sposób, może znacznie ułatwić Ci przystosowanie się do nowej normalności.