Ometafobia to skrajny strach przed oczami. Podobnie jak inne fobie, ten rodzaj strachu może być wystarczająco silny, aby zakłócać codzienną rutynę i czynności społeczne, a jednocześnie być uważany za irracjonalny z powodu braku „prawdziwego” niebezpieczeństwa.
Ale bez względu na to, jak „irracjonalne” może to być, ommetafobia jest bardzo realna dla tych, którzy się z nią zmagają. Aby poradzić sobie z ommetafobią, musisz najpierw zidentyfikować jej przyczynę. Pomocne mogą być również strategie radzenia sobie w połączeniu z terapiami i możliwymi lekami.
W prawdziwym życiu
Fobia przed oczami jest prawdopodobnie związana z negatywnymi doświadczeniami z przeszłości, które w jakiś sposób dotyczyły oczu. Tak więc pewne sytuacje, które dotyczą oczu, mogą bardzo dobrze wywołać tego rodzaju fobię.
Oto niektóre przykłady wyzwalaczy z życia wzięte:
- Wystąpienia publiczne, podczas których oczekuje się, że spojrzysz na innych ludzi w ich oczy, aby nawiązać kontakt.
- Uspołecznianie się z innymi osobami, które mogą spojrzeć Ci w oczy, gdy do Ciebie mówią.
- Poddaje się badaniu wzroku u okulisty lub okulisty.
- Konieczność zakładania soczewek kontaktowych w oczy.
- Nakładanie kropli do oczu w celu leczenia zespołu suchego oka lub różowego oka.
- Widzenie masek na oczy używanych w uzdrowiskach lub w samolotach.
- Dostanie się piasku, szamponu lub innych substancji do oczu.
- Widzenie fałszywych oczu, takich jak te używane w dekoracjach na Halloween.
Dla niektórych osób ta fobia może być tak poważna, że sama myśl o oczach może wywoływać niepokój.
Objawy
Fobie, takie jak ekstremalne lęki przed oczami, przedstawiają objawy przede wszystkim, gdy napotykasz wyzwalacz. Możesz panikować i czuć, że „tracisz kontrolę”. Objawy mogą pojawić się na następujące sposoby:
- wyzysk
- zwiększone tętno
- zawroty głowy
- szybki oddech lub duszność
- drżący
- nudności
- suchość w ustach
- napięcie mięśni
- uczucie paraliżu, w którym nie możesz się poruszać ani mówić
Objawy ommetafobii mogą utrzymywać się przez kilka minut, nawet po usunięciu Cię z sytuacji wywołującej.
Inną powszechną cechą obserwowaną w fobiach jest unikanie. W przypadku fobii oczu oznaczałoby to, że unikasz kontaktu wzrokowego i każdej innej sytuacji, w której jesteś zmuszony patrzeć w oczy, dotykać własnych lub prosić o ich dotknięcie.
Chociaż na krótką metę może pomóc ci poczuć się mniej lękiem i lękiem, unikanie może na dłuższą metę pogorszyć twoją fobię.
Przyczyny
Fobia to ekstremalna wersja strachu. Chociaż naukowcy nadal badają strach u ludzi, uważa się, że skrajne lęki są spowodowane połączeniem czynników wyzwalających i reakcji behawioralnych.
Innymi słowy, możesz obawiać się sytuacji związanych z oczami, ale sposób, w jaki reagujesz na tego typu fobię, może pomóc lub pogorszyć twoją ogólną reakcję.
Ometafobia może mieć trzy główne przyczyny. Pierwsze to negatywne doświadczenie, które wywołało lęk przed oczami. Mogło to być związane z urazem oka lub dyskomfortem lub być może zobaczeniem, że coś negatywnego dzieje się z oczami innej osoby.
Takie negatywne doświadczenia mogą być również związane z fobią okaleczania. Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj fobii jest klasyfikowany jako silny lęk przed okaleczeniem lub zranieniem. U niektórych osób ommetafobia może objawiać się jako nierealistyczny strach, że ich oczom grozi zranienie.
Inną możliwą przyczyną jest unikanie oczu związanych z fobiami sytuacyjnymi lub społecznymi, zwanymi również lękiem społecznym.
Kiedy odczuwasz silny strach przed sytuacjami społecznymi, nawiązywanie kontaktu wzrokowego z innymi ludźmi może dodatkowo wywołać objawy. Fobie społeczne mogą być związane z przeszłymi wyzwalaczami, ale mogą być również spowodowane dziedzicznymi zaburzeniami lękowymi.
Zabiegi
Niektóre rodzaje leków mogą pomóc niektórym osobom zmagającym się z fobiami, zwłaszcza jeśli zostaną określone zaburzenia lękowe. Twój lekarz może przepisać leki przeciwdepresyjne lub przeciwlękowe, jeśli objawy są szczególnie ciężkie.
Chociaż leki psychiatryczne nie wyleczy bezpośrednio fobii oczu, one mogą pomóc radzić sobie z objawami, jeśli pojawią się jakiekolwiek czynniki wyzwalające oko. Najlepszym sposobem leczenia fobii są techniki terapeutyczne.
Po pierwsze, ważne jest, aby określić przyczynę swojej ommetafobii. Specjalista ds. Zdrowia psychicznego może pomóc Ci ustalić, czy jest to dziedziczne czy rodzinne, związane z fobią społeczną, czy może z negatywnymi doświadczeniami z przeszłości.
Stamtąd licencjonowany terapeuta może pomóc określić najlepszy sposób leczenia fobii. Jedną ze skutecznych metod jest terapia ekspozycyjna, w której stopniowo poznajesz swoje lęki, aż nie będą Ci przeszkadzać. Terapia rozmowa może również pomóc w dalszym utrwalaniu technik stawienia czoła swoim lękom bez zapadania się w unikanie.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to kolejne podejście oparte na psychoterapii, które obejmuje terapię ekspozycyjną. Oprócz uczenia się, jak zapobiegać unikaniu, CBT uczy również technik pomagających uzyskać kontrolę, postrzegając swoje lęki w inny sposób.
Na przykład ty i twój terapeuta możecie zbadać prawdopodobieństwo urazu oka na podstawie sytuacji, których staracie się unikać z powodu ommetafobii.
Jak sobie radzić
Podczas gdy profesjonalne terapie mogą pomóc w rozwiązaniu problemu ommetafobii, podejścia te mają na celu pomóc Ci w dłuższej perspektywie. Ważne jest, aby być cierpliwym i konsekwentnym w leczeniu, aby mieć większe szanse na przezwyciężenie fobii.
W międzyczasie rozważ następujące techniki radzenia sobie, aby uzupełnić leczenie:
Ćwicz uważność
Medytacja, joga i inne praktyki oparte na uważności to inne opcje, które mogą pomóc w uzupełnieniu profesjonalnych technik terapeutycznych. Takie praktyki mogą pomóc zwiększyć świadomość twoich uczuć, a także reakcji fizycznych, które są bezpośrednio związane z twoją fobią.
Nawet kilka minut dziennie może pomóc w złagodzeniu objawów, jednocześnie wprowadzając poczucie spokoju.
Rozważ codzienne ćwiczenia
Trening w pojedynkę nie rozwiąże bezpośrednio strachu przed oczami, ale regularne ćwiczenia mogą pomóc w radzeniu sobie z lękiem. To z kolei może pomóc ci lepiej radzić sobie z fobią, jednocześnie zmniejszając nasilenie objawów.
Kluczem do sukcesu jest znalezienie aktywności, która sprawia Ci przyjemność i regularne jej wykonywanie. Jeśli dopiero zaczynasz ćwiczyć, poproś lekarza o poradę na temat czynności, którymi możesz bezpiecznie zarządzać.
Dotrzyj do bliskich
Rozwiązywanie swoich fobii może być przerażającym doświadczeniem, a będziesz potrzebować wszelkiego wsparcia i miłości, jakie tylko możesz, aby sobie z tym poradzić. Rozważ poproszenie przyjaciela lub członka rodziny, aby towarzyszył Ci w sytuacjach, których normalnie uniknąłbyś z powodu swoich lęków. Posiadanie tego wsparcia może pomóc ci uspokoić umysł.
Kiedy rozmawiać z lekarzem
Łagodne przypadki ommetafobii można leczyć poprzez stopniową ekspozycję. Jednak wiele tego rodzaju fobii jest bardziej złożonych.
Jeśli strach przed oczami przeszkadza Ci w pracy, załatwianiu spraw lub życiu towarzyskim, być może nadszedł czas, aby poprosić lekarza o skierowanie do specjalisty zdrowia psychicznego.
Możesz także poszukać wiarygodnego psychoterapeuty w Twojej okolicy. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne to jedyne miejsce, od którego możesz zacząć. Tutaj możesz dodatkowo zawęzić wyniki w oparciu o specjalizację.
Podsumowując
Ometafobia może nie być tak szeroko znana, jak inne rodzaje fobii. Jednak jego skutki mogą być bardzo znaczące dla tych, którzy się z nim borykają.
Unikanie oczu zaprowadzi cię tylko do tej pory. Jedynym sposobem, aby w pełni zająć się tą fobią i zacząć ją przezwyciężać, jest połączenie terapii i umiejętności radzenia sobie, które mogą pomóc zmniejszyć Twój niepokój.
Jeśli podejrzewasz, że ty lub ktoś bliski zmagasz się z ommetafobią, porozmawiaj ze specjalistą zdrowia psychicznego o sposobach rozpoczęcia leczenia.
Podobnie jak inne fobie, ommetafobia może przynosić samotność i obniżoną jakość życia osobom dotkniętym chorobą. Ważne jest, aby zająć się tymi obawami wcześniej niż później, aby poprawić swoje ogólne samopoczucie.
.jpg)
