Życie z nowym partnerem po molestowaniu

Duch mojej byłej wciąż żył w moim ciele, wywołując panikę i strach przy najmniejszej prowokacji.

Ostrzeżenie: ten artykuł zawiera opisy nadużyć, które mogą być denerwujące. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, doświadcza przemocy domowej, możesz skorzystać z pomocy. Zadzwoń do całodobowej infolinii National Domestic Violence Hotline pod numer 1-800-799-SAFE, aby uzyskać poufne wsparcie.

We wrześniu 2019 roku mój chłopak od 3 lat rzucił mnie w kąt, wrzeszczał mi w twarz i uderzył mnie głową. Upadłem na ziemię, szlochając.

Szybko ukląkł, błagając o przebaczenie.

Działo się to już niezliczoną ilość razy. Tym razem było inaczej.

W tym momencie wiedziałem, że nie zamierzam już go usprawiedliwiać. Wyrzuciłem go tego dnia z naszego mieszkania.

Nie jestem pewien, dlaczego w końcu to się stało. Może dlatego, że uderzenie głową było nowe: normalnie zaciskał się na pięści.

Może dlatego, że potajemnie zacząłem czytać o agresywnych związkach, próbując dowiedzieć się, czy to właśnie się ze mną dzieje. Patrząc wstecz, myślę, że budowałem się do tego momentu przez długi czas, a ten dzień po prostu zepchnął mnie z krawędzi.

Uzyskanie pewnej perspektywy zajęło wiele miesięcy ciężkiej pracy w terapii. Zdałem sobie sprawę, że żyję w ciągłym strachu od prawie 2 lat, odkąd zaczęliśmy mieszkać razem.

Terapia pomogła mi zrozumieć wzorce, w które wpadłem. Widziałem, że bezpośrednio w swoim życiu szukałem ludzi, którzy „potrzebowali pomocy”. Ci ludzie następnie wykorzystali moją bezinteresowną naturę. Czasami ludzie używają tego w najgorszy możliwy sposób.

Zasadniczo traktowano mnie jak wycieraczkę.

Nie byłam odpowiedzialna za to, jak mnie traktowano, ale terapia pomogła mi uświadomić sobie, że mam niezdrowe wyobrażenie o tym, jak powinien wyglądać związek.

Z czasem przeniosłem się i zacząłem znowu spotykać się. Chciałem sobie przypomnieć, że są ludzie, którzy nie są tacy jak on. Ćwiczyłem podejmowanie zdrowych decyzji i identyfikowanie ludzi, z którymi chciałem się znajdować, a nie ludzi, którzy mnie „potrzebowali”.

Nigdy nie zamierzałem wchodzić w inny związek, ale jak to często bywa, spotkałem kogoś niesamowitego, kiedy nawet nie patrzyłem.

Sprawy potoczyły się szybko, chociaż upewniłem się, że przyjrzałem się sobie poważnie, czy popełniam te same błędy, co wcześniej. Ciągle odkrywałem, że nie.

Uświadomiłem mu moją przeszłość na naszej pierwszej randce, która trwała ponad 24 godziny.

Moja najlepsza przyjaciółka od czasu do czasu wysyłała SMS-y, aby upewnić się, że nic mi nie jest, i zapewniałem ją, że czuję się bezpiecznie. Moja randka zapytała mnie żartobliwie, czy mój znajomy mnie sprawdza. Zgodziłem się i wyjaśniłem, że jest trochę bardziej opiekuńcza niż większość z powodu mojego ostatniego związku.

Było wcześnie, aby opowiedzieć mu o moim agresywnym byłym, ale czułem, że dobrze znam jego charakter. Poprosił mnie, żebym poinformował go, czy kiedykolwiek zrobił coś nieumyślnie, co sprawiłoby, że czułam się nieswojo.

Kiedy zaczęła się blokada, zamieszkaliśmy razem. Alternatywą było pozostanie w samotności przez nieznany czas.

Na szczęście poszło dobrze. Nie spodziewałem się, że moja przeszła trauma podniesie głowę.

Znaki ostrzegawcze nadużycia

Jeśli martwisz się o członka rodziny lub przyjaciela, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak, które mogą wskazywać, że są w związku z przemocą i potrzebują pomocy. Obejmują one:

• wycofywanie się i szukanie wymówek, aby nie widywać się z przyjaciółmi lub rodziną lub wykonywać czynności, które kiedyś robili (może to być coś, co sprawca ma kontrolę)
• wydaje się niespokojny w stosunku do partnera lub boi się partnera
• mając częste siniaki lub obrażenia, o których kłamią lub których nie potrafią wyjaśnić
• mając ograniczony dostęp do pieniędzy, kart kredytowych lub samochodu
• wykazując skrajną różnicę w osobowości
• otrzymywanie częstych telefonów od bliskiej osoby, zwłaszcza takich, które wymagają od niej zameldowania się lub wywołują u nich niepokój
• posiadanie partnera, który ma temperament, jest łatwo zazdrosny lub bardzo zaborczy
• ubrania, które mogą ukrywać siniaki, na przykład koszule z długimi rękawami latem

Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z naszym Przewodnikiem po zasobach na temat przemocy domowej lub skontaktuj się z National Domestic Violence Hotline.

Utrzymujący się strach

Zanim zamieszkaliśmy razem, pojawiły się oznaki dawnych lęków, ale stało się jasne, co się dzieje, kiedy spędzaliśmy razem cały czas.

Wcześniej czułam się trochę zaniepokojona, ale znacznie łatwiej było mi pozbyć się uczucia niepokoju i paranoi, kiedy nie zdarzały się one każdego dnia. Kiedy zamieszkaliśmy razem, wiedziałam, że muszę porozmawiać z moim chłopakiem o tym, co się ze mną dzieje.

Strach i defensywność, które były moją normą w stosunku do mojego byłego, były nadal obecne w głębi mojego umysłu i ciała.

Mój nowy chłopak jest wszystkim, czym mój były nie był i nie chciałby mnie dotknąć. Mimo to czasami reaguję tak, jakby mógł.

Nadal jestem uwarunkowany, aby wierzyć, że jakakolwiek frustracja lub irytacja ze strony mojego partnera może przekształcić się w złość i przemoc skierowaną przeciwko mnie. Wyobrażam sobie, że jest to wzmocnione przez fakt, że mieszkamy w mieszkaniu, które kiedyś dzieliłem z prześladowcą, tak samo jak robiłem, co w mojej mocy, aby pokoje wyglądały inaczej.

To głupie rzeczy przywracają te uczucia - rzeczy, o które nikt nie powinien się naprawdę gniewać.

Mój były użył ich jako pretekstu, by zaspokoić w sobie frustrację i wściekłość. Dla mnie oznaczało to, że muszę się bać.

Pewnego dnia, kiedy mój chłopak zapukał do drzwi po pracy, wpadłam w panikę. Mój były wściekał się na mnie, gdy nie otwierałem drzwi, kiedy pisał, że jest w drodze do domu.

Przepraszałem w kółko, bliski łez.Mój chłopak spędził kilka minut na uspokajaniu mnie i zapewnianiu, że nie jest zły, że nie otworzyłam drzwi.

Kiedy mój nowy chłopak uczył mnie trochę jiu jitsu, przyszpilił mnie za nadgarstki. Śmiałem się i starałem się go rzucić, ale ta szczególna pozycja sprawiła, że ​​zamarłem.

Zbyt przypominało to bycie przyszpilonym i wrzeszczonym przez mojego byłego, coś, o czym zapomniałem do tej chwili. Pamięć może być taka dziwna, tłumiąc traumę.

Mój chłopak spojrzał na moją przerażoną twarz i natychmiast go puścił. Potem trzymał mnie, gdy płakałem.

Innym razem bawiliśmy się walcząc po upieczeniu, grożąc, że posmarujemy się ciastem pozostawionym na drewnianej łyżce. Śmiałem się i unikałem lepkiej łyżki, aż wróciłem do kąta.

Zamarłem, a on mógł od razu powiedzieć, że coś jest nie tak. Nasza gra zatrzymała się, gdy delikatnie wyprowadził mnie z kąta. W tym momencie moje ciało poczuło się, jakbym był z powrotem w sytuacji, przed którą nie mogłem uciec, kiedy miałem coś, przed czym musiałem uciec od.

Istnieje niezliczona ilość przykładów podobnych wydarzeń - czasów, kiedy moje ciało instynktownie reagowało na coś, co kiedyś oznaczało niebezpieczeństwo. W dzisiejszych czasach nie mam się czego bać, ale moje ciało pamięta, kiedy to się stało.

Uzyskiwanie odpowiedzi

Rozmawiałem z Ammandą Major, doradcą ds. Relacji, terapeutką seksualną i szefem Praktyki Klinicznej w Relate, największej brytyjskiej firmie oferującej wsparcie w związkach, aby spróbować zrozumieć, dlaczego tak się dzieje.

Wyjaśniła, że ​​„dziedzictwo przemocy domowej może być ogromne. Ocalali często mają problemy z zaufaniem, aw niektórych przypadkach potencjalnie PTSD, ale dzięki terapii specjalistycznej często można go leczyć i ludzie mogą przez to przejść ”.

„Jedną z kluczowych rzeczy dla pójścia naprzód jest umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb i poproszenia o ich zaspokojenie, ponieważ w związku opartym na przemocy Twoje potrzeby pozostają całkowicie nierozpoznane” - mówi Major.

Nawet w przypadku terapii, osobom wychodzącym ze związku opartego na przemocy może być trudne rozpoznanie znaków ostrzegawczych, gdy ten sam wzorzec zaczyna się ponownie powtarzać.

„Można mieć dobre i zdrowe relacje, ale wielu ocalałych będzie miało trudności z nawiązaniem zdrowych więzi i komunikowaniem swoich potrzeb. Mogą odkryć, że pociągają ich inne osoby, które okazują się agresywne, ponieważ są do tego przyzwyczajeni ”- mówi Major.

Innym razem osoby, które przeżyły, nie chcą ryzykować możliwości, że nadużycie może się powtórzyć.

„Czasami osoby, które przeżyły, nie mogą ponownie zobaczyć siebie w związku. Chodzi o zaufanie, które zostało złamane ”- mówi Major.

Ważne jest, aby dowiedzieć się, kim jesteś, zwłaszcza gdy jesteś sam.

Major mówi: „Chociaż nowy związek może być niewiarygodnie uzdrawiający dla niektórych ludzi, kluczową rzeczą na wynos i głównym sposobem na pójście naprzód jest próba ustalenia, kim jesteś jako jednostka, a nie jako pomocnik dla swojego oprawcy”.

Lekcje z traumy

Moje odpowiedzi nie są aż tak zaskakujące po spędzeniu 2 lat na krawędzi. Jeśli mój były zdenerwowałby się na kogokolwiek lub cokolwiek, to ja byłbym winny.

Chociaż mój nowy partner w niczym nie przypomina mojego starego, przygotowuję się na te same reakcje. Reakcje, których nie miałby żaden kochający, stabilny partner.

Major wyjaśnia: „To jest to, co nazywamy traumą. To mózg mówi ci, że już tego doświadczyłeś, że możesz być w niebezpieczeństwie. To wszystko jest częścią procesu zdrowienia, ponieważ Twój mózg na początku nie wie, że jesteś bezpieczny ”.

Te kroki mogą rozpocząć proces leczenia i pomóc odbudować zaufanie:

• Znajdź terapeutę, który specjalizuje się w przemocy domowej.
• Ćwicz techniki oddychania, aby zachować spokój, gdy robi się ciężko.
• Dowiedz się, jak pozostać uziemionym i obecnym w trudnych sytuacjach.
• Rozpoznaj i poproś o zaspokojenie swoich potrzeb we wszystkich swoich związkach.
• Wyjaśnij swoje wyzwalacze swojemu partnerowi, aby mógł się przygotować.

„To ogromna różnica, jeśli Twój nowy partner jest w stanie wyjaśnić, zrozumieć i wspierać” - mówi Major. „Odkładając nowe doświadczenia, aby zastąpić stare, traumatyczne, mózg może w końcu dowiedzieć się, że te sytuacje nie wskazują na niebezpieczeństwo”.

Zaczynać od nowa

Powoli uczę się, że znowu jestem bezpieczny.

Za każdym razem, gdy mój chłopak denerwuje się drobiazgami i nie wyładowuje na mnie swojej frustracji zastraszaniem, niemiłymi słowami lub przemocą fizyczną, trochę się odprężam.

Chociaż mój umysł zawsze wiedział, że mój chłopak w niczym nie przypomina mojego byłego, moje ciało również powoli uczy się ufać. I za każdym razem, gdy robi coś, co nieumyślnie mnie wyzwala, jak cofnięcie mnie do kąta lub przygwożdżenie po szczególnie entuzjastycznej walce z łaskotkami, przeprasza i uczy się z tego.

Albo da mi przestrzeń, jeśli nie chcę być dotykany w tej chwili, albo przytrzyma mnie, aż moje tętno zwolni do normy.

Całe moje życie jest teraz inne. Nie spędzam już każdej chwili na przebudzeniu kogoś innego ze strachu przed wahaniami nastroju. Jednak czasami moje ciało nadal myśli, że wróciło do mojego oprawcy.

Kiedy całkowicie usunąłem mojego byłego z życia, pomyślałem, że jestem uzdrowiony. Wiedziałem, że będę miał coś do zrobienia na sobie, ale nie spodziewałem się, że duch mojego byłego nadal będzie żył w moim ciele, wywołując panikę i strach przy najmniejszej prowokacji.

Może nie spodziewałem się, że moje podświadome lęki wywrócą im głowę, ale jest coraz lepiej.

Podobnie jak terapia, uzdrawianie wymaga pracy. Wsparcie miłego, troskliwego i wyrozumiałego partnera znacznie ułatwia podróż.

Gdzie mogę zwrócić się o pomoc?

Istnieje wiele zasobów dla osób, które doświadczyły przemocy. Jeśli doświadczasz nadużycia, upewnij się, że dostęp do tych zasobów na komputerze lub telefonie jest dla Ciebie bezpieczny.

• Krajowa gorąca linia ds. Przemocy w rodzinie: zasoby dla wszystkich ofiar IPV; Całodobowa infolinia pod numerem 1-800-799-7233, 1-800-787-3224 (TTY)
• Projekt Przeciwko Przemocy: Specjalistyczne zasoby dla ofiar LGBTQ i HIV-pozytywnych; Całodobowa infolinia pod numerem 212-714-1141
• Rape, Abuse, & Incest National Network (RAINN): zasoby dla ofiar wykorzystywania i napaści seksualnej; Całodobowa infolinia 1-800-656-HOPE
• Biuro ds. Zdrowia Kobiet: zasoby według stanu; infolinia 1-800-994-9662

Bethany Fulton jest niezależną autorką i redaktorką z siedzibą w Manchesterze w Wielkiej Brytanii.