Kolano jest największym stawem zawiasowym w ciele. Oprócz zginania i rozciągania, również lekko się obraca. Ruch ten jest możliwy dzięki mięśniom, które poruszają największymi kościami nogi, które spotykają się blisko kolana.
Kość udowa to najdłuższa i największa kość w ludzkim ciele. To jedyna kość w górnej części nogi. Głowa kości udowej tworzy przegub kulowy biodra, a dolna część tworzy górną część kolana. Kształt kości przypomina laskę.
Ponieważ kość udowa może tradycyjnie wytrzymać ciężar nawet 25 razy większy niż ciężar osoby dorosłej, jej złamanie wymaga ogromnej siły, na przykład w wypadku samochodowym z dużą prędkością. Jednak zwyrodnieniowe choroby kości, takie jak osteoporoza, mogą osłabiać integralność kości i zwiększać jej podatność na złamania. Z tego powodu u osób starszych częściej występują złamania bioder, w których dochodzi do złamania górnej części kości udowej.
Drugą co do wielkości kością nogi - i ludzkim ciałem - jest piszczel, zwany także kością piszczelową. Ta długa, prosta kość łączy się z kolanem i kostką. Złamania tej kości wymagają mniejszej siły niż te, które powodują złamania kości udowej. Mogą je powodować upadki z dużych wysokości, kontuzje sportowe lub wypadki samochodowe.
Staw kolanowy to miejsce, w którym spotykają się piszczel i kość udowa.
Równolegle do piszczeli biegnie kość strzałkowa, cieńsza i słabsza kość podudzia. Jest również znany jako kość łydki, ponieważ znajduje się nieco za piszczelem na zewnątrz nogi. Chociaż nie wpływa bezpośrednio na ruch kolana, kość strzałkowa jest połączona więzadłami z dwoma końcami kości piszczelowej. Pomaga również wzmocnić piszczel i zapewnia wsparcie przy lekkiej rotacji kolana.
Najczęstsze złamanie kości strzałkowej występuje na dnie kości w okolicy stawu skokowego. Może to nastąpić podczas bezpośredniego uderzenia, takiego jak upadek, lub w wyniku skręcenia, takiego jak potknięcie się podczas biegu.
Czwartą kością kolana jest rzepka. Powszechnie nazywana rzepką, ta prawie w kształcie serca kość w środku kolana pomaga wydłużyć kolano i chronić staw przed uderzeniami. Ścięgno na górze rzepki i więzadło na dole utrzymują kość na miejscu. Gdy kolano się ugina, rzepka przesuwa się wzdłuż rowka w kości udowej. Czasami, z powodu licznych komplikacji, rzepka wychodzi z rowka i ulega przemieszczeniu, co jest urazem zwanym podwichnięciem rzepki.
Włókniste pasma zwane więzadłami utrzymują te kości razem. Zdolność więzadeł do zginania się i zginania umożliwia większy ruch stawu, a jednocześnie zapewnia stabilność. Dwa z więzadeł między kością udową i piszczelową, więzadło krzyżowe przednie (ACL) i więzadło krzyżowe tylne (PCL), tworzą krzyż i zapewniają stabilność stawu.
Otaczające połączenie kości różne elementy, takie jak kaletki (worki wypełnione płynem), poduszki tłuszczowe i poduszki chrzęstne (mocna, elastyczna tkanka zwana łąkotkami), chronią kości i utrzymują płynny ruch stawu kolanowego. Urazy, infekcje i zwyrodnienia tych części mogą być bolesne i powodować problemy z poruszaniem się, ale operacje korekcyjne, rehabilitacja i leki mogą pomóc złagodzić problematyczne objawy.
