Tętnica biodrowa wewnętrzna, zwana również tętnicą podżołądkową, jest dominującą tętnicą w okolicy miednicy. Zwykle jest krótsza niż zewnętrzna tętnica biodrowa. Główną funkcją tej tętnicy jest dopływ krwi do miednicy, bioder, ud i narządów rodnych.
Wywodzi się z miejsca, w którym dzieli się tętnica biodrowa wspólna i kierując się w dół, dzieli się na przednią i tylną część.
Tętnica znajduje się z tyłu moczowodu (przewód odprowadzający mocz z nerki do pęcherza moczowego) i przed żyłą biodrową wewnętrzną. Nerw zasłonowy znajduje się poniżej niego, podczas gdy żyła biodrowa zewnętrzna jest od niego przyśrodkowa (bliżej niż gałąź wewnętrzna do linii środkowej ciała). Dokładna organizacja odgałęzień tej tętnicy różni się w zależności od osoby.
U kobiet tętnica dostarczająca krew do macicy jest zwykle odgałęzieniem wewnętrznego biodra. U płodów kontynuacja tętnicy biodrowej wewnętrznej, zwanej tętnicą pępkową, jest częścią pępowiny.
.jpg)
