Tętnica oczna rozgałęzia się od dużej grupy naczyń krwionośnych na głowie i szyi, zwanych tętnicami szyjnymi wewnętrznymi.
Tętnica oczna składa się również z wielu mniejszych odgałęzień tętniczych. Jego punkt początkowy znajduje się zwykle tuż nad zatoką. W niektórych przypadkach tętnica oczna rozgałęzia się od tętnicy szyjnej wewnętrznej tuż pod zatoką.
Droga tętnicy przebiega przez kanał wzrokowy, wzdłuż nerwu wzrokowego, w kierunku środkowej części oka. Pierwsza gałąź tętnicy to tętnica środkowa siatkówki, która przechodzi przez nerw wzrokowy i zapewnia przepływ krwi do wewnętrznych warstw siatkówki, części wrażliwej na światło tkanki wyściełającej wnętrze tylnej części oka. Gałąź łzowa zaopatruje powieki i spojówkę, błonę pokrywającą powieki i białą część gałki ocznej.
Tętnica oczna wytwarza również naczynia, które kierują przepływ krwi do niektórych mięśni oka. Dwa przedłużenia tętnic obejmują koniec tętnicy ocznej i zapewniają dopływ krwi do czoła i nosa.
Tętnica oczna składa się z 14 głównych przedłużeń. Niedrożność tętnicy ocznej może prowadzić do stanu chorobowego zwanego zespołem niedokrwienia oka, w którym pacjent do pewnego stopnia traci wzrok. Choroba wieńcowa może ułatwić jej wystąpienie.
